Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  11|         oppidum captum; duplicique victoria ovantem Romulum Hersilia
  2       I,    5,  24|             ibi imperium fore unde victoria fuerit. Nihil recusatur;
  3       I,    5,  25|           ferro corpus et geminata victoria ferocem in certamen tertium
  4       I,    5,  26|      animum comploratio sororis in victoria sua tantoque gaudio publico.
  5       I,    5,  26|          modo decoratum ovantemque victoria incedentem vidistis, Quirites,
  6       I,    6,  33|           ibi Marte incerto, varia victoria pugnatum est; nam et urbs
  7       I,    7,  36|          Romae est; et primo dubia victoria, magna utrimque caede pugnatum
  8      II,    2,   6|            superveniunt. Ibi varia victoria et velut aequo Marte pugnatum
  9      II,    3,  31|    desiluere. Ibi satis praedae et victoria incruenta fuit. Ita trifariam
 10      II,    5,  47|       iterum caesi fusique passim. Victoria egregia parta, tristis tamen
 11      II,    5,  51|           Menenius adversus Tuscos victoria elatos confestim missus.
 12      II,    5,  55|            Sub hac pessimi exempli victoria dilectus edicitur, paventibusque
 13      II,    5,  60|       tributa efficiunt, res maior victoria suscepti certaminis quam
 14     III,    3,  24|   promulgata ferretur tetendissent victoria certaminis penes tribunos
 15     III,    8,  60|            concessum propemodum de victoria credebant, pars in Hernicos,
 16     III,    8,  62|          collegae, virtute militum victoria parta est. Quod ad me attinet,
 17     III,    8,  62|        gloriae, alterum nuper nova victoria elatum. Consilio etiam Sabini
 18     III,    8,  63|            amissas recipit. Gemina victoria duobus bifariam proeliis
 19     III,    9,  64|                               Haec victoria tribunorum plebisque prope
 20     III,    9,  70|          Ita aequata ex omni parte victoria est. Nuntius tum a Quinctio
 21      IV,    1,   6|       dilectui fore. Cum Canuleius victoria de patribus et plebis favore
 22      IV,    1,   6|            hostibus aut civibus de victoria concedendum esse. Soli ex
 23      IV,    5,  37|          Nondum fuga certa, nondum victoria erat; tegi magis Romanus
 24      IV,    6,  49|          mentis homini, quam tamen victoria magis quam bellum ostendit.
 25      IV,    6,  50|         res ad interregnum rediit. Victoria deinde penes patres fuit.~ ~
 26      IV,    6,  54|        liceret. Pro ingenti itaque victoria id fuit plebi, quaesturamque
 27      IV,    6,  56|                 Romae sicut plebis victoria fuit in eo ut quae mallent
 28       V,    1,   6|           nostrum non solum parata victoria frui, sed si etiam res lentior
 29       V,    2,  12|      plebique gratam habuisse. Hac victoria comitiorum exsultantes tribuni
 30       V,    4,  27|     traduntur: "patres conscripti, victoria cui nec deus nec homo quisquam
 31       V,    5,  30|         quam iusserunt. Adeoque ea victoria laeta patribus fuit, ut
 32       V,    6,  45|         caedem edidere, duplicique victoria ovantes Veios redeunt.~ ~
 33       V,    7,  53|           in urbem captam migrandi victoria esset, gloriosa nobis ac
 34      VI,    3,  12|           ad bellum opus erat, seu victoria triumphoque dictaturae ipsi
 35      VI,    3,  12|       capientes processit. 'nostra victoria est, milites' inquit, 'si
 36      VI,    5,  30|            et apparuit nescire eos victoria et tempore uti, revocati
 37      VI,    5,  42|          consulatum videbatur. hac victoria contenta plebes cessit patribus
 38      VI,    5,  42|       pristinae cladis attulerant, victoria fuit. multa milia barbarorum
 39     VII,    1,   8|         est. Nec Romanis incruenta victoria fuit: quarta pars militum
 40     VII,    3,  19|         Tiburtibus; alioquin mitis victoria fuit. In Tarquinienses acerbe
 41     VII,    4,  24|               Necdum certa Romanis victoria erat; alia in campum degressis
 42     VII,    4,  24|            Iamque omissa cunctando victoria erat, cum consul volnere
 43     VII,    4,  26|            Camillus laetum militem victoria tribuni, laetum tam praesentibus
