Lib. Cap. Par.

  1       I,    2,   5|           in Numitoris agros ab iis impetum fieri; inde eos collecta
  2       I,    2,   5|          venire pastoribus ad regem impetum facit; et a domo Numitoris
  3       I,    3,  10|           Caeninum in agrum Romanum impetum facit. Sed effuse vastantibus
  4       I,    3,  12|      ferocissimorum iuvenum Romulus impetum facit. Ex equo tum forte
  5       I,    5,  23|           exercitu in agrum Romanum impetum fecere.~ Castra ab urbe
  6       I,    5,  27|     ferocior redit. Nec illi tulere impetum, sed ab effusa fuga flumen
  7      II,    2,  10|           possint, interrumpant: se impetum hostium, quantum corpore
  8      II,    2,  10|             sublatus, pavore subito impetum sustinuit. Tum Cocles "Tiberine
  9      II,    3,  19|        equitum in Octavium Mamilium impetum dederat; nec fefellit veniens
 10      II,    4, 33b|       delecta militum manu non modo impetum erumpentium rettudit, sed
 11      II,    5,  45|      incitato semel militi adderent impetum. Redditur responsum immaturam
 12      II,    5,  64|       saeviebant, intentos velut ad impetum hostium tenuit.~ ~65.
 13      II,    5,  65|           Volscus effusis ad primum impetum missilibus telis, saxa obiacentia
 14     III,    1,   5|     opportuna imposuerat praesidia, impetum dedit. Hi vagi dissipato
 15     III,    3,  22|            instaret non sustinentes impetum Volscos vallo deturbat.
 16     III,    5,  35|          ausi, obsecundando mollire impetum adgrediuntur. Comitiorum
 17     III,    8,  61|            e campo. Non sustinebunt impetum, et nunc cunctantur magis
 18     III,    8,  63|             partis validiore cornu, impetum facit. Non aliorum eo proelio
 19      IV,    3,  18|        legiones Etruscae sustinuere impetum Romanorum; eques maxime
 20      IV,    3,  19|        reliquit posteris. Is cum ad impetum Tolumni, quacumque se intendisset,
 21      IV,    4,  28|              Et Fabius cum equitatu impetum dederat et consul eruptionem
 22      IV,    5,  38|               parmata cohors sistit impetum hostium, actum de imperio
 23      IV,    6,  47|         ardor ad dimicandum fuit ut impetum Aequi non tulerint; victique
 24       V,    1,   6|     brevissimi temporis sustinuerit impetum, nihil deinde timeat, an
 25       V,    4,  28|           ut non ultra sustinuerint impetum Aequi. Caedes inde fugientium,
 26       V,    6,  38|           in aversos transversosque impetum darent, ad subsidiarios
 27       V,    6,  43|     adhiberetur, experiri ultima et impetum facere in arcem statuunt.
 28       V,    6,  45|    temperavere animis quin extemplo impetum facerent; compressi a Q.
 29      VI,    3,  12|           obnixos vos stabili gradu impetum hostium excipere. ubi illi
 30      VI,    3,  15|           quod simulatum sit, in se impetum fieri; iam dictatorem profiteri
 31      VI,    4,  23|               M. Furi, non possumus impetum militum, et hostis, cuius
 32      VI,    4,  24|       Volsci recentes qui e castris impetum fecerant; integrant et illi
 33     VII,    2,  11|         postquam in se quoque fieri impetum viderint et sine discrimine
 34     VII,    2,  12|            venisse: adeo vix primum impetum Romanorum sustinuere. Quin
 35     VII,    2,  16|            stricto gladio in hostem impetum facit. Sequuntur Tullium
 36     VII,    4,  24|           nec duces essent, vertunt impetum in suos; fusique per campos
 37     VII,    6, 37b|              ni duces continuissent impetum militum. Ceterum, quia multitudo
 38     VII,    6,  38|       consilii exsequendi militarem impetum frustrari, rumorem dissipat
 39     VII,    6,  42|             in aedes C. Manli nocte impetum factum eumque a coniuratis
 40    VIII,    5,  30|       stragem dedere; secutus pedes impetum equitum turbatis hostibus
 41    VIII,    6,  38|            stare, aviditate praedae impetum faciunt. quod ubi dictatori
 42      IX,    7,  35|             principes invadunt. Eum impetum non tulerunt Etrusci versisque
