Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   3|         Lavinia erat - res Latina et regnum avitum paternumque puero
  2       I,    1,   3|          Aventino fulmine ipse ictus regnum per manus tradidit. Is sepultus
  3       I,    1,   3|            qui stirpis maximus erat, regnum vetustum Silviae gentis
  4       I,    2,  7a|        praecepto, at hi numero avium regnum trahebant. Inde cum altercatione
  5       I,    3,   8|            numero avium quae augurio regnum portenderant eum secutum
  6       I,    3,  13|              unam ex duabus faciunt. Regnum consociant: imperium omne
  7       I,    3,  13|            commune sed concors etiam regnum duobus regibus fuit.~ ~14.
  8       I,    4,  18|            unum omnes Numae Pompilio regnum deferendum decernunt. Accitus,
  9       I,    4,  18|       Romulus augurato urbe condenda regnum adeptus est, de se quoque
 10       I,    4,  19|  significaret. Bis deinde post Numae regnum clausus fuit, semel T. Manlio
 11       I,    5,  31|              gloria magnisque opibus regnum Tulli ac tota res Romana
 12       I,    6,  32|       gloriae memor et quia proximum regnum, cetera egregium, ab una
 13       I,    6,  32|         sacella et aras acturum esse regnum rati. Medium erat in Anco
 14       I,    6,  34|        Tatium Sabinum, arcessitum in regnum Numam a Curibus, et Ancum
 15       I,    7,  35|          primus et petisse ambitiose regnum et orationem dicitur habuisse
 16       I,    7,  35|             tertius Romae peregrinus regnum adfectet; et Tatium non
 17       I,    7,  35|              urbis, non petentem, in regnum ultro accitum: se ex quo
 18       I,    7,  40|       Tarquinio quidem ad se rediret regnum, sed praeceps inde porro
 19       I,    7,  40|         prognatus deus ipse tenuerit regnum donec in terris fuerit,
 20       I,    7,  40|             advenis sed servis etiam regnum Romae pateret. Ferro igitur
 21       I,    7, 41a|           inquit, "Servi, si vir es, regnum, non eorum qui alienis manibus
 22       I,    8,  46|          quamquam iam usu haud dubie regnum possederat, tamen quia interdum
 23       I,    8,  46|          veniret libertas ultimumque regnum esset quod scelere partum
 24       I,    8,  46|         Romani, quo diuturnius Servi regnum esset constituique civitatis
 25       I,    8,  46|            domi se propediem visuram regnum fuisse quod apud patrem
 26       I,    8,  47|           senectus, infestius coepit regnum esse; iam enim ab scelere
 27       I,    8,  47|              qui habere quam sperare regnum mallet. "Si tu is es cui
 28       I,    8,  47|              patribus, muliebri dono regnum occupasse. Ita natum, ita
 29       I,    9,  49|            nihil spei reponenti metu regnum tutandum esset. Quem ut
 30       I,    9,  56|            sciscitandi ad quem eorum regnum Romanum esset venturum.
 31       I,    9,  59|              iam inde ad expugnandum regnum vocantem sequuntur ducem.~
 32       I,    9,  60|    Tarquinius Gabios tamquam in suum regnum profectus ab ultoribus veterum
 33      II,    1,   1|        cupidine priorum regum alicui regnum extorsisset. Quid enim futurum
 34      II,    1,   2|           animis cum gente Tarquinia regnum hinc abiturum." Consuli
 35      II,    2,   6|           sinerent: alios peregre in regnum Romam accitos: se regem,
 36      II,    2,   6|              exercitus ad repetendum regnum belloque persequendos Romanos
 37      II,    2,   7|             cum atroci crimine orta. Regnum eum adfectare fama ferebat,
 38      II,    2,  13|           nequiquam de Tarquiniis in regnum restituendis, magis quia
 39      II,    2,  15|             Porsenna de reducendo in regnum Tarquinio venerunt; quibus
 40     III,    6,  38|         insignibus prodeunt. Id vero regnum haud dubie videri. Deploratur
 41     III,    6,  45|           quoque nostros coniugesque regnum vestrae libidini datum est.
 42     III,    8,  58|       filiaeque, nec gentis Claudiae regnum in plebem sortitae sed necessariorum
 43      IV,    1,   3|              serva, ingenio, virtute regnum tenuisse? Quid enim de T.
 44      IV,    5,  32|              qui ob ereptum censurae regnum labem secundae dictaturae
 45       V,    1,   2|              militum in plebe Romana regnum exercerent]. Quidnam illi
 46       V,    1,   5|          voluntate regis qui obstare regnum suum saluti civium nolit?
 47       V,    5,  34|         exonerare praegravante turba regnum cupiens, Bellovesum ac Segovesum
 48      VI,    3,  19|            nihil minus populare quam regnum est. simul multitudo illa
