Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  11|              in agris oppressit. Fusi igitur primo impetu et clamore
  2       I,    3,  14|              et preces plus poterant. Igitur illorum poenam in se vertit;
  3       I,    4,  17|           externa adoriretur. Et esse igitur aliquod caput placebat,
  4       I,    4,  18|        moribusque pervenisset? Suopte igitur ingenio temperatum animum
  5       I,    5,  22|          animum stimulabat. Senescere igitur civitatem otio ratus undique
  6       I,    5,  27|             popularium animos coepit. Igitur ut prius in bello pacem,
  7       I,    5,  28|            quae a te violata sunt. Ut igitur paulo ante animum inter
  8       I,    6,  32|             instituta regem abiturum. Igitur Latini cum quibus Tullo
  9       I,    7,  39|        multorum in conspectu; plurimo igitur clamore inde ad tantae rei
 10       I,    7,  40|           regnum Romae pateret. Ferro igitur eam arcere contumeliam statuunt;
 11      II,    2,   9|      servitute pacem acciperet. Multa igitur blandimenta plebi per id
 12      II,    3,  32| reconciliandam civitati esse. Placuit igitur oratorem ad plebem mitti
 13      II,    4,  36|           deorum ira admonuit. Fessus igitur malis praeteritis instantibusque,
 14      II,    5,  42|        resistendum consules fuere. Ea igitur pars rei publicae vicit,
 15      II,    5,  48|                                       Igitur non patrum magis quam plebis
 16      II,    5,  54|               audaci facinori deerat. Igitur iudicii die, cum plebs in
 17      II,    5,  56|             Laetorium poterat. Ardens igitur ira tribunus viatorem mittit
 18     III,    1,   8|           ultro etiam inferre posset. Igitur nuntiantibus Hernicis in
 19     III,    1,   8|              et ad certamen intentum. Igitur praeparatis animis repentino
 20     III,    3,  20|             mores ad ea accommodabat. Igitur tribuni, ut impediendae
 21     III,    5,  36|            magistratibus erant. Inito igitur magistratu primum honoris
 22     III,    6,  40|           verecundia fuit. Sententiam igitur peregit nullum placere senatus
 23     III,    8,  56|             se adicere patiar. Omnium igitur tibi, Appi Claudi, quae
 24     III,    8,  60|              virtus et arma tegerent. Igitur et ipsi efflagitatum ab
 25     III,    8,  63|                                Vadunt igitur in proelium ab sua parte
 26      IV,    1,   2|    seditiosissimum quemque; Canuleios igitur Iciliosque consules fore.
 27      IV,    3, 16b|              destiterant. Pervicerunt igitur ut tribunorum militum potius
 28      IV,    4, 23b|          rebellantibus non adfuerant. Igitur cum duae civitates legatis
 29      IV,    4,  28|               equitemque. Circumventi igitur iam in medio ad unum omnes
 30      IV,    4,  28|               indefensi, inulti? Quid igitur arma habetis, aut quid ultro
 31      IV,    5,  33|           nihil terruit equos; ruinae igitur similem stragem eques quacumque
 32      IV,    6,  60|             populo indicto? Ex alieno igitur aliis largitos. Neque id
 33       V,    1,   4|              data essent. Quonam modo igitur nunc indignari possunt,
 34       V,    1,   4|             stipendium accipit; aequo igitur animo patiatur se [ab domo]
 35       V,    1,   5|             invasuros? Non differimus igitur bellum isto consilio, sed
 36       V,    3,  15|           effando nefas contrahi. Sic igitur libris fatalibus, sic disciplina
 37       V,    3,  19|             Veiosque fata adpetebant. Igitur fatalis dux ad excidium
 38       V,    3,  20|           novarum praebituram; satius igitur esse reconciliari eo dono
 39       V,    6,  43|               raptum omne Veios erat. Igitur exercitu diviso partim per
 40       V,    6, 49a|               rem Romanam adiuvabant. Igitur primo concursu haud maiore
