Lib. Cap. Par.

  1    XXXI,    2,  14|            insitam foedus ictum cum Antiocho Syriae rege divisaeque iam
  2  XXXIII,    3, 19b|       bellandum, quam opportune iam Antiocho ex Syria movente bellum
  3  XXXIII,    3,  20|       consilium obviam eundi classe Antiocho: illam alteram curam non
  4  XXXIII,    3,  20|          Ptolomaei quibus bellum ab Antiocho imminebat. nam alias auxiliis
  5  XXXIII,    3,  27|       dignos eos credebat, sed quia Antiocho rege iam suspecto favor
  6  XXXIII,    4,  31|  Demetriadem retineri donec cura de Antiocho decessisset.~ ~32.
  7  XXXIII,    4,  40|      diligenter inquirere quid regi Antiocho faciundum aut quousque terra
  8  XXXIII,    4,  40|         quid Antiochus in Asia quam Antiocho quid in Italia populus Romanus
  9  XXXIII,    5,  43|       Quinctio, suspectis non solum Antiocho et Aetolis sed iam etiam
 10  XXXIII,    5,  44|      minorem belli molem instare ab Antiocho docuerunt: ingenti classe,
 11  XXXIII,    5,  45|             Carthaginienses, si cum Antiocho bellum motum foret, acturi
 12  XXXIII,    5,  47|            arguerent Hannibalem cum Antiocho rege consilia belli faciendi
 13   XXXIV,    3,  33|           movisse. adiciebat et cum Antiocho infidam pacem Villium legatum
 14   XXXIV,    4,  43|   decernendam esse: bellum grave ab Antiocho imminere, iam ipsum sua
 15   XXXIV,    6,  57|   benigneque omnibus responsum. cum Antiocho quia longior disceptatio
 16   XXXIV,    6,  57|           enim hoste pacem, non cum Antiocho amico societatis foedus
 17   XXXIV,    6,  58|       Graeciam liberavit, ita et ab Antiocho Asiae urbes quae Graii nominis
 18   XXXIV,    6,  59|     Philippo vindicaverit, eadem ab Antiocho, nisi decedat Europa, vindicaturum.
 19   XXXIV,    6,  61|       mandatis ab Hannibale et rege Antiocho venisse; certos homines
 20   XXXIV,    6,  62|            iniecere patribus ne cum Antiocho simul et Poenis bellandum
 21    XXXV,    2,  12|        amicitiae coniungeret se cum Antiocho. et Philippum Nicander haud
 22    XXXV,    2,  12|       Graeciam suadere et, qui sine Antiocho adversus Romanos Aetolosque
 23    XXXV,    2,  12|     sustinuerit bellum, ei adiuncto Antiocho, sociis Aetolis qui tum
 24    XXXV,    2,  12|          Nicander: alia Dicaearchus Antiocho; et omnium primum praedam
 25    XXXV,    2,  12|        equitumque copias praebituri Antiocho ad bellum essent, quae loca
 26    XXXV,    2,  13|     pervenit. inde principio veris, Antiocho filio misso in Syriam ad
 27    XXXV,    2,  15|         filio Lysimachiam dedisset, Antiocho quam similem daret sedem,
 28    XXXV,    2,  16|            non conveniunt, et aliud Antiocho iuris statuitis, alio ipsi
 29    XXXV,    2,  16|             Aeolidis sunt causam ab Antiocho accipite. bello superatas
 30    XXXV,    2,  17|            qui quantumcumque virium Antiocho decessisset, suo id accessurum
 31    XXXV,    2,  17|           tamquam Nabidi victo, sic Antiocho, maximo Asiae regum, imponentium
 32    XXXV,    2,  17|        patria Lacedaemone remissam, Antiocho si Zmyrna et Lampsacus imperata
 33    XXXV,    3,  22|           consules, quando nihil ab Antiocho instaret, proficisci ambo
 34    XXXV,    3,  23|        expectatio nondum coepti cum Antiocho belli. nam etsi per legatos
 35    XXXV,    4,  33|            quam populum Romanum cum Antiocho, lanistis Aetolis, non sine
 36    XXXV,    4,  34|       redierunt; inde ut quaeque de Antiocho <adferrentur excipiebant.
 37    XXXV,    5,  40|     perscribere sed quia causae cum Antiocho fuerunt belli. consulibus
 38    XXXV,    5,  42|            novi belli Romanis ne ab Antiocho quidem cessabatur. tres
 39    XXXV,    5,  45|        Romano essent utendum potius Antiocho censebat quam duce belli:
 40    XXXV,    5,  47|             Amynandrum Athamanesque Antiocho coniunxisset; et ea vanitas
 41    XXXV,    5,  50|             iudicarent bellumque et Antiocho et Aetolis nuntiari iuberent.
 42    XXXV,    5,  51|       molesta, ita ad ius inferendi Antiocho belli adiecisse aliquantum
 43   XXXVI,    1,   1|              vellent iuberentne cum Antiocho rege, quique eius sectam
