Lib. Cap. Par.

  1   XXIII,    5,  33|               intenderant, inter quos Philippus Macedonum rex eo magis quod
  2   XXIII,    5,  33|      amicitiam iungit legibus his: ut Philippus rex quam maxima classe -
  3    XXIV,    6,  40|              fugam rex posset. itaque Philippus, neque terrestri neque navali
  4    XXVI,    4,  24|               ita ratam fore pacem si Philippus arma ab Romanis sociisque
  5    XXVI,    4,  25|             intimos coegit fines. nec Philippus, quanquam ne opprimerentur
  6    XXVI,    6,  37|             res quadam vice pensatae: Philippus hostis tempore haud satis
  7   XXVII,    4, 15b|        liberum mare classe Punica cum Philippus oppugnare Aetolos pararet
  8   XXVII,    6,  29|              rediit. eadem aestate et Philippus implorantibus Achaeis auxilium
  9   XXVII,    6,  30|           hunc ducem atque has copias Philippus bis prospero eventu pugnavit;
 10   XXVII,    6,  30|               moenibus tenerent sese, Philippus ad Phalara exercitum duxit;
 11   XXVII,    6,  30|              Graecorum gente, quam ne Philippus regnumque eius rebus Graeciae,
 12   XXVII,    6,  30|               enimvero indignum ratus Philippus victos victori sibi ultro
 13  XXVIII,    2,   5|          triginta - transmiserunt. et Philippus ut, seu terra seu mari obviam
 14  XXVIII,    2,   7|              quam mari habeat. igitur Philippus ab Demetriade Scotussam,
 15  XXVIII,    2,   7|            molientibus ab terra naves Philippus supervenit tumultumque etiam
 16  XXVIII,    2,   7|              Opuntem Attalus ceperat, Philippus Toronen cepit. incolebant
 17  XXVIII,    2,   8|                                       Philippus maerebat quidem et angebatur
 18    XXIX,    3,  12|              in Graecia erant. itaque Philippus Aetolos desertos ab Romanis,
 19    XXIX,    3,  12|            fecissent. ea cum audisset Philippus ne qui motus maior in finitimis
 20    XXIX,    3,  12|         pacemque si posset turbandam. Philippus agros Apolloniatium vastavit
 21    XXIX,    3,  12|       Epirotarum et Acarnanum. primus Philippus praetor verba facit et petit
 22    XXXI,    1,   3|              cunctantibus iis auderet Philippus quod Pyrrhus prius ausus
 23    XXXI,    1,   7|           neque enim liberum id vobis Philippus permittet, qui terra marique
 24    XXXI,    1,   7|         Peloponnesum totam in dicione Philippus habet Argosque ipsos, non
 25    XXXI,    1,   7|              defecerunt. haec vos, si Philippus in Italiam transmiserit,
 26    XXXI,    2,  16|                                       Philippus magis regio animo est usus;
 27    XXXI,    2,  17|               vestimentis. quibus cum Philippus nihil pacati nisi omnia
 28    XXXI,    2,  18|       sentietis.'~ Ita dimisso legato Philippus auro argento quaeque <alia>
 29    XXXI,    2,  18|            vivus in potestatem venit. Philippus imposito Abydi praesidio
 30    XXXI,    3,  23|      refractus emissique captivi quos Philippus tamquam in tutissimam custodiam
 31    XXXI,    3,  24|                        Demetriade tum Philippus erat. quo cum esset nuntiata
 32    XXXI,    3,  24|         discurrunt. paucas post horas Philippus, aliquanto tamen ante lucem,
 33    XXXI,    3,  24|            signa extulerunt. quod ubi Philippus vidit, habere se hostes
 34    XXXI,    3,  24|      tenentibus milites Atheniensibus Philippus signo receptui dato castra
 35    XXXI,    3,  25|             scriberetur consultarent, Philippus dempturum se eis curam,
 36    XXXI,    3,  25|         regios ante eam diem habitus. Philippus magna spe depulsus, voluntariis
 37    XXXI,    3,  26|             Per eos ipsos dies quibus Philippus in Achaia fuit Philocles
 38    XXXI,    4,  28|         capesserent partem belli. nec Philippus segnius - iam enim in Macedoniam
 39    XXXI,    5,  33|                                       Philippus impigre terra marique parabat
 40    XXXI,    5,  33|               Dassaretiorum mittebat. Philippus consternata quidem omnia
 41    XXXI,    5,  34|                                       Philippus aliquid et ad caritatem
 42    XXXI,    5,  38|               in iisdem stativis fore Philippus ratus, cum abire inde et
 43    XXXI,    5,  39|            regionem hostes petissent. Philippus cum primo ad Bruanium stativa
 44    XXXI,    5,  41|              dies noctibus aequarent, Philippus inopinantibus advenit. quem
 45    XXXI,    5,  42|                                       Philippus suis iam vallo adpropinquantibus
 46    XXXI,    5,  42|              caesique sunt Aetolorum. Philippus, si satis diei superesset,
