Lib. Cap. Par.

  1       I,    2,   6|           Romulum Remumque cupido cepit in iis locis ubi eiti ubique
  2       I,    4,  18|          eius capite velato sedem cepit, dextra manu baculum sine
  3       I,    6,  33|   Politorium, urbem Latinorum, vi cepit; secutusque morem regum
  4       I,    6,  34|  consilium migrandi ab Tarquiniis cepit. Roma est ad id potissima
  5       I,    7,  35|         et oppidum ibi Apiolas vi cepit; praedaque inde maiore quam
  6       I,    9,  53|     Suessamque Pometiam ex iis vi cepit. Ubi cum divendita praeda
  7      II,    4, 33b|         Poluscam, item Volscorum, cepit; tum magna vi adortus est
  8      II,    4,  39|           Trebium, Labicos, Pedum cepit. Postremum ad urbem a Pedo
  9      II,    5,  63|          opulentum, ab Antiatibus cepit. Dum Aequi Volscique Romanos
 10     III,    1,   7|        Romana moenia animus eorum cepit tectaque procul visa atque
 11     III,    3, 26a|            Tum plebs benigne arma cepit; reclamantibus frustra tribunis
 12     III,    6,  44|        plebeiae stuprandae libido cepit. Pater virginis, L. Verginius,
 13      IV,    2,   9|    passuum ab hoste locum castris cepit, praecipitique iam die curare
 14      IV,    4,  27|          est adortus, prius paene cepit castra quam oppugnari hostes
 15      IV,    6,  46|    passuum ab hoste locum castris cepit.~ ~47.
 16       V,    6,  45| indignitas atque ex ea ira animos cepit: Etruscisne etiam, a quibus
 17       V,    7,  51|         labore gestum. - non ante cepit finem, quam monitu deorum
 18      VI,    1,   2|      etiam adgressus impetu primo cepit.~ ~3.
 19      VI,    2,   8|          adgressus scalis oppidum cepit. Volsci abiectis armis sese
 20      VI,    3,  18|          non avocata dilectu spem cepit, dum tam potentem haberet
 21     VII,    2, 17a|       quoque necopinato adgressus cepit et octo milibus hostium
 22     VII,    6, 37b| calonumque turba abesset, castris cepit. Samnitium exercitus, velut
 23    VIII,    2, 13a|       perculisset, oppidum scalis cepit. placuit inde iam maiore
 24    VIII,    5,  29|        proelio excesserat, scalis cepit, deinde Cingiliam. utriusque
 25      IX,    4,  17|      veram speciem Romani senatus cepit. Id vero erat periculum,
 26      IX,    5,  21|        facilem ad circumveniendum cepit et diversa statuit signa.
 27      IX,    6,  31|          adgressus est moenia, vi cepit atque omnes puberes interfecit.
 28      IX,    8,  38|          Allifas de Samnitibus vi cepit. Multa alia castella vicique
 29      IX,    8,  41| Volsiniensium castella aliquot vi cepit; quaedam ex his diruit ne
 30      IX,    8,  42|          aliquot urbes hostium vi cepit. Praedae erat largitor et
 31       X,    1,   2|      Thurias urbem in Sallentinis cepit. Adversus hunc hostem consul
 32       X,    1,   3|       Fresiliam intra dies paucos cepit et parte agri multatis Marsis
 33       X,    2,  12|           multo post Aufidenam vi cepit.~ ~13.
 34       X,    2,  15|       Fabius etiam urbem Cimetram cepit. Ibi capta armatorum duo
 35       X,    4,  31|   quingentos Perusinorum occidit, cepit ad mille septingentos quadraginta,
 36       X,    4,  34|       vineis demum iniunctis muro cepit. Ibi capta iam urbe ab hora
 37       X,    5,  39|          oppidum de Samnitibus vi cepit. Caesa ibi milia hominum
 38       X,    5,  39|    expugnavit; minus quam collega cepit hominum, plus aliquanto
 39       X,    5,  41|        aliquanto Volumnius castra cepit; ad urbem Scipioni maiore
 40       X,    5,  46|  multitudinem oppidumque ipsum vi cepit. Inde quinque castella locis
