Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  7b|         loci, nomine Cacus, ferox viribus, captus pulchritudine boum
  2       I,    3,   8|       paeniteret consilium deinde viribus parat. Centum creat senatores,
  3       I,    3,  10|        certamine docet vanam sine viribus iram esse. Exercitum fundit
  4       I,    3,  15|       moenibusque dimicarent. Ibi viribus nulla arte adiutis, tantum
  5       I,    3,  15|  firmandae. Ab illo enim profecto viribus datis tantum valuit ut in
  6       I,    5,  24|           fratres, nec aetate nec viribus dispares. Horatios Curiatiosque
  7       I,    5,  25|       supererant, sed nec spe nec viribus pares. Alterum intactum
  8       I,    5,  30|         est. Et ut omnium ordinum viribus aliquid ex novo populo adiceretur
  9       I,    7,  36|        equitem maxime suis deesse viribus ratus ad Ramnes, Titienses,
 10       I,    7,  37| confligitur. Sed praeterquam quod viribus creverat Romanus exercitus,
 11       I,    8,  48|        audere, multo et aetate et viribus validior, medium arripit
 12      II,    1,   1|     frugem libertatis maturis iam viribus ferre possent. Libertatis
 13      II,    2,   8|            non sufficientibus iam viribus ad consularia munera obeunda,
 14      II,    2,  11|      praedatores, neque ad pugnam viribus pares et ad fugam saeptis
 15      II,    3,  17|        esset, cum ira maiore, tum viribus etiam auctis Pometiae arma
 16      II,    3,  19|            quamquam iam aetate et viribus erat gravior, equum infestus
 17      II,    4,  35|       quisque, qua totius ordinis viribus. Ac primo temptata res est
 18      II,    5,  44|           inventum sit suis ipsam viribus dissolvi. Neque enim unquam
 19      II,    5,  46|   confertos Veientes euntem ferox viribus et armorum arte Tuscus,
 20      II,    5,  49|    senatus, ibant, unius familiae viribus Veienti populo pestem minitantes.
 21      II,    5,  53|       exercituque socios propriis viribus consiliisque bella gerere.
 22      II,    5,  55|       parum tutam maiestatem sine viribus esse. Violatis lictoribus,
 23      II,    5,  56|         adempturum, sed consilium viribus additurum; et patres in
 24     III,    1,   5|          obsiderentur nec spe nec viribus pares; venissetque in periculum
 25     III,    1,   6|       erat quod vix Romanis fulti viribus sustinuissent. Non diutius
 26     III,    1,   6|          vix ad quietas stationes viribus sufficerent. Munus vigiliarum
 27     III,    1,   7|          omnia, sine capite, sine viribus, di praesides ac fortuna
 28     III,    2,  11|           corporis magnitudine et viribus. Ad ea munera data a dis
 29     III,    2,  11|   consulatusque gerens in voce ac viribus suis, unus impetus tribunicios
 30     III,    2,  11|      dictator fiat, quem privatum viribus et audacia regnantem videtis.'
 31     III,    6,  43|         ipse se praevalidus, pari viribus animo, circumventus tutaretur.
 32     III,    8,  60|          Romanus, priusquam totis viribus fulta constaret hostium
 33      IV,    3,  19|  pulchritudine corporis, animo ac viribus par memorque generis, quod
 34      IV,    4,  24|       consilio bellum initum suis viribus exsequi nec adversarum rerum
 35      IV,    6,  49|       coloniaque eo deducta novis viribus oppidum firmarunt, tribunis
 36      VI,    3,  19|         est ut suis ipse oneratus viribus ruat? diem dicere ei nobis
 37      VI,    4,  23|         suis decessurumve hostium viribus sperantem? quam occasionem,
 38      VI,    5,  38|          consularibusque certatum viribus est, dictaturae semper altius
 39     VII,    1,   5|    timendum erat, stolide ferocem viribus suis cerneret, adiurat in
 40     VII,    2,   9|           qui potirentur incertis viribus satis discerni poterat.