 47    XXXI,    5,  42|              equites, quos prima luce Philippus, ut desertum tumulum videt,
 48    XXXI,    5,  43|        coercitis gentibus restituerat Philippus incepto forti, non prospero
 49   XXXII,    1,   4|                  Thaumacos eo tempore Philippus summa vi oppugnabat aggeribus
 50   XXXII,    1,   4|            erat ut absisteret incepto Philippus effecerunt. Hiemps quoque
 51   XXXII,    2,  10|           arbitrio aestimatio fieret. Philippus aliam aliarum civitatium
 52   XXXII,    2,  15|         primum adventum Romanorum; et Philippus sicut in Thessaliam ipse
 53   XXXII,    3,  21|              adiuvari aequum censent. Philippus societatis secum admonet
 54   XXXII,    3,  21|          iniciebat rogemus eum ut nos Philippus et ab Nabide ac Lacedaemoniis
 55   XXXII,    3,  21|               hercule magis quam ipse Philippus priore anno, qui pollicendo
 56   XXXII,    3,  21|              armis Romanis fuerunt ut Philippus Aetolos nequiquam opem Romanorum
 57   XXXII,    3,  22|               eos ubicumque servirent Philippus iussisset, non libertatem
 58   XXXII,    4,  25|              additum lege erat ut his Philippus rex adiceretur. Cuius nomen
 59   XXXII,    5,  32|       praemium est, si fraude agatur, Philippus et Phaeneas; neque enim
 60   XXXII,    5,  34|              Motus oratione Alexandri Philippus navem ut exaudiretur propius
 61   XXXII,    5,  34|             apparet id quidem' inquit Philippus 'etiam caeco', iocatus in
 62   XXXII,    5,  35|               posterum diem conloquio Philippus in stationem ex qua profectus
 63   XXXII,    5,  35|             constitutum tempus venit: Philippus nullus usquam nec nuntius
 64   XXXII,    5,  35|              locuti essent, quae acta Philippus ad suos rettulerit minus
 65   XXXII,    5,  36|             mature conventum est. Ibi Philippus primum et Quinctium et omnes
 66   XXXII,    5,  38|                                       Philippus cum acie decernendum videret
 67  XXXIII,    1,   3|                                       Philippus quoque primo vere, postquam
 68  XXXIII,    1,   3|           peditum ducentis et mille.~ Philippus cognita profectione ab Elatia
 69  XXXIII,    1,   6|              ambo Scotusam petierunt, Philippus spe frumentandi inde, Romanus
 70  XXXIII,    1,   6|             Eretriam Phthiotici agri, Philippus super amnem Onchestum posuit
 71  XXXIII,    1,   6|               postero quidem die, cum Philippus ad Melambium quod vocant
 72  XXXIII,    1,   7|                                       Philippus maturandi itineris causa,
 73  XXXIII,    1,   8|               rursus avertunt hostem. Philippus cum caetratis et cornu dextro
 74  XXXIII,    1,  10|                                       Philippus cum paucis peditum equitumque
 75  XXXIII,    2,  11|                                       Philippus collectis ex fuga qui variis
 76  XXXIII,    2,  12| testificantique si elapsus eo tempore Philippus foret mox gravius eum rebellaturum, '
 77  XXXIII,    2,  13|               frequens concilium. ibi Philippus perquam prudenter iis sine
 78  XXXIII,    2,  13|               et Thebas Phthias?' cum Philippus nihil morari diceret quo
 79  XXXIII,    2,  14|              urbem pro arce habiturus Philippus adversus Graeciae civitates
 80  XXXIII,    2, 19a|                                       Philippus cum audisset Dardanos transgressos
 81  XXXIII,    3, 19b|               ex Syria movente bellum Philippus est superatus; nam praeterquam
 82  XXXIII,    4,  30|            fuissent, praesidia ex iis Philippus deduceret vacuasque traderet,
 83  XXXIII,    4,  30|            Cariaeque alias urbes quas Philippus tenuisset; Atheniensibus
 84  XXXIII,    4,  35|           posset. ad Tempe Thessalica Philippus est conventus. qui cum se
 85   XXXIV,    3,  32|              prope cives Romanos quam Philippus cepisti atque occidisti,
 86    XXXV,    2,  12|               neque ut ante se moveat Philippus quam Antiochus cum exercitu
 87    XXXV,    2,  13|               parem Romanis fore quam Philippus fuisset et aut funditus
 88    XXXV,    5,  47|             nuptiis maior e fratribus Philippus secutus in Athamaniam fuerat.
 89   XXXVI,    1,   7|              bello, nobiscum stabunt; Philippus tum te quieto totam molem
 90   XXXVI,    2,  13|             idem tempus M. Baebius et Philippus rex, iam ante per hiemem
 91   XXXVI,    2,  13|           Antiochus erat. advenientes Philippus Malloeam Perrhaebiae, Baebius
