Lib. Cap. Par.

  1       I,    9,  59|       tribunum celerum, in quo tum magistratu forte Brutus erat, populum
  2      II,    3,  27|       Tandem invisi plebi consules magistratu abeunt, Servilius neutris,
  3      II,    3,  31|   priusquam ipsi redirent in urbem magistratu abiret inritaque, sicut
  4      II,    3,  31|      bellum externum fecere ut hoc magistratu egeret res publica: pax
  5      II,    3,  31|             suam vicem indignantem magistratu abisse; itaque velut persoluta
  6      II,    5,  41|      respuebantur. Quem ubi primum magistratu abiit damnatum necatumque
  7      II,    5,  54|       summa vi resistunt. Abeuntes magistratu Cn. Genucius tribunus plebis
  8      II,    5,  56|      clamitans, sine imperio, sine magistratu; violatusque esset tribunus,
  9     III,    4,  29|         est. Confestim se dictator magistratu abdicasset ni comitia M.
 10     III,    4, 31a|          praebuit. Itaque ergo, ut magistratu abiere, Sp. Tarpeio A. Aternio
 11     III,    5,  35|          non tam properantis abire magistratu quam viam ad continuandum
 12     III,    5,  36|  magistratibus erant. Inito igitur magistratu primum honoris diem denuntiatione
 13     III,    5,  37|            perlatae essent, cur eo magistratu rei publicae opus esset.
 14     III,    6,  38|  libertatem rata, quod iis qui iam magistratu abissent privatisque si
 15     III,    6,  40|            Maias decemviros abisse magistratu insimulent, bellis quae
 16     III,    6,  41|         decemviros voluntate abire magistratu quam invidia eorum exsurgere
 17     III,    7,  54|            se primo quoque tempore magistratu abdicarent, Q. Furius pontifex
 18     III,    7,  54|           contionem abdicantque se magistratu, ingenti hominum laetitia.
 19     III,    9,  64|        patribus plebeique acceptus magistratu abiit.~ ~65.
 20     III,    9,  67|      pertaesum est; coegimus abire magistratu. Manente in eosdem privatos
 21      IV,    1,  7a|             T. Cloelius, quorum in magistratu concordia domi pacem etiam
 22      IV,    2,  7b|           Patricii cum sine curuli magistratu res publica esset, coiere
 23      IV,    2,   8|      minime consularem suo proprio magistratu egere, cui scribarum ministerium
 24      IV,    2,   8|         consulatu dubitatur, ut eo magistratu parum solidum consulatum
 25      IV,    2,  12|          crearetur, felicior in eo magistratu ad custodiam libertatis
 26      IV,    2,  13|         nequaquam tantum virium in magistratu ad eam rem pro atrocitate
 27      IV,    2,  15|           nominis odio abdicare se magistratu atque exsulare iussum, in
 28      IV,    3,  17|                           In horum magistratu Fidenae, colonia Romana,
 29      IV,    4,  24|           me abdico". Deposito suo magistratu, imposito fine alteri, cum
 30      IV,    5,  34|       magistro equitum abdicare se magistratu, ipse deinde abdicat, die
 31      IV,    5,  36|      commodis plebis laturum se in magistratu profitentem. Agri publici
 32      IV,    5,  43|            terroris, sine patricio magistratu placere rem publicam opprimi?
 33      IV,    5, 44a|             et innocentia tutum et magistratu, in quo tunc erat, impetus
 34      IV,    6,  45|         consulari potestate, inito magistratu, legati ab Tusculo venerunt,
 35      IV,    6,  47|          octavo quam creatus erat, magistratu se abdicavit; et opportune
 36       V,    2,   9|       extemplo dicam qui eos abire magistratu cogat." cum omnium adsensu
 37       V,    2,   9|    occiperent, seque ante eam diem magistratu abdicavere.~ ~10.