 41     VII,    2,  11|          porta Collina est totius viribus urbis in conspectu parentum
 42     VII,    2,  14|          ut qui magis animis quam viribus fretus ad certamen descenderet,
 43     VII,    2,  14|           terror plus paene veris viribus profuit. Primo credere duces
 44     VII,    4, 29a|          Maiora iam hinc bella et viribus hostium et vel longinquitate
 45     VII,    5, 29b|      Sidicinis iniusta arma, quia viribus plus poterant, cum intulissent,
 46     VII,    5,  30|        omnem vestris an Samnitium viribus accedere malitis, deliberate.
 47     VII,    5,  33|         pari spe utrimque, aequis viribus, cum fiducia sui sine contemptu
 48     VII,    6,  39|       alios graves iam aetate aut viribus parum validos; avidam in
 49    VIII,    2,  8b|      peritusque militiae, Latinus viribus ingens bellatorque primus,
 50    VIII,    2,  8b|         Romano haud satis fidenti viribus iam Romae permissum erat
 51    VIII,    2,   9|   praeerat. primo utrimque aequis viribus, eodem ardore animorum gerebatur
 52    VIII,    4,  22| transferre. haec civitas cum suis viribus tum Samnitium infidae adversus
 53    VIII,    6,  38|     contra et hostes et animis et viribus pares. auxerat id maxime
 54      IX,    2, 12a|     nullodum certamine inclinatis viribus post Caudinam pacem animi
 55      IX,    3,  13|      habebant, undique contractis viribus signa cum Papirio conferre.~ ~
 56      IX,    3,  16|         vigore sed etiam corporis viribus excellens. Praecipua pedum
 57      IX,    5,  21|         alieni magis auxilii quam viribus freta suis, iusto mox proelio
 58      IX,    5,  22|       equestre certamen temptatis viribus, omissa Saticula, quam nequiquam
 59      IX,    6,  27|   universique hostem primo impetu viribus impulit. Commota pedestri
 60      IX,    7,  32|   prandeat miles firmatisque cibo viribus arma capiat. Dicto paretur.
 61      IX,    8,  39|   aliquamdiu nec quis diffidentes viribus nec hostem spernentes, stativa
 62      IX,    8,  43|      Samnio alter consul superior viribus, locis impeditior erat.
 63       X,    1,   5|      hostem ut integris adoriatur viribus fessos. Quamquam lente procedunt,
 64       X,    2,  13|           itaque suis sociorumque viribus consurgere hostes ad bellum
 65       X,    2,  15|       suis tum totius nobilitatis viribus incubuit ut se cum Q. Fabio
 66       X,    2,  16|           esse si suismet ipsorum viribus tolerare tantam molem belli
 67       X,    3,  27|        Primo concursu adeo aequis viribus gesta res est ut, si adfuissent
 68       X,    4,  31|      erant; nec suis nec externis viribus iam stare poterant, tamen
 69     XXI,    1,   1|          maioribus certarunt quam viribus, Romanis indignantibus quod
 70     XXI,    1,  13|        sit quod neque dum vestris viribus restitistis neque dum auxilia
 71     XXI,    1,  14|   occasione ratus Hannibal, totis viribus adgressus urbem momento
 72     XXI,    3,  29|        bello nusquam ante libatis viribus Italiam adgrediendam censent.
 73     XXI,    6,  55|       pugna par animis magis quam viribus erat, quas recentes Poenus
 74    XXII,    2,   8|         non rerum magnitudine sed viribus extenuatis, quae nihil quod
 75    XXII,    2,   9|          minus prospere temptatae viribus quanta moles Romanae urbis
 76    XXII,    4,  27|      hosti non solum consilio sed viribus etiam esset, si quam occasionem
 77    XXII,    4,  28|          aciem, ac totis utrimque viribus certatur. Prima levis armatura
 78    XXII,    6,  47|           peditum pugna, primo et viribus et animis par dum constabant
 79    XXII,    8,  60|         deessent adfectisque fame viribus arma iam sustinere nequirent,
