Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  14|            obicerentur, velut agmine uno inrumpit.~ ~15.
  2       I,    4,  17| multiplicatam servitutem, centum pro uno dominos factos; nec ultra
  3       I,    5,  25|             loco cecidit, duo Romana uno loco propius Albam, tria
  4       I,    5,  28|           rem publicam facere; ut ex uno quondam in duos populos
  5       I,    9,  58|          inscio Collatino cum comite uno Collatiam venit. Ubi exceptus
  6      II,    2,   7|            eam creditam; haec dicta: uno plus Tuscorum cecidisse
  7      II,    2,  10|             hostium, quantum corpore uno posset obsisti, excepturum.
  8      II,    2,  10|         comitio posita; agri quantum uno die circumaravit, datum.
  9      II,    3,  20|           duce proelium iniit, ut et uno ictu transfixum per latus
 10      II,    3,  22|         maturavit Romanus ne proelio uno cum Latino Volscoque contenderet.
 11      II,    3,  23|      consulari rem agendam censebat; uno aut altero arrepto, quieturos
 12      II,    3,  26|            signa conlata, proelioque uno debellatum est.~ ~27.
 13      II,    3,  30|            hostem Velitras persecuti uno agmine victores cum victis
 14      II,    4, 33b|        monumento esset ab Sp. Cassio uno, quia collega afuerat, ictum,
 15      II,    5,  42|              discordiae intermissae; uno animo patres ac plebs rebellantes
 16      II,    5,  65|         effusoque cursu paene agmine uno fugientes sequentesque castris
 17     III,    2,   9|         regium esse; quippe duos pro uno dominos acceptos, immoderata,
 18     III,    2,  14|         invidiaeve ferret, mille pro uno Caesones exstitisse plebes
 19     III,    6, 48a|              cultro arrepto, 'hoc te uno quo possum' ait, 'modo,
 20     III,    9,  69|          publicam; orare tribunos ut uno animo cum consulibus bellum
 21      IV,    1,   6|        altitudinem animi ubi nunc in uno inveneris, quae tum populi
 22      IV,    4,  26|         constat ad alia discordes in uno adversus patrum voluntatem
 23      IV,    5, 31b|             tres duces Romanos ab se uno proelio fusos, cum tamen
 24      IV,    5,  35|           Experiundam rem denique in uno aut altero esse sitne aliqui
 25      IV,    6,  57|         Bellum haud memorabile fuit. Uno atque eo facili proelio
 26       V,    1,   5|            enim profecto res est, si uno tenore peragitur nec ipsi
 27       V,    2,  10|             In quattuor deinde bella uno dilectu exercitus scriptos,
 28       V,    6,  40|              effusa velut agmine iam uno petiit Ianiculum. Inde pars
 29      VI,    2,  6b|            terroris ingruat, in viro uno esse sibique destinatum
 30      VI,    2,   9|             non obsidebatur, trepidi uno agmine eiecere. Magna caedes
 31      VI,    3,  14|        privatis iuris fuerit, id cum uno homine esse. his vocibus
 32      VI,    3,  17|      arbitrio ducere animam? adeo in uno omnibus satis auxilii fuisse,
 33      VI,    3,  20|          deiecerunt locusque idem in uno nomine et eximiae gloriae
 34      VI,    4,  23|         attinere cum mortali corpore uno civitatis quam immortalem
 35      VI,    5,  36|              cum parte collegarum et uno ex tribunis militum Fabio,
 36      VI,    5,  42|         plebe nobilitati de praetore uno qui ius in urbe diceret
 37     VII,    1,   1|            tribunis quod pro consule uno plebeio tres patricios magistratus
 38     VII,    2,  10|             se inter corpus armaque, uno alteroque subinde ictu ventrem
 39     VII,    2,  10|              alia vexatione intactum uno torque spoliavit, quem respersum
 40     VII,    5, 37a|            et centum bubus eximioque uno albo opimo auratis cornibus
 41     VII,    6,  42|         caperet neu duos magistratus uno anno gereret utique liceret