 43      IX,    8,  39|           Etruscorum; secuta deinde impetum eorum, utcumque adfecta
 44      IX,    8,  43|        belli vindicarent decus. Qua impetum dederat, perrumpit aciemque
 45       X,    1,   5|             procedunt, iam tamen ad impetum capiundum, equiti utique,
 46       X,    3,  28|      iuventutis, in hostem ut secum impetum faciant: duplicem illorum
 47       X,    3,  29|           Nec sustinuerunt Samnites impetum praeterque aciem ipsam Gallorum
 48       X,    5,  41| sustinuissent primum clamorem atque impetum Romanorum, per aliquot iam
 49       X,    5,  41|      perrumpitque ordines quacumque impetum dedit. Instant Volumnius
 50     XXI,    3,  27|        agmen ad excipiendum adversi impetum fluminis parte superiore
 51     XXI,    3,  28|           qui nitebantur perrumpere impetum fluminis et qui ex altera
 52     XXI,    6,  47|           in ordinem ad sustinendum impetum fluminis oppositis. Ea peritis
 53    XXII,    1,   6|       confertissimam hostium turbam impetum facit obtruncatoque prius
 54    XXIV,    4,  26|             respersas matris cruore impetum faciunt, quae alienata mente
 55    XXIV,    4,  29|    praesidium esset, omnibus copiis impetum in oppositam stationem cum
 56     XXV,    2,  11|         valido praesidio Tarentinos impetum ex arce cum vellent Romani
 57     XXV,    2,  11|             patefacta repente porta impetum in munientes fecerunt Romani
 58     XXV,    2,  11|            tenuerat; nec sustinuere impetum Romani; sed ab effusa fuga
 59     XXV,    4,  16|            exspectandoque eventu in impetum atque iram versi, agentes
 60     XXV,    4,  16|        secum extulerant - in hostes impetum fecit. maior quam pro numero
 61     XXV,    4,  21|            virium esse et quacumque impetum fecissent hostes perrupturos,
 62     XXV,    4,  21|            ne clamorem quidem atque impetum primum eorum Romani sustinuere.
 63     XXV,    6,  30|          stationibus suis ad vim et impetum Romanorum arcendum. in hoc
 64     XXV,    6,  34|            in confertos circa ducem impetum fecerat, ut exanimem labentem
 65    XXVI,    1,   2|            inter hostes essent, nec impetum modo Poenorum sed ne clamorem
 66    XXVI,    1,   5|            neque telorum vis arcere impetum eius viri potuerunt.~ ~6.
 67    XXVI,    1,   6|       hostes arcebat. et suppressit impetum Romanorum volnus imperatoris
 68    XXVI,    4,  25|           successu rerum. Aetolorum impetum tardaverat primo coniurationis
 69    XXVI,    8,  46|          impediretur foribus armati impetum fecerunt. magna multitudo
 70   XXVII,    4,  18|         acciperent, adeo contemptim impetum fecerunt ut facile appareret
 71   XXVII,    5,  27|          exorti, et clamore sublato impetum fecere. cum in ea valle
 72  XXVIII,    6,  33|          esset Laelium cum equitatu impetum ex occulto facere iubet.
 73    XXIX,    1,   2|          sustinuissent tam infestum impetum barbari, ni regulus ipse
 74    XXIX,    2,   9|             humanitatis, in legatum impetum lictoribus prius indignum
 75     XXX,    2,  11|          Masaesulii non modo primum impetum sed ne conspectum quidem
 76     XXX,    6,  33|     complevit, dato praecepto ut ad impetum elephantorum aut post directos
 77     XXX,    6,  35|          simul primum ardorem atque impetum hostium excipientes fatigarent
 78    XXXI,    2,  18|            eo furore rex suppressit impetum militum et triduum se ad
 79    XXXI,    3,  21|        legiones insecutae in castra impetum fecerunt. minus sex milia
 80    XXXI,    4,  27|        aciem direxisset, non tulere impetum Romanorum militum regii:
 81    XXXI,    5,  38|        quidem primum consilium, quo impetum in frumentatores palatos
 82    XXXI,    5,  39|             quoque ipsa ut, si quis impetum faceret, in patentem volneri
 83    XXXI,    5,  40|            consul> se recepit. inde impetum in Orestidem facit et oppidum
 84   XXXII,    2,  13|    Callithera inde adgressi similem impetum oppidanorum pertinacius
 85   XXXII,    3,  18|    refugientibus in portam permixti impetum Romani facerent. Et alia
