Lib. Cap. Par.

  1       I,    4,  17|      auctores fient." Adeo id gratum plebi fuit ut, ne victi beneficio
  2       I,    5,  28|            animo est, civitatem dare plebi, primores in patres legere,
  3      II,    1,   5|          publicum redigi. Diripienda plebi sunt data, ut contacta regia
  4      II,    2,   9|             Multa igitur blandimenta plebi per id tempus ab senatu
  5      II,    3,  21|          luxuriosa ea fuit laetitia; plebi, cui ad eam diem summa ope
  6      II,    3,  24|      patribus ostendit ut consulatur plebi; ceterum deliberationi de
  7      II,    3,  24|           sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede
  8      II,    3,  27|        consulum alter patresque; sed plebi creverant animi et longe
  9      II,    3,  27|            conloquiis. Tandem invisi plebi consules magistratu abeunt,
 10      II,    3,  31|              eventu nec patribus nec plebi cura decesserat: tanta cum
 11      II,    3,  31|            abdicavit. Apparuit causa plebi, suam vicem indignantem
 12      II,    3,  32|              quod inde oriundus erat plebi carum. Is intromissus in
 13      II,    3, 33a|       concessumque in condiciones ut plebi sui magistratus essent sacrosancti
 14      II,    4, 33b|             vita pariter patribus ac plebi carus, post secessionem
 15      II,    4, 33b|              post secessionem carior plebi factus. Huic interpreti
 16      II,    4,  34|         agitatumque in senatu quanti plebi daretur. Multi venisse tempus
 17      II,    4,  39|             servarent, sive infensus plebi magis, sive ut discordia
 18      II,    5,  41|           dimidium Latinis, dimidium plebi divisurus consul Cassius
 19      II,    5,  41|          deinde consul, ut certatim, plebi indulgere. Verginius dicere
 20      II,    5,  42|            Invisum erat Fabium nomen plebi propter novissimum consulem;
 21      II,    5,  42|          legis animi plebis. Tribuni plebi popularem potestatem lege
 22      II,    5,  42|             et magis invisum alterum plebi accusatione Sp. Cassi, L.
 23      II,    5,  43|            redibatque non sua sponte plebi mos detractandi militiam,
 24      II,    5,  48|         munus facere; captivum agrum plebi quam maxime aequaliter darent;
 25      II,    5,  56|           proximis comitiis tribunum plebi creat in eum annum qui L.
 26      II,    5,  56|             Huic actioni gratissimae plebi cum summa vi resisterent
 27      II,    5,  56|     certaminibus invisum infestumque plebi, consulem faciunt. Collega
 28      II,    5,  60|          submovendo, quam virium aut plebi additum est aut demptum
 29      II,    5,  61|             Nunquam ante tam invisus plebi reus ad iudicium vocatus
 30      II,    5,  61|     certamine egressum, iratae obici plebi. Unus e patribus ipse Ap.
 31     III,    1,   1|        consulatu Aemilius dandi agri plebi fuerat auctor; itaque secundo
 32     III,    1,   6|          circumitio ac cura aedilium plebi erat; ad eos summa rerum
 33     III,    2,  11|            Et A. Verginius identidem plebi: 'Ecquid sentitis iam, vos,
 34     III,    2,  15|              Quantum iuniores patrum plebi se magis insinuabant, eo
 35     III,    2,  15|          contra tribuni tendebant ut plebi suspectos eos criminando
 36     III,    3,  19|           Hoc est, tribuni, auxilium plebi ferre, inermem eam hosti
 37     III,    3,  20|          recipiundum Capitolium arma plebi dedit, omnes in verba iuraverint
 38     III,    3,  21|             quoque, ne quid cederent plebi, et ipsi L. Quinctium consulem
 39     III,    4,  30|            elusi essent parvumque id plebi praesidium foret, decem
 40     III,    5,  32|        Quinctilius, quattuor tribuni plebi. Multiplici clade foedatus
 41     III,    5,  35|          foro volitare, per illos se plebi venditare, donec collegae
 42     III,    5,  35|        posset, quod praeter tribunos plebi - et id ipsum pessimo exemplo -
 43     III,    5,  37|              circum se ostentaverant plebi, patriciis iuvenibus saepserant
 44     III,    6,  41|    potestatis odio, cuius desiderium plebi multo acrius quam consularis
 45     III,    6,  45|            auxilium et provocationem plebi Romanae, duas arces libertatis
 46     III,    7,  54|            laetitia. Nuntiantur haec plebi. Legatos quidquid in urbe
 47     III,    7,  54|         libertatis vestrae, tribunos plebi creabitis. Praesto erit
 48     III,    7,  54|          decemviralibus certaminibus plebi defuerat. Spe deinde magis
 49     III,    8,  55|            esset tenerenturne patres plebi scitis, legem centuriatis
 50     III,    8,  57|          tanti viri supplicio suamet plebi iam nimia libertas videretur,
