Lib. Cap. Par.

  1    XXII,    5,  35|          duo praetores, M. Claudius Marcellus in Siciliam, L. Postumius
  2    XXII,    8, 57b|          rebantur, deis M. Claudius Marcellus ab Ostia mille et quingentos
  3   XXIII,    2,  14|          praefestinarent effecisse. Marcellus conlaudatis Nolanis eadem
  4   XXIII,    2,  15|        direpta atque incensa. Nolam Marcellus non sui magis fiducia praesidii
  5   XXIII,    2,  16|           ad defectionem spectaret, Marcellus sub adventum hostium intra
  6   XXIII,    2,  16|             patefacta repente porta Marcellus signa canere clamoremque
  7   XXIII,    3,  17|            cum Acerras recessisset, Marcellus extemplo clausis portis
  8   XXIII,    4,  25|          dictatoris, disseruit; tum Marcellus suarum copiarum summam exposuit.
  9   XXIII,    5,  31|        edicta dies erat M. Claudius Marcellus missus, isque iussus in
 10   XXIII,    5,  31|            de comitiis donec rediit Marcellus silentium fuit. Interea
 11   XXIII,    5,  31|            nondum adsciti. Postquam Marcellus ab exercitu rediit, comitia
 12   XXIII,    5,  31|            Creatur ingenti consensu Marcellus qui extemplo magistratum
 13   XXIII,    6,  41|     Messanam repetit. Eadem aestate Marcellus ab Nola quam praesidio obtinebat
 14   XXIII,    6,  42|             aestate devastati ut M. Marcellus, non Hannibal, vicisse ad
 15   XXIII,    6,  43|       sociorum audierat. Nihil enim Marcellus ita egerat ut aut fortunae
 16   XXIII,    6,  44|           Quem ut successisse muris Marcellus vidit, instructa intra portam
 17   XXIII,    6,  44|        misit. Quod ubi animadvertit Marcellus, extemplo in aciem copias
 18   XXIII,    6,  44|          auxerunt, quos conlaudatos Marcellus in subsidiis stare et saucios
 19   XXIII,    6,  45|   hortabantur et milites pugnabant. Marcellus victis ante diem tertium,
 20   XXIII,    6,  45|          Cum haec exprobrando hosti Marcellus suorum militum animos erigeret,
 21   XXIII,    6,  45|    consulares nunquam sustinuerunt? Marcellus tirone milite ac Nolanis
 22   XXIII,    6,  46|           cupientes milites Romanos Marcellus Nolam reduxit cum magno
 23   XXIII,    6,  46|       consumpserunt. Spolia hostium Marcellus Volcano votum cremavit.
 24    XXIV,    2,   9|           Fabius Maximus quartum M. Marcellus tertium. eosdem consules
 25    XXIV,    2,   9|         Maximus quartum M. Claudius Marcellus tertium consulatum ineuntes
 26    XXIV,    2,   9|         consules declaratos. absens Marcellus consul creatus, cum ad exercitum
 27    XXIV,    2,  13|            praevenit inceptum eorum Marcellus consul a primoribus accitus.
 28    XXIV,    3,  17|          non ausus insequi cedentes Marcellus vincentibus suis signum
 29    XXIV,    3,  19|     Benevento acciturum. hoc nuntio Marcellus duobus militum milibus Nolae
 30    XXIV,    3,  19|          cum res maiores instarent; Marcellus multa magnis ducibus sicut
 31    XXIV,    3,  19|            liceret, paucis egressis Marcellus portam qua egrediebantur
 32    XXIV,    3,  20|    adsequeretur concessit. consules Marcellus retro unde venerat Nolam
 33    XXIV,    4,  27|         auditis condicionibus pacis Marcellus, posse rem convenire ratus,
 34    XXIV,    4,  30|                                     Marcellus cum omni exercitu profectus
 35    XXIV,    4,  34|            sexaginta quinqueremibus Marcellus oppugnabat. ex ceteris navibus
 36    XXIV,    4, 35a|                             interim Marcellus cum tertia fere parte exercitus
 37    XXIV,    5, 35b|              munientibus supervenit Marcellus ab Agrigento iam occupato,
 38    XXIV,    5,  36|            cum cohibuisset Siculos, Marcellus Syracusas redit; et post
 39    XXIV,    5,  39|        necessario facinore retenta. Marcellus nec factum improbavit et
 40    XXIV,    5,  39|       Hennam exercitum admovissent. Marcellus retro in Leontinos redit
