Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  14|          insperata pax erat: aliud multo propius atque in ipsis prope
  2       I,    5,  23|    imperent sine magna clade, sine multo sanguine utriusque populi
  3       I,    5,  31|          dies agerentur.~ Haud ita multo post pestilentia laboratum
  4       I,    6,  33|       datum. Additi eodem haud ita multo post, Tellenis Ficanaque
  5       I,    8,  48|           patris sui tenere sedem; multo quam servum potiorem filium
  6       I,    8,  48|        ipsa cogente ultima audere, multo et aetate et viribus validior,
  7      II,    2,   6|            pugna coepit, neque ita multo post et pedites superveniunt.
  8      II,    2,   7|         potuit apparatu fecit; sed multo maius morti decus publica
  9      II,    3,  16|            patres lectus, haud ita multo post in principum dignationem
 10      II,    3,  18|         dictatorem vellent, patrem multo potius M. Valerium spectatae
 11      II,    3,  22|         abductae legiones. Nec ita multo post Volscis levatis metu
 12      II,    3,  23|          alibi militiam; postulare multo minaciter magis quam suppliciter
 13      II,    3,  27|  clamoribus modo apertis sed, quod multo perniciosius erat, secessione
 14      II,    4,  34|            sanata discordia, aliud multo gravius malum civitatem
 15      II,    4,  36|  religionem pertinuisset. Haud ita multo post Tito Latinio, de plebe
 16      II,    4,  40|    animoque religione motus esset, multo obstinatior adversus lacrimas
 17      II,    4,  40|      exacta aetate usurpasse vocem multo miserius seni exsilium esse.
 18      II,    5,  45|            insuper hostes ferocius multo, ut statuisse non pugnare
 19      II,    5,  50|            captandi; gaudere etiam multo successu Fabiis audaciam
 20      II,    5,  57|          sedata ab Quinctio plebs, multo aegrius consul alter a patribus.
 21      II,    5,  59|        consulem habuisset. Ceterum multo Appio quam Fabio violentior
 22     III,    2,  10|         cum ingenti praeda, maiore multo gloria rediit. Et auget
 23     III,    2,  13|         testis exstiterat se, haud multo post quam pestilentia in
 24     III,    3,  19|       gesta res publica est, peius multo quam cum P. Valerius consul
 25     III,    6,  40|           cum collegis meminisset. Multo id magis se illius causa
 26     III,    6,  41|             cuius desiderium plebi multo acrius quam consularis imperii
 27     III,    7,  49|       plebem inritandam censuit et multo magis providendum ne quid
 28     III,    9,  68|       vobis placere, Quirites; sed multo malo vos salvos esse, qualicumque
 29      IV,    2,  11|             consenserant autem ut, multo maiore parte Rutulorum colonorum
 30      IV,    6,  46|           cupiditate eadem imperii multo impensius in castris accendi;
 31      IV,    6,  50|        haec vox Postumi ad milites multo in castris maiorem indignationem
 32       V,    1,   2|         Vexari praeterea et subigi multo acrius quam Veientes; quippe
 33       V,    2,  11|    incredibilem amentiam fuisse ut multo veri similius sit compecto
 34       V,    2,  13|          ediderunt caedem; nec ita multo post iam [palantes veluti]
 35       V,    4,  28|                   Camillus meliore multo laude quam cum triumphantem
 36       V,    5,  33|          his primum Etruscorum sed multo ante cum iis qui inter Appenninum
 37       V,    6,  38|           tanta omnium oblivio, ut multo maior pars Veios in hostium
 38       V,    6,  39|     cernebatur viam ingressi, haud multo ante solis occasum ad urbem
 39      VI,    1,   5|            ambiguae. Criminabantur multo eum infestiorem agrum ab
 40      VI,    4,  23|          patiebatur Romanus miles, multo aegrius alter ex tribunis
