Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   3|               gentis legat. Plus tamen vis potuit quam voluntas patris
  2       I,    3,   9|           erant, tum ex composito orta vis signoque dato iuventus Romana
  3       I,    4,  17|           civitatium inritatis animis, vis aliqua externa adoriretur.
  4       I,    8,  43|        quisquam suffragio videretur et vis omnis penes primores civitatis
  5      II,    1,   5|                stramento segetem magna vis hominum simul immissa corbibus
  6      II,    3,  19|               concitat equum. Tantaque vis infestis venientium hastis
  7      II,    4,  34|             Sempronio consulibus magna vis frumenti ex Sicilia advecta,
  8      II,    4,  36|            tamen ac prolatantem ingens vis morbi adorta est debilitate
  9      II,    4,  37|             ludos auctore Attio Tullio vis magna Volscorum venit. Priusquam
 10      II,    5,  47| circumstantibus tela; sustineri deinde vis nequit; consul mortifero
 11      II,    5,  56|       resisterent patres, nec quae una vis ad resistendum erat, ut
 12      II,    5,  59|           agminis caedem. Tum expressa vis ad pugnandum, ut victor
 13      II,    5,  59|        experiri vellet imperium, cuius vis omnis in consensu oboedientium
 14      II,    5,  63|              agrariae legis, ultimaque vis parabatur, cum Volscos adesse
 15      II,    5,  64|                sumpta, per quos ingens vis hominum ex omnibus Volscis
 16     III,    1,   4|                Antium fuit, quod magna vis hominum inde, cum oppidum
 17     III,    1,   5|              ex parte altera in castra vis fieret. Furium legatum -
 18     III,    1,   7|       Tusculanos colles transirent. Eo vis omnis tempestasque belli
 19     III,    1,   7|          ignota capita late vagata est vis morbi, inopsque senatus
 20     III,    2,  11|           experiundae causa, et statim vis coorta. Quemcumque lictor
 21     III,    2,  14|               incommoda, nedum ut ulla vis fieret, paulatim permulcendo
 22     III,    3,  25|               quaestoribus novis maior vis, maior auctoritas erat.
 23     III,    3, 26a|                                        Vis Sabinorum ingens prope ad
 24     III,    3, 26a|              Minucio neque fortuna nec vis animi eadem in gerendo negotio
 25     III,    3, 26a|           adorti castra postquam parum vis aperta profecerat, munitiones
 26     III,    6,  38|                abissent privatisque si vis abesset, tamquam iure cogentibus,
 27     III,    6,  45|              tacitum feras quod celari vis. Virginem ego hanc sum ducturus
 28     III,    6,  45|            saltem in tuto sit. Huic si vis adferetur, ego praesentium
 29     III,    6,  47|         obstinato animo Appius - tanta vis amentiae verius quam amoris
 30     III,    8,  63|            avertunt, nec deinde Romana vis sustineri potuit. Sabini
 31     III,    9,  65|          potentiorum iniuria fieret et vis potestatis omnis aliquanto
 32      IV,    2,   9|                dant ius nuptiarum. Sed vis potentior fuit; namque tutores,
 33      IV,    3,  21|           auctore fuere. Ceterum magis vis morbi ingravescens curae
 34      IV,    3,  22|              munita neque in obsidione vis ulla erat, quia frumentum
 35      IV,    4,  24|           indignatio coorta dicitur ut vis a censoribus nullius auctoritate
 36      IV,    4,  25|               Postumius Albus. Eo anno vis morbi levata neque a penuria
 37      IV,    4,  26|          sacrata, quae maxima apud eos vis cogendae militiae erat,
 38      IV,    6,  61|          legiones ex Volscis, omnisque vis Romana Veios conversa est.
 39       V,    1,   6|          longinquae oppugnationis, non vis hiemis ab urbe circumsessa
 40       V,    2,  12|            loco alto situm et postquam vis inrita erat vallo fossaque
 41       V,    3,  14|             memorabile actum est; tota vis in populationibus fuit.
 42       V,    5, 29b|               falli eos. Si tribunicia vis tribunicio auxilio repelli
 43       V,    5,  33|            expeti poenae, nisi externa vis quaesita esset, nequirent;