 42    VIII,    2,  8b|         legeret qui tutaretur eum ab uno destinato hoste; isque iuvenis
 43    VIII,    5,  29|             extraxit; et ita proelio uno accidit Vestinorum res,
 44    VIII,    5,  36|            ceterum tantum momenti in uno viro L. Papirio fuit ut,
 45      IX,    3,  16|      perfecta. Aulius cum Ferentanis uno secundo proelio debellavit
 46      IX,    4,  19|           tolerandum laborem melior? uno proelio victus Alexander
 47      IX,    5,  22|        cuspide ita permisit equum ut uno ictu exanimem equo praecipitaret.
 48      IX,    5,  24|        pavidis increpat. Acceptum ab uno pavorem plures per urbem
 49      IX,    6,  30|              erat, aegre passi Tibur uno agmine abierunt, adeo ut
 50      IX,    6,  31|      vindicaturam. Coniterentur modo uno animo omnes invadere hostem
 51      IX,    7,  32|              prima tota acies deleta uno proelio fuerat subsidiariis
 52       X,    1,   2|              Aemilius missus proelio uno fugatum compulit in naves;
 53       X,    1,   3|        dictator cum exercitu proelio uno Marsos fundit. Compulsis
 54       X,    2,  17|            populationibus praedae ut uno die vi atque armis urbem
 55       X,    3,  21|            tantum bellum ut nec duce uno nec exercitu geri potuerit;
 56       X,    3,  22|      admonendo: Decium Fabiumque qui uno animo, una mente viverent
 57       X,    3,  25|            fuere. Negabat utile esse uno loco sedere exercitum; itineribus
 58       X,    4,  32|          scriptos hostium exercitus, uno Etruriam, altero populationes
 59       X,    5,  39|       iuraverit, oderit sacramentum, uno tempore deos, cives, hostes
 60     XXI,    2,  16|          portas hostis esset, ut tot uno tempore motibus animi turbati
 61     XXI,    4,  35|        cetera plana, proclivia fore; uno aut summum altero proelio
 62     XXI,    5,  43|           victi sunt. Nam dempto hoc uno fulgore nominis Romani,
 63     XXI,    5,  45|      potienda sperata rati, proelium uno animo et voce una poscunt.~ ~
 64     XXI,    6,  52|              alter, equestri proelio uno et volnere suo comminutus,
 65     XXI,    6, 57a|            moenibusque vim arcerent: uno consule ad Ticinum victo,
 66     XXI,    7,  63|        plebis adversus senatum atque uno patrum adiuvante C. Flaminio
 67    XXII,    2,   8|              et consul aberat, a quo uno dici posse videbatur, nec
 68    XXII,    2,   9|        proeliis cum Gallis factis et uno oppido ignobili expugnato,
 69    XXII,    4,  23|       omnibus circa solo aequatis ab uno eo ferrum ignemque et vim
 70    XXII,    5,  37|           socium Hieronem esse atque uno tenore, ex quo in amicitiam
 71    XXII,    6,  47|            pedem institere ac tenore uno per praeceps pavore fugientium
 72    XXII,    6,  47|      defuncti nequiquam [de] proelio uno, omissis Gallis Hispanisque,
 73    XXII,    7, 50b|        premeret ut ad se transirent: uno agmine Canusium abituros
 74   XXIII,    3,  23|              duos dictatores tempore uno, quod nunquam antea factum
 75   XXIII,    4,  29|             in aciem exirent: tandem uno eodemque die velut ex composito
 76   XXIII,    5,  31|             in Capitolio est, canali uno discretae. Et de trecentis
 77   XXIII,    5,  32|              erat. His nuntiis prope uno tempore turbati erectique
 78   XXIII,    6,  49|           omnes ordines velut tenore uno pertinebat. Quemadmodum
 79    XXIV,    2,  13|              primoribus accitus. die uno Suessulam a Calibus, cum
 80    XXIV,    4,  28|        civitati ulli fuisse. si enim uno animo omnes vel ad Romanos
 81    XXIV,    5,  39|           quondam Proserpinae, prope uno die omnem Siciliam pervasit
 82     XXV,    1,   6|         navata rei publicae opera et uno felici proelio reciperarunt;
