Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,   9|            dedisset, darent animos; saepe ex iniuria postmodum gratiam
  2       I,    8,  45| amicitiasque de industria iunxerat. Saepe iterando eadem perpulit
  3      II,    2,  12|            Etruscis obsideri quorum saepe exercitus fuderit, - itaque
  4      II,    4,  35|      temptata arma caperent: multis saepe bellis, pestilentia postremo
  5      II,    4,  40|          invenio; refert certe hanc saepe eum exacta aetate usurpasse
  6      II,    5,  41|             civibus isse in socios; saepe deinde et Verginium consulem
  7      II,    5,  50|           gensque una populi Romani saepe ex opulentissima, ut tum
  8      II,    5,  50|       dubiisque rebus populi Romani saepe domi bellique vel maximum
  9     III,    1,   1|        tribuni, rem contra consules saepe temptatam adiutore utique
 10     III,    1,   5|          vidit. Ita exclusus multis saepe frustra conatibus captis
 11     III,    2,  11|      procellas sustinebat. Hoc duce saepe pulsi foro tribuni, fusa
 12     III,    2,  11|        temeritatem ferre. Ibi multa saepe ab iuventute inconsulte
 13     III,    2,  12|           primum militem fuisse, se saepe vidente pugnasse in hostem.
 14     III,    4,  27|         ferat incertum esse; puncto saepe temporis maximarum rerum
 15     III,    9,  69|            vita omni, plena honorum saepe gestorum, saepius meritorum.
 16     III,    9,  71|        Ardeates de ambiguo agro cum saepe bello certassent, multis
 17      IV,    1,   3|             eadem moenia viveretis, saepe equidem et ante videor animadvertisse,
 18      IV,    4,  26|             dici placuit, quia etsi saepe victi populi maiore tamen
 19      IV,    5,  37|             esset. Ergo fortuna, ut saepe alias, virtutem est secuta.
 20      IV,    5,  37|            dissonus, impar, segnius saepe iteratus prodidit pavorem
 21      IV,    5,  39|            atque equitibus; qui cum saepe conati nequissent perrumpere
 22       V,    5,  33|      Appenninum Alpesque incolebant saepe exercitus Gallici pugnavere.
 23       V,    6, 35b|          genus armorum, audirentque saepe ab iis cis Padum ultraque
 24      VI,    5,  35|          passi sunt. iamque frustra saepe concilio advocato, cum pro
 25     VII,    1,   7|         ambigua spe pugna nequiquam saepe conatis equitibus Romanis
 26    VIII,    1,   6|             iisdem [in] praesidiis, saepe iisdem manipulis permixti
 27    VIII,    3, 13b|            per multa bella magnaque saepe usi estis. voltis exemplo
 28    VIII,    5,  24|           in media fata ruitur, cum saepe Bruttias Lucanasque legiones
 29    VIII,    5,  33|     nominati valet nec preces, quae saepe hostem mitigavere, quae
 30      IX,    1,   4|            meum" inquit, "consules, saepe audivi memorantem se in
 31      IX,    1,   4|       armatis in hostem licuit, quo saepe modo obsessi in obsidentes
 32      IX,    1,   5|            patriam ad parentes, quo saepe ipsi maioresque eorum triumphantes
 33      IX,    4,  17|             ac ducis mentio, quibus saepe tacitus cogitationibus volutavi
 34      IX,    4,  19|         quaterni quinique exercitus saepe per eos annos in Etruria,
 35      IX,    4,  19|            fregisset acies? ne ille saepe, etiamsi prima prospere
 36      IX,    5,  26|  innocentiae meae; neque enim, quod saepe alias, quia ita tempora
 37      IX,    8,  45|       agentibus responsum est, nisi saepe bellum parantes pacem petissent
 38       X,    2,  16|         quod legationibus nequiquam saepe temptaverant, id se tanto
 39       X,    3,  26|           cladem acceptam, quod cum saepe alias tum eo anno Gallici
 40       X,    5,  45|         maior vis hostium restitit. Saepe in acie, saepe in agmine,
 41       X,    5,  45|            restitit. Saepe in acie, saepe in agmine, saepe circa ipsam