 38       V,    2,  11|          et recusantes abdicare se magistratu dictatoris metu ab collegis
 39       V,    2,  11|          publica his manentibus in magistratu non posset; et tamen eos,
 40       V,    3,  17|      tribuni militum abdicarent se magistratu, auspicia de integro repeterentur
 41       V,    3,  18|    moderationis expertae in priore magistratu virum, ceterum iam tum exactae
 42       V,    4,  28|             Forte eo anno in summo magistratu erat Timasitheus quidam,
 43       V,    5,  31|          senatus consulto consules magistratu se abdicassent, interrex
 44       V,    6, 49a|            suo ab inferioris iuris magistratu facta esset, denuntiatque
 45      VI,    1,   1|          tribunos habere quorum in magistratu capta urbs esset, non placuit;
 46      VI,    1,   1|     interim Q. Fabio, simul primum magistratu abiit, ab Cn. Marcio tribuno
 47      VI,    2,  6b|           gratias quod Camillus in magistratu esset: dictatorem quippe
 48      VI,    2,  6b|        publicae, si tales viros in magistratu habeat, tam concordibus
 49      VI,    4,  27|           et moderatione insignis, magistratu abiit creatis tribunis militaribus
 50      VI,    4,  27|            Sulpicius abdicasset se magistratu, censores alii vitio creati
 51      VI,    5,  35|       plebis fieri placuit, quo in magistratu sibimet ipsi viam ad ceteros
 52      VI,    5,  38|            sed re neutro inclinata magistratu se abdicavit, seu quia vitio
 53     VII,    3,  21|       igitur comitiis cum dictator magistratu abisset, res ad interregnum
 54    VIII,    1,   3|      tempus consulibus abdicare se magistratu, quo maturius novi consules
 55    VIII,    3,  15|    dictator magisterque equitum se magistratu abdicarunt. eo anno Minucia
 56    VIII,    3,  18|     Valerium dixit, qui fixo clavo magistratu se abdicaverunt.~ ~
 57    VIII,    5,  29|             par nobile rebus in eo magistratu gestis, discordia tamen,
 58    VIII,    5,  36|          Fabio vetito quicquam pro magistratu agere, in castra rediit,
 59    VIII,    6, 37b|           postquam Papirium abisse magistratu nuntiatum est, arrecti ad
 60      IX,    2,  7b|           privato abditi nihil pro magistratu agere nisi quod expressum
 61      IX,    2,   9|            sacrosanctos cum primum magistratu abierint, sed, se me audiatis,
 62      IX,    2,  10|           dicerent fore potestate. Magistratu inde se extemplo abdicaverunt
 63      IX,    3,  15|         gestam Luceriae continuato magistratu consul tertium creatus sit
 64      IX,    5,  26| intellecturosque ita id esse simul magistratu abissent. Tum enimvero Maenius,
 65      IX,    5,  26|         vos existimare quam me pro magistratu quicquam incompertum dicere
 66      IX,    6,  29|          verecundia victus collega magistratu se abdicaverat, Appius iam
 67      IX,    7,  33|           C. Plautius collega eius magistratu se abdicasset, nulla vi
 68      IX,    7,  33|            eos censores, quorum in magistratu lata esset, quia post illos
 69      IX,    7,  34|          ante continuando abstitit magistratu quam obruerent eum male
 70      IX,    7,  34|          qui vitio creati abierunt magistratu. Quid ego antiqua repetam?
 71      IX,    7,  34|            citius quam necesse est magistratu abieris, modo ne excedas
 72      IX,    7,  34|         Papirius Cursor, ne abiret magistratu, M. Cornelium Maluginensem
 73      IX,    7,  34|            post mortem collegae se magistratu abdicarunt. Te nec quod
 74      IX,    7,  34|          censurae nec quod collega magistratu abiit nec lex nec pudor
