Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|            Inde foedus ictum inter duces, inter exercitus salutationem
  2       I,    3,  13|           res cum multitudinem tum duces; silentium et repentina
  3       I,    3,  13|           inde ad foedus faciendum duces prodeunt. Nec pacem modo
  4       I,    5,  23|          paucis procerum in medium duces procedunt. Ibi infit Albanus: "
  5       I,    7, 41a|           fecere. Erige te deosque duces sequere qui clarum hoc fore
  6      II,    3,  19|            atrocius fuit. Non enim duces ad regendam modo consilio
  7      II,    5,  42|       horrebant. Acerrimi patribus duces ad resistendum consules
  8     III,    1,   2|          ferox multitudo increpare duces quod in aciem, qua pugnandi
  9     III,    4,  29|          Ducti ante currum hostium duces; militaria signa praelata;
 10     III,    7,  49|            non solum multitudo sed duces quoque multitudinis erant,
 11     III,    8,  60|            collegissent et undique duces victisne cessuri essent
 12     III,    8,  61| Ostenderent prioribus proeliis per duces non per milites stetisse
 13     III,    9,  66|        simul quod persuaserant iis duces, cupidi praedarum, biennio
 14     III,    9,  68|             turbarum ac seditionum duces esse volunt. Quarum rerum
 15      IV,    1,   2|  eripuerint, consules paratos esse duces prius adversus scelus civium
 16      IV,    4,  28|          passim caedes est; iam ne duces quidem Romani incruenti
 17      IV,    5, 31b|     populos legatis, iactando tres duces Romanos ab se uno proelio
 18      IV,    6,  46|      portam fuga turpi deseruntur. Duces legatique et quod circa
 19      IV,    6,  46|           missi nuntiavere Tusculi duces exercitumque esse, hostem
 20      IV,    6,  54|        celeberrimi nominis haberet duces, patres omnia quaestoriis
 21      IV,    6,  57|           bellum ipsi satis idonei duces essent, non esse aequum
 22       V,    2,   8|            publicarum erat; nam et duces Romani plus inter se irarum
 23       V,    2,  11|            quemquam deorum sed hos duces accusantem. Pro certo se
 24       V,    6,  38|           simile Romanis, non apud duces, non apud milites erat.
 25      VI,    3,  18|    libertatem. tamen, qualescumque duces habuistis, qualescumque
 26      VI,    4,  24|           vident. nihil neque apud duces neque apud milites remittitur
 27      VI,    4,  28|            versos, occasionem rati duces eorum raptim agmine facto,
 28      VI,    5,  30|            etiam inde exercitus ac duces; otiumque inde, quantum
 29     VII,    2,  14|     viribus profuit. Primo credere duces Gallorum non descensuros
 30     VII,    3,  18|        concitatos per se omnes vix duces eminent. Aliquotiens frustra
 31     VII,    4,  24|       quibus nec certa imperia nec duces essent, vertunt impetum
 32     VII,    5,  32|    ferociter pro se quisque signum duces poscere, adfirmare eadem
 33     VII,    6, 37b|        temeritate bellum foret, ni duces continuissent impetum militum.
 34     VII,    6,  40|         suis habebatur; itaque iam duces, iam milites utrimque congressus
 35     VII,    6,  40|       vobiscum infestius, et alios duces senatus habuit: qui maxime
 36      IX,    2,  7b|           quod nulli ea tempestate duces clariores essent.~ ~8.
 37      IX,    3,  14|        cessisse aut cessuros; quin duces sicut belli ita insatiabilis
 38      IX,    4,  17|       praebuit fortunae? recenseam duces Romanos, nec omnes omnium
 39      IX,    4,  17|         insignes ante milites quam duces, cessissent Decii, devotis
 40      IX,    4,  18|           homines cum homine, [et] duces cum duce, fortunam cum fortuna
 41      IX,    4,  18|      fortuna confers? quot Romanos duces nominem quibus nunquam adversa