 44       V,    6,  43|                ad deditionem animos ni vis adhiberetur, experiri ultima
 45       V,    6,  45|            suis excitos, quae aut unde vis esset ignaros, in fugam
 46      VI,    1,   2|            coici iussit; et forte erat vis magna venti versa in hostem;
 47      VI,    2,   8|             subsidiarios perlatum. Nec vis tantum militum movebat,
 48      VI,    2,  11|                erat aeris alieni magna vis re damnosissima etiam divitibus,
 49      VI,    5,  32|               iam intolerabilis Romana vis erat. fusi hostes cum Satricum,
 50      VI,    5,  33|             urgeret nec ad pugnam ulla vis nec ad fugam loci quicquam
 51      VI,    5,  34|             foris erant, tanto in urbe vis patrum in dies miseriaeque
 52     VII,    1,   2|             lectisternium fuit. Et cum vis morbi nec humanis consiliis
 53     VII,    2,  12|               petentibus data et magna vis militum ab his ex foedere
 54     VII,    2,  12|       animisque quorum omnis in impetu vis esset, parva eadem languesceret
 55     VII,    3,  20|              tamquam in verbis hostium vis maior ad bellum significandum
 56     VII,    3,  20|            appellarent consilium, quae vis ac necessitas appellanda
 57     VII,    3,  20|          Faliscos eodem noxios crimine vis belli conversa est; sed
 58     VII,    3,  21|              partis utriusque exhausta vis ingens aeris alieni sit.
 59     VII,    4,  25|              exercitum, si qua externa vis ingruat, hae vires populi
 60     VII,    5,  31|        precatum mittemus, ne qua vobis vis fiat." Ad ea princeps legationis -
 61    VIII,    1,   1|                abierunt. armorum magna vis cum inter caesa hostium
 62    VIII,    1,   7|              pudor seu inexsuperabilis vis fati. oblitus itaque imperii
 63    VIII,    4,  20|               Privernum omnis conversa vis. duplex inde fama est: alii
 64    VIII,    4,  20|           priusquam ultima adhiberetur vis, ipsos se in deditionem
 65    VIII,    5,  24|                recentibus pontis, quem vis aequae abstulerat, indicantem
 66    VIII,    5,  28|         conquerens feneratoris, ingens vis hominum cum aetatis miseratione
 67    VIII,    5,  30|        permisit ut sustinere eos nulla vis posset; per arma, per viros
 68    VIII,    6,  38|             viris vires, iam ferro sua vis, iam consilia ducibus deerant,
 69      IX,    1,   3|          corpore tamen adfecto vigebat vis animi consiliique. Is ubi
 70      IX,    3,  16|              ex equis descendetis". Et vis erat in eo viro imperii
 71      IX,    5,  22|             oppositis ne qua in castra vis fieret. Eo ferocius adequitare
 72      IX,    6,  27|         respectum castrorum, ne qua eo vis fieret, quam ad proelium
 73       X,    2,  14|          quando, ne ea quoque temptata vis proficeret, consilio grassandum,
 74       X,    3,  20|               consules omnisque Romana vis in Etruscum bellum magis
 75       X,    4,  36|            milites, peditum equitumque vis. Numen etiam deorum respexisse
 76       X,    5,  43|               refringebantur portae et vis undique in muros fiebat.
 77       X,    5,  45|               consules omnisque Romana vis aversa in Samnium esset,
 78       X,    5,  45|              Papirio ad Saepinum maior vis hostium restitit. Saepe
 79     XXI,    1,   5|               Et ex parte altera ripae vis ingens equitum in flumen
 80     XXI,    3,  26|        cupiebant. Itaque ingens coacta vis navium est lintriumque temere
 81     XXI,    3,  28|              ex adverso terrebat tanta vis navium cum ingenti sono
 82     XXI,    4,  34|             devolvunt. Maxima ab tergo vis hominum urgebat. In eos
 83     XXI,    4,  37|        lignorum faciunt eamque, cum et vis venti apta faciendo igni
 84     XXI,    5,  40|          robora ac vires vix sustinere vis ulla possit. Effigies immo,
 85     XXI,    5,  41|      populumque Romanum: qualis nostra vis virtusque fuerit, talem
 86     XXI,    6,  54|               adflabat acrior frigoris vis. Ut vero refugientes Numidas
 87     XXI,    6,  56|             nive mixtus et intoleranda vis frigoris et homines multos