 86  XXXIII,    1,   9|    elephantis prius in hostem actis impetum facit, ratus partem profligatam
 87  XXXIII,    2,  15|         palatosque per agros hostes impetum fecerant, cum repens terror
 88  XXXIII,    2,  15|          potuissent, primum hostium impetum non tulerunt. Macedones
 89  XXXIII,    2,  18|       torrente superato in Agrianas impetum fecerunt; deinde tota prope
 90   XXXIV,    2,  15|  hastatosque inducit. non sustinuit impetum eorum statio quae portae
 91   XXXIV,    2,  20|           vix clamorem eorum, nedum impetum Suessetani tulere. quod
 92   XXXIV,    3,  29|           penetrarent; sed tardavit impetum eorum spes obiecta dedendae
 93   XXXIV,    5,  47|      coegisset, in paucos restantes impetum Romani fecerunt fusosque
 94    XXXV,    1,   5|            unde cum signum dedisset impetum ex aperto facerent. haec
 95    XXXV,    1,   5|           sustinere extraordinarios impetum Gallorum: et caesos permultos
 96    XXXV,    2,  11|  frequentior vicis esset: in eos se impetum facturum et nihil prius
 97    XXXV,    3,  29|          etiam et volneribus fessos impetum faciunt. nec dubia victoria
 98    XXXV,    3,  30|        caetrati Achaeorum in castra impetum faciunt et diripiunt; ceteri
 99    XXXV,    4,  35|            postquam adpropinquabat, impetum facit et transfixo equo
100   XXXVI,    2,   8|             Antiochum in Thessaliam impetum fecisse; si videretur ei,
101   XXXVI,    2,   9|            obsessis iniecit. primum impetum oppugnationis satis constanter
102   XXXVI,    4,  24|          ceperant, clamorem, deinde impetum ab urbe Romanorum et fractis
103   XXXVI,    4,  24|            posset. itaque ad primum impetum abiectis armis dediderunt
104   XXXVI,    4,  30|  concurrisse Aetolos, ut inde totum impetum belli sustinerent, audivit,
105  XXXVII,    4,  21|          utrimque velut iam futurum impetum expectavere; postquam haud
106  XXXVII,    4,  24|     discursu praetervecta in puppim impetum dabat. maxime exterruit
107  XXXVII,    5,  32|           muri. ad quorum casum cum impetum Romani milites per ipsam
108  XXXVII,    5,  38|          amni traiecto in stationes impetum fecerunt. primo turbaverunt
109  XXXVII,    6,  42|           Romanus, ne primum quidem impetum sustinuerunt; pars eorum
110  XXXVII,    6,  42|            Africis bellis et vitare impetum beluae et ex transverso
111  XXXVII,    6,  42|            se suis, ripam nudantis, impetum in eam partem cum auxiliis
112 XXXVIII,    2,  17|             cognitum est: si primum impetum, quem fervido ingenio et
113 XXXVIII,    2,  22|     conserti haerebant; nec diutius impetum Romanorum sustinuerunt.~ ~
114 XXXVIII,    3,  27|         vulneribus ne primum quidem impetum et clamorem Romanorum tulerunt.
115 XXXVIII,    3,  33|            irae, ferocissimi exulum impetum in Lacedaemonios fecerunt.
116   XXXIX,    2,  21|            adventus suo inhibuisset impetum victoris, subacti Celtiberi
117   XXXIX,    3,  36|      consenescere se indignabantur, impetum fecerunt. Lacedaemonii igitur
118      XL,    1,   1|     spectare, periculumque esse, ne impetum in agrum Pisanum facerent.
119      XL,    1,  10|           est. vidisti hesterno die impetum militum in me. quid illis
120      XL,    4,  48|       portis erupit. non sustinuere impetum necopinatum hostes. qui
121      XL,    4,  49|           institit. oppidani primum impetum hostium sustinuerunt; deinde
122     XLI,    1,   2|             statio, quae sustineret impetum, audiebatur; et concursatio
123     XLI,    3,  26|            inruperunt, ut sustinere impetum eorum Celtiberi nequirent.
124    XLII,    5,  67|         praefectum, in Cotyis fines impetum fecisse et regionem, Marenen
125    XLIV,    3,  30|          solveret obsidione. tenuit impetum eius fama lemborum vastantium
126    XLIV,    3,  35|            confertis et uno <agmine impetum> facientibus resistere Macedonas
127    XLIV,    3,  41|           usu fuerunt. elephantorum impetum subsecuti sunt socii nominis