 42      IX,    7,  37|      sensere, clamor repente circa duces ortus, ut eo sibi e castris
 43       X,    1,   7|           ipsa bella? numerarentur duces eorum annorum, quibus plebeiorum
 44       X,    3,  20|       possint; itaque iam propalam duces loqui extemplo eundum in
 45       X,    3,  21|          adversus quattuor populos duces consules illo die deligi
 46       X,    3,  25|  administrandum copiis et quot per duces esset.~ ~26.
 47       X,    4,  36|            ad restituendam pugnam, duces, milites, peditum equitumque
 48       X,    5,  39|     conatus Samnitium opponerentur duces spoliaque ea referrent quae
 49     XXI,    3,  27|           tergo hostes. Ad id dati duces Galli edocent inde milia
 50     XXI,    3,  29|            Magali adventus, qui se duces itinerum, socios periculi
 51     XXI,    4,  34|    facturos; commeatum itinerisque duces et ad fidem promissorum
 52     XXI,    4,  34|           pacatos composito agmine duces eorum sequitur. Primum agmen
 53     XXI,    5,  39|           exercitus convenerantque duces sicuti inter se nondum satis
 54     XXI,    6, 57a|      exercitibus victis quos alios duces, quas alias legiones esse
 55    XXII,    1,   2|          primi, qua modo praeirent duces, per praealtas fluvii ac
 56    XXII,    4,  23|      factum erat, convenerat inter duces Romanum Poenumque ut, quae
 57    XXII,    4,  30|           nam biennio ante adeo et duces Romanos et milites spreverant,
 58    XXII,    6,  46|        quadraginta, decem equitum. Duces cornibus praeerant sinistro
 59   XXIII,    2,  16|         vario eventu fiebant, quia duces nec prohibere paucos temere
 60   XXIII,    4,  28|         omnibus omissis rebus ambo duces iunctis copiis ire obviam
 61   XXIII,    4,  29|     pugnarent, facile persuaserant duces pro Italia atque urbe Romana
 62   XXIII,    6,  41|       dubie concitor. Nec Sardorum duces minus nobilem eam pugnam
 63   XXIII,    6,  45|           erat anceps; summa vi et duces hortabantur et milites pugnabant.
 64   XXIII,    6,  49|     praeerat, ducunt. Eodem et duo duces et duo exercitus Carthaginiensium,
 65    XXIV,    2,  15|          adducta res. cum utrimque duces, Romanus Bruttium Lucanumque
 66    XXIV,    4,  21|          oreretur, morsque tyranni duces magis impigros dedisset
 67    XXIV,    4,  23|          res impetrata; abire enim duces regios cum peritos militiae,
 68    XXIV,    4,  24|             dum ab Hannibale missi duces adsueti militibus iuvare
 69    XXIV,    4,  28|            arma, suos habitura sit duces. itaque, ut idem omnes sentiant,
 70    XXIV,    4,  28|          etiam consilium; iussi et duces ordinum praefectique auxiliorum
 71    XXIV,    4,  30|        agmen concitatisque omnibus duces - erant autem Sosis ac Dinomenes -
 72    XXIV,    4,  30|       motum haud diuturnum fore si duces amentiae sublati essent,
 73    XXIV,    4,  31|          causa foret pervenerat ad duces. postquam Hippocraten atque
 74     XXV,    2,   9|    dimittit; Tarentinos <iis addit duces binos>; itinera quam maxime
 75     XXV,    3, 15a|            divisis copiis inter se duces Poeni cum agrum Thurinum
 76     XXV,    4,  19|            ad id locorum nostri et duces et exercitus capti forent
 77     XXV,    6,  31|        haberet sed ne transfugarum duces captam et oppressam tenerent.
 78     XXV,    6,  32|         eum volebant prius opprimi duces Romani; et spes erat satis
 79     XXV,    6,  32|         gereret. una profecti ambo duces exercitusque Celtiberis
 80     XXV,    6,  34|            insuper advenit hostis, duces Poeni adsecuti ab tergo
 81     XXV,    6,  35|                 Haud segniter inde duces Poeni fortuna usi confestim
 82     XXV,    6,  35|           minus in unum coirent et duces et exercitus hostium non