 42       X,    5,  45|           in acie, saepe in agmine, saepe circa ipsam urbem adversus
 43     XXI,    1,   4|           silentio accersita; multi saepe militari sagulo opertum
 44     XXI,    3,  30|          has ipsas Alpes ingentibus saepe agminibus cum liberis ac
 45     XXI,    5,  43|       existimaritis victoriam fore; saepe et contemptus hostis cruentum
 46     XXI,    5,  43|          cuius non ante oculos ipse saepe militare aliquod ediderim
 47    XXII,    1,   1|            Romanis odia; petitusque saepe principum insidiis, ipsorum
 48    XXII,    2,  15|            turba iuvenum audientium saepe ferociter contionantem magistrum
 49    XXII,    4,  23|        argentumque pro eis debitum, saepe iactata in senatu re, quoniam
 50    XXII,    4,  29|      Minucius convocatis militibus "saepe ego" inquit, "audivi, milites,
 51    XXII,    6,  39|            Veritatem laborare nimis saepe aiunt, exstingui nunquam.
 52    XXII,    6,  47|  Hispanisque; tandem Romani, diu ac saepe conisi, aequa fronte acieque
 53    XXII,    6,  49|           fuerat, tamen et occurrit saepe cum confertis Hannibali
 54   XXIII,    1,   3|           ad contionem populo "quod saepe" inquit "optastis, Campani,
 55   XXIII,    2,  15|          aliquamdiu circumsedisset, saepe vi, saepe sollicitandis
 56   XXIII,    2,  15|           circumsedisset, saepe vi, saepe sollicitandis nequiquam
 57   XXIII,    3,  18|          adversus omnia humana mala saepe ac diu duratum, bonis inexpertum
 58   XXIII,    4,  29|   trahentibus equos inter acerrimam saepe pugnam in recentem equum
 59   XXIII,    6,  46|          opera in eo bello usi sunt saepe Romani. Ager Hispanis in
 60    XXIV,    4,  22|           muliebri spiritu, admonet saepe usurpatae Dionysi tyranni
 61    XXIV,    4,  28|     auxiliorum simul consulere. cum saepe acta res esset magnis certaminibus,
 62     XXV,    3, 15a|           ante in exigua spe vocati saepe ad transitionem ab hostibus
 63     XXV,    4,  20|      disciplina militiae esset. cum saepe alias, tum paucis diebus
 64     XXV,    6,  34|       castris invectusque in medias saepe stationes omnia ingenti
 65     XXV,    6,  34|           turbaret. noctibus quoque saepe incursu repentino in portis
 66     XXV,    6,  38|    insomniisque agitant et excitant saepe somno, neu se neu invictos
 67    XXVI,    2,  13|              circa vallum ac fossas saepe trucidati ac prope ad extremum
 68    XXVI,    2,  14|          maior pars senatus, multis saepe bellis expertam populi Romani
 69    XXVI,    7,  39|         habuit]: postea rem impigre saepe gerenti tres additae quinqueremes:
 70    XXVI,    7,  40|             Italiae, id quod multis saepe tempestatibus fecerat, annonam
 71    XXVI,    7,  41|          cum multis fortibus factis saepe a vobis peragratas. brevi
 72    XXVI,    7,  42|          ostentans sive ut subeunti saepe ad moenia urbis recursus
 73   XXVII,    1,  5a|        Sicilia terra marique magnis saepe cladibus bellatum esset,
 74   XXVII,    3,   9|         causa fuere; adeo ex parvis saepe magnarum momenta rerum pendent.
 75   XXVII,    8,  49|      Hasdrubal instituerat, dux cum saepe alias memorabilis tum illa
 76  XXVIII,    3,  12|          exstiterit, cum et pecunia saepe in stipendium et commeatus
 77  XXVIII,    4,  19|             Mars communis et victum saepe erigeret et adfligeret victorem,
 78  XXVIII,    4,  19|           ab unius oppidi iuventute saepe repulsus a muris haud satis
 79  XXVIII,    8,  39|             pertinaciter geritis ut saepe ad ultimum discrimen et
 80    XXIX,    4,  18|           sed praesenti deae numine saepe comperta nobis maioribusque
 81    XXIX,    4,  18|              sed et nunc et tunc et saepe alias dea suam sedem suumque
 82    XXIX,    6,  31|         gentis eius unquam fuisset; saepe eum in Hispania rarae inter
 83    XXIX,    6,  31|       admoveat atque in agro de quo saepe cum Gala non verbis modo
