Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   3|           in eo colle qui nunc pars Romanae est urbis, cognomen colli
  2       I,    3,   9|        facere; satis scire, origini Romanae et deos adfuisse et non
  3       I,    3,  11|         additus dolus. Sp. Tarpeius Romanae praeerat arci. Huius filiam
  4       I,    3,  16|             regem parentemque urbis Romanae salvere universi Romulum
  5       I,    7,  39|           gener Tarquinio, quisquam Romanae iuventutis ulla arte conferri
  6      II,    2,  10|   munimentum illo die fortuna urbis Romanae habuit. Qui positus forte
  7      II,    2,  12|   coniuravimus principes iuventutis Romanae ut in te hac via grassaremur.
  8      II,    4, 33b|            plebem, reductori plebis Romanae in urbem sumptus funeri
  9      II,    4,  35|       tribuni, nisi de tergo plebis Romanae satisfiat; eum sibi carnificem
 10      II,    5,  49|   praesidium Cremerae oppugnant, et Romanae legiones ab L. Aemilio consule
 11     III,    4,  27|            bello tamen primus longe Romanae iuventutis habitus esset.
 12     III,    6,  45|     auxilium et provocationem plebi Romanae, duas arces libertatis tuendae,
 13     III,    8,  57|         esse quod domicilium plebis Romanae vocare sit solitus. Proinde
 14     III,    9,  69|            unum vindicem maiestatis Romanae intueri, et primores patrum
 15      IV,    1,   2|           vocem animorum, non plebi Romanae, sed Volscis et Aequis et
 16      IV,    1,   3|              deinde Tarquinium, non Romanae modo sed ne Italicae quidem
 17      IV,    2,   8|             ut morum disciplinaeque Romanae penes eam regimen, senatui
 18      IV,    2,   9|           atrox. Pulsa plebs, nihil Romanae plebi similis, armata ex
 19      IV,    2,  14|             fugiensque fidem plebis Romanae implorare, et opprimi se
 20      IV,    4,  26|          rebellarant; et aliquantum Romanae iuventutis morbo absumptum
 21      IV,    5,  37|           egit, adeo ut disciplinae Romanae plus in Volsco exercitu
 22      IV,    5,  39|     fecerant, et consul legionesque Romanae cum quod tegumen modo omnis
 23       V,    3,  21|        Camilli, captae deinde urbis Romanae, quod post paucos accidit
 24       V,    6,  36|           nobilissimi fortissimique Romanae iuventutis pugnarent; tantum
 25      VI,    1,   3|           ea parte in qua caput rei Romanae Camillus erat ea fortuna
 26      VI,    3,  14|      liberatori suo, parenti plebis Romanae, gratiam referant. acceptus
 27      VI,    4,  28|         populantes, fatalem se urbi Romanae locum cepisse inter se iactabant;
 28     VII,    1,   1|             Romulo conditorem urbis Romanae ferrent.~ ~2.
 29     VII,    3,  19|         militiae fortuna erat plebi Romanae. Nam etsi unciario fenore
 30    VIII,    2,  11|           ad Volturnum flumen plebi Romanae dividitur. bina in Latino
 31    VIII,    3,  15|            cum omnia non opes magis Romanae quam beneficiis parta gratia
 32    VIII,    5,  28|                       Eo anno plebi Romanae velut aliud initium libertatis
 33    VIII,    5,  34|         etiam L. Brutum, conditorem Romanae libertatis, antea in duobus
 34      IX,    3,  14|      proderetur salus tot principum Romanae iuventutis. ~ ~15.
 35      IX,    3,  15|            gesserit ultorque unicus Romanae ignominiae haud sciam an
 36      IX,    4,  19|          vetustis iuncta res Punica Romanae esset et timor par adversus
 37      IX,    6,  31|           Sed quem esse iam virtuti Romanae inexpugnabilem locum? Fregellana
 38      IX,    8,  40|           terrorem hostium legiones Romanae redintegrato clamore intulissent
 39      IX,    8,  45|          quibus licuerit suas leges Romanae civitati praeoptaverint;
 40       X,    2,  18|          Etruriam ire placuit. Duae Romanae legiones secutae, prima