 83     XXV,    2,   8|           ubi, quo minus mirum esset uno eodemque loco stativa eum
 84     XXV,    6,  38|         vivorum nemo oboedientior me uno fuerit, ita post mortem
 85    XXVI,    4,  25|              in acie cecidissent eos uno tumulo contegerent, adicerentque
 86    XXVI,    8,  48|            fessosque milites omnibus uno die belli operibus, quippe
 87    XXVI,    8,  48|    opulentissimae omnium in Hispania uno die compotem fecissent,
 88   XXVII,    2,   7|          Carthaginem caput Hispaniae uno die, receptasque aliquot
 89   XXVII,    3,  12|             campis videndam esse; si uno proelio haud incruentus
 90   XXVII,    4,  17|    iungerentur hostium exercitus cum uno dimicare duce exercituque
 91   XXVII,    6,  31|      effecisset. vagabatur autem cum uno aut altero comite per maritas
 92   XXVII,    8,  49|             inter caedem effugissent uno agmine abire sine certo
 93  XXVIII,    2,   7|          Heracleam compulisset, ipse uno die Phocidis Elatiam milia
 94  XXVIII,    2,   9|             convenit ut, quemadmodum uno animo rem publicam gessissent,
 95  XXVIII,    2,   9|      diversis regionibus convenirent uno tempore ad urbem accederent;
 96  XXVIII,    2,   9|          multiiugis si vellet equis: uno equo per urbem verum triumphum
 97  XXVIII,    3,  12|            alia circa eum ruerent in uno illo duce censebant. ac
 98  XXVIII,    3,  12|          prope di essent, ita quodam uno vinculo copulaverit eos
 99  XXVIII,    4,  18|           tempestate duces populorum uno die suam pacem amicitiamque
100  XXVIII,    4,  18|              et quoniam fors eos sub uno tecto esse atque ad eosdem
101  XXVIII,    5,  28|            exercitu, cum quo ego die uno Carthaginem cepi, cum quo
102  XXVIII,    5,  28|             praeclaris imperatoribus uno bello absumptis superstes
103    XXIX,    3,  15|        explere non posset pro equite uno tres pedites liceret dare;
104    XXIX,    6,  35|        spatium extenditur, communit. uno vallo et navalia et castra
105     XXX,    1,   4|             postero die respondit se uno frustra tendente nulli alii
106     XXX,    1,   6|            dein per continua serpens uno repente omnia incendio hausit.
107     XXX,    2,  10|             ac validis funibus velut uno inter se vinculo inligatis
108     XXX,    2,  13|         nuptum dederit. habuisse eum uno tempore in potestate duos
109     XXX,    2,  14|             cave deformes multa bona uno vitio et tot meritorum gratiam
110    XXXI,    3,  24|            vocant Graeci, ingens die uno cursu emetientes spatium -
111    XXXI,    4,  31|          Carthaginiensium fuerunt et uno animo cum illis adversus
112    XXXI,    5,  35|        equitum, cum duce Athenagora, uno ex purpuratis, ad lacessendos
113    XXXI,    5,  36|                                      Uno deinde intermisso die, cum
114    XXXI,    6,  48|       restitutosque suis, debellatum uno proelio esse. non homines
115   XXXII,    3,  23|          regium praesidium. Postquam uno animo omnes et Macedones
116   XXXII,    5,  34|   postulantibus respondeam nisi, quo uno modo silvae lucique caesi
117  XXXIII,    3,  21|         regno. victis deinde proelio uno Gallis, quae tum gens recenti
118  XXXIII,    5,  44|      Flaminio consulibus. annis post uno et viginti factum est quam
119   XXXIV,    2,  17|           factum est. id ut ne fiat, uno modo arbitror caveri posse,
120   XXXIV,    2,  17|          quoque concilio tacuissent, uno die muris omnium dirutis,
121   XXXIV,    3,  29|         interficitur intentiusque ab uno urbs defendebatur. et difficilior
122   XXXIV,    3,  32|         factum est; nam et Messenen, uno atque eodem iure foederis
123   XXXIV,    4,  39|              ternaeque acies tempore uno locis diversis pugnabant;