 44   XXXVI,    1,   2|             iussisset esse cum rege Antiocho, quique sub imperio eius
 45   XXXVI,    1,   2|           si duellum, quod cum rege Antiocho sumi populus iussit, id
 46   XXXVI,    1,   3|        rettulit, ipsine utique regi Antiocho indiceretur bellum, an satis
 47   XXXVI,    1,   5|           ex sua sententia indictum Antiocho primum civitati suae arma
 48   XXXVI,    2,   9|                                     Antiocho ad Pheras iam castra habenti,
 49   XXXVI,    2,  11|         Medionem et Thyrreum, ne ab Antiocho aut Aetolis occuparentur,
 50   XXXVI,    3,  17|          ante nunc ab Aetolis et ab Antiocho liberare, neque ea tantum
 51   XXXVI,    4,  29|             eo ipso tempore ab rege Antiocho veniens implevit expectatione
 52   XXXVI,    4,  31|           postea per bellum, quo se Antiocho adversus Romanos coniunxit,
 53   XXXVI,    5,  33|             spe, cum desertos se ab Antiocho, spem nullam in Aetolis
 54   XXXVI,    5,  34|             ecquid vides te devicto Antiocho in duabus urbibus oppugnandis
 55   XXXVI,    5,  35|     constabat; militem tamen nullum Antiocho dederant; pecunia iuvisse
 56   XXXVI,    5,  35|         datus est. bellum, quod cum Antiocho rege in Graecia gestum est
 57   XXXVI,    5,  36|     religione facta, quod novum cum Antiocho instabat bellum.~ ~37.
 58   XXXVI,    5,  45|          cunctis - ad finiendum cum Antiocho bellum. postero die praetores
 59  XXXVII,    1,   1|            libebat, utrum plus regi Antiocho in Hannibale victo an in
 60  XXXVII,    3,  18|           in unum convenisse portum Antiocho adlatum est, et sub idem
 61  XXXVII,    3,  19|       sententia vicit, responsumque Antiocho est ante consulis adventum
 62  XXXVII,    4,  21|     scalisque capi posse, missum ab Antiocho praesidium trium milium
 63  XXXVII,    4,  25|      victoriae certior Romanis quam Antiocho et amicitia sanctior firmiorque
 64  XXXVII,    4,  26|            desertis sociis, tradita Antiocho Asia terra marique in Hellespontum,
 65  XXXVII,    4,  28|    periculum erat, haud procul inde Antiocho stativa habente.~ ~29.
 66  XXXVII,    5,  32|     temptata interim spe auxilii ab Antiocho, postquam legati missi ad
 67  XXXVII,    5,  34|           eos forte dies legatus ab Antiocho in castra venerat Byzantius
 68  XXXVII,    6,  45|           fere tempus caduceator ab Antiocho per P. Scipionem a consule
 69  XXXVII,    6,  46|            isque triumphans de rege Antiocho et Aetolis urbem est invectus.
 70  XXXVII,    6,  48|           Romanos in Asia captos ab Antiocho rege et exercitum deletum
 71  XXXVII,    7,  50|            his copiis ut bellum cum Antiocho gereret. alteri consuli
 72  XXXVII,    7,  54|          enim quaedam civitates cum Antiocho senserunt. et aliae prius
 73  XXXVII,    7,  56|          fuissent, quo die cum rege Antiocho pugnatum est, et nominatim
 74  XXXVII,    7,  56|           fuissent pridie, quam cum Antiocho rege in Asia pugnatum est.
 75  XXXVII,    7,  60|           mare pacatum erat devicto Antiocho, cogitantique Fabio, cui
 76 XXXVIII,    1,   3|              Ephesi post magnum cum Antiocho proelium morantes, misit.
 77 XXXVIII,    1,   8|           fiducia bellum susceptum; Antiocho terra marique superato et
 78 XXXVIII,    2,  12|             virtute eorum, quod cum Antiocho uno proelio debellassent,
 79 XXXVIII,    2,  16|        manserunt. Tum quoque, pulso Antiocho, magnam spem habuerunt,
 80 XXXVIII,    2,  18|      manserat amicitia et negaverat Antiocho adversus Romanos auxilia,
 81 XXXVIII,    4,  37|            victoria Romanis de rege Antiocho fuit quam de Gallis, ita
 82 XXXVIII,    4,  37|       sociis erat de Gallis quam de Antiocho. Tolerabilior regia servitus
 83 XXXVIII,    4,  37|          Itaque, ut quibus libertas Antiocho pulso, pax Gallis domitis
 84 XXXVIII,    4,  37|      facultatibus attulerant. Et ab Antiocho legati et ab ipsis Gallis,
 85 XXXVIII,    4,  38|       foedus in haec verba fere cum Antiocho conscriptum est: 'amicitia
 86 XXXVIII,    4,  38|     conscriptum est: 'amicitia regi Antiocho cum populo Romano his legibus