 41     XXI,    1,  10|          Carthaginem circumsedebunt Romanae legiones ducibus iisdem
 42     XXI,    2,  17|          hostem credebant - et duae Romanae legiones cum suo iusto equitatu
 43     XXI,    2,  19|          ruinae erunt ne quis fidei Romanae aut societati confidat."
 44     XXI,    4,  35|        Italiae modo sed etiam urbis Romanae; cetera plana, proclivia
 45     XXI,    7,  60|           partim novis instituendis Romanae dicionis fecit. Inde conciliata
 46    XXII,    2,   9|      temptatae viribus quanta moles Romanae urbis esset, in agrum Picenum
 47    XXII,    2,  14|         ciebamus, scandentem moenia Romanae coloniae Hannibalem laeti
 48    XXII,    4,  25|           si antiquus animus plebei Romanae esset, audaciter se laturum
 49    XXII,    5,  34|        consulatum unum certe plebis Romanae esse; populum liberum habiturum
 50    XXII,    5,  37|            maximi, in ea arce urbis Romanae sacratam volentem propitiamque,
 51    XXII,    6,  40|           minoribus castris legioni Romanae et socium peditum equitumque
 52    XXII,    8,  58|          certare. Et patres virtuti Romanae cessisse et se id adniti
 53   XXIII,    1,  10|        Campanis quod amicitiam suam Romanae societati praeposuissent, [
 54   XXIII,    6,  43|            nominis fuisset, Punicam Romanae societatem atque amicitiam
 55    XXIV,    4,  29|            enim finitima provinciae Romanae primo furtivis excursionibus
 56    XXIV,    4,  29| Syracusanorum et de caede stationis Romanae querentibus et Hippocratem
 57     XXV,    4,  21|                     Circa Herdoneam Romanae legiones et praetor Fulvius
 58     XXV,    6, 27b|            quam quod venti aptiores Romanae quam suae classi flarent,
 59     XXV,    6,  28|           Hiero ipse viveret unicus Romanae amicitiae cultor, incolumes
 60     XXV,    6,  36|           iustitiae temperantiaeque Romanae primus dederat.~ ~37.
 61    XXVI,    2,  12|           oppugnatione quidem urbis Romanae abstrahi a Capua obsidenda
 62    XXVI,    2,  12|       gesturos transisse Alpes: ubi Romanae legiones sint, ibi et Carthaginiensium
 63    XXVI,    2,  13|       virgis tergo, cervicem securi Romanae subiciam; nec dirui incendique
 64    XXVI,    5,  28|          plures quam una et viginti Romanae legiones essent. ~ ~29.
 65    XXVI,    6,  37|    aequabant, et ut ad moenia urbis Romanae nullo prohibente se pervenisse
 66   XXVII,    3,  11|          Maximum quem tum principem Romanae civitatis esse vel Hannibale
 67   XXVII,    4,  18|           nam et stationes utrimque Romanae dextra laevaque insederant
 68   XXVII,    5,  22|             oram maris vicinam urbi Romanae tueri posset. C. Calpurnius
 69   XXVII,    8,  45|            publicae, vindices urbis Romanae imperiique appellabant:
 70   XXVII,    8,  48|      Hispani vetus miles peritusque Romanae pugnae, et Ligures durum
 71  XXVIII,    1,   1|        orientem vergit Scipionis ac Romanae dicionis erat. novus imperator
 72  XXVIII,    2,   5|         Lemnum inde classe iuncta - Romanae quinque et viginti quinqueremes,
 73  XXVIII,    5,  28|           Italiae, Carthaginem urbi Romanae imperare velletis? quam
 74    XXIX,    1,   4|   praesidiis agentem Masinissa fama Romanae classis excitus cum equitibus
 75    XXIX,    5,  26|                      Multae classes Romanae e Sicilia atque ipso illo
 76    XXIX,    5,  27|             ea mihi populo plebique Romanae sociis nominique Latino
 77    XXIX,    6,  33|        usque ad C. Laeli classisque Romanae adventum in Africam consumpsit.
 78     XXX,    2,  7b|           patriam revocabat, tertia Romanae in adversis rebus constantiae
 79    XXXI,    2,  10|           inflatos excidio coloniae Romanae augeri hostium animos.~ ~