124    XXXV,    2,  16|         nostram venerunt potestatem, uno et perpetuo tenore iuris,
125    XXXV,    3,  21|             causa. capram sex haedos uno fetu edidisse ex Piceno
126    XXXV,    3,  27|         Lacedaemonem ducere, eo modo uno ratus ab obsidione Gythei
127    XXXV,    5,  44|              Aetoli, omnia vel in se uno posita praesidia existimaturos
128   XXXVI,    1,   3|              die redire posset, neve uno tempore quinque senatores
129   XXXVI,    2,  13|              Athamanes occupaverant, uno agmine ierunt. erant autem
130   XXXVI,    4,  30|              Naupactum descendit, et uno castello adversus arcem
131  XXXVII,    1,   1|          faciendum esset, cum fratre uno locutus iussusque ab eo
132  XXXVII,    3,  16|           profecti sinum, qui latere uno Cariam altero Lyciam contingit,
133  XXXVII,    4,  22|        praegressos consequitur. inde uno agmine Phaselidem cum venissent,
134  XXXVII,    4,  24|             multo minore Rhodia nave uno ictu demersa; itaque iam
135  XXXVII,    4,  24|           redierunt. Hannibal, ictus uno proelio adverso, ne tum
136  XXXVII,    6,  49|           irritarent. interrogati ab uno senatore, permitterentne
137  XXXVII,    7,  54|             disceptatio est, cum quo uno maxime regum et privatim
138  XXXVII,    7,  58|             fuisse interpretarentur: uno memorabili proelio debellatum,
139 XXXVIII,    1,   6|          opem ferendam effunduntur. [uno in loco] ferro ignique gesta
140 XXXVIII,    2,  12|             eorum, quod cum Antiocho uno proelio debellassent, adhortatus
141 XXXVIII,    2,  23|            Consul armis hostium [in] uno concrematis cumulo ceteram
142 XXXVIII,    4,  35|             Flaccus duo signa aurata uno reo damnato - nam separatim
143 XXXVIII,    6, 50b|              terrarum urbes ingratas uno prope tempore in principes
144   XXXIX,    1,   7|         censuerunt, et signa duo pro uno reponenda, et novum auratum
145   XXXIX,    1,  16|        scelere peccatum est, ex illo uno sacrario scitote ortum esse.
146   XXXIX,    2,  27|        Legati Maronitarum vocati non uno tantum loco urbis praesidium
147   XXXIX,    3,  35|             profectus, perculsis iis uno proelio et Amadoco duce
148   XXXIX,    4, 41a|          Valerio suffragabatur: illo uno collega castigare se nova
149      XL,    2,  22|          maria montesque et amnes ex uno loco conspici potuerint.
150      XL,    3,  33|            pugnam impediit, quod non uno agmine nec ad signa frequentes
151      XL,    4,  46|            coniungi a nobis sinatis; uno animo, uno consilio legatis
152      XL,    4,  46|            nobis sinatis; uno animo, uno consilio legatis senatum,
153     XLI,    1,   2|        vocantium; id forte temere ab uno exclamatum totis passim
154     XLI,    2,  10|            non paludatis lictoribus, uno omnium certiore facto collega,
155     XLI,    2,  12|              Claudius duarum gentium uno anno victor, duabus, quod
156     XLI,    3,  27|              tris faciendos. haec ab uno censore opera locata cum
157    XLII,    1,  12|        foedus incisum litteris esse, uno Thebis, altero ad Delium,
158    XLII,    2,  20|            taurum cum quinque vaccis uno ictu fulminis exanimatos;
159    XLII,    2,  26|        depopulatum, simul nuntiantes uno animo vivere Macedonum atque
160    XLII,    3,  40|             haec ne dicerentur a me, uno modo vitare potuisti, non
161    XLIV,    3,  35|             vim facere: confertis et uno <agmine impetum> facientibus
162     XLV,    1,   5|      sanctissima in terris templa se uno auctore sanguine humano
163     XLV,    2,  24|            ne plus obsit nobis, quod uno bello cessavimus, quam quod
164     XLV,    3,  34|            in propiores profecti, ut uno die in omnes perveniretur.