 44     VII,    5, 29b|         adorti, unde aeque facilis victoria, praedae atque gloriae plus
 45     VII,    5,  33|          paucos ante dies geminata victoria, Romanis contra quadringentorum
 46     VII,    5,  33|          et conditae urbi aequalis victoria; utrisque tamen novus hostis
 47    VIII,    2,  10|        memores consulis pro vestra victoria morte occubantis'. ubi triarii
 48    VIII,    2,  12|            habuisset. anno insigni victoria de tot ac tam potentibus
 49    VIII,    2,  12|    consulibus ac dictatore quam ex victoria eorum bellicisque rebus
 50    VIII,    5,  30|           accepit, ut laetis aliis victoria parta prae se ferret iram
 51    VIII,    5,  31|           proelio fuerit in tuenda victoria videat et salutem unius
 52    VIII,    5,  33|       Fabium civitatem in laetitia victoria supplicationibus ac gratulationibus
 53    VIII,    5,  35|          qua paulo ante insultabas victoria; vive, id facinus ausus,
 54    VIII,    5,  36|           laudibus ducis, impedita victoria est. plures Samnitium cecidere,
 55      IX,    2, 12a|   Postumium quam Pontium incruenta victoria inter Samnites faceret,
 56      IX,    2, 12a|            posse bellum Romani pro victoria certa haberent, Samnites
 57      IX,    3,  15|     mutatione subita rerum clarior victoria populi Romani est, si quidem
 58      IX,    5,  21|          Ibi plus certaminis fuit; victoria sicut sera ita nec dubia
 59      IX,    5,  23|     milites, deprehensi, nisi quam victoria patefecerimus viam nullam
 60      IX,    5,  23|       relinquendo, in quae infecta victoria sicut pristino die vos recipiatis.
 61      IX,    5,  23|           reducit, haudquaquam tam victoria laetum quam quod praeter
 62      IX,    5,  24|    longinqua aut praeceps periculo victoria esset, Soranus transfuga
 63      IX,    6,  27|           viri, et partis alterius victoria audita mox visa etiam proelium
 64      IX,    6,  28|                   Consules egregia victoria parta protinus inde ad Bovianum
 65      IX,    8,  40|    magistrum equitum ab utra parte victoria inciperet. Prior forte Iunius
 66      IX,    8,  40|        dictator, "ab laevone cornu victoria incipiet" inquit "et dextrum
 67      IX,    8,  40|            nec dubia nec difficili victoria dimicat. Ipsum oppidum -
 68      IX,    8,  40|  praestantiore etiam quam dictator victoria triumphans urbem est invectus;
 69       X,    2,  12|       caede; nox incertis qua data victoria esset intervenit. Lux insequens
 70       X,    2,  14|        minor caedes quam pro tanta victoria fuit: tria milia et quadringenti
 71       X,    2,  17|            iubet. "hacine" inquit "victoria sola aut hac praeda contenti
 72       X,    2,  19|           ne ab altera parte prius victoria incipiat adnituntur. Ergo
 73       X,    3,  26|   gratulatio fuit ut praeciperetur victoria animis triumphusque non
 74       X,    3,  28|           laevo cornu et ab equite victoria incipiat. Bis avertere Gallicum
 75       X,    3,  29|          octo capta; nec incruenta victoria fuit; nam ex P. Deci exercitu
 76       X,    3,  30|         duorum ea consulum propria victoria est, Volumnius in Samnio
 77       X,    3,  30|   inconditis militaribus non magis victoria Q. Fabi quam mors praeclara
 78       X,    4,  36|            Ne Romanis quidem laeta victoria fuit; recensente consule
 79       X,    4, 37a|            atque Etruria subactis, victoria et pace parta triumphabo."
 80       X,    5,  45|          sed peropportuna etiam ea victoria fuit, quia per idem forte
 81     XXI,    5,  40|          detractantis certamen pro victoria habui? Nunc quia ille exercitus,
 82     XXI,    6,  48|           cum consedisset, quantum victoria equestri elatus, tantum
 83    XXII,    6,  49|       quale iam haud dubia hostium victoria, fuit, cum victi mori in
 84    XXII,    7,  51|            Vincere scis, Hannibal; victoria uti nescis." mora eius diei
 85    XXII,    8,  60|      fessis pugnando hostibus, tum victoria laetis et ipsis plerique
 86   XXIII,    2,  13|           transgressus. Quam varia victoria priore [Punico] bello fuerit