 41     XXV,    1,  7a|        genua Marcelli procubuerunt. Marcellus id nec iuris nec potestatis
 42     XXV,    5,  23|           proditione adiuta. namque Marcellus initio veris incertus utrum
 43     XXV,    5,  23|             erat ingens, nec abnuit Marcellus iam tum Aetolorum, quibus
 44     XXV,    5,  23|            diviso. quod ubi accepit Marcellus, cum paucis tribunorum militum
 45     XXV,    5,  24|             lucem Hexapylo effracto Marcellus omnibus copiis urbem ingressus
 46     XXV,    5,  24|           Insulae inveniret portas. Marcellus ut moenia ingressus ex superioribus
 47     XXV,    5,  25|      adloqui quemquam passi. itaque Marcellus, postquam id inceptum inritum
 48     XXV,    5,  25|     exercitum inclusum muris posse, Marcellus, ut Euryalum neque tradi
 49     XXV,    5,  25|    postulatis magis consilio habito Marcellus ex omnium sententia edixit
 50     XXV,    5,  26|                                     Marcellus Euryalo recepto praesidioque
 51     XXV,    5,  26|      trepide fugientem, et Epicyden Marcellus in urbem compulit; satisque
 52     XXV,    5,  26|      internecionem omnes perierunt. Marcellus, ut tanta vis ingruebat
 53     XXV,    6, 27b|      certaminis experiri vellet. et Marcellus, cum et Siculum exercitum
 54     XXV,    6,  30|        scirent Romani fecit. itaque Marcellus nocte navem onerariam cum
 55     XXV,    6,  30|     recepisset Moericus, luce prima Marcellus omnibus copiis moenia Achradinae
 56     XXV,    6,  30|         medio certamine effugerunt. Marcellus ut vidit captam esse Nassum
 57     XXV,    6,  31| incolumitatem sibi liberisque suis. Marcellus consilio advocato et adhibitis
 58     XXV,    6,  40|          haec in Hispania geruntur, Marcellus captis Syracusis, cum cetera
 59     XXV,    6,  41|             Enimvero indignum ratus Marcellus se, qui Hannibalem subnixum
 60    XXVI,    3,  21|           Eiusdem aestatis exitu M. Marcellus ex Sicilia provincia cum
 61    XXVI,    5, 26b|                                  M. Marcellus cum idibus Martiis consulatum
 62    XXVI,    5,  29|           Siciliam relicturos si eo Marcellus iterum cum imperio redisset.
 63    XXVI,    5,  29|     provinciis senatum consulerent. Marcellus si iam auditi ab senatu
 64    XXVI,    5,  30|    iussisset, 'maneant immo' inquit Marcellus, 'ut coram iis respondeam,
 65   XXVII,    1,   1|     Hispania erat. in Italia consul Marcellus Salapia per proditionem
 66   XXVII,    1,   2|                                     Marcellus nihil admodum tanta clade
 67   XXVII,    1,   2|         castra et in Apuliam abiit. Marcellus, ubi lux fugam hostium aperuit,
 68   XXVII,    1,   2|            locum insidiis quaerens, Marcellus nisi certa luce et explorato
 69   XXVII,    3,  12|        summa vi urbem oppugnabant.~ Marcellus et consulis litteris excitus
 70   XXVII,    3,  12|        saltuosa cedere inde coepit. Marcellus vestigiis instabat castraque
 71   XXVII,    3,  12|          locis planis ac patentibus Marcellus; castra inde ponentem pugnando
 72   XXVII,    3,  12|              postero die luce prima Marcellus in aciem copias eduxit;
 73   XXVII,    3,  12|    extraordinarii coepere. quod ubi Marcellus vidit, duodevicesimam legionem
 74   XXVII,    3,  13|                                     Marcellus postquam in castra reditum
 75   XXVII,    3,  14|          legati cornibus praeerant: Marcellus mediam aciem hortator testisque
 76   XXVII,    3,  14|        fugientes equitatum immittit Marcellus, nec ante finis sequendi
 77   XXVII,    4,  16|        praeda abstinuit Fabius quam Marcellus; qui interroganti scribae
 78   XXVII,    5, 20b|         esse, Fulvi senescere fama, Marcellus etiam adverso rumore esse,
 79   XXVII,    5, 20b|             relicto Venusiae legato Marcellus Romam rediret ad purganda
