Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  12|           adversum Romani subiere. Principes utrimque pugnam ciebant
  2       I,    5,  30|            capit ibique habitavit. Principes Albanorum in patres ut ea
  3      II,    2,  12|    nequisti, trecenti coniuravimus principes iuventutis Romanae ut in
  4      II,    3,  17|        capta foret, Aurunci passi; principes securi percussi, sub corona
  5      II,    5,  45|           ut ante, per centurionum principes postulant, sed passim omnes
  6     III,    2,  12|            Sequebantur necessarii, principes civitatis. T. Quinctius
  7     III,    6,  41|            exercitibus opporteret. Principes inter decemviros erant Q.
  8     III,    9,  68|           ingerent, et criminum in principes et legum aliarum super alias
  9      IV,    2,  7b|     frustra certare supersedit, et principes plebis ea comitia malebant,
 10      IV,    4,  25|            fortunam. Interim Romae principes plebis, iam diu nequiquam
 11      IV,    5, 31b|        coniungunt. Consultare inde principes duorum populorum, Veios
 12      IV,    6,  48|         esse; ubi videant collegas principes agendae rei gratiam omnem
 13       V,    4,  25|          causa clamor ortus esset, principes senatus primi turbae offerentes
 14       V,    4,  25|       incitatur multitudo in omnes principes, ante alios in Camillum:
 15       V,    5,  30|        mutari. His adhortationibus principes concitati [patres] senes
 16      VI,    2,  10|            deditio; mitti tamen ad principes eorum placuit ut secernerent
 17      VI,    2,  11|         Qui nimius animi cum alios principes sperneret, uni invideret
 18      VI,    3,  13|      posset mercede militasse, sed principes quidam iuventutis inventi,
 19      VI,    5,  34|        animos non infimi solum sed principes etiam plebis, ut non modo
 20     VII,    5,  34|           plus quam unius legionis principes hastatosque dederis; cum
 21    VIII,    1,   3|          consultationibus inter se principes occulte Romanum coquebant
 22    VIII,    1,   3|            se curam agerent, decem principes Latinorum Romam evocaverunt,
 23    VIII,    2,  8b|     cedentes in intervalla ordinum principes recipiebant. tum principum
 24    VIII,    2,  8b|           acies, tenentes. si apud principes quoque haud satis prospere
 25    VIII,    2,  8b|          intervalla ordinum suorum principes et hastatos recepissent,
 26    VIII,    2,  8b|     universi hastati cum hastatis, principes cum principibus, sed centurio
 27    VIII,    2,   9|      impressionem Latinorum, se ad principes recepere. in hac trepidatione
 28    VIII,    3,  14|                                    Principes senatus relationem consulis
 29    VIII,    4,  21|    inclinavit animos, identidem ad principes sententiarum consulares,
 30    VIII,    5,  25|        visa: Charilaus et Nymphius principes civitatis communicato inter
 31      IX,    1,   3|           esse. Cum filius aliique principes percontando exsequerentur,
 32      IX,    3,  16|     senatum distinebant, una cuius principes erant defectionis a populo
 33      IX,    5,  25|      Vescia urbes erant, ex quibus principes iuventutis duodecim numero
 34      IX,    7,  35|        strictis gladiis hastati et principes invadunt. Eum impetum non
 35       X,    2,  13|           omnibus conciliis vexari principes Etruscorum, quod non Gallos
 36       X,    3,  29|           deinde legionis subsequi principes et, qua turbatum agmen hostium
 37     XXI,    1,   9|      Litteras igitur nuntiosque ad principes factionis Barcinae praemittit
 38     XXI,    4,  34|           circumventus. Magno natu principes castellorum oratores ad
 39    XXII,    1,   5|         est, non illa ordinata per principes hastatosque ac triarios
 40    XXII,    3,  21|     avertit bellum. Celtiberi, qui principes regionis suae legatos [obviam
 41   XXIII,    2,  16|         duorum exercituum statione principes Nolanorum nuntiant Marcello
 42   XXIII,    5,  32|            clandestina legatio per principes missa erat, maxime eam rem
 43    XXIV,    1,   1|          adire muros atque evocare principes Locrensium ad conloquium
 44    XXIV,    4,  21|          multitudo stationibus per principes regionum urbis dispositis
 45    XXIV,    5,  37|    abscedebat. quod ubi Hennensium principes, iam pacti cum Himilcone
 46     XXV,    1,   4|            viverent, multos postea principes civitatis iudicium de se
 47     XXV,    2,   8|    Tarentini coniuraverunt, quorum principes Nico et Philemenus erant.
 48    XXVI,    2,  16|   animadversum. ita ad septuaginta principes senatus interfecti, trecenti
 49    XXVI,    4,  22|     fingunt magis quam norunt, aut principes graviores temperantioresque
 50    XXVI,    5,  30|           direptis. nunquam deinde principes Syracusanorum desisse ad