 41       V,    7,  51|     neglegentia deorum praetermissum? Igitur victi captique ac redempti
 42       V,    7,  51|               intermisimus. Reddidere igitur patriam et victoriam et
 43      VI,    1,   3|              tectis egerentem. Iterum igitur eodem die Sutrium capitur;
 44      VI,    2,   7|         exsilium quidem ademit. Iidem igitur omnes sumus, et cum eadem
 45      VI,    2,   9|      reciperandi tuendique cura erat. Igitur senatui cum Camillo agi
 46      VI,    3,  18|            sanandis domesticis malis. igitur cum pars utraque acrior
 47      VI,    4,  26|                                Victus igitur patientia hostium senatum
 48      VI,    4,  27|               erat, interpellata est. igitur cum Sulpicius abdicasset
 49      VI,    5,  35|          obtineri non possent. omnium igitur simul rerum, quarum immodica
 50      VI,    5,  41|               qui ignoret? penes quos igitur sunt auspicia more maiorum?
 51      VI,    5,  41|     magistratibus quidem habent. quid igitur aliud quam tollit ex civitate
 52     VII,    3,  19|        Romanum venturos esse. Censuit igitur senatus neutram neglegendam
 53     VII,    3,  21|             plebi facere. Prolatandis igitur comitiis cum dictator magistratu
 54    VIII,    1,   7|           suis equo provectus: 'visne igitur, dum dies ista venit qua
 55    VIII,    3,  14|            referrent populis. relatum igitur de singulis decretumque.
 56    VIII,    4,  19|          patriam [Fundanos]. Priverni igitur hostes populi Romani quaerendos
 57    VIII,    4,  20|           neglecta patribus. extemplo igitur consules novi, L. Aemilius
 58    VIII,    4,  22|         Falernumque incolentes fecit. igitur L. Cornelio Lentulo Q. Publilio
 59      IX,    3,  13|             adhortator aderat. Vadunt igitur in proelium urgentes signiferos
 60      IX,    7,  35|               ipse armabat, ingerere. Igitur scuta galeaeque ictae cum
 61       X,    1,   4|            quam pastoralia esse, "ite igitur, dicite" inquit, "detegant
 62       X,    2,  14|               latius quam populantur; igitur non fefellere ad Tifernum
 63       X,    3,  25|           ingenti metu esse, "habetis igitur" inquit, "adfatim lignorum;
 64       X,    3,  28|          feminarum esse. In id tempus igitur, quo vinci solebat hostis,
 65       X,    4,  34|          portam silentio excesserunt. Igitur, simul advenit consul, primo
 66     XXI,    1,   9|          Carthaginem ituros. Litteras igitur nuntiosque ad principes
 67     XXI,    5,  40|               Sardiniam habetis. Erit igitur in hoc certamine is vobis
 68     XXI,    7, 57b|        Celtiberis Lusitanisque. Omnes igitur undique clausi commeatus
 69    XXII,    3,  20|         amplius fuere centum viginti. Igitur terrestribus quoque copiis
 70    XXII,    3,  22|            gerebant bellum. occupatis igitur Carthaginiensibus Celtiberico
 71    XXII,    3,  22|           sociis esset. circumspectis igitur omnibus quae fortuna potestatis
 72    XXII,    5,  34|            per augures fieret. Habere igitur interregnum eos; consulatum
 73   XXIII,    1,   3|               hoc sententia sit; date igitur pro malo atque improbo bonum
 74   XXIII,    2,  12|            aliqua minuisse; mittendum igitur supplementum esse, mittendam
 75   XXIII,    2,  13|              quoque negasset, "bellum igitur" inquit "tam integrum habemus
 76   XXIII,    4,  26|            adgredi statuit. Praemissa igitur levi armatura quae eliceret
 77   XXIII,    4,  26|              proelio hostem. Erumpunt igitur agmine e castris, tripudiantes
 78   XXIII,    4,  28|             ad Alpes fuisse. Pecuniis igitur raptim exactis ad Hiberum
 79   XXIII,    4,  29|         Italiam trahi malebant. Primo igitur concursu, cum vix pila coniecta
 80    XXIV,    1,   3|         fraude violati hominum. magni igitur fructus ex eo pecore capti