 80   XXVII,    5, 20b|            forte sub idem tempus et Marcellus ad deprecandam ignominiam
 81   XXVII,    5,  21|        tribuni orationem ita obruit Marcellus commemoratione rerum suarum
 82   XXVII,    5,  21|          itaque confestim eo missus Marcellus consul designatus, qui rem
 83   XXVII,    5,  22|        belli consulatum inierunt M. Marcellus quintum - ut numeretur consulatus
 84   XXVII,    5,  22|      tertius Venusiae tum erat, cui Marcellus praefuerat - ita ut ex tribus
 85   XXVII,    5,  26|           secuti tribuni militum M. Marcellus consulis filius et A. Manlius,
 86   XXVII,    7,  34|        damnationem anno M. Claudius Marcellus et M. Valerius Laevinus
 87    XXIX,    3,  11|           anno ad portam Capenam M. Marcellus dedicavit septimo decimo
 88    XXIX,    4,  20|        legatis profecti M. Claudius Marcellus et M. Cincius Alimentus;
 89    XXXI,    6,  50|         aediles curules M. Claudius Marcellus et Sex. Aelius Paetus binis
 90   XXXII,    2,   7|       Cornelius Merula, M. Claudius Marcellus, M. Porcius Cato, C. Helvius,
 91   XXXII,    4,  27|        exercitui missa. Siciliam M. Marcellus, Sardiniam M. Porcius Cato
 92  XXXIII,    3,  24|             Purpurio et M. Claudius Marcellus. praetores postero die facti
 93  XXXIII,    3,  25|            L. Furius et M. Claudius Marcellus consulatu inito, cum de
 94  XXXIII,    3,  25|       Italia sortirentur tendebant. Marcellus, provinciae cupidior, pacem
 95  XXXIII,    4,  36|       vicosque passim dilapsi sunt. Marcellus Pado confestim traiecto
 96  XXXIII,    4,  36|   antesignanos impulerint. quod ubi Marcellus animadvertit, veritus ne
 97  XXXIII,    4,  37|             decreta est. brevi post Marcellus consul Romam venit triumphusque
 98  XXXIII,    5,  42|            eorum locum suffecti, M. Marcellus consul in locum C. Semproni
 99  XXXIII,    5,  47|           Cn. Servilius M. Claudius Marcellus Q. Terentius Culleo. qui
100    XXXV,    1,   5|           duo consulares legati, M. Marcellus et Ti. Sempronius prioris
101  XXXVII,    7,  57|            Porcius Cato M. Claudius Marcellus M'. Acilius Glabrio, qui
102  XXXVII,    7,  58|    Quinctius Flamininus M. Claudius Marcellus creati.~ Per eos dies L.
103 XXXVIII,    3,  28|           Flamininus et M. Claudius Marcellus senatum legerunt; princeps
104 XXXVIII,    4,  35|       Marcius Philippus M. Claudius Marcellus C. Stertinius C. Atinius
105 XXXVIII,    4,  36|             censi sunt. M. Claudius Marcellus censor sorte superato T.
106   XXXIX,    5,  54|             in provincias profecti. Marcellus nuntium praemisit ad L.
107   XXXIX,    5,  56|             Ex Histria revocatus M. Marcellus exercitu dimisso Romam comitiorum
108      XL,    2, 16b|      provinciae Galliae, ubi castra Marcellus habebat, venerunt, uti reciperentur,
109      XL,    2, 16b|          uti reciperentur, orantes. Marcellus opperiri eodem loco Liguribus
110      XL,    3,  26|      maiorem, quod paucos post dies Marcellus, tradito exercitu Fabio
111     XLI,    2,  13|             mortuus est M. Claudius Marcellus, qui consul censorque fuerat.
112     XLI,    2,  13|             pontifex filius eius M. Marcellus. et Lunam colonia eodem
113    XLII,    1,   5|          res. Aetolorum causas <M.> Marcellus Delphis per idem tempus <
114    XLII,    1,   6|        Delphis et Aetolico concilio Marcellus in Peloponnesum traiecit <
115    XLII,    3,  32|             Nobilior et M. Claudius Marcellus, ad consules <rem> reiciebant:
116   XLIII,    1,  11|            C. Decimius, M. Claudius Marcellus, C. Sulpicius Gallus, C.
117   XLIII,    2,  15|    obtigerat; Hispaniam M. Claudius Marcellus, Siciliam Ser. Cornelius
118    XLIV,    2,  18|            Martialis et M. Claudius Marcellus decemvir; in cuius locum
119     XLV,    1,   4|               Per eosdem dies et M. Marcellus, ex provincia Hispania decedens