 41     XXI,    1,  14|           adgressus urbem momento cepit, signo dato ut omnes puberes
 42     XXI,    2,  16|           metusque de summa rerum cepit, velut si iam ad portas
 43     XXI,    6,  47|          segniter ratem solventes cepit. Transire pontem non potuit,
 44   XXIII,    2,  14|          Itaque ubi senatum metus cepit, si propalam tenderent,
 45   XXIII,    3,  20|     maeror pavorque senatum eorum cepit ut pars profugiendi qua
 46   XXIII,    6, 37b|     militaria ad quadraginta unum cepit. Pulsus finibus Lucanis
 47   XXIII,    6,  39|       Poenum defecerant Fabius vi cepit, praesidiaque in his Hannibalis
 48   XXIII,    6,  41|        naves cum sociis navalibus cepit. Ceteras metus haud secus
 49   XXIII,    6,  47|       permissu eius arma extemplo cepit, provectusque ante stationes
 50    XXIV,    6,  42|         verecundia Romanos tandem cepit Saguntum oppidum, quae causa
 51     XXV,    2,  11|           celerius creverat, spem cepit etiam arcem expugnari posse.
 52     XXV,    4,  18|      pugnare, permissu eorum arma cepit equumque conscendit et Badium
 53     XXV,    4, 22a|         luctus et pavor civitatem cepit; sed tamen quia consules,
 54     XXV,    6,  31|        onerarias frumento onustas cepit, egressusque in terram depopulatus
 55    XXVI,    1,   6|         ultimus omnium Campanorum cepit.~ ~
 56    XXVI,    2,  13|     castra oppugnavit et ex parte cepit: tanto periculo nihil moti
 57    XXVI,    4,  24|       habet; eam praeter arcem vi cepit - et Oeniadas Nassumque
 58    XXVI,    4,  25|      transitum Dardanis facturam, cepit. his raptim actis, memor
 59   XXVII,    1,   1|         et Meles de Samnitibus vi cepit. ad tria milia militum ibi
 60   XXVII,    2,   8|         sacrorum et caerimoniarum cepit, ita repente exuit antiquos
 61   XXVII,    3,  13|         pugnaretis oblivio animos cepit? nempe iidem sunt hi hostes
 62   XXVII,    4, 15b|          Sallentinis Manduriam vi cepit; ibi ad quattuor milia hominum
 63   XXVII,    6,  32|          statim terrore adveniens cepit; compensaveratque ea praeda
 64   XXVII,    7,  40|    occidit, novem signa militaria cepit. moverat ex hibernis ad
 65  XXVIII,    2,   7|        ceperat, Philippus Toronen cepit. incolebant urbem eam profugi
 66  XXVIII,    2,   7|           atque ignobilia oppida, cepit. inde Elatiam iussis ibi
 67  XXVIII,    7,  35|        maior praesentis veneratio cepit, et praeterquam quod suapte
 68  XXVIII,    8,  46|      tutantibus repentino adventu cepit. Inde ad oram Ligurum Alpinorum,
 69    XXIX,    6,  29|           Afrorum satis opulentam cepit; ubi praeter cetera, quae
 70     XXX,    5,  29|       longinquae aquationis erat, cepit. ibi in medio locus conspectus
 71    XXXI,    1,   2|       pavor fugaque etiam armatos cepit. ad septem milia hominum
 72    XXXI,    2,  16|   Callimedis praefecti Ptolomaei, cepit. deinceps alia castella,
 73    XXXI,    3,  23|    proximam murumque circa scalis cepit, alibi sopitis custodibus,
 74    XXXI,    5,  34|         ipsum quoque regem terror cepit nondum iusto proelio cum
 75    XXXI,    5,  40|      processit urbemque Pelion vi cepit. servitia inde cum cetera
 76    XXXI,    5,  41|      quamvis levi munimento tutum cepit. cum Aetoli nisi quod populabantur
 77    XXXI,    6,  46|      subito adventu praeter arcem cepit. Attalus quoque Pteleon
 78   XXXII,    2,  14|           Thessaliam dirimunt, vi cepit. Inde Gomphos adortus <est>,
 79   XXXII,    3,  16|         impetu facto scalis urbem cepit. Oppidanorum omnis multitudo
 80   XXXII,    3,  18|          Phanoteam sine certamine cepit. Anticyra haud multum in