 80    XXXI,    3,  21|       locata est, in subsidiis duae Romanae legiones. M. Furius dextrae
 81    XXXI,    3,  22|             C. Claudius triremesque Romanae, sicut ante dictum est,
 82    XXXI,    3,  26|             castelli est; sed naves Romanae a Piraeo venientes intromissumque
 83    XXXI,    5,  40|          Macedoniam, ad hoc classis Romanae adventum Oreum et super
 84  XXXIII,    2,  13|            esset, regiam societatem Romanae praeposuissent; Phaeneas
 85  XXXIII,    2,  16|    pervicerunt ut privatum decretum Romanae societatis fieret. id omnes
 86  XXXIII,    2,  16|             tollendum modo decretum Romanae societatis valuerunt sed
 87  XXXIII,    3,  27|             Pisistrato aliisque qui Romanae societatis auctores fuerant.
 88   XXXIV,    2,   9|             tutiores quod sub umbra Romanae amicitiae latebant, quam
 89   XXXIV,    3,  30|           Nabis sicut primo adventu Romanae classis et traditione oppidorum
 90   XXXIV,    4,  43|             exercitibus octo omnino Romanae legiones essent.~ ~44.
 91    XXXV,    2,  12|      violatae per sociorum iniurias Romanae amicitiae coniungeret se
 92    XXXV,    4,  32|            concilio, qui admonerent Romanae societatis Aetolos, qui
 93    XXXV,    4,  32|             omni regis praetermissa Romanae societatis Aetolos meritorumque
 94    XXXV,    4,  34|        principes et optimum quemque Romanae societatis esse et praesenti
 95    XXXV,    4,  37|             pulsum opibus eorum qui Romanae societatis erant, post T.
 96    XXXV,    5,  50|      multitudinem, donec ab iis qui Romanae partis erant Quinctius est
 97    XXXV,    5,  51|        portae sibi aperirentur. qui Romanae partis erant sub adventum
 98   XXXVI,    2,  11|      cerneret impelli propter metum Romanae classis, quae cum Atilio
 99   XXXVI,    3,  20|          dies A. Atilius praefectus Romanae classis magnos regios commeatus
100   XXXVI,    5,  42|                C. Livius praefectus Romanae classis, cum quinquaginta
101   XXXVI,    5,  44|        similem fecissent, meminisse Romanae virtutis nec pro viris ducere
102   XXXVI,    5,  45|             remige, decem demersis. Romanae classis una Punica navis,
103  XXXVII,    1,   2|             decretus, duae legiones Romanae et socium Latini nominis
104  XXXVII,    3,  13|      stetisset, Ephesum rediit. tum Romanae naves vacuo ab hostibus
105  XXXVII,    4,  28|         promisissent; quae si eadem Romanae classi darent, revocaturum
106  XXXVII,    6,  39|       armorum genere. duae legiones Romanae, duae socium ac Latini nominis
107  XXXVII,    6,  42|           vocant --, intulere signa Romanae legiones et pila in perturbatos
108  XXXVII,    7,  54|             sint.' apta magnitudine Romanae oratio visa est.~ ~55.
109 XXXVIII,    1,  10|        Aetolorum, usus, cum in fide Romanae societatis mansissent, insita
110 XXXVIII,    6,  58|           non bello solum, sed quod Romanae temperantiae fideique specimen
111 XXXVIII,    6,  59|            magis familiae quam urbi Romanae fore erubescendum.~ ~60.
112      XL,    3,  36|            decretus, binae legiones Romanae cum suo equitatu, et socium
113     XLI,    3,  20|       artificum; gladiatorum munus, Romanae consuetudinis, primo maiore
114     XLI,    3,  23|             nullo alio crimine quam Romanae amicitiae initae occidit;
115     XLI,    3,  24|     dissentimus, fecit: agendo enim Romanae societatis causam ipse temptarique
116    XLII,    4,  47|          liberorum; religionis haec Romanae esse, non versutiarum Punicarum
117    XLIV,    2,  25|       mercedem esse aiebat; in spem Romanae pacis non recusare inpensam,
118     XLV,    1,  10|                           Victoriae Romanae fama cum pervasisset in
119     XLV,    1,  12|         Latini hibernabat; legiones Romanae, quod vitio dies exercitui