IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] virtus 42 virtusque 5 virtut 1 virtute 115 virtutem 43 virtutemque 4 virtutes 6 | Frequency [« »] 115 dedit 115 gallorum 115 ultra 115 virtute 114 eis 114 foro 114 ille | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances virtute |
Lib. Cap. Par.
1 I, 3, 7b| iam tum immortalitatis virtute partae ad quam eum sua fata 2 I, 5, 25| agebatur in tam paucorum virtute atque fortuna positum. Itaque 3 I, 6, 34| omnis repentina atque ex virtute nobilitas sit, futurum locum 4 II, 2, 13| appellata. Ergo ita honorata virtute, feminae quoque ad publica 5 II, 5, 65| ituros. Dum cunctatur consul virtute militum fretus, loco parum 6 III, 2, 10| ad partes paratos. Iam ne virtute quidem premi libertatem 7 III, 2, 12| Senescentibus vitiis, maturescente virtute, sinerent tantum virum senem 8 III, 3, 19| potentem favore patrum, virtute sua, tribus liberis, quorum 9 III, 6, 42| natura loci ac vallo, non virtute aut armis tutabantur. Maius 10 III, 8, 58| fortunae velit succursum. Virtute libertatem reciperatam esse: 11 III, 8, 61| iuvenes' inquit, 'praestate virtute peditem ut honore atque 12 III, 8, 62| fuit; consilio collegae, virtute militum victoria parta est. 13 III, 8, 63| merito in tribunum, non pro virtute honorem peti. Nunquam ante 14 III, 9, 68| quibus semper non vestra virtute innocentiaque, sed auxilio 15 IV, 1, 3| nullo, matre serva, ingenio, virtute regnum tenuisse? Quid enim 16 IV, 2, 14| habere. Tum dictator "Macte virtute" inquit, "C. Servili, esto 17 IV, 4, 28| armati armatis obstant. Virtute pares, necessitate, quae 18 IV, 4, 31a| simul fortuna civitatis virtute vera eguit, nihil censoria 19 IV, 5, 32| iactura accepta, quae ipsa non virtute hostium nec ignavia Romani 20 IV, 5, 37| de imperio certetur, nec virtute nec patientia nec disciplina 21 IV, 5, 40| cohorsque in castra vestra virtute perruperitis; ecquem in 22 IV, 5, 40| saucios milites. Haec pro virtute tua fideque, qua una hoc 23 IV, 6, 58| parum cogitaverunt nulla virtute superari humanarum virium 24 V, 1, 6| maiores suos creasse. Haec virtute militum vestrorum, haec 25 V, 4, 27| vicisti: ego Romanis artibus, virtute opere armis, sicut Veios 26 V, 4, 28| qualis ubi ira magis quam virtute res geritur, ad perniciem 27 V, 5, 34| dabant. Ambigatus is fuit, virtute fortunaque cum sua, tum 28 V, 6, 36| domum possent quantum Galli virtute ceteros mortales praestarent. 29 V, 6, 42| collem liberati relictum virtute defenderent; et iam cum 30 VI, 4, 27| Camillus, consilio et virtute in Volsco bello, felicitate 31 VI, 5, 30| ibi dum iniquo loco sola virtute militum restantes caedunt 32 VI, 5, 32| pugna; et aliquamdiu aequa virtute fortunaque Latinae maxime 33 VI, 5, 35| aequari tam honore quam virtute possent. in praesentia tribunos 34 VI, 5, 41| occasionibus potius quam virtute petere honores malunt. est 35 VII, 1, 7| legati militumque, quorum virtute castra defensa erant, simul 36 VII, 1, 8| primoribus pugna, eventum suum in virtute aliena ponit. Multi utrimque 37 VII, 2, 10| deiecit." Tum dictator "macte virtute" inquit "ac pietate in patrem 38 VII, 2, 12| apparuitque occasione magis quam virtute fretos venisse: adeo vix 39 VII, 2, 12| faceret Sex. Tullius, ut virtute eius dignum esset.~ ~13. 40 VII, 2, 13| impetrari aequum censerem ut nos virtute culpam nostram corrigere 41 VII, 2, 13| profectae postea a Veiis virtute reciperavere. Nobis deum 42 VII, 2, 13| habet res, te de nostra virtute dubitasse videri quam nos 43 VII, 3, 18| si, quod duorum hominum virtute, L. Sexti ac C. Licini, 44 VII, 5, 32| compulerit? Cum gloria belli ac virtute sua quemque fretos ire in 45 VII, 5, 35| vos circumvenit hostis: virtute cepistis locum, virtute 46 VII, 5, 35| virtute cepistis locum, virtute hinc oportet evadatis. Veniendo 47 VII, 5, 36| esse, cum Decius "macte virtute" inquit, "milites Romani, 48 VII, 5, 37a| ante sed cumulatas nova virtute laudes peragit et praeter 49 VIII, 1, 4| en hoc tempus adest et virtute vestra et deum benignitate 50 VIII, 2, 10| se unum vertit, alter ea virtute eoque consilio in proelio 51 VIII, 3, 13b| iam deum benignitate ac virtute militum ad finem venit. 52 VIII, 5, 31| obtestatus milites est ut, qua virtute rem publicam ab infestissimis 53 IX, 1, 4| qui tum princeps legatorum virtute atque honoribus erat, "patrem 54 IX, 7, 32| infensis animis; numero hostis, virtute Romanus superat; anceps 55 X, 2, 17| estis futuri? voltis vos pro virtute spes gerere? omnes Samnitium 56 X, 5, 40| Cui ille: "tu quidem macte virtute diligentiaque esto; ceterum 57 XXI, 1, 5| vi captae. Arbocala et virtute et multitudine oppidanorum 58 XXI, 3, 30| aut cederent animo atque virtute genti per eos dies totiens 59 XXI, 5, 43| parentibus nostris ereptas nostra virtute reciperaturi essemus, satis 60 XXI, 5, 43| militiam vestram cum illa virtute, cum illa fortuna taceam, 61 XXI, 6, 49| et militum multitudine ac virtute.