 51    XXVI,    5,  30|          et Moericum Hispanum quam principes Syracusanorum habere, totiens
 52    XXVI,    5,  31|        indignatur? tradentes urbem principes Syracusanorum aversatus
 53    XXVI,    6,  38|       ostendisset deerat. Salapiae principes erant Dasius et Blattius,
 54   XXVII,    1,   1|        traducta, incendit: occidit principes qui cum Fulvio conloquia
 55   XXVII,    4,  16|          constituit litterasque ad principes dedit, quae ad Hannibalem
 56   XXVII,    5,  24|     neglegentiusque factum; septem principes senatus priusquam custodiae
 57   XXVII,    7,  36|     ducibus qui per hospites eorum principes Gallorum omnia explorata
 58  XXVIII,    4,  19|            non dux unus aut plures principes oppidanos, sed suus ipsorum
 59  XXVIII,    5,  24|        paulo e castris tribunis ad principes seditionis gregarios milites
 60  XXVIII,    7,  35|       pateretur. transgressus tres principes Numidarum praemittit ad
 61    XXIX,    1,   1|           Siciliae iuniorum numero principes genere et fortuna trecentos
 62    XXIX,    1,   3|         belli Indibilem ceterosque principes quorum plerique in acie
 63    XXIX,    1,   3|            ibi Mandonius ceterique principes comprehensi et traditi ad
 64    XXIX,    2,   9|       crudelitate et in Locrensium principes est usus quos ad conquerendas
 65    XXIX,    3,  15|      consules magistratus denosque principes Nepete Sutrio Ardea Calibus
 66    XXIX,    4,  17|       utrum vos an Carthaginienses principes orbis terrarum videat. si
 67    XXIX,    4,  21|       catenas et cum eo seditionis principes conicerent. ii omnes seu
 68     XXX,    2,   8|    utrimque descensum est. Romanus principes post hastatorum prima signa,
 69     XXX,    2,  12|       Cirtam evocari ad conloquium principes Cirtensium iubet. sed apud
 70     XXX,    3,  16|          mittunt triginta seniorum principes; id erat sanctius apud illos
 71     XXX,    6,  32|          primos hastatos, post eos principes; triariis postremam aciem
 72     XXX,    6,  34|          postremam aciem subductis principes triariosque in cornua inducit
 73     XXX,    6,  36|          navis. decem legati erant principes civitatis auctore Hannibale
 74    XXXI,    2,  17|           eorum, pugna abstiterit. principes, quibus atrocior pars facinoris
 75    XXXI,    4,  27|           venit. ac primo evocatos principes ad conloquium, ut fidei
 76    XXXI,    4,  28|           bello commisso reguli ac principes accolae Macedonum in castra
 77   XXXII,    3,  21|         non magis consilium vobis, principes Achaeorum, deest quam lingua;
 78   XXXII,    4,  24|           primo conloquiis rem per principes Elatensium temptavit. Postquam
 79   XXXII,    4,  25|         quoque civitas per quosdam principes Philocli prodita est temptatis
 80   XXXII,    5,  32|          venit: erant cum eo <duo> principes Macedonum et Achaeorum exul,
 81   XXXII,    5,  36|      sententiam et ceteri sociorum principes concesserunt; indutiisque
 82  XXXIII,    2,  14|     adversus Graeciae civitates et principes inde evocatos per speciem
 83  XXXIII,    2,  16|  convenerant idem placuit; sed duo principes et magistratus pervicerunt
 84  XXXIII,    2,  16|        gentis a Philippo missi duo principes Acarnanum, Androcles et
 85  XXXIII,    2,  16|            ut Archelaus et Bianor, principes gentis ambo, quod auctores
 86  XXXIII,    4,  35|      Romani permanerent. Aetolorum principes alii leniter questi sunt
 87  XXXIII,    4,  36|   verberatos crucibus adfixit, qui principes coniurationis fuerant, alios
 88   XXXIV,    2,  15|        videt: eo secundae legionis principes hastatosque inducit. non
 89   XXXIV,    3, 22b|        quam ubi frequentes undique principes convenerunt, ita uti ne
 90   XXXIV,    5,  49|          concordiae in civitatibus principes et ordines inter se et in
 91   XXXIV,    6,  57|             Menippus et Hegesianax principes regiae legationis erant.
 92    XXXV,    3,  27|      Epirotarum et Acarnanum fuere principes, statuit, quoniam satis
 93    XXXV,    4,  34|           constabat in civitatibus principes et optimum quemque Romanae
 94    XXXV,    4,  34|     occupandi. singuli in singulas principes missi sunt Thoas Chalcidem,
 95    XXXV,    4,  34|             tum in domos missi qui principes adversae factionis interficerent.
 96    XXXV,    5,  44|          vere Graeciam atque in ea principes Aetolos fecisset. cum exercitibus
 97    XXXV,    5,  45|         discessum regis inter duos principes Aetolorum Phaeneam et Thoantem
 98    XXXV,    5,  45| appellandum censuerunt et triginta principes cum quibus, si qua vellet,
 99    XXXV,    5,  46|      Phocidem est, et alio itinere principes Aetoli iuniorum paucis evocatis
100    XXXV,    5,  46|            quoque Chalcidensium et principes ante portam processerunt.
101   XXXVI,    1,   6|            Demetriadem convenirent principes Aetolorum, cum quibus de