 81    XXIV,    4,  29|              dominentur. renuntiandum igitur eis esse Leontinos quoque
 82     XXV,    6, 27b|             classemque suam augerent. igitur centum triginta navibus
 83     XXV,    6,  32|           bellum extraherent. optimum igitur rati divisis bifariam copiis
 84     XXV,    6,  34|          proelium consereret. relicto igitur modico praesidio in castris
 85    XXVI,    1,   5|        defectio ab Romanis habuisset. igitur magna parte impedimentorum
 86    XXVI,    4,  24|         potiundae movebat Acarnaniae. igitur conscriptae condiciones
 87    XXVI,    4,  25|              sensisset. ad frangendas igitur <vires gentis simul> vastare
 88    XXVI,    7,  41|            hostium terra liceat. quid igitur minus conveniat, milites,
 89    XXVI,    8,  50|         Allucio nomen erat.~ Extemplo igitur parentibus sponsoque ab
 90   XXVII,    3,   9|            patriae esset. consulerent igitur de integro; nam tum quidem
 91   XXVII,    4, 15b|             silentio continebat suos. igitur Democrates, qui praefectus
 92   XXVII,    4,  16|               Romano Tarentinus erat; igitur pilis tantum coniectis,
 93   XXVII,    4,  18|          atque hostes timebant. caesa igitur ad octo milia hominum.~ ~
 94   XXVII,    6,  32|        Dardanos etiam concire. omisso igitur Achaico atque Aetolico bello,
 95  XXVIII,    2,   7|          faciliorem quam mari habeat. igitur Philippus ab Demetriade
 96  XXVIII,    3,  15|          aciem sese intulerant. fessi igitur corporibus animisque rettulere
 97  XXVIII,    4,  19|            indigna passi exspirarent. igitur non militaris modo aetas
 98  XXVIII,    8,  41|           aliud bellum maluerit. quin igitur ad hoc accingeris nec per
 99  XXVIII,    8,  42|            Hannibalem eo trahas. sive igitur hic sive illic, cum Hannibale
100  XXVIII,    8,  43|            ultimum permansisse. nihil igitur me isto exemplo terrueris.
101  XXVIII,    8,  46|              cum Epanteriis Montanis. Igitur Poenus Savone oppido Alpino
102    XXIX,    1,   1|               tum Scipio ei: 'quoniam igitur, adulescens, quid sentires
103    XXIX,    6,  30|           Numidae ad eum convenerunt. igitur Mauris inde sicut convenerat
104    XXIX,    6,  33|                               Maiorem igitur iam rem Syphax ratus quam
105     XXX,    1,   4|          pacem placuisse; renuntiaret igitur nullam aliam spem pacis
106     XXX,    1,   6|        confusis sensum veri adimebat. igitur pro se quisque inermes,
107     XXX,    2,  7b|              haudquaquam contemnenda. igitur non benigne modo legatis
108     XXX,    2,   8|        Africam oppugnatum evenissent. igitur circumfusis undique hostibus
109     XXX,    2,  10|          Uticam ab Carthagine petens. igitur omisso opere pronuntiatum
110     XXX,    2,  11|              spiritus possent facere. igitur omnibus qui bello apti erant
111     XXX,    5,  30|             Romanorum exaudimus. quod igitur nos maxime abominaremur,
112     XXX,    6,  32|              die aut eversuri. anceps igitur spes et metus miscebant
113     XXX,    6,  34|      velocitas illinc maior quam vis. igitur primo impetu extemplo movere
114     XXX,    6,  34|              hostis, pedem referrent. igitur auxiliares terga dant repente
115     XXX,    6,  36|         Uticam accessisse. admovendum igitur undique terrorem perculsae
116     XXX,    7,  40|          senatui permitterent. patres igitur iurati - ita enim convenerat -
117    XXXI,    6,  47|               se rem gessisset. misso igitur eo in Etruriam ipse in agrum
118   XXXII,    2,   9|          extraheretur. Utcumque esset igitur illo ipso tam iniquo loco
119   XXXII,    3,  19|          Corinthum oppugnare. Optimum igitur ratus est, priusquam eam
120   XXXII,    3,  21|       Philippo gesserint dicebat. Cur igitur nostrum ille auxilium absens
121  XXXIII,    4,  38|              aliae urbes sequerentur. igitur et ipse ab Epheso ad Zmyrnam