 41      VI,    4,  26|        pacem in praesentia nec ita multo post civitatem etiam impetraverunt.
 42    VIII,    5,  32|           legionibus Romanis. haud multo post dictator advenit classicoque
 43    VIII,    5,  36|          medendis corporibus animi multo prius militum imperatori
 44      IX,    1,   6|      percontantibus maioribus natu multo sibi maestiores et abiectiores
 45      IX,    1,   6|       sicut ante Gallos, sed, quod multo bellicosius fuerit, Romanam
 46      IX,    6,  28|            muris incendit; nec ita multo post sive a Poetelio dictatore
 47      IX,    7,  34|           obsaepsit. Hoc est nomen multo quam Tarquiniorum infestius
 48       X,    2,  12|    Bovianum inde adgressus nec ita multo post Aufidenam vi cepit.~ ~
 49       X,    2,  14|      Equites ducibus tribunis haud multo plus hostibus quam suis,
 50       X,    2,  15|      fossarum vestigia relicta sed multo alia illis insigniora monumenta
 51     XXI,    1,   8|  mitteretur conceptumque ipso motu multo maiorem ignem ferret, arma
 52     XXI,    2,  20|      legati Romam redeunt haud ita multo post quam consules in provincias
 53     XXI,    3,  30|   intenderent iter: nunc, postquam multo maiorem partem itineris
 54     XXI,    4,  35|         temptantibus. Ceterum iter multo quam in adscensu fuerat -
 55     XXI,    4,  36|                   Ventum deinde ad multo angustiorem rupem atque
 56     XXI,    5,  43|          gentium sed ipsarum, quod multo maius est, Alpium, cum semenstri
 57    XXII,    2,  7b|   magistratus vocaret, tandem haud multo ante solis occasum M. Pomponius
 58    XXII,    5,  36|      tempus lapidibus pluvisse, et multo cruore signa in Sabinis,
 59    XXII,    6,  46|           adversus Romanis coortus multo pulvere in ipsa ora volvendo
 60   XXIII,    1,   2|          dedisset; ceterum maiorem multo rem magisque timendam instare;
 61   XXIII,    1,   3|    verecundia quempiam nominasset, multo maior extemplo clamor oriebatur,
 62   XXIII,    1,   3|      quaestus genus obicerent. Hoc multo magis in secundo ac tertio
 63   XXIII,    1,   3|      audienda probra nominatos, et multo humiliores obscurioresque
 64   XXIII,    1,   4|            vitae beneficio senatum multo sibi magis quam plebi fecisset,
 65   XXIII,    1,   8|      impetraturi ab Romanis sed in multo maiore dignitate et gratia
 66   XXIII,    2,  13|          nos falsa atque inani spe multo minus censeo mittenda esse."
 67   XXIII,    4, 30a|          Hannibalis expugnata est. Multo sanguine ac volneribus ea
 68   XXIII,    6,  45|          animos erigeret, Hannibal multo gravioribus probris increpabat:
 69    XXIV,    3,  20|         palatos Hanno adortus haud multo minorem quam ad Beneventum
 70    XXIV,    4,  22|          facere, eundem se censere multo acrius ab Adranodoro quam
 71    XXIV,    6,  42|          milia hominum caesa, haud multo minus quam mille captum
 72     XXV,    4,  19|        secunda fuisset pugna, quin multo minus se suumque totiens
 73     XXV,    5,  26|          et locis natura gravibus, multo tamen magis extra urbem
 74     XXV,    5,  26|            soli hostium stationes. multo tamen vis maior pestis Poenorum
 75     XXV,    6,  29|       momenti faciat. diutius ille multo amicus fuit quam hic hostis,
 76     XXV,    6,  31|     ruptorum ipsos ab se graviores multo quam populus Romanus voluerit
 77    XXVI,    2,  11|           alia pro copia portantes multo auro argentoque id exornatum
 78    XXVI,    2,  15|          occidi ut gloriari possis multo fortiorem quam ipse es virum
 79    XXVI,    7,  43|           tum dempserimus hostibus multo maiora. haec illis arx,
 80   XXVII,    1,   4|            quattuor signa sanguine multo diem ac noctem sudasse.
 81   XXVII,    2,   6|       satis civile esse aiebant et multo foedioris exempli eum ipsum