 88     XXI,    7,  58|            imbre, cum eo magis accensa vis venti esset, ipso illo quo
 89     XXI,    7,  58|            obruti quam tecti; tantaque vis frigoris insecuta est ut
 90    XXII,    2,  11|           litora Italiae tutari. Magna vis hominum conscripta Romae
 91    XXII,    3,  20|      Longunticam pervenit classis, ubi vis magna sparti [erat] ad rem
 92    XXII,    4,  24|               ad frumentatores, si qua vis fieret, tutandos. propior
 93   XXIII,    3,  18|             varios conatus hostium aut vis ulla aut ars deerat sociis
 94   XXIII,    3,  18|                quos nulla mali vicerat vis, perdidere nimia bona ac
 95   XXIII,    4,  29|             haud dubie superant. Magna vis hominum ibi occisa et, nisi
 96   XXIII,    4, 30a|         victoria stetit nec ulla magis vis obsessos quam fames expugnavit.
 97    XXIV,    5,  36|            recipit, ubi frumenti magna vis commeatusque omnis generis
 98    XXIV,    5,  38|            quisquam supersit cuius aut vis aut fraus timeri possit.
 99    XXIV,    6,  42|     cultoribusque antiquis quos ex iis vis reliquerat belli restituerunt;
100     XXV,    1,   1|                conflixisset. magna ibi vis hominum sed inconditae turbae
101     XXV,    1,   6|          pugnando quaerere libertatem. vis tu mari, vis terra, vis
102     XXV,    1,   6|               libertatem. vis tu mari, vis terra, vis acie, vis urbibus
103     XXV,    1,   6|                vis tu mari, vis terra, vis acie, vis urbibus oppugnandis
104     XXV,    1,   6|             mari, vis terra, vis acie, vis urbibus oppugnandis experiri
105     XXV,    4,  16|             auctior fieret, Hannibalis vis senesceret ac prope ad nihilum
106     XXV,    5,  26|             liber erat ne qua ab tergo vis hostium in arcem accepta
107     XXV,    5,  26|              quam in urbe, intoleranda vis aestus per utraque castra
108     XXV,    5,  26|         hostium stationes. multo tamen vis maior pestis Poenorum castra
109     XXV,    5,  26|         perierunt. Marcellus, ut tanta vis ingruebat mali, traduxerat
110     XXV,    6,  38|               Romanum et, cuius populi vis atque virtus non obruta
111    XXVI,    1,   4|                             Inter haec vis omnis belli versa in Capuam
112    XXVI,    1,   5|            vallo Appius arcebat: maior vis ab altera parte Fulvium
113    XXVI,    1,   5|        multitudo hostium neque telorum vis arcere impetum eius viri
114    XXVI,    1,   6|          pectus gaeso ictum est. magna vis tamen hostium ante portam
115    XXVI,    2,  16|        confessio expressa hosti quanta vis in Romanis ad expetendas
116    XXVI,    3,  21|            argenti aerisque fabrefacti vis, alia supellex pretiosaque
117    XXVI,    7,  39|               sub idem tempus et venti vis omnis cecidit et hostes
118    XXVI,    7,  44|            oppositis - ingens enim iam vis omnis generis telorum e
119    XXVI,    7,  44|               tumultus inde maior quam vis adhiberi poterat. dum applicant,
120    XXVI,    7, 45a|               Poenus armatis muros, et vis magna ex ingenti copia congesta
121    XXVI,    8,  47|            relata ad imperatorem magna vis: paterae aureae fuerunt
122    XXVI,    8,  48|           conferant. Ceterum, etiam si vis absit, nihilo minus detestabili
123   XXVII,    4,  16|                dicuntur capta, argenti vis ingens facti signatique,
124   XXVII,    4,  18|            telorum primo omnis generis vis ingens effusa in eos est;
125  XXVIII,    3,  15|            imbre nubes effulget, tanta vis aquae deiecta esset ut vix
126  XXVIII,    4,  19|        institit. tum victa oppidanorum vis deiectisque propugnatoribus
127  XXVIII,    5,  29|               nec maior in corpus meum vis morbi quam in vestras mentes
128  XXVIII,    6,  32|              et rapienda pecora aliqua vis sit, ita in acie ac signis
129  XXVIII,    7,  37|                excellunt. itaque tanta vis lapidum creberrimae grandinis
130    XXIX,    3,  10|                sisti potuisse ni eadem vis mali aut gravior etiam in