 87 XXXVIII,    4,  38|        iuvato; idem Romani sociique Antiocho et iis, qui sub imperio
 88 XXXVIII,    4,  38|        praestent. Belli gerendi ius Antiocho ne esto cum iis, qui insulas
 89 XXXVIII,    4,  38|           regno abscedunt, cum rege Antiocho intraque fines regni eius
 90 XXXVIII,    4,  38|         dicione populi Romani sunt, Antiocho regi ius ne esto, ne voluntarios
 91 XXXVIII,    4,  38|        Romani ultro bellum inferent Antiocho, vim vi arcendi ius esto,
 92 XXXVIII,    4,  39|          cetera, quae accipienda ab Antiocho erant, elephantos quoque
 93 XXXVIII,    4,  39|             Quae stipendiariae regi Antiocho fuerant et cum populo Romano
 94 XXXVIII,    4,  42|            velut pro Philippo atque Antiocho substitutos regnare. Si
 95 XXXVIII,    4,  42|          Aetolico bello, recepta ab Antiocho Asia, devictis Gallis, aut
 96 XXXVIII,    4,  43|          Acilium et L. Scipionem ab Antiocho, Cn. Manlium a Gallis, ipsum
 97 XXXVIII,    5,  45|              Manlio datos pacis cum Antiocho faciendae causa foederisque
 98 XXXVIII,    5,  46|             illi M'. Acilio de rege Antiocho, sic paulo ante T. Quinctio
 99 XXXVIII,    5,  47|            utra graviori servitute, Antiocho ultra Tauri iuga emoto an
100 XXXVIII,    5,  48|        eorum retuleritis. Atqui cum Antiocho, non cum Gallis bellum et
101 XXXVIII,    5,  48|         omnes hostes erant, qui pro Antiocho arma adversus nos tulerunt.
102 XXXVIII,    5,  49|           loco M'. Acilius cum rege Antiocho pugnavit? Quid? Philippum
103 XXXVIII,    6,  51|          Romana bellumque esset, ab Antiocho cultum; dictatorem eum consuli,
104 XXXVIII,    6,  54|         capta ablata coacta ab rege Antiocho est quique sub imperio eius
105 XXXVIII,    6,  54|      rogandum censebat, non quae ab Antiocho modo pecuniae captae forent,
106 XXXVIII,    6,  55|          damnati: quo commodior pax Antiocho daretur, Scipionem sex milia
107 XXXVIII,    6,  58|             provincia et bellum cum Antiocho rege decerneretur, et a
108 XXXVIII,    6,  59|              ut nimium accommodatas Antiocho, suspectas esse; integrum
109 XXXVIII,    6,  59|          usque ad Tauri montis iuga Antiocho ademptam, expulso in ultimum
110   XXXIX,    1,   5|            Cephallanes aut regii ab Antiocho ibi relicti ad viginti septem.
111   XXXIX,    2,  23|        desperasset impetrari posse. Antiocho rege deinde bello superato
112   XXXIX,    2,  24|           causa qua Aetolos fuisse; Antiocho rege pulso occupatum oppugnandis
113   XXXIX,    2,  27|         multo verius esse, quae sub Antiocho fuerint, praemia belli Eumenem
114   XXXIX,    5,  51|          deinde fractis eius opibus Antiocho regi auctor belli adversus
115      XL,    1,   8|         puderet regii nominis, mihi Antiocho, cuilibet regum huius aetatis,
116      XL,    3,  34|           voverat, quo die cum rege Antiocho ad Thermopylas depugnasset,
117      XL,    4,  52|         Chiumque, inspectante eopse Antiocho, exercitu omni, equitatu
118    XLII,    1,   6|           Caecilius Denter. et <ab> Antiocho rege sub idem tempus legati
119    XLII,    1,   6|             societatem renovare cum Antiocho, quae cum patre eius fuerat,
120    XLII,    3,  34|            adsignatus. expulso rege Antiocho, subactis Aetolis reportati
121    XLII,    3,  37|           fuissent <Romanis> et pro Antiocho postea arma adversus populum
122    XLIV,    2,  14|          paene victoriae, utique de Antiocho rege, maiore parte ad se
123     XLV,    1,  10|          pergit, ut prius occurrere Antiocho posset, quam ad Alexandreae
124     XLV,    1,  11|             certamine nequaquam par Antiocho futurus esset. haec prudenter
125     XLV,    1,  12|             quod haud dubie adempta Antiocho Aegyptus habenti iam redditumque
126     XLV,    2,  22| Carthaginiensibus victis, Philippo, Antiocho superatis, cum Romam venissemus,
127     XLV,    2,  23|            Praemia et <Philippo et> Antiocho devictis amplissima accepimus
128     XLV,    4,  39|        Philippo, patre huius, et de Antiocho est; ambo regnabant, cum
129     XLV,    4,  44|    renovaretur agerque sibi de rege Antiocho captus, quem nulli datum <