Lib. Cap. Par.

  1       I,    5,  29|           urbem. Quae ubi intravere portas, non quidem fuit tumultus
  2       I,    9,  59|      praeside relicto Collatiae [ad portas] custodibusque datis ne
  3      II,    2,  11| compelleretur, neque quisquam extra portas propellere auderet. Hoc
  4      II,    2,  15|       induxisse in animum, hostibus portas potius quam regibus patefacere;
  5      II,    3,  24|             nec posse, cum prope ad portas essent, bello praeverti
  6      II,    5,  47|        revectus in castra, ad omnes portas milite opposito hostibus
  7      II,    5,  63|             tenent, Sabini usque ad portas urbis populantes incessere.
  8     III,    1,   5|             in urbe, stationes ante portas praesidiaque in muris disposita,
  9     III,    2,  17|             hostis moveretur, circa portas murosque discesserant.~ ~
 10     III,    6,  40|           demum cum hostes prope ad portas sint, civiles discordias
 11     III,    9,  68|            Volscos proficisci: ante portas est bellum. Si inde non
 12      IV,    5,  40|       quoque iniecto stationem ante portas agebat, cum equites procul
 13       V,    2,  13|     refugientes in urbem multi ante portas caesi, dum prae metu, ne
 14       V,    6,  39|          cum praegressi equites non portas clausas, non stationem pro
 15       V,    6,  39|        missis circa moenia aliasque portas quaenam hostibus in perdita
 16       V,    6,  45|           primae silentio noctis ad portas Camillo praesto fuere. Egressi
 17      VI,    1,   3|     stationem ante moenia, patentes portas, victorem vagum praedam
 18      VI,    1,   3|             se quisque tenderent ad portas, si qua forte se in agros
 19      VI,    1,   3|       primum dictator imperaverat - portas inveniunt. Inde alii arma
 20      VI,    4,  25|    devehitur. Camillus castris ante portas positis, eademne forma pacis
 21      VI,    4,  28|         concursumque in muros adque portas est; tandemque ab seditione
 22      VI,    5,  33|             militum duxere. clausas portas Tusculi Latinosque simul
 23     VII,    2,   9|     revertentibus inde eis Tiburtes portas clausere. Ea ultima fuit
 24     VII,    2,  11|     Tiburtibus, simul cum iis intra portas compelluntur. Egregie cum
 25     VII,    2,  11|     trepidationisque Gallorum extra portas egressos, postquam in se
 26     VII,    5,  30|         Stare omnem multitudinem ad portas viam hinc ferentem prospectantes
 27      IX,    5,  25|           pace agere nec claudentes portas Romanis, ne arcessant bellum,
 28       X,    5,  43|        urbis iussit ac testudine ad portas successit; simul et refringebantur
 29     XXI,    2,  16|        rerum cepit, velut si iam ad portas hostis esset, ut tot uno
 30     XXI,    6,  48|        ducenti equites vigilibus ad portas trucidatis ad Hannibalem
 31    XXII,    2,  7b|          deinceps aliquot diebus ad portas maior prope mulierum quam
 32    XXII,    6,  45|           locatam atque ipsas prope portas evecti sunt. Id vero indignum
 33    XXII,    7,  55|            custodesque praeterea ad portas ponant qui prohibeant quemquam
 34   XXIII,    2,  15|       petissent, exclusi inde, quod portas Hannibali clausissent, Cumas
 35   XXIII,    2,  16|            iuverit. Cum Hannibal ad portas esset - Nolam enim rursus
 36   XXIII,    2,  16|       diriperent, clauderent deinde portas murosque occuparent, ut
 37   XXIII,    2,  16|           experiri statuit. Ad tres portas in hostes versas tripertito
 38   XXIII,    2,  16|         fieret. Ita instructi intra portas stabant. Hannibali sub signis,
 39   XXIII,    3,  18|           copia, verbis benignis ad portas aperiundas praesidiumque