~ ~50. 62 XXII, 1, 5| imploratione deum sed vi ac virtute evadendum esse; per medias 63 XXII, 2, 12| et concessum propalam de virtute ac gloria esse, in castra 64 XXII, 4, 29| aequatus imperio Hannibalem et virtute et fortuna superiorem videt. 65 XXII, 6, 49| quidem, Cn. Corneli, macte virtute esto; sed cave, frustra 66 XXIII, 2, 15| oppressus. "Itaque macte virtute esto" inquit. "Apud me tibi 67 XXIII, 6, 46| quoniam verbis secum de virtute ambigere solitus esset, 68 XXIV, 1, 5| aut fugit; tantum illis in virtute ac fide Theodoti fiduciae 69 XXIV, 2, 14| ullo insidiarum metu vera virtute geri res posset. qui caput 70 XXIV, 5, 38| benignitate, dein vestra ipsi virtute dies noctesque perstando 71 XXV, 4, 16| fecerit, id cohonestent virtute: reliquum autem quid esse 72 XXV, 5, 23| venit, praeterquam vi ac virtute ducis exercitusque, intestina 73 XXVI, 2, 15| civibus meis, petatur a virtute invisae huius vitae vindicta.' 74 XXVI, 7, 39| arcis ostenderent non vi ac virtute, sed proditione ac furto 75 XXVI, 7, 41| Romano et successori mihi virtute vestra obtinuistis. sed 76 XXVII, 5, 20b| Tarentum captum astu magis quam virtute gloriae tamen esse, Fulvi 77 XXVIII, 2, 8| inde conlaudata fide ac virtute quod neque timor nec spes 78 XXVIII, 5, 25| duorumque exercituum stragem sua virtute defensum nomen Romanum ac 79 XXVIII, 6, 32| quis in provincia simul virtute tanta et felicitate perdomita 80 XXVIII, 8, 43| possit in hominis unius virtute tantum momenti esse. at 81 XXIX, 4, 17| voluntate solum sed ope etiam ac virtute nostra, magis indignemini 82 XXIX, 6, 33| diu anceps fuit, loco et virtute militum Masinissam, multitudine 83 XXX, 5, 28| Italia, atque ea omnia unius virtute et consilio Scipionis facta, 84 XXXI, 1, 1| haudquaquam comparandum aut virtute ducis aut militum robore, 85 XXXI, 5, 33| est. forte et numero et virtute, utpote lecti utrimque, 86 XXXII, 2, 12| superior est Romanus miles et virtute et scientia et genere armorum: 87 XXXII, 3, 17| rati si armis potius et virtute quam moenibus urbem tuerentur, 88 XXXII, 5, 33| Philippum agere nec bella vera virtute unquam gessisse. In conloquiis 89 XXXIV, 2, 13| amissum est. hoc armis et virtute reciperetis oportet et nationem 90 XXXIV, 2, 14| apud suos 'nusquam nisi in virtute spes est, milites', inquit ' 91 XXXIV, 2, 14| pulcherrimum, idem tutissimum: in virtute spem positam habere'. sub 92 XXXIV, 2, 14| sed pede conlato tota in virtute ac viribus spes erat.~ ~ 93 XXXIV, 2, 16| ubi spem <nusquam> nisi in virtute haberent, inter medios hostes 94 XXXIV, 6, 59| suis populum Romanum, qua virtute quaque fide libertatem eorum 95 XXXV, 5, 48| nullae unquam nec arte nec virtute navali aequassent. iam pecuniam, 96 XXXV, 5, 48| victoriam modo de Philippo virtute Aetolorum partam sed etiam 97 XXXV, 5, 49| se victum Philippum, sua virtute protectos Romanos et, quae 98 XXXVI, 5, 45| coepit. Polyxenidas enim ut virtute militum haud dubie se superari 99 XXXVII, 4, 30| hepteres. robore navium et virtute militum Romani longe praestabant, 100 XXXVII, 5, 32| appareret plus in armis et virtute quam in moenibus auxilii 101 XXXVIII, 2, 12| milites habuit, qua collaudata virtute eorum, quod cum Antiocho 102 XXXVIII, 2, 13| apparuit nec numero se nec virtute pares esse, in urbem compulsi 103 XXXVIII, 5, 48| ac superbum existimarem virtute gloriari, <si> pro felicitate 104 XXXIX, 3, 31| equites praetoris eximia virtute et equitum pedites accensi 105 XXXIX, 4, 40| His comitiis prudentia et virtute senatus sublatis, alia maioris 106 XL, 3, 27| alieno praesidio, non vestra virtute evaseritis, occurret, non 107 XL, 4, 40| facinus videre, et ipsi virtute eorum accensi sine ullius 108 XLI, 1, 3| secundanorum amissa sua virtute recipiant. et recipi facile 109 XLI, 3, 16| sed etiam gloriaretur sua virtute ac felicitate neminem iam 110 XLI, 3, 23| Persea. genere materno, virtute, ingenio, favore Macedonum 111 XLII, 3, 34| est potestatis; ne quis me virtute in exercitu praestet, dabo 112 XLII, 4, 47| ut astu magis quam vera virtute gloriarentur, bella maiores 113 XLII, 4, 47| tempus plus profici dolo quam virtute; sed eius demum animum in 114 XLII, 4, 49| ad magnum nobilemque aut virtute aut fortuna hostem euntem 115 XLV, 2, 23| fortuna deum benignitate et virtute vestra, ea Persei fuisset,