 87   XXIII,    2,  16|         sed, sive tanta sive minor victoria fuit, ingens eo die res
 88   XXIII,    4, 24b|      quoque haud minor Gallis quam victoria fuit; nam etsi magna pars
 89   XXIII,    4,  29|        Romae volgata sunt, non tam victoria quam prohibito Hasdrubalis
 90   XXIII,    4, 30a|            ac volneribus ea Poenis victoria stetit nec ulla magis vis
 91   XXIII,    5,  33|           tertia iam pugna, tertia victoria cum Poenis erat, ad fortunam
 92   XXIII,    6,  43|        obscuram maiore et clariore victoria facturum. Cum hoc responso
 93   XXIII,    6,  49|     Romanis; tamen adeo haud dubia victoria fuit, ut plures numero quam
 94    XXIV,    5,  38|            strinxerit ferrum, eius victoria erit. intenti ergo omnes
 95    XXIV,    6,  42|        inlatus conflixit nec dubia victoria fuit; minus tamen dimidio
 96     XXV,    6,  35|           inter exercitus ducesque victoria recenti laetos gratulatio
 97     XXV,    6,  39|           recenti pugna ferocesque victoria proelium ineunt. itaque
 98     XXV,    6,  41|            qui Hannibalem subnixum victoria Cannensi ab Nola reppulisset,
 99    XXVI,    2,  13|             Claudium et Q. Fulvium victoria insolenti subnixos, neque
100    XXVI,    4,  23|           sunt. in aede Concordiae Victoria quae in culmine erat fulmine
101    XXVI,    6,  33|         sacrificasse pro salute et victoria populi Romani, hanc captivis
102   XXVII,    1,   2|           Cannensem pugnam ferocem victoria Hannibalem contuderit, ire
103   XXVII,    1,   2|     corporibusque; sed nox incerta victoria diremit pugnantes. postero
104   XXVII,    3,  13|         satisfaciendum aut egregia victoria esset.~ Postero die ornati [
105   XXVII,    3,  14|   elephanti. nec Romanis incruenta victoria fuit: mille ferme et septingenti
106   XXVII,    8,  44|          exercitatum bello, gemina victoria insignem, duobus exercitibus
107   XXVII,    8,  45|          pugna, matura ex hostibus victoria esset, damnarenturque ipsi
108   XXVII,    8,  45|          post dies laeti ovantibus victoria obviam irent. invitare inde
109   XXVII,    8,  49|          nam haudquaquam incruenta victoria fuit: octo ferme milia Romanorum
110   XXVII,    8,  51|         statum quoque civitatis ea victoria movit, ut iam inde haud
111  XXVIII,    1,   2|         diffugerunt.~ Peropportuna victoria nequaquam tantum iam conflatum
112  XXVIII,    4,  20|           Romano prodit. mitior ea victoria fuit; nec tantundem noxae
113  XXVIII,    5,  28|       adversus exsultantes recenti victoria Poenos delegistis. et sic
114  XXVIII,    6,  34|       milia hominum. minus cruenta victoria fuisset si patentiore campo
115  XXVIII,    8,  41|         aut illud bellum huic, aut victoria illa maior clariorque quam
116  XXVIII,    8,  41| Carthaginem expugna: si alterautra victoria novis consulibus relinquenda
117    XXIX,    2,   9|            milites feroces recenti victoria ex omnibus locis, velut
118    XXIX,    7, 36b|     duplicatae vires, Poeno recens victoria animos faceret. in primam
119     XXX,    2,   8|    Masinissam recenti super cetera victoria terribilem sustinuere. nudata
120     XXX,    2,  12|           in eo proelio minor quam victoria fuit quia equestri tantummodo
121     XXX,    3,  17|             Numidiam omnem egregia victoria peragratam, tacitum continere
122     XXX,    3,  18|       capta. nec Romanis incruenta victoria fuit; duo milia et trecenti
123     XXX,    3,  18|          ni volnere ducis concessa victoria esset.~ ~19a.
124     XXX,    4,  20|           non cruentum ab Cannensi victoria militem Romam duxisset;
125     XXX,    5,  30|         est certa pax quam sperata victoria; haec in tua, illa in deorum
126     XXX,    7,  42|           ac prope iam obsoleta ex victoria gaudia esse ac plus paene
127     XXX,    7,  45|         laetam pace non minus quam victoria Italiam effusis non urbibus
128     XXX,    7,  45|     exemplo deinde huius nequaquam victoria pares insignes imaginum
129    XXXI,    3,  22|                              Magna victoria laetaque Romae fuit: litteris