102   XXXVI,    3,  15|      umquam antea convenissent, et principes tantummodo cum paucis clientibus
103   XXXVI,    4,  27|             Hypatam ut est ventum, principes Aetolorum apud Flaccum concilium
104   XXXVI,    4,  28|    exposuisset, ingemuerunt quidem principes condicioni suae, parendum
105  XXXVII,    1,   3|           posuit.~ Per eosdem dies principes Aetolorum tres et quadraginta,
106 XXXVIII,    1,   3|        aditum ad senatum haberent, principes gentis ad temptandam spem
107 XXXVIII,    1,   8|        convocato concilio Aetoliae principes, quid agendum esset, consuluit.
108 XXXVIII,    1,   9|            re integra praetorem et principes consulerent. Clamore et
109 XXXVIII,    3,  25|            venire reges non posse; principes gentis, per quos aeque res
110 XXXVIII,    3,  32|     Lycortas, Megalopolitani ambo, principes legationis Achaeorum fuerunt,
111 XXXVIII,    6, 50b|      ingratas uno prope tempore in principes inventas, Romam ingratiorem,
112 XXXVIII,    6,  51|         orate deos, ut mei similes principes habeatis, ita, si ab annis
113   XXXIX,    2,  25|         ingenio quisque eorum, qui principes legationum erant, et gratia
114   XXXIX,    2,  25|         casibus amissos quingentos principes iuventutis in Macedoniam
115   XXXIX,    3,  34|         mandat, ut partis adversae principes interficeret. ille per Casandrum
116   XXXIX,    3,  37|            liberi, aliquando etiam principes Graeciae fuissetis, muris
117   XXXIX,    5,  49|        exposcebant. magistratus et principes veriti, ne quem motum misericordia
118      XL,    1,  11|        consiliis, cum te plures et principes Macedonum cum isto mittere
119      XL,    3,  27|         legionis primae instruxit; principes ex eadem legione in subsidiis
120      XL,    3,  27|            est. id tantum mutatum: principes primi et hastati in subsidiis
121      XL,    3,  34|      triumpho latum. captivi multi principes Ligurum antea currum ducti.
122      XL,    4,  45|           consederunt; quo repente principes senatorum cum agmine venerunt
123      XL,    4,  53|          animadvertere in eos, qui principes et auctores transcendendi
124      XL,    4,  57|            facere posset, regionum principes donis coluerat, fide sua
125      XL,    4,  58|            solum milites sed etiam principes icti caderent. itaque cum
126     XLI,    2,  11|          oppidum Nesattium, quo se principes Histrorum et regulus ipse
127    XLII,    1,   2|           dies, neque discordiarum principes auctoritate sua coerceri
128    XLII,    1,  13|           et Callicritum Thebanos, principes civitatis, quia liberius
129    XLII,    3,  39|           quos et legatos miserat, principes amicorum, obsides dedit.
130    XLII,    4,  44|            est, aliarum civitatium principes, id quod maxume gratum erat
131    XLII,    5,  60|       Graecorum populorum. quinque principes Aetolorum, qui primi terga
132    XLII,    5,  61|       fudistis. equites enim illis principes iuventutis, equites seminarium
133   XLIII,    1,   4|        audisse oppidum expugnatum, principes securi percussos, sub corona
134   XLIII,    2,  14|           sunt. Petierunt censuram principes civitatis, C. Valerius Laevinus,
135   XLIII,    2,  16|           primae classis, extemplo principes civitatis in conspectu populi
136   XLIII,    2,  19|            hominum erant - praeter principes in custodiam civitatum divisis,
137   XLIII,    2,  22|            Popilio legato invenit. Principes, qui praesentis Archidami
138   XLIII,    2,  22|   transfugae retinerent, Macedonum principes non pugnandum cum infesto
139    XLIV,    2,  26|         locus est - castra movere, principes ad se venire frequentes.
140    XLIV,    2,  26|         forent quibusque muneribus principes advenientes vestis, argenti
141    XLIV,    3,  31|        Gentius Teuticum et Bellum, principes gentis, per quos indutias
142    XLIV,    3,  37|            primos subducit, deinde principes, stantibus in prima acie
143    XLIV,    3,  45|            et Midon et Pantauchus, principes amicorum regis, Beroea,
144     XLV,    1,  10|         adverso urbi ipsi positus, principes Rhodiorum occurrunt - iam
145     XLV,    1,  10|      auctores verterat. itaque cum principes Rhodiorum Romanis responderent,
146     XLV,    2,  25|           Philocrates et Astymedes principes legationis erant. partim
147     XLV,    3,  26|       ducit. Antinous et Theodotus principes eius civitatis erant, insignes
148     XLV,    3,  28|            quingentos quinquaginta principes ab Lycisco et Tisippo, circumsesso
149     XLV,    3,  29|         quo adesse Amphipoli denos principes civitatium iusserat litterasque
150     XLV,    3,  34|            Macedones essent, denos principes ex singulis evocavit civitatibus;
151     XLV,    4,  38|     Atheniensem lacerantem invidia principes suos videatur. satis peccatum