 49     VII,    6,  39|             consulum ac patrum in se regnum passuros. Haec qui in castris
 50    XXII,    7,  56|             T. Otacilio propraetore, regnum Hieronis classe Punica vastari;
 51    XXIV,    1,   4|         partum firmatumque interiret regnum. huic consilio eius summa
 52    XXIV,    4,  22|            tutelam alieni regni suum regnum velit facere, eundem se
 53    XXIV,    4,  25|           palam atque aperte petitum regnum clam et dolo adfectare conatus
 54    XXIV,    6,  44|           Sicilia finibus eis quibus regnum Hieronis fuisset, <P.> Lentulo
 55    XXIV,    6,  48|            ad id multitudine hominum regnum abundare sed armandi ornandique
 56    XXIV,    6,  49|              iam tum appareret maius regnum opulentiusque quam quod
 57     XXV,    1,   3|            Syracusae et qua Hieronis regnum fuisset, T. Otacilio classis,
 58    XXVI,    4,  25|         bello ac sine praesidio esse regnum sensisset. ad frangendas
 59   XXVII,    2,   8|              Cincium partem insulae, regnum qua Hieronis fuerat, tueri
 60  XXVIII,    2,   8|             ab se auxilium, retro in regnum concessit ut Dardanis bellum
 61  XXVIII,    5,  24|            et Indibilis, quibus quia regnum sibi Hispaniae pulsis inde
 62    XXIX,    3,  12|              novo certamine odiis in regnum se recepit.~ Per idem tempus
 63    XXIX,    6,  29|           moritur; Galae nomen erat. regnum ad fratrem regis Oezalcem
 64    XXIX,    6,  29|           suos aut viribus obtineret regnum, exstitit quidam Mazaetullus
 65    XXIX,    6,  30|             ad reciperandum paternum regnum. numero militum aliquantum
 66    XXIX,    6,  31|              Lacumazen an Masinissam regnum Maesuliorum esset, falli
 67    XXIX,    6,  31|           vixdum coalescens foventis regnum. instando stimulandoque
 68    XXIX,    6,  32|        audacia ingenti pergit ire ad regnum repetendum; atque in ipso
 69    XXIX,    6,  32| Masaesuliorumque fines - id Syphacis regnum erat - vastaret. inde inritato
 70     XXX,    2,  11|              pervenissent, Maesulii, regnum paternum Masinissae, laeti
 71     XXX,    2,  12|          intervallo patrium invisere regnum, sed tam secundis quam adversis
 72     XXX,    2,  13|              non ipse modo ad eum in regnum venerit sed etiam filiam
 73     XXX,    2,  14|             est. itaque ipse coniunx regnum ager oppida homines qui
 74     XXX,    3,  17|              restituendo in paternum regnum, in quo post Syphacem sublatum
 75     XXX,    7,  44|      contione advocata Masinissam ad regnum paternum Cirta oppido et
 76    XXXI,    2,  11|            patrium modo reciperasset regnum sed parte florentissima
 77    XXXI,    2,  11|             ad firmandum augendumque regnum opus esse indicasset, enixe
 78    XXXI,    2,  18|              quoque animos facere et regnum et Macedonum nomen haud
 79    XXXI,    2,  18|          imposito Abydi praesidio in regnum rediit. cum velut Sagunti
 80    XXXI,    4,  29|             statu mansurum. Philippi regnum officere aliquid videtur
 81   XXXII,    2,   8|            navalibus terrestribusque regnum Attali Antiochum invasisse.
 82   XXXII,    2,   8|         mitterent ipsi praesidium ad regnum eius tutandum; si id nollent,
 83   XXXII,    2,  13|          animo est utrum protinus in regnum se reciperet an praeverti
 84   XXXII,    3,  21|           insidebat saltu penitus in regnum abiit? Aut vi aut metu aut
 85  XXXIII,    1,   8|               non viribus Macedoniae regnum; eam quoque famam tandem
 86  XXXIII,    2,  12|           graves Macedonum reges: si regnum gensque tollatur, Thracas
 87  XXXIII,    3,  21|            ac munificus amicis fuit; regnum adeo stabile ac firmum reliquit
 88  XXXIII,    4,  40|            sed qua Lysimachi quondam regnum fuerit, quo victo omnia
 89   XXXIV,    3,  26|        Agesipolis, cuius iure gentis regnum Lacedaemone erat, pulsus
 90   XXXIV,    6,  59|        possumus pacisci quicquam quo regnum Antiochi minuatur.' postero
 91   XXXVI,    5,  41|              adfectantibus, aut ipsi regnum amittendum. unus vera et
 92   XXXVI,    5,  42|             utrum ad tuendum rediret regnum - audiebat enim Antiochum
 93  XXXVII,    4,  25|           quo ante expulsus fuisset, regnum imposuisse; et esse eum
 94  XXXVII,    7,  53|         stetit, non in patrium solum regnum restituistis, sed adiecta
 95  XXXVII,    7,  53|             alia tutius stabiliusque regnum meum futurum spero; sed
 96  XXXVII,    7,  54|            regi adiecta multiplicare regnum Eumenis potest, omnes vero