 82   XXVII,    6,  30|          profectus est ad indictum multo ante sociorum concilium.
 83   XXVII,    8,  44|          ad arma Gallicis gentibus multo magis quam Hannibalem ipsum
 84   XXVII,    8,  51|            curiam perventum esset, multo aegrius summota turba ne
 85  XXVIII,    3,  11|      Romano locutus et ara Neptuni multo manasse sudore in circo
 86  XXVIII,    3,  16|            exercitum accepit. haud multo post Silanus debellatum
 87  XXVIII,    4,  19|     timerent meriti essent. itaque multo infestioribus animis cum
 88  XXVIII,    8,  42|       minores copiae sint, hostium multo maiores, quam ubi duobus
 89    XXIX,    2,   7|       Messana Locros aliquot horis multo die superante accessit;
 90    XXIX,    2,   9|  tribunorum vidissent, tum vero in multo impotentiorem subito rabiem
 91    XXIX,    3,  10|   responsum oraculo editum maiorem multo victoriam quam cuius ex
 92    XXIX,    5,  27|         terram cernebant. haud ita multo post gubernator Scipioni
 93    XXIX,    6,  29|       Numidas est - pervenit. haud multo post Oezalce quoque mortuo
 94    XXIX,    6,  31|      patruum eius Oezalcem credat: multo maiorem indolem in eo animi
 95    XXIX,    6,  33|           fiducia maxime loci, quo multo aequiore pugnaturus erat,
 96     XXX,    2,  14| temperantia sua frenavit ac domuit multo maius decus maioremque victoriam
 97     XXX,    3,  18|           exercitu praetoris, pars multo maxima ex legione duodecima,
 98     XXX,    6,  36|          venerunt.~ Et illi quidem multo miserabilius quam ante quo
 99     XXX,    7,  39|          superantem Insanos montes multo et saevior et infestioribus
100     XXX,    7,  42|           socios populi Romani sed multo infestius M. Aurelium, quem
101     XXX,    7,  45|        Syphax est, Tiburi haud ita multo ante mortuus, quo ab Alba
102    XXXI,    5,  38|          adversas equestres pugnas multo minus tutam moram in iisdem
103    XXXI,    5,  39|          indutiis dimisso haud ita multo post abisse hostem cum sensisset,
104   XXXII,    3,  21|      inferosque deos sunt admissa, multo minus quae Ciani Abydenique,
105   XXXII,    4,  26|      solutum est dominis. Haud ita multo post ex eiusdem coniurationis
106   XXXII,    4,  30|         Boiorum exercitus haud ita multo ante traiecerat Padum iunxeratque
107  XXXIII,    1,   3|      armatu se coniunxere, nec ita multo post Amynander cum Athamanum
108  XXXIII,    3,  25|        relatum ex proelio haud ita multo post exspirasse. consulibus
109   XXXIV,    2,  16|       potestatem redegit. haud ita multo post eidem, regresso Tarraconem
110   XXXIV,    3,  33|   libertatem Graeciae fore; satius multo fuisse non moveri bellum
111   XXXIV,    3,  33|           inde redeuntem nuntiare: multo maioribus quam ante terrestribus
112   XXXIV,    4,  36|           modo futura libertas sed multo foedior quam fuisset ante
113   XXXIV,    5,  54|           solet, aliis tandem quod multo ante debuerit tributum existimantibus
114    XXXV,    2,  11|            sunt defensa et non ita multo post per saltum angustum
115    XXXV,    4,  38|          fuisse Macedonas dominos, multo minus tolerabiles futuros
116    XXXV,    4,  38|   splendidiore nunc eos catena sed multo graviore vinctos esse quam
117   XXXVI,    2,  14|           iussus <est> et haud ita multo post in vinculis Romam missus.
118   XXXVI,    3,  21|    exercitus Thermopylas reductus, multo modestia post victoriam
119   XXXVI,    5,  40|       pignus. verum enimvero illud multo maius esse, quod tantum
120   XXXVI,    5,  41|           in Graeciam traicere, et multo maiorem causam Antiochum
121   XXXVI,    5,  45|                          Neque ita multo post primum ab laevo cornu
122  XXXVII,    4,  20|          escendere facile poterant multo maiorem quam pro numero