131    XXIX,    3,  10|                incesserit in ea castra vis morbi ut nisi mature dimittantur
132    XXIX,    5,  27|                est discussa, et addita vis vento. iam terram cernebant.
133     XXX,    1,   2|          Capuam omnem agrum locustarum vis ingens, ita ut unde advenissent
134     XXX,    1,   6|              flammaque absumpti. magna vis armorum capta; ea omnia
135     XXX,    2,  10|            longo certamine sufficerent vis ingens congeritur. ita parati
136     XXX,    2,  12|           ingens hominum se contulerat vis. Masinissa sibi quidem dicere
137     XXX,    3,  16|              ad ipsum senatum regendum vis. qui ubi in castra Romana
138     XXX,    4,  25|           magistratibus quorum auxilio vis prohibita erat ut naves
139     XXX,    6,  34|            velocitas illinc maior quam vis. igitur primo impetu extemplo
140     XXX,    6,  35|            impetus atque intolerabilis vis signa sequi et servare ordines,
141     XXX,    7,  39|             Cosanum Loretanumque atrox vis tempestatis adorta in metum
142    XXXI,    3,  22|             alae, in quam primo impetu vis hostium ingens inlata est.
143   XXXII,    1,   5|                Magna tormentorum etiam vis ut missilibus procul arcerent
144   XXXII,    4,  26|                principum liberis magna vis servorum erat; augebant
145  XXXIII,    1,   2|               vitae praesens periculum vis morbi attulisse sed membrorum
146  XXXIII,    4,  41|                in terram enarit. magna vis hominum ibi interiit, non
147   XXXIV,    2,  11|            copiarum esse ut, cum magna vis hostium haud procul absit
148   XXXIV,    2,  13|               milites et hostium magna vis excipiebatur, nec iam egredi
149   XXXIV,    2,  18|             fuerint. sed in consule ea vis animi atque ingenii fuit
150   XXXIV,    3,  32|         proprie non violavi." quotiens vis te id arguam fecisse? sed
151   XXXIV,    4,  39|           hostem processere, non ultra vis eorum atque impetus sustineri
152    XXXV,    1,   3|               mittebant, et cum coacta vis magna pecorum praedaeque
153    XXXV,    4,  35|                   Lacedaemone non urbi vis adferenda sed tyrannus dolo
154   XXXVI,    3,  18|                maior nec iam toleranda vis hostium inferebat se, pulsi
155   XXXVI,    5,  43|               deinde, ut lenita paulum vis venti est, ad Corycum portum,
156 XXXVIII,    1,   5|               nulla ab exteriore parte vis admota est, seu metu deterrito
157 XXXVIII,    1,   7|      accenderunt. Inde non solum magna vis fumi sed acrior etiam foedo
158 XXXVIII,    2,  16|                   Galli, magna hominum vis, seu inopia agri seu praedae
159 XXXVIII,    2,  22|       multitudinem compulsam in castra vis ingens missilium telorum
160 XXXVIII,    3,  26|           omnis generis ut aeque magna vis ad manum esset, curavit.
161   XXXIX,    1,  18|           vincula coniecti sunt. magna vis in utraque causa virorum
162   XXXIX,    4,  40|            anteibat. in hoc viro tanta vis animi ingeniique fuit, ut
163   XXXIX,    5,  42|             sermonem Quinctius scorto 'vis tu', inquit 'quoniam gladiatorium
164      XL,    1,   7|      abdiderunt, quo se tutari, si qua vis fieret, possent. nihil occulti
165      XL,    1,   9|              inter nos. regnare utique vis. huic spei tuae obstat aetas
166      XL,    1,  12|               confugisse me insimulat. vis hanc formulam cognitionis
167      XL,    1,  14|               sciente? hoc enim videri vis, non illud quod fatentur
168      XL,    1,  15|               quia tu me maiori cedere vis, sic illud nec debui facere
169      XL,    2,  19|             essent. pestilentiae tanta vis erat, ut, cum propter defectionem
170    XLII,    4,  44|              Antiochique, quanta esset vis et fortuna imperii Romani,
171   XLIII,    2,  14|       conscripti, praetores se, quibus vis imperii minor et auctoritas
172   XLIII,    2,  23|             Appi castra movent, ne qua vis sociis suis ab Romano exercitu
173    XLIV,    1,  12|             intromitti posset, quoniam vis aperta non processisset,
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License