 51     III,    9,  64|          habuit; et quinque tribunis plebi creatis cum prae studiis
 52     III,    9,  65|           modestiae erat; quiescenti plebi ab iunioribus patrum iniuriae
 53     III,    9,  67|         patricium quoque magistratum plebi donum fieri vidimus. Auxilium
 54     III,    9,  69|           popularis oratio acceptior plebi quam tunc severissimi consulis
 55     III,    9,  69|        proditionem dignitatis patrum plebi adulatos aut acerbe tuendo
 56     III,    9,  71|              dedere cupidae audiendi plebi ut quae vellet Scaptius
 57      IV,    1,   2|              eam vocem animorum, non plebi Romanae, sed Volscis et
 58      IV,    1,   4|          patres esse coepit. Tribuni plebi, aediles, quaestores nulli
 59      IV,    1,   4|               id demum contumeliosum plebi est. Cur enim non fertis,
 60      IV,    1,   5|          castra educes, et minaberis plebi, minaberis tribuno? Quid
 61      IV,    2,  7b|       praeterirentur. Tribuni quoque plebi certamen sine effectu in
 62      IV,    2,   9|           Pulsa plebs, nihil Romanae plebi similis, armata ex urbe
 63      IV,    2,  12|         neque ut de agris dividendis plebi referrent consules ad senatum
 64      IV,    2,  14|         consensu patrum dicere, quod plebi benigne fecisset; orare
 65      IV,    2, 16a|         assibus in modios aestimatum plebi divisit. Hunc Minucium apud
 66      IV,    3,  21|       inferendi memoria patribus aut plebi esset, sed ultro Fidenates,
 67      IV,    4,  25|                              Tribuni plebi adsiduis contentionibus
 68      IV,    4,  25|             habendos fuisse tribunos plebi; adeo se suis etiam sordere
 69      IV,    4,  25|        artibusque fieri ut obsaeptum plebi sit ad honorem iter; si
 70      IV,    4,  25|              sit ad honorem iter; si plebi respirare ab eorum mixtis
 71      IV,    5,  35|      contiones seditiosae tribunorum plebi fuerunt, obiurgantium multitudinem
 72      IV,    5,  36|           fieret absentibus tribunis plebi ut quoniam Volscos in Hernicorum
 73      IV,    5,  36|        tribunorum plebisque. Tribuni plebi nec cum absentibus iis qui
 74      IV,    5,  40|          compotes, effusae. Tribunis plebi qui M. Postumio et T. Quinctio
 75      IV,    5,  42|                       Plebs tribunos plebi absentes Sex. Tempanium
 76      IV,    5,  42|              preces ingenium pariter plebi patribusque gratius fuit.
 77      IV,    5,  43|            ope adprobassent, tribuni plebi certamen intulerunt ut pars
 78      IV,    5,  43|              anni per novos tribunos plebi et aliquot interreges certaminibus
 79      IV,    5,  43|           nunc patres, nunc tribunos plebi, desertam omissamque ab
 80      IV,    5,  43|            consulibus fieri, tribuni plebi non intercedendo quo minus
 81      IV,    5, 44a|    praeferrent. Furere omnes tribuni plebi, ante omnes Pompilius Antistiusque,
 82      IV,    5, 44a|    tribunorum, fieret; nec tum agrum plebi, sed sibi invidiam quaeri;
 83      IV,    6,  47|        senatus priusquam ab tribunis plebi agrariae seditiones mentione
 84      IV,    6,  48|   praeterquam plebs habebat, - atrox plebi patribusque propositum videbatur
 85      IV,    6,  49| intercessionem collegarum qui nullum plebi scitum nisi ex auctoritate
 86      IV,    6,  51|             nuper ex hostibus captum plebi dividere, mox paucis, ut
 87      IV,    6,  54|              itaque victoria id fuit plebi, quaesturamque eam non honoris
 88      IV,    6,  54|    quaestoriis comitiis ubi utrumque plebi liceret similia fore cernentes,
 89      IV,    6,  54|        tandem aliquando impertiendos plebi honores.~ ~55.
 90      IV,    6,  56|              postremo etiam tribunos plebi appellarent et consulibus
 91      IV,    6,  56|         inhibitam referrent, tribuni plebi, laeti discordia patrum
 92       V,    1,   6|              adeo, quidquid tribunus plebi loquitur, etsi prodendae
 93       V,    2,  10|        laboratum est, et de tribunis plebi cooptandis contentio fuit,
 94       V,    2,  10|            ulla quies unquam miserae plebi sit; quae nunc etiam vectigalis
 95       V,    2,  12|         plebis in patres cum tribuni plebi nunc illud tempus esse dicerent
 96       V,    3,  20|        reiectam rem ad se permittere plebi ac pati habere quod cuique
 97       V,    4,  25|                nam partem tribunorum plebi patres in suam sententiam
 98       V,    4, 29a|           facto ut consules, invisus plebi magistratus, crearentur.
 99       V,    5,  30|             Veientani septena iugera plebi dividerentur, nec patribus