 80   XXIII,    1,   5|     imperium vestra fide, vestris viribus retentum ac reciperatum
 81   XXIII,    3,  20|     circumspectis omnibus imperii viribus fateri coacti nihil iam
 82   XXIII,    4,  27|         Romanos quibus vix aequis viribus resisti possit. Itaque si
 83   XXIII,    5,  33|     victoriam esse incertis adhuc viribus fluctuatus animo fuerat.
 84   XXIII,    5,  35|           fractis partis alterius viribus, alterius mollitis animis,
 85   XXIII,    6,  41|         imperato pro cuiusque aut viribus aut delicto Carales exercitum
 86   XXIII,    6,  42|        suas auxit vires quam suis viribus nos defendit. Non ego secundis
 87   XXIII,    6,  43|           obterit senescentem cum viribus maiestatem; quae si paria
 88   XXIII,    6,  44|       pugnantes facto aequatisque viribus atrox esse coepit pugna,
 89   XXIII,    6,  46|       sunt Campani, nihil admodum viribus suis fidentes, egredi portis
 90    XXIV,    1,   3|        postremo Bruttii, cum suis viribus inexpugnabilem viderent
 91    XXIV,    2,   8|      Manlium fidentem et animo et viribus misere maiores nostri. eandem
 92    XXIV,    4,  34|   omnisque spes eo versa ut totis viribus terra adgrederentur. sed
 93    XXIV,    5,  36|         Syracusas et munimento et viribus hostem cernebat, ne frustra
 94     XXV,    6, 27b|      proelium, non tam quod impar viribus aut numero navium esset -
 95     XXV,    6,  31|    Carthagine tum fuisset cum qua viribus aequis certabatur.~ Paucis
 96    XXVI,    1,   4|          tandem ratio est ut quod viribus deerat arte aequaretur.
 97    XXVI,    4,  25|           quos Acarnanum gens, et viribus impar et iam Oeniadas Nassumque
 98   XXVII,    1,   1|      audacia Romanus, consilio et viribus impar, copiis raptim eductis
 99   XXVII,    2,   8|     insula legiones minuerunt nec viribus nec specie eius provinciae
100   XXVII,    3,   9|           nunc cum maxime florens viribus, excedat. si veteres milites
101   XXVII,    3,  13|         ut si longior pugna esset viribus sufficerent. ubi omnia dicta
102   XXVII,    4,  16|         arte belli, non vigore ac viribus corporis par Romano Tarentinus
103   XXVII,    6, 28b|          id fecerat quam quod par viribus esset, anceps certamen erat;
104   XXVII,    7,  41|        inde evadere cupiens totis viribus in aciem descendebat. tum
105   XXVII,    8,  44|    invadere praedae relicta, sine viribus, sine imperio, sine auspicio?
106  XXVIII,    2,   7|           et impari tum maritimis viribus haud facilis erat in insulam
107  XXVIII,    3,  16|  civitates sunt, nulla numero aut viribus manus insignis.~ Hoc maxime
108  XXVIII,    8,  40|      dictatorem cum vigerem adhuc viribus et in cursu maximarum rerum
109  XXVIII,    8,  44|          etiam deserti ab sociis, viribus nostris milite Romano stetimus:
110    XXIX,    1,   3|          iam et fama senescere et viribus.~ ~4.
111    XXIX,    2,   5|       domo praesidia; sed quantis viribus quanto exercitu id bellum
112    XXIX,    3,  12|           vidit, nec satis fidens viribus ut urbem oppugnaret et cum
113    XXIX,    6,  29|        auctoritate inter suos aut viribus obtineret regnum, exstitit
114    XXIX,    6,  34|          equites et ipsi integris viribus et recentibus equis Hannoni
115     XXX,    3,  18|           caesa pudore magis quam viribus tenebat locum; nec diutius
116     XXX,    6,  34|      pedes concurrit, nec spe nec viribus iam par. ad hoc dictu parva
117     XXX,    7,  44|          tuta videntur, suis ipsa viribus onerantur. sed tantum nimirum
118    XXXI,    4,  31|       Punico perfecto bello totis viribus nostris in Macedoniam incubuimus,
119    XXXI,    5,  33|     utrimque, haud impares aequis viribus per aliquot horas pugnarunt.
120   XXXII,    3,  21|          non maioribus copiis nec viribus nunc bellum gerere quam