 75       X,    2,  9b|         publicae fore urbano gesto magistratu; ita nec dissimulantem quid
 76       X,    5,  46|            delatus. Triumphavit in magistratu insigni, ut illorum temporum
 77     XXI,    1,  15|           missi sint et qui in suo magistratu cum Hannibale, alter ad
 78    XXII,    4,  25|       tempus terere quo diutius in magistratu sit solusque et Romae et
 79    XXII,    5,  33|     iussisque die quarto decimo se magistratu abdicare, ad interregnum
 80   XXIII,    1,   2|          Trasumennum est, in summo magistratu esset, iam diu infestam
 81   XXIII,    3,  23|        senatum lectis, extemplo se magistratu abdicavit privatusque de
 82   XXIII,    5,  31|          locum Marcelli, ubi is se magistratu abdicavit, suffectus Q.
 83    XXIV,    6,  43|           auxilio vetiti causam in magistratu dicere dimissique [fuerant].
 84    XXIV,    6,  43|     prohibuit P. Furii; M. Atilius magistratu se abdicavit. comitia consularia
 85     XXV,    1,   2|        comitiis perfectis dictator magistratu abiit. aedilis curulis fuit
 86     XXV,    4,  16|            stabat; et iam annuo in magistratu erat, ab iisdem illis creatus
 87    XXVI,    2,  12|          senatum cogi poterant; in magistratu erat qui non sibi honorem
 88   XXVII,    7,  35|       dictator et magister equitum magistratu abierunt. C. Terentius Varro
 89  XXVIII,    3,  10|       comitiis perfectis dictator, magistratu abdicato dimissoque exercitu,
 90  XXVIII,    7,  38|          diem triumphasse qui sine magistratu res gessisset constabat.
 91    XXIX,    3,  11|    comitiis peractis dictator sese magistratu abdicavit.~ Ludi Romani
 92    XXIX,    3,  15|    censoribus coloniarum priusquam magistratu abirent. ex hoc senatus
 93     XXX,    7,  39|        aediles plebis vitio creati magistratu se abdicaverunt cum ludos
 94    XXXI,    6,  48|        praeter res gestas et an in magistratu suis quis auspiciis gessisset
 95    XXXI,    6,  49|           triumphavit de Gallis in magistratu L. Furius praetor et in
 96   XXXII,    2,   8|      Quinctius Flamininus consules magistratu inito senatum in Capitolio
 97  XXXIII,    3,  23|         Insubribus Cenomanisque in magistratu triumphavit. multa signa
 98  XXXIII,    4,  37|           decretus. triumphavit in magistratu de Insubribus Comensibusque;
 99   XXXVI,    1,   1|          Glabrionem consules inito magistratu patres, priusquam de provinciis
100   XXXVI,    5,  39|           multorum exemplo, qui in magistratu non triumphaverunt, triumphaturum
101  XXXVII,    7,  51|       provinciae ereptae praetorem magistratu abdicare se conantem patres
102   XXXIX,    1,   5|         suas quidem simultates pro magistratu exercere boni exempli esse:
103   XXXIX,    2,  23|           esset, Q. Marcius absens magistratu abiturus erat, Sp. Postumius
104      XL,    2,  18|       Rusca L. Duronius. his inito magistratu provinciae ita sorte evenerunt:
105      XL,    4,  42|            ut inauguraret pontifex magistratu sese abdicare iubebat. recusantique
106      XL,    4,  42|    iuberent, multamque remitti, si magistratu se abdicasset, vitium de
107     XLI,    2,   6|       extemplo dicere, cum abisset magistratu, posset, huic rogationi
108     XLI,    2,  13|           decretus. triumphavit in magistratu de duabus simul gentibus.
109    XLII,    1,   1|        etiamsi iusta, non tamen in magistratu exercenda, et silentium
110    XLII,    3,  36|           Sicinius, qui, priusquam magistratu abiret, Brundisium ad classem
111    XLII,    4,  45|      praeparatis; qui cum in summo magistratu esset - prytanin ipsi vocant --,