 40   XXIII,    3,  18|     concessum barbarus ratus moliri portas et claustra refringere parat,
 41   XXIII,    5,  35|        tempori ratus, custodibus ad portas positis, ne quis enuntiare
 42   XXIII,    6,  41|         profectus erat et Locrenses portas Romanis clauserunt; Appius
 43    XXIV,    1,   1|            erant qui reficere muros portas telaque in propugnacula
 44    XXIV,    2,  16|          turba effusa cum obviam ad portas exissent, complecti milites,
 45    XXIV,    3,  20|    iuventute dispositisque ad omnes portas circaque muros qua res postulabat
 46    XXIV,    4,  22|    potestate senatus ac populi sit, portas Insulae aperiat, reddat
 47    XXIV,    4,  22|            se enim clausas habuisse portas, non separantem suas res
 48    XXIV,    4,  30|     postquam capi muros refringique portas videre, in arcem sese cum
 49    XXIV,    4,  32|            itaque claudendas cuncti portas et custodiendam urbem censere;
 50    XXIV,    4,  32|           qui in exercitu erant, ut portas aperirent sinerentque communem
 51    XXIV,    4,  33|     oppugnare. ita legatis relictis portas clausit. inde terra marique
 52     XXV,    3, 15a|         iter a Capua; tantum non ad portas et muros bellum esse; ni
 53     XXV,    3, 15a|          urbem invasuros ni propere portas claudant. ita exclusos Romanos
 54     XXV,    5,  24|             atque Insulae inveniret portas. Marcellus ut moenia ingressus
 55     XXV,    5,  25|                 Tenebant Achradinae portas murosque maxime transfugae,
 56     XXV,    6,  37|         accensi rabie discurrunt ad portas et in hostem neglegenter
 57     XXV,    6,  39|         arido tectis iniciunt, pars portas occupant ut fugam intercludant.
 58     XXV,    6,  39|            armatorum. alii ruunt ad portas, alii obsaeptis itineribus
 59     XXV,    6,  39|             in portis potuit; intra portas concursu ex totis castris
 60    XXVI,    1,   4|           stragemque eorum usque ad portas fecerunt. inde equitatu
 61    XXVI,    2,  10|              placuit consules circa portas Collinam Esquilinamque ponere
 62    XXVI,    2,  13|       postremo ad moenia ipsa et ad portas accessit; Romam se adempturum
 63    XXVI,    2,  14|        curasset, custodiis ad omnes portas dispositis ne quis exire
 64    XXVI,    5,  30|          Syracusanus et senatus, si portas Marcello Syracusani publice
 65    XXVI,    5,  31|             est vestrum qui se mihi portas aperturum, qui armatos milites
 66    XXVI,    5,  31|          nec mihi ipsi congresso ad portas cum principibus responsum
 67    XXVI,    7,  40|       clausique exitus essent circa portas caesa. oppido recepto Laevinus
 68   XXVII,    5,  24|      liberos sumpturum edixit. inde portas custodire iussi tribuni
 69  XXVIII,    1,   3|       circumvallaret urbem misit ad portas qui ex propinquo adloquio
 70  XXVIII,    1,   3|       trecenti ferme qui clauserant portas; ceteris traditum oppidum,
 71  XXVIII,    4,  19|          orsus est: ipsos claudendo portas indicasse Hispanos quid
 72  XXVIII,    5,  26|             custodesque circa omnes portas missi ne quis urbe egrederetur.
 73     XXX,    1,   6|        neglectas ut in tali tumultu portas invadit; ignibusque in proxima
 74     XXX,    2,  12|           Masinissa praesidio circa portas opportunaque moenium dimisso
 75     XXX,    4,  23|             peteretur quam qui ante portas Carthaginis bellum gereret,
 76    XXXI,    2,  10|         colonis dedit ad claudendas portas praesidiaque per muros disponenda,
 77    XXXI,    2,  16|        legatis quidem admissis regi portas clauserunt. ea oppugnatio
 78    XXXI,    3,  24|             scirent. ita undique ad portas, ad muros discurrunt. paucas