 92   XXXVI,    2,  13|        Phaloria. inde Pellinaeum, ubi Philippus Megalopolitanus cum quingentis
 93   XXXVI,    2,  14|           tradiderunt sese, deinde et Philippus Megalopolitanus; cui decedenti
 94   XXXVI,    2,  14|              cum obvius forte fuisset Philippus rex, ad ludibrium regem
 95   XXXVI,    2,  14|               urbes suas occurrerunt. Philippus Athamanum praecipue captivis
 96   XXXVI,    4,  25|        tempore, quo Romani Heracleam, Philippus Lamiam ex composito oppugnabat,
 97   XXXVI,    4,  29|              non hostis adventu motus Philippus accumbere eum epularique
 98   XXXVI,    5,  33|                       Per idem tempus Philippus rex proficiscentem consulem
 99 XXXVIII,    1,   2|                                       Philippus audita defectione Athamaniae
100 XXXVIII,    4,  35|      Praetores inde creati Q. Marcius Philippus M. Claudius Marcellus C.
101   XXXIX,    1,   6|          Postumius Albinus Q. Marcius Philippus. praetores inde facti T.
102   XXXIX,    2,  23|             consul Acilius Heracleam, Philippus Lamiam oppugnasset, capta
103   XXXIX,    2,  25|               haud dubii accusatores, Philippus ad audienda crimina tamquam
104   XXXIX,    2,  25|         Perrhaebi Gonnocondylum, quod Philippus Olympiadem appellaverat,
105   XXXIX,    2,  26|                                       Philippus, ut accusatoris potius quam
106   XXXIX,    2,  28|                                 Ad ea Philippus longe aliam, quam adversus
107   XXXIX,    2, 29a|           essent, nihil se mutare; si Philippus bello cepisset eas, praemium
108   XXXIX,    3,  34|            Dimissis iis legationibus, Philippus a suis certior factus cedendum
109   XXXIX,    3,  35|          nihil eorum sibi placere, et Philippus minime, quin rebellandum
110   XXXIX,    5,  53|             frater superior esset; et Philippus ipse, vix sui arbitrii fore,
111      XL,    1,   8|           teneas faciam.' enimvero se Philippus dicere auditurum, vocarique
112      XL,    1, 16a|              et vocem intercluserunt. Philippus summotis iis paulisper collocutus
113      XL,    2,  21|                                       Philippus, simul ne otio miles deterior
114      XL,    2,  22|                                       Philippus Maedicam primum, deinde
115      XL,    2,  22|          munita et montes refugerunt. Philippus omni genere laboris sine
116      XL,    4,  42|          decemvir sacrorum Q. Marcius Philippus in eiusdem locum est cooptatus.
117      XL,    4,  54|                            Eodem anno Philippus rex Macedonum, senio et
118      XL,    4,  56|         incendio flagrantis irae, dum Philippus viveret, se defensurus. <
119      XL,    4,  57|             et commeatus Bastarnis ut Philippus praestaret. id ut facere
120     XLI,    3,  23|              ut scitis, habuit filios Philippus, Demetrium et Persea. genere
121     XLI,    3,  24|               quae futura fuerint, si Philippus vixisset, quid ita Perseus
122     XLI,    3,  24|           Demetrius scimus, nec, quid Philippus, si vixisset, facturus fuerit,
123     XLI,    3,  24|           humani est? fecerit aliquid Philippus, cur adversus eum armatum
124    XLII,    1,  11|          multa, quae non vi, non dolo Philippus omnia expertus potuisset
125    XLII,    4,  49|               clara Macedonum gens et Philippus pater, inter multa prospere
126    XLII,    4,  52|             filios duos, quorum maior Philippus natura frater, adoptione
127    XLII,    5,  62|              leges renovarent, quibus Philippus pater eius pacem ab T. Quinctio
128    XLII,    5,  62|            petiere, vectigal, quantum Philippus pactus esset, daturum Persea
129    XLII,    5,  62|                agris locisque, quibus Philippus cessisset, cessurum <quam>
130   XLIII,    1,  11|              consules sunt Q. Marcius Philippus iterum et Cn. Servilius
131    XLIV,    1,   1|             Roma profectus Q. Marcius Philippus consul cum quinque milibus * * *,
132    XLIV,    1,  12|          praefecti praesidii Pytho et Philippus, pro eo, qui occupasset
133    XLIV,    2,  16|         monueratque, sicut pater eius Philippus institutum usque ad ultimum
134     XLV,    1,   7|           efficiebat, sed effulgebant Philippus ac magnus Alexander, qui
135     XLV,    2,  17|              Fabius Labeo, Q. Marcius Philippus,> C. Licinius Crassus, collega
136     XLV,    4,  39|        meminimus. Perseus rex captus, Philippus et Alexander, filii regis,
137     XLV,    4,  40|         itaque admodum inops pecuniae Philippus, Perseus contra praedives