123  XXXVII,    4,  24|         exterruit hepteris regia a multo minore Rhodia nave uno ictu
124  XXXVII,    5,  33|     praesidio Lysimachiam esse. id multo quam de navali victoria
125  XXXVII,    6,  47|                           Haud ita multo post, cum iam consularium
126  XXXVII,    7,  52|                               Haud multo post M. Aurelius Cotta legatus
127  XXXVII,    7,  52|     enimvero cum ipsi daturi sint, multo magis munificentiam eorum
128  XXXVII,    7,  53|         contione intermortuus haud multo post exspiravit. huius ego
129  XXXVII,    7,  57|        haberet, aliam contentionem multo maiorem excitavit. petebant
130  XXXVII,    7,  58|      publicam gessisset.~ Haud ita multo post L. Scipio ad urbem
131 XXXVIII,    1,   3|         victum ab Romanis; nec ita multo post legati ab Roma rediere
132 XXXVIII,    2,  16|            freto cernentibus Asiam multo magis animi ad transeundum
133 XXXVIII,    2,  16|           copias traicit. Haud ita multo post Lonorius adiuvante
134 XXXVIII,    3,  25|  effugerunt; captus est nemo maior multo pars per fidem violati colloquii
135 XXXVIII,    5,  46|        mixtum esse Gallograecorum; multo ante et corpora et animi
136 XXXVIII,    5,  49|       milia <illo> ipso die, plura multo post dies paucos ceciderunt
137   XXXIX,    1,  13|         initia enuntiaret, maiorem multo dixit hominum esse, qui
138   XXXIX,    2,  21|     legiones ducit: id quoque haud multo maiore certamine cepit quam
139   XXXIX,    2,  27|   civitatium in Thracia positarum, multo verius esse, quae sub Antiocho
140   XXXIX,    5,  50|         impavide exhausto haud ita multo post exspiravit. non diuturnum
141   XXXIX,    5,  51|      dispositis esse venenum, quod multo ante praeparatum ad tales
142   XXXIX,    5,  53| Philippopolin praesidio, quod haud multo post ab Odrysis expulsum
143      XL,    1,   4|           ferox interim femina, ad multo ante praecogitatum revoluta
144      XL,    4,  37|           Ti. Minucius et haud ita multo post consul C. Calpurnius
145      XL,    4,  58|       Cottonis et Antigoni et haud multo post fama mortis Philippi
146     XLI,    1,   2|          quoque frustrata Romanos, multo maiorem iis, quam erat,
147     XLI,    3,  25|           sex mensum fuerunt; inde multo gravius bellum exarsit.
148    XLII,    1,   3|            in curiam censor venit, multo infestius singuli universique
149    XLII,    1,   8|      collecti Ligures, cum maiorem multo partem civium amissam quam
150    XLII,    3,  32|      remanerent. dilectum consules multo intentiore, quam alias,
151    XLII,    3,  42|           sacrificandi causa, <ut> multo ante debita vota persolverem,
152    XLII,    3,  42|            Tauri emotum; graviorem multo Asiae, quam Antiochus fuerit,
153    XLII,    4,  50|           timeret, posset. ceterum multo maior pars ferocioris sententiae
154   XLIII,    1,   8|          purgaretque sese. Ceterum multo plura praesens audivit,
155    XLIV,    3,  35|          iram patrum excitaverant. multo iniquioribus animis a castrensi
156    XLIV,    3,  35|      contractum certamen erat, sed multo magis ab ea multitudine,
157    XLIV,    3,  35|           ad ultimos perveniebant. multo pluribus eo die amissis
158    XLIV,    3,  36|            meridiem vergebat; iter multo pulvere et incalescente
159    XLIV,    3,  42|          non plus centum, et eorum multo maior pars Paeligni; volnerati
160     XLV,    1,  11|        erat, adeo est offensus, ut multo acrius infestiusque adversus
161     XLV,    1,  14|          vestimenta data. haud ita multo post de altero Masinissae
162     XLV,    3,  31|     hospites et amicos Persei, sed multo plures alios ex occulto
163     XLV,    3,  32|            rebus ludicrum, quod ex multo ante praeparato et in Asiae