122   XXXIV,    1,   6|             feminarum abrogemus? quis igitur nescit novam istam legem
123   XXXIV,    2,  20|               incursionibus sociorum. igitur ad oppidum eorum oppugnandum
124   XXXIV,    3,  23|            apparebat incessi Aetolos. igitur Alexander princeps gentis,
125   XXXIV,    3,  32|         summam rem complectar. quibus igitur rebus amicitia violatur?
126   XXXIV,    6,  58|          impensis aedificaverit: quid igitur simile esse ex ea possessione,
127   XXXVI,    1,   7|            experiri noluerint? quanto igitur prius potiusque est Philippum
128   XXXVI,    1,   7|                  geretis bellum. quae igitur res mihi fiduciam praebet
129  XXXVII,    4,  26|     Polyxenidae ad rem gerendam fore. igitur operibus oppugnare urbem
130  XXXVII,    5,  36|              leges dicerentur. omissa igitur in praesentia mentione pacis
131  XXXVII,    7,  52|             senatum nosse; revocandum igitur et cogendum, quae vellet
132  XXXVII,    7,  53|            reges fecistis. quo tandem igitur nos praemio atque honore
133 XXXVIII,    2,  12|         frangi Gallorum opes. Attalum igitur fratrem eius accersit a
134 XXXVIII,    2,  17|       vertente se, degenerat. Phrygas igitur Gallicis oneratos armis,
135 XXXVIII,    3,  28|           milites perfecerunt. Duobus igitur locis admoti arietes quatiebant
136 XXXVIII,    3,  31|       Lacedaemonem traderet. Furentes igitur ira triginta hominibus ex
137 XXXVIII,    5,  46|           obruere nos potuerunt. Quid igitur incidit? Magna fortuna populi
138 XXXVIII,    5,  49|               enim loco dimicavi. Dic igitur, quo aequiore potuerim dimicare.
139   XXXIX,    1,  15|            qui qualesque sint. primum igitur mulierum magna pars est,
140   XXXIX,    1,  16|        universi timendi erunt. optare igitur unusquisque vestrum debet,
141   XXXIX,    3,  36|                confugerent? pro vobis igitur iustum piumque bellum suscepimus.
142   XXXIX,    3,  36|        impetum fecerunt. Lacedaemonii igitur Lacedaemonios, non Achaei
143      XL,    4,  56|         sceleris frueretur. Antigonum igitur appellat, cui et palam facti
144      XL,    4,  57|                             Oppressit igitur necopinantes ignarosque
145    XLII,    1,   3|               celari potuit. fremitus igitur in curia ortus est; ex omnibus
146    XLII,    1,  11|              venisse tradunt. Eumenes igitur ut Romam venit, exceptus
147    XLIV,    1,   3|              paludem occurrit. addita igitur et ipsi fiducia est, coniunctisque
148    XLIV,    1,   4|       lacessendum certamen. congressi igitur extemplo tela coniecerunt;
149    XLIV,    1,  10|             percutiebantur. revocatis igitur in naves militibus omissaque
150    XLIV,    1,  11|              structos esse. consilium igitur cepit transfosso pariete
151    XLIV,    1,  12|             satis procedebat. placuit igitur utrique custodiis firmatis,
152    XLIV,    1,  13|           primo impetu posse. obsidio igitur parabatur, et opera <ad>
153    XLIV,    3,  33|               paretur, scire. placere igitur tribunum militum primo pilo
154     XLV,    1,   5|             adsentirentur omnes, 'cur igitur' inquit 'polluit eam homicida,
155     XLV,    1,  10|     obiciendis adsensi sunt. decretum igitur extemplo, ut, qui pro Perseo
156     XLV,    2,  23|          auxilia estis. neque fecimus igitur quicquam tamquam hostes,
157     XLV,    2,  23|               praestare fuimus. "quid igitur? nihilne factum neque dictum
158     XLV,    2,  24|                                  Quid igitur superat, quod purgemus,
159     XLV,    2,  25|           urbis populum posset. missa igitur iuventute propere et Caunios,
160     XLV,    3,  32|      libertatis aequae patiens. omnes igitur, qui in aliquis ministeriis
161     XLV,    4,  38|          vestra <ne> exaequetur. haec igitur primum infamia deleatur,