 83     XXV,    6,  36|        miraculo quodam tenuit, cum duces undique vociferarentur quid
 84     XXV,    6,  36|          sarcinas. haec contemptim duces increpabant; ceterum neque
 85     XXV,    6,  36|           lugebant desiderabantque duces, Gnaeum magis, quod diutius
 86     XXV,    6,  37|      rursus tres exercitus ac tres duces iunxissent, sua defendi;
 87     XXV,    6,  38|             periculum est ne omnes duces, omnes copiae conveniant.
 88     XXV,    6,  38|            conveniant. tres deinde duces, tres exercitus sustinebimus
 89     XXV,    6,  38|           dividendo copias periere duces nostri, ita separatim ac
 90     XXV,    6,  40|        Romanis, Epicydes et Hanno, duces reliqui prioris belli, et
 91     XXV,    6,  40|     profectus magno opere monuisse duces dicitur ne absente se cum
 92     XXV,    6,  40|   consererent. id ambo aegre passi duces, magis Hanno, iam ante anxius
 93    XXVI,    2,   7|          Romam ab oppugnanda Capua duces atque exercitus Romanos;
 94    XXVI,    2,   8|         Asinae cognomen erat omnes duces exercitusque ex tota Italia,
 95    XXVI,    5,  31|        alios in posterum segniores duces faciatis. et quoniam coram
 96    XXVI,    7,  41|       incipiam. quot classes, quot duces, quot exercitus priore bello
 97    XXVI,    7,  41|            legatos implorant. tres duces discordantes prope ut defecerint
 98    XXVI,    8,  51|      convenerunt. Carthaginiensium duces primo ex industria famam
 99    XXVI,    8,  51|          at ubi adpropinquare tres duces, tres victores hostium exercitus
100   XXVII,    4,  17|         Edesco ad eum clarus inter duces Hispanos venit. erant coniunx
101   XXVII,    4,  17|         faciat. merita inde sua in duces Carthaginienses commemoravit,
102   XXVII,    4, 20a|         exsequenda quae statuerant duces digressi. haec eo anno in
103   XXVII,    5, 28a|     undique castra posuit. ibi duo duces sagaciter moti sunt, alter
104   XXVII,    7,  40|            duo celeberrimi nominis duces circumstare urbem Romanam,
105   XXVII,    8,  47|   trepidatione et nocturno tumultu duces parum intente adservati,
106   XXVII,    8,  48|      caedes utrimque edebatur. ibi duces ambo, ibi pars maior peditum
107  XXVIII,    2,   9|        parte Italiae adversus duos duces duos imperatores hinc consilium
108  XXVIII,    3,  12|          bello multa infanda inter duces militesque commissa fuerant.
109  XXVIII,    3,  12|          super campos patentes duo duces Poeni ea mente ne detractarent
110  XXVIII,    4,  18|     opulentissimorum ea tempestate duces populorum uno die suam pacem
111  XXVIII,    5,  25|           videri posset, destituti duces iam sua ipsi insignia et
112  XXVIII,    5,  27|          regiae nobilitatis viros, duces furoris secuti sunt: vos
113  XXVIII,    5,  28|            exercitus exercitui, an duces ducibus, an dignitas, an
114  XXVIII,    6,  32|           hic latrones latronumque duces, quibus ut ad populandos
115  XXVIII,    8,  39|           Italiam spectatum irent, duces dati litteraeque per oppida
116  XXVIII,    8,  43|     exercitus Poenorum quattuorque duces omnia metu armisque tenerent,
117  XXVIII,    8,  43|        sunt exercitus in Africa et duces plures melioresque quam
118  XXVIII,    8,  43|         quantum ad Carthaginienses duces attinet invictum ad ultimum
119    XXIX,    2,   6|       rapto gaudentes, quantum per duces licebat, excursiones in
120    XXIX,    6,  35|            nomine Carthaginiensium duces duobus equestribus proeliis
121    XXIX,    7, 36b|          copias coniunxit. ita duo duces duo exercitus ad Hannibalem
122     XXX,    1,   6|           castra clade una deleta. duces tamen ambo et ex tot milibus
123     XXX,    4,  21|            laetitiam et quod parum duces in retinendis iis, cum id