 81  XXXIII,    1,  10|    tumulum altiorem inter ceteros cepit <unde> specularetur quae
 82  XXXIII,    4,  38|           et loco sitam opportuno cepit. itaque omni cura simul
 83   XXXIV,    2,  17|      civitatem, vineis et pluteis cepit.~ ~18.
 84   XXXIV,    2,  20|        exigua manu oppida aliquot cepit. defecere ad eum Sedetani
 85   XXXIV,    2,  20|      urbem inducit priusque omnia cepit quam se reciperent Lacetani.
 86    XXXV,    1,   7|      oppidum Illuciam in Oretanis cepit, deinde in hibernacula milites
 87    XXXV,    1,   7|  fugavitque, regem Hilernum vivum cepit.~ ~8.
 88    XXXV,    3,  22|        regulum Corribilonem vivum cepit, et M. Fulvius proconsul
 89    XXXV,    3,  22|       Vettonibus operibus Toletum cepit.~ ~23.
 90    XXXV,    4,  33|          tantus magistratus eorum cepit.~ ~34.
 91    XXXV,    4,  35|         non esse.' horror cunctos cepit et meminerant cum quibus
 92    XXXV,    4,  36|        res gereretur, pavor primo cepit; deinde, postquam abire
 93    XXXV,    5,  51|    cecidit, ad quinquaginta vivos cepit; perpauci effugerunt, in
 94   XXXVI,    2,  10|       toto exercitu primo adventu cepit. inde Cierium et Metropolim
 95   XXXVI,    2,  10|           Malloeam et Cyretias vi cepit <et> depopulatus est agrum
 96   XXXVI,    2,  11|        praepositi hibernis erant, cepit luxuria; in eandem et milites
 97   XXXVI,    2,  14|       iter armatis, vacuamque eam cepit. tum clamore ab tergo captae
 98   XXXVI,    3,  19|        tantus repente pavor omnis cepit, ut abiectis armis fugerent.
 99   XXXVI,    3,  20|      excepit; alias mersit, alias cepit naves; quae novissimi agminis
100  XXXVII,    2,   5|          intra paucas horas urbem cepit. ibi partim divendita partim
101  XXXVII,    3,  18|           adversus Elaeam castris cepit; ibi peditum omnibus copiis
102  XXXVII,    4,  30|        quae icta cohaeserat navis cepit. hoc maxime modo ad Myonnesum
103 XXXVIII,    1,   5|        editos pavor ac trepidatio cepit; deinde, ut praeter spem
104 XXXVIII,    2,  13|          modica manu castellum vi cepit, captum Alabandensibus reddit.
105 XXXVIII,    2,  16|        ubertas eius terrae esset, cepit; et Lysimachia fraude capta
106 XXXVIII,    2,  17|        prope orbem terrarum sedem cepit. Procera corpora, promissae
107 XXXVIII,    6,  53|         fugavitque; ideo Syphacem cepit, Hannibalem devicit, Carthaginem
108   XXXIX,    1,  12|         omnium membrorum mulierem cepit, ut diu hiscere non posset.
109   XXXIX,    1,  14|       forent. patres pavor ingens cepit, cum publico nomine, ne
110   XXXIX,    2,  21|       haud multo maiore certamine cepit quam castra; sed dum incautius
111   XXXIX,    2,  23|         nec ab ipso Perseo causas cepit: inchoata initia a Philippo
112   XXXIX,    2,  23|      vincerentur, adiungendo sese cepit.~ ~24.
113   XXXIX,    3,  32|        multa milia hominum in iis cepit; belli auctores tres et
114   XXXIX,    5,  51|           in potestatem consilium cepit; a primo colloquio Flaminini
115   XXXIX,    5,  53|         familiis receperant sese, cepit, campestresque barbaros,
116      XL,    4,  47|            Mundam urbem primum vi cepit, nocte ex improviso adgressus.
117      XL,    4,  53|           castra quoque eodem die cepit. tria milia ducenti hostium <
118   XLIII,    2,  23|     inpedito occidit, ad ducentos cepit. Appius superatis angustiis
119    XLIV,    1,  11|   structos esse. consilium igitur cepit transfosso pariete iter
120    XLIV,    1,  12|           Hostis primum admiratio cepit, quidnam sibi repentinus
121    XLIV,    3,  35|       autem regiis obsideri, spem cepit, si nocte inproviso valida