100      VI,    1,   5|   praecipiant divisus sit, locum ibi plebi fore. Haud magno opere plebem
101      VI,    2,  11|              materia semper tribunis plebi seditionum fuisset, fidem
102      VI,    3,  18|        principio anni et patribus et plebi peropportune externa pax
103      VI,    3,  18|       peropportune externa pax data: plebi, quod non avocata dilectu
104      VI,    3,  19|       consulari potestate tribunique plebi - nam et [ei], quia eundem [
105      VI,    3,  20|            fuisse, cum damnandi mora plebi non in causa sed in loco
106      VI,    4,  27|          agentem. quod si sit animus plebi memor patrum libertatis,
107      VI,    5,  31|        credita diceret. eo laxamento plebi sumpto mora dilectui non
108      VI,    5,  35|         quicquam aliud ad sciscendum plebi fieri passi sunt. iamque
109      VI,    5,  35|       praeter aedilium tribunorumque plebi nulla sunt habita. Licinius
110      VI,    5,  36|          octo ex collegio tribunorum plebi primo intercessores legum
111      VI,    5,  36|             ut, cum bina iugera agri plebi dividerentur, ipsis plus
112      VI,    5,  37|           custodem suae libertatis, [plebi] fecissent. contemni iam
113      VI,    5,  37|           sua voluntate impertituros plebi honorem, qui octona loca
114      VI,    5,  37|           alterum consulatum ad quem plebi sit aditus, quoniam in certamine
115      VI,    5,  38|        certamine inter se tribunorum plebi ferentium legem intercedentiumque
116      VI,    5,  38|         terrorem ingentem incusserat plebi: ducibus plebis accendit
117      VI,    5,  39|         apparuit quae ex promulgatis plebi, quae latoribus gratiora
118      VI,    5,  39|           Sextiusque, cum tribunorum plebi creandorum indicta comitia
119      VI,    5,  40|        universa re publica fiant, ea plebi tamquam aliam incolenti
120      VI,    5,  40|        magistratibus quod incommodum plebi esset scientes fecisse nec
121      VI,    5,  42|           concessumque ab nobilitate plebi de consule plebeio, a plebe
122     VII,    1,   1|      quaesivere honores pro concesso plebi altero consulatu. Plebes
123     VII,    1,   6|         nefas esset; potuisse patres plebi scito pelli honoribus suis:
124     VII,    3,  19|           quae militiae fortuna erat plebi Romanae. Nam etsi unciario
125     VII,    3,  21|          quam promiscuum patribus ac plebi facere. Prolatandis igitur
126     VII,    3,  21|             iactabant: propior dolor plebi fenoris ingravescentis erat
127     VII,    6,  40|          quoque ferox esse non solum plebi. Quod meum factum dictumve
128     VII,    6,  41|               quod apud patres semel plebi, iterum legionibus cautum
129     VII,    6,  42|         fenerare liceret; item aliis plebi scitis cautum ne quis eundem
130     VII,    6,  42|          Quae si omnia concessa sunt plebi, apparet haud parvas vires
131    VIII,    2,  11|            usque ad Volturnum flumen plebi Romanae dividitur. bina
132    VIII,    2,  12|           nobilitati tulit: unam, ut plebi scita omnes Quirites tenerent;
133    VIII,    5,  28|                              Eo anno plebi Romanae velut aliud initium
134    VIII,    5,  34|             saecula offerte, tribuni plebi; vestra obnoxia capita pro
135      IX,    6,  30|         populus iuberet; lator huius plebi sciti fuit M. Decius tribunus
136      IX,    7,  34|              plebis interrupit; haec plebi ad curules magistratus iter
137    XXII,    5,  34|            quem sui generis hominem, plebi insectatione principum popularibusque
138   XXIII,    1,   2|       exercentis. Senatum et sibi et plebi obnoxium Pacuvius Calavius
139   XXIII,    1,   2|         servaret et obnoxium sibi ac plebi faceret. Vocato senatu cum
140   XXIII,    1,   4|        senatum multo sibi magis quam plebi fecisset, sine armis iam
141    XXXI,    1,   4|              instaurati ab aedilibus plebi L. Apustio Fullone et Q.
142    XXXI,    6,  50|              de altero aedile scitum plebi est factum: rogantibus tribunis
143   XXXIV,    1,   1|     Fundanius et L. Valerius tribuni plebi ad plebem tulerunt de Oppia
144   XXXIV,    1,   2|           quam rogationem tribunorum plebi suadent, quam legem abrogandam
145   XXXIV,    1,   5|             Post haec tribuni quoque plebi qui se intercessuros professi
146   XXXVI,    1,   3|      cogerentur in classem, tribunos plebi appellarunt; ab iis ad senatum
147 XXXVIII,    4,  35|     compressam damnarunt; et aedilis plebi Q. Fulvius Flaccus duo signa
148   XXXIX,    1,  15|         exercitus eductus esset, aut plebi concilium tribuni edixissent,
149   XLIII,    1,   4|          gentem domuerat, eo gratior plebi patribusque fuit, quo crudelius