124     XXX,    4,  23|       simulaturos Carthaginienses, duces eos exercitusque exspectantes;
125     XXX,    5,  28|        supremum certamen comparati duces. iis quoque quibus erat
126     XXX,    5,  29|       abnuisset, ambo ex composito duces castra protulerunt ut coire
127     XXX,    5,  30|           suae modo aetatis maximi duces sed omnis ante se memoriae
128     XXX,    6,  32|     populorum duo longe clarissimi duces, duo fortissimi exercitus,
129     XXX,    6,  32|        sponte non succurrebant, ea duces admonendo atque hortando
130     XXX,    6,  32|       terra Italia res gestas, tot duces Romanos, tot exercitus occidione
131     XXX,    6,  33|    imperator apud Carthaginienses, duces suarum gentium inter populares,
132    XXXI,    5,  36|           equitatus quidem cessit, duces caetratae cohortis non satis
133    XXXI,    5,  41|     trepidare Damocritus ceterique duces - et erat forte meridianum
134   XXXII,    2,   8|     Attalus classe copiisque aliis duces Romanos iuvisset, id gratum
135   XXXII,    2,  14|          virium eius egens quam ut duces in Thessaliam haberet. Ab
136   XXXII,    3,  21|      bellantibus miserunt sed ipsi duces belli arma terra marique
137  XXXIII,    1,   7|         nuntiis retro in castra ad duces missis, ubi primus terror
138   XXXIV,    3,  23|    Athenienses, libertatis quondam duces et auctores, adsentationis
139    XXXV,    1,   5|            terga darent. obstabant duces, hastilibus caedentes terga
140    XXXV,    1,   5|     septingenti viginti unus, tres duces eorum, signa militaria ducenta
141    XXXV,    2,  12|       Romanos hoste, qui plures et duces et milites eorum occidisset
142   XXXVI,    4,  22|        regem, sed accersierint, et duces belli, non socii fuerint,
143  XXXVII,    6,  46|         nobiles, Aetolos et regios duces, sex et triginta duxit.
144  XXXVII,    7,  59|       mille pondo viginti tria. et duces regii, praefecti, purpurati
145 XXXVIII,    1,   6|          Ibi diversis partibus duo duces Eupolemus et Nicodamus pugnantis
146 XXXVIII,    6,  53|         Ideo quattuor nobilissimos duces Poenorum in Hispania, quattuor
147 XXXVIII,    6,  58|          Poenorum Hispanorumque et duces et exercitus nominis Romani
148 XXXVIII,    6,  58|          inter multos alios regios duces, qui imperator Punici belli
149 XXXVIII,    6,  60|        Romani beneficiis, plurimos duces hostium in triumpho ductos
150   XXXIX,    1,   5|            tormenta omnis generis; duces aut Aetoli et Cephallanes
151   XXXIX,    1,   7|        Gallica carpentis travecta, duces hostium duo et quinquaginta
152      XL,    1,   6|   simulacrum pugnae. regii iuvenes duces ei ludicro certamini dati:
153    XLII,    2,  17|       Rammius fuit; hospitioque et duces Romanos omnes et legatos,
154    XLII,    2,  17|        institit ab eo rex, quoniam duces omnes legatique Romani hospitio
155    XLII,    3,  34|      sciunt, qui et illum et alios duces longa militia experti sunt.
156    XLII,    4,  51|  Cretensium par ferme numerus suos duces sequebatur, Susum Phalasarnaeum
157    XLII,    5,  66|     Sopatrum et Antipatrum, regios duces; vivos captos circiter duo
158   XLIII,    1,   1|          frumentum militi datum et duces, qui ex Italia itinera in
159   XLIII,    1,   5|           Iapydum legati venerunt: duces sibi ab consule Cassio primum
160    XLIV,    2,  22|           non existumem admonendos duces esse: immo eum, qui de sua
161    XLIV,    2,  25|           ipsorum bellum, et ipsos duces et senatum, non abhorrere
162    XLIV,    3,  30|            principium erat novique duces in provincias venerant,
163    XLIV,    3,  35|          eos moraretur. inde iussi duces itineris ita dividere viam,
164     XLV,    3,  32|          regis amici purpuratique, duces exercituum, praefecti navium