121  XXXIII,    1,   8|     vicissent: fama stetisse, non viribus Macedoniae regnum; eam quoque
122  XXXIII,    3, 19b|        habuit. omnibus enim regni viribus conixus cum ingentes copias
123   XXXIV,    2,   9|    latebant, quam sicut minoribus viribus quam Massilienses pari colebant
124   XXXIV,    2,  14|        conlato tota in virtute ac viribus spes erat.~ ~15.
125   XXXIV,    3,  24|        decressent, auxilia ut pro viribus suis quaeque civitates mitterent
126   XXXIV,    5,  47|          usque ad meridiem aequis viribus ac prope pari spe pugnatum
127   XXXIV,    5,  49|        debilitatum ac totis prope viribus ad nocendum cuiquam ademptis
128   XXXIV,    6,  60|           liceatque populo Romano viribus et copiis Italiae extra
129    XXXV,    2,  12|     Romani fuerint, quibus tandem viribus resistere Romanos posse?
130    XXXV,    3,  30|          ac prope fractis tyranni viribus domum rediit, aequantibus
131    XXXV,    4,  32|         posita est quae suis stat viribus, non ex alieno arbitrio
132    XXXV,    5,  46|     Antiochus, cui resistere suis viribus non possent, ante portas
133   XXXVI,    1,   5|          ab se auxilio praesentis viribus succubuissent. huic tam
134   XXXVI,    1,   7|     maximi reges Asiae Europaeque viribus adversus unum populum, ut
135  XXXVII,    2,   8|       navium numero opus fore, ut viribus et magnitudine classem hostium
136  XXXVII,    3,  15|         insulam suam terris totis viribus incumbere in unius belli,
137  XXXVII,    4,  25|           regum vel maiestate vel viribus parem. Philippum et Nabim,
138  XXXVII,    7,  51|      bellum gravis hostis et suis viribus, et quod Hannibalem rectorem
139  XXXVII,    7,  54|        gerunt. domesticis quondam viribus etiam imperium amplectebantur;
140 XXXVIII,    2,  13|         Pamphylium mare. Integris viribus regionis eius feroces ad
141 XXXVIII,    2,  21|          ut insueti, nec arte nec viribus adiuvantes ictum, utebantur.
142 XXXVIII,    3,  28|        Obsides inde imperatos pro viribus inopes populi * * vicenos
143   XXXIX,    2,  24|      animum a colligendis in pace viribus, quibus, quandoque data
144   XXXIX,    5,  49|          tum primum reficiebatur, viribus admodum attenuatis. iacentem
145     XLI,    3,  24|       Dolopes? immo contra ea vel viribus nostris, deum benignitate,
146    XLII,    1,  11|       quae cum corporis robore ac viribus vigeat, animum esse inveteratum
147    XLII,    3,  30|       fieri, sed inlibatis potius viribus utriusque partis pacem ex
148    XLII,    4,  45|        tantum, sed adiuvare etiam viribus suis bellum poterant, quadraginta
149    XLII,    4,  45|            unam tum in terris vel viribus vel fide stabilem, retinerent.
150    XLII,    4,  47|       casu, sed collatis comminus viribus iusto ac pio esse bello
151    XLII,    4,  51|       praeerat. delecta deinde et viribus et robore aetatis ex omni
152    XLII,    5,  63|      tamen ipsi animis magis quam viribus resistebant. nam et eruptiones
153    XLII,    5,  65|         praesidio, quia numero et viribus impar erat, defensurus.
154    XLIV,    1,   1|          orbem conplectentis, cum viribus Macedoniae, exercitus cum
155    XLIV,    2,  24|          quod indignum sit, regum viribus reges oppugnare. Attalo
156     XLV,    1,   4|      supplex, fani religione, non viribus suis tutus esset. sed postquam
157     XLV,    1,   9|           opes rapiunt, laceratis viribus a summo culmine fortunae
158     XLV,    1,  11|            cui regnum quaeri suis viribus simulabat, ut victorem mox
159     XLV,    2,  19|          ambo infirmos distractis viribus et omnibus iniuriis propalam
160     XLV,    2,  23|     videamur, et id ipsum non tam viribus nostris quam vestris honoribus