 79    XXXI,    5,  38|          mansissent, stationes ante portas praesidiaque disposita essent,
 80    XXXI,    5,  41|      Cercinium obsedere. clauserant portas, incertum vi an voluntate,
 81    XXXI,    5,  42|           defensuri munimenta circa portas vallumque armatos disponunt,
 82   XXXII,    1,   1|           Suessa nuntiatum est duas portas quodque inter eas muri erat
 83   XXXII,    3,  18|            venerunt. Elatia clausit portas nec, nisi vi cogerentur,
 84  XXXIII,    3,  27|        etiam metum ceperunt: cum ad portas prope sedente exercitu Romano
 85  XXXIII,    4,  38|          iunxisset, quia clauserant portas, circumdedit moenia armatis;
 86   XXXIV,    2,   9|             sed quanta si hostis ad portas esset et servabant vigilias
 87   XXXIV,    3,  26|            adfirmantibus iis, si ad portas exercitus Romanus fuisset,
 88    XXXV,    5,  46|           viribus non possent, ante portas esset. ad haec Micythio,
 89    XXXV,    5,  49|      stipendium quaerentem, nunc ad portas Chalcidis stantem et mox,
 90   XXXVI,    2,  12|      Antiochus in finibus et mox ad portas erat, et trepidantibus,
 91   XXXVI,    3,  16|           tum animo Antiochus intra portas loci eius castris positis
 92   XXXVI,    3,  20|       civitates cum velamentis ante portas stabant metu, ne hostiliter
 93   XXXVI,    4,  31|              non Achaeis et aperire portas et dedere urbem paratos
 94   XXXVI,    5,  33|    ostendebant, responderunt patere portas regi. ad primum eius ingressum
 95  XXXVII,    5,  32|      praesidii esse retulerant, tum portas aperuerunt, pacti, ne quid
 96 XXXVIII,    1,   9|       fraude emitterent, aperuerunt portas. Dein <Aetolis condiciones
 97 XXXVIII,    2,  22|           significabat. In eos, qui portas stationibus suis clauserant,
 98 XXXVIII,    3,  28|         datis iam obsidibus repente portas clauserunt et ne suorum
 99 XXXVIII,    4,  43|            metu claudere cogerentur portas; obsessos deinde et oppugnatos
100   XXXIX,    1,   4|             praeda et captivis ante portas stare, donec consuli ob
101   XXXIX,    1,  17|          facta est, custodiis circa portas positis fugientes a triumviris
102      XL,    3,  27|            oppugnabant, ad quattuor portas exercitum instruxit, ut
103      XL,    3,  27|       castrorum manere iussi. omnes portas contionabundus ipse imperator
104      XL,    4,  48|          ipse intra vallum ad omnes portas instruxit copias. haud multum
105      XL,    4,  50|          populorum cladibus territa portas aperuit Romanis. eam deditionem
106    XLII,    1,   7|           cernebant, progressi ante portas aciem struxerunt. nec consul,
107    XLII,    4,  53|         etiam] die acri concursu ad portas armatorum est repulsus;
108    XLII,    4,  54|             ferociores faceret, non portas claudere regi satis habuerunt,
109    XLII,    5,  64|     capiendi; simulque in vallo, ad portas miles instructus erat. <
110   XLIII,    1,   7|        scire tutius fuisse claudere portas quam in urbem eos accipere.
111   XLIII,    2,  22|        fidem suam venturos, clausas portas atque ipsa ea nocte, qua
112    XLIV,    1,  13|         animis discurrunt armati ad portas ac moenia, qua suspecti
113    XLIV,    2,  28|      exclusos. clauserant enim Chii portas ignari, qui fugerent aut
114    XLIV,    3,  44|   transgressos eos Strymonem vidit, portas clausit.~ ~45.
115     XLV,    3,  26|           opprimerentur, clauserunt portas, multitudinem, ut mortem
116     XLV,    3,  26|         inventi sunt. quin aperimus portas et imperium accipimus, quod
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License