 97 XXXVIII,    1,   1|              in patrium ac legitimum regnum. Undique Macedones expelluntur.
 98 XXXVIII,    1,   3|        Aetolos recuperasset paternum regnum; Philippum incusabat. Aetoli
 99 XXXVIII,    6,  54|              Petillii nobilitatem et regnum in senatu Scipionum accusabant.
100 XXXVIII,    6,  59|     suspectas esse; integrum enim ei regnum relictum; omnia possidere
101   XXXIX,    2,  26|         antiquis Macedoniae terminis regnum finiri. de iniuriis, quas
102   XXXIX,    2,  28|    Hellespontum, non iter tantum per regnum nostrum dedi, sed vias etiam
103   XXXIX,    2,  28|             et amplificare et augere regnum meum munificentia vestra
104   XXXIX,    5,  53|              simul et spe haud dubia regnum ei post mortem patris destinabant.
105      XL,    1,   8|           quam fraterna unanimitate, regnum aequasse. ne Romanis quidem
106      XL,    1,  11|              tradet, accipiam. cupit regnum, et quidem scelerate cupit,
107      XL,    1,  11|              voluntate etiam patris, regnum pertinet. tollatur: non
108      XL,    1,  11|       pertinet. tollatur: non primus regnum fraterna caede petiero.
109      XL,    1,  12|           tuo etiam, ut ait, iudicio regnum est futurum, ego minor in
110      XL,    1,  15|            faciunt; haec domum, haec regnum tuum criminibus et suspicionibus
111      XL,    1,  15|            ad modum nec nunc sperare regnum nec ambigere umquam de eo
112      XL,    1,  15|              postulat. quid eum, cum regnum ei tradideris, facturum
113      XL,    4,  56|               optabilis esse debeat, regnum, quod a patruo tuo forti,
114      XL,    4,  57|          ignarosque omnes Perseus et regnum scelere partum invasit.
115     XLI,    3,  22|        quorum <fines> iter fecit, in regnum rediit. nec earum tantum
116     XLI,    3,  23|             sed quia in Romanos odii regnum posuerat praemium, Demetrium
117     XLI,    3,  24|          omnium soli bellum adversus regnum Macedonum geramus, non video.
118    XLII,    1,  11|            in animo, oppressum fato, regnum ei reliquisse, quem infestissimum
119    XLII,    1,  11|           iam ex quo ipse accepisset regnum, multa, quae non vi, non
120    XLII,    3,  40|             remedia adhibent. ex quo regnum adeptus es, unam rem te,
121    XLII,    3,  40|          Eumenes rex, ab Roma cum in regnum rediret, prope ut victuma
122    XLII,    3,  42|            vestro munere frui, quoad regnum Macedoniae incolume esset.
123    XLII,    4,  49|        ipsius Persei numquam, ex quo regnum accepisset, desitum belli
124    XLII,    4,  50|         emotum; unum esse Macedoniae regnum, et regione propincum, et
125    XLII,    4,  50|              adfectanti per iniuriam regnum summa vi restitisse, alienigenis
126   XLIII,    2,  18|         finibus non ausus, ne qua in regnum vacuum inrumperent Romani,
127    XLIV,    1,   1|          adiecit post scelere partum regnum veneficia, caedes, latrocinio
128    XLIV,    1,  13|    Macedoniam intrasset, Pergamum in regnum abit. Marcius Figulus praetor
129    XLIV,    2,  19|       maioris Ptolemaei reducendi in regnum, bellum cum minore fratre
130    XLIV,    2,  24|          armatos esse. si Macedoniae regnum sublatum foret, proxumam
131     XLV,    1,   8|           rursus consul: 'si iuvenis regnum accepisses, minus equidem
132     XLV,    1,   9|        Fulvio <L.> Manlio consulibus regnum accepit, a senatu rex est
133     XLV,    1,   9|          maximum in terris Macedonum regnum nomenque; inde morte Alexandri
134     XLV,    1,  11|         Memphi maiore Ptolemaeo, cui regnum quaeri suis viribus simulabat,
135     XLV,    1,  11|      agentibus gratias, quod per eum regnum patrium recepisset, petentibusque,
136     XLV,    1,  12|              iam redditumque patrium regnum stirpi Ptolemaei fuerat.
137     XLV,    1,  13|           miserrima liberati essent, regnum patrium prope amissum <recepissent.
138     XLV,    1,  13|            Masinissam meminisse <se> regnum a populo Romano partum auctumque
139     XLV,    1,  14|          illum favente populo Romano regnum adeptum; aequatis iis postea
140     XLV,    1,  14|        nomine esse. ipsum relinquere regnum et Africa excedere, praeterquam
141     XLV,    2,  19|              acceptaeque cladis, qua regnum in dubium adductum esset.
142     XLV,    2,  19|              crevisse rebus dicendo: regnum eorum novum, nullis vetustis
143     XLV,    2,  19|            esset, et servasse fratri regnum et eripuisse, servati tamen
144     XLV,    4,  44|        triginta haud amplius dies in regnum est profectus, actumque