 84    XXIX,    6,  31|         ipsum, pluresque quam iusto saepe in bello Carthaginienses
 85    XXIX,    6,  33|             cum conscientia egregia saepe repetiti regni paterni inter
 86     XXX,    2,  10|            hostium navibus inhibere saepe tela cogebant metu ne ambiguo
 87     XXX,    4,  20|        terra excedentem; respexisse saepe Italiae litora, et deos
 88     XXX,    7,  39|             P. Aelium Paetum dixit. saepe comitia indicta perfici
 89     XXX,    7,  42|         lacessisse contra foedus et saepe cum praefectis suis signis
 90     XXX,    7,  44|       Cornelio P. Aelio consulibus. saepe postea ferunt Scipionem
 91   XXXII,    3,  21|           semper liciturum est: nec saepe nec diu eadem occasio erit.
 92  XXXIII,    1,   3|            milites ratus, multa iam saepe memorata de maiorum virtutibus
 93   XXXIV,    1,   4|                                     Saepe me querentem de feminarum,
 94   XXXIV,    1,   4|             querentem de feminarum, saepe de virorum nec de privatorum
 95   XXXIV,    2,  12|          pro re ostentandam censet: saepe vana pro veris, maxime in
 96   XXXIV,    2,  13|       iussit. 'tempus' inquit 'quod saepe optastis venit, quo vobis
 97   XXXIV,    2,  19|      hostium Romani portabant, deni saepe munimenta eorum, velut communi
 98   XXXIV,    2,  20|             cognovere, memores quam saepe in agro eorum impune persultassent,
 99   XXXIV,    3,  34|           sit et obsidentibus prius saepe quam obsessis taedium adferat,
100   XXXIV,    5,  46|             rem in asperis proeliis saepe temptatam, signa adempta
101    XXXV,    2,  14|             qui tum ibi forte erat, saepe congrederetur, ut animum
102 XXXVIII,    1,   8|           ea consul respondit magis saepe quam vere umquam Aetolos
103 XXXVIII,    2,  17|          belli sit. Attalus eos rex saepe fudit fugavitque. Nolite
104 XXXVIII,    2,  22|        iniquitatibus locorum maximo saepe usui fuerunt, ut primis
105 XXXVIII,    5,  45|        cognita fraude consulis, cum saepe colloquiis petitis captatus
106 XXXVIII,    6,  51|             mihi et hoc ipso die et saepe alias egregie gerendae rei
107   XXXIX,    5,  42|             exprobrare consuli [per]saepe solitum, quod sub ipsum
108      XL,    4,  38|            secum portarent. Ligures saepe per legatos deprecati, ne
109      XL,    4,  40|          eos equos immittitis; quod saepe Romanos equites cum magna
110      XL,    4,  45|          nobiles inimicitiae erant, saepe multis et in senatu et ad
111      XL,    4,  54|         mentionem rei temere actae, saepe querenti querens et ipse
112      XL,    4,  57|            Antigonus e regiis unus, saepe cum ipso Cottone legatus
113     XLI,    3,  15|         agendis rebus inbuenda sit, saepe bene gerendae rei occasiones
114    XLII,    2,  18|   provinciae obvenerant, fatigantes saepe idem petendo senatum, tandem
115    XLII,    3,  42|             sed etiam excusata sunt saepe in senatu vestro, ubi aliquos
116    XLII,    4,  45|            Rhodios, ut omissa, quam saepe vanam experti essent, regum
117    XLII,    4,  49|             temeritate ducum clades saepe acciderint, quae contra
118   XLIII,    1,   6|        Romani et voluntate sua; sed saepe alias bonis in rebus utriusque
119   XLIII,    2,  16|            eius conductionis esset. Saepe id querendo veteres publicani
120    XLIV,    1,  13|           ab eo praetorem esse, cum saepe eum litteris accersisset,
121    XLIV,    3,  33|             equosque fessos integri saepe adorti hostes vel pauci
122    XLIV,    3,  43|        proelio Pellam venerant, cum saepe arcessiti essent, nemo ad
123     XLV,    3,  26|       patria qui letum oppetissent, saepe fando audivi: <qui> patriam
124     XLV,    4,  36|            militari. iam nunc nimis saepe per ambitionem peccari;
125     XLV,    4,  39|     militiaeque fuit. ego hoc ferro saepe vexatum corpus vetus miles