130    XXXI,    5,  33|         ipsorum equorumque incerta victoria diremit proelium; Macedonum
131    XXXI,    6,  48|        esse. non homines tantum ea victoria laetatos sed diis quoque
132   XXXII,    2,  13|         qui eruperant, contenti ea victoria, quia spes nulla admodum
133   XXXII,    2,  14|           Macedonum metu in aliena victoria suam praedam faciunt Thessaliaque
134  XXXIII,    2,  11|      tumentes querentesque mutatum victoria imperatorem: ante pugnam
135  XXXIII,    4,  36|            pugna oblitteraverit an victoria ad Comum parta deformata
136   XXXIV,    2,  16|   castrorum iussit. nihil deinde a victoria cessatum. cum receptui signo
137   XXXIV,    3, 22b|      virtutem Romani ducis quam in victoria temperantiam iustitiamque
138   XXXIV,    3,  33|       sortiretur et incohata belli victoria successori tradenda esset.~ ~
139   XXXIV,    5,  47|       atque illinc nunc fuga, nunc victoria fuit; Gallorum tamen ad
140    XXXV,    1,   5|        tria. nec Romanis incruenta victoria fuit: supra quinque milia
141    XXXV,    3,  29|         impetum faciunt. nec dubia victoria fuit. extemplo terga dedit
142    XXXV,    4,  38|    virtutem nuper in bello <et> in victoria iustitiam benignitatemque
143   XXXVI,    3,  21|           post victoriam quam ipsa victoria laudabilior. inde consul
144   XXXVI,    5,  35|         introducti, gratulantes de victoria. iis petentibus, ut sibi
145  XXXVII,    3,  16|          Romani cum haud incruenta victoria ad naves redierunt. inde
146  XXXVII,    4,  24|  pertraxerunt. inde Rhodum non tam victoria laeti, quam alius alium
147  XXXVII,    5,  33|            id multo quam de navali victoria laetius fuit, utique postquam
148  XXXVII,    6,  45|            decet vos facere in hac victoria, quae vos dominos orbis
149  XXXVII,    7,  54|          gloriosa magis quam dives victoria vestra, quae vos facile
150  XXXVII,    7,  54|  comprobaritis, magnificentius vos victoria usos esse quam vicisse omnes
151 XXXVIII,    4,  37|          Et ut clarior nobiliorque victoria Romanis de rege Antiocho
152   XXXIX,    2,  21|            acie conflixit. incerta victoria discessum est, nisi quod
153   XXXIX,    3,  31|          fuit, et Hispanis recenti victoria ferocibus et insueta ignominia
154      XL,    3,  32|    militaria octoginta octo. magna victoria, non tamen incruenta fuit:
155      XL,    4,  40|           victor exercitus mansit. victoria non sine iactura militum
156    XLII,    1,   7|     octoginta duo. <nec> incruenta victoria fuit: amplius tria milia
157    XLII,    3,  29|          habebat: si penes Romanos victoria esset, sua quoque in eodem
158    XLII,    5,  57|       auxilia subvenirent, incerta victoria finitum est. Eumenis ferme
159    XLIV,    3,  34|            data occasio esset, aut victoria egregia aut morte memorabili
160     XLV,    1,   1|          adventu firmatum est, cum victoria ipsa, tum augurio animorum
161     XLV,    1,   3|           bello gratulandi sibi de victoria egregia Romanis opportunitatem
162     XLV,    1,  12|          clarus consulatus insigni victoria, ita alterius obscura fama,
163     XLV,    1,  13|    Antiochi legati referentes omni victoria potiorem pacem regi, senatui
164     XLV,    1,  13|        parvisse; gratulati dein de victoria sunt, quam ope sua> si quid
165     XLV,    1,  13|      fratribus communis legatio de victoria gratulatum venit. et Masgabae,
166     XLV,    1,  14|      omnibus eum functum officiis. victoria vero populi Romani laetari
167     XLV,    1,  14|        miscuisset. grates deis pro victoria apud suos penates ageret;
168     XLV,    2,  19|        gratulatio conveniens in ea victoria, quam ipse adiuvisset, altera
169     XLV,    2,  20|            Rhodii gratulatum se de victoria purgatumque civitatis crimina
170     XLV,    2,  22|       Hannibalem inperatorem; quae victoria nobis eo gloriosior est,
171     XLV,    3,  27|        novum crimen erat: famae de victoria Romanorum fidem non habentes
172     XLV,    4,  38|            quod suis manibus parta victoria sit, triumphare credunt.
173     XLV,    4,  44|    Fortunae, liceret - ea vota pro victoria populi Romani esse --, et