Lib. Cap. Par.

  1       I,    2,   5|             regi Amulio tradidisse, ultro accusantes. Crimini maxime
  2       I,    4,  17|           moveri patres, offerendum ultro rati quod amissuri erant,
  3       I,    7,  35|             non petentem, in regnum ultro accitum: se ex quo sui potens
  4       I,    9,  59|        liberis. Ipse iunioribus qui ultro nomina dabant lectis armatisque,
  5      II,    2,  13|   superessent, ut pacis condiciones ultro ferret Romanis. Iactatum
  6      II,    5,  44|         consensu exercitus traditam ultro victoriam victis Aequis,
  7      II,    5,  65|           pro vi referebant, audent ultro gradum inferre et clamore
  8     III,    1,   5|           est caedem. Magnae clades ultro citroque illis diebus et
  9     III,    1,   8|             solum arcere bellum sed ultro etiam inferre posset. Igitur
 10     III,    1,   8|         missus in Volscos ad bellum ultro inferendum: Tricipitinus
 11     III,    2,  11|          tribunum ad rem peragendam ultro incitabant.~ ~12.
 12     III,    4,  28|        adesse inter se gratulantes, ultro ex stationibus ac vigiliis
 13     III,    6,  42|          agrum transferri, belloque ultro inferendo deterreri hostes
 14     III,    6,  47|            in tribunal escendit, et ultro querente pauca petitore
 15     III,    7,  53|           adeo aequa postulastis ut ultro vobis deferenda fuerint;
 16     III,    8,  60|         terrorem, instructaque acie ultro hostem lacessit. Ubi illi,
 17     III,    8,  62|            in urbem rediturum; sibi ultro per contumelias hostem insultare;
 18     III,    9,  65|          metuant, homines metuendos ultro se efficiunt, et iniuriam
 19      IV,    3,  21|       patribus aut plebi esset, sed ultro Fidenates, qui se primo
 20      IV,    4,  27|     neutiquam volgatae laudis, quod ultro ad oppugnanda castra hostium,
 21      IV,    4,  28|       igitur arma habetis, aut quid ultro bellum intulistis, in otio
 22      IV,    5,  33|        telis pugnandum est, ereptas ultro infertis? Agite, nominis
 23      IV,    6,  60|            publicae esset, tum quod ultro sibi oblatum esset, non
 24       V,    2,   8|           immiscuerant, per legatos ultro citroque missos iure iurando
 25       V,    3,  18|              Quirites, delatum mihi ultro honorem huic petenti meisque
 26       V,    4,  25|      increpant; praesentium, cum se ultro iratis offerrent, verecundiam
 27       V,    4,  27|            fide provocati victoriam ultro detulimus. Sub dicione vestra
 28       V,    5,  31|          adiunctis superbia inflati ultro agros Romanos incursavere;
 29       V,    6,  37|             Galli postquam accepere ultro honorem habitum violatoribus
 30     VII,    2,   9|             multae ante querimoniae ultro citroque iactatae essent,
 31     VII,    4,  28|             Dictator tamen, quia et ultro bellum intulerant et sine
 32    VIII,    4,  23|       redditur ab Samnitibus ferox. ultro incusabant iniurias Romanorum,
 33    VIII,    5,  32|       purgaretque se in vicem atque ultro accusaret, tunc Papirius
 34      IX,    6,  29|          quieturus haud dubie, nisi ultro arma Etrusci inferrent.
 35      IX,    8,  45|        petissent Samnites, oratione ultro citro habita de pace transigi
 36       X,    2,  17|            manet." divendita praeda ultro adhortantes imperatorem
 37       X,    2,  19|            auxilium, quod acciendum ultro fuerit, sua sponte oblatam
 38     XXI,    1,   1| indignantibus quod victoribus victi ultro inferrent arma, Poenis quod
 39     XXI,    2,  21|           fere visendi domos oblata ultro potestas grata erat, et
 40   XXIII,    3,  18|     turribusque ictos amisit. Semel ultro erumpentes agmine elephantorum
 41   XXIII,    4,  26|           terrorem hosti paulo ante ultro lacessenti incussit. Itaque
 42   XXIII,    6,  38|     extemplo agitaretur quemadmodum ultro inferendo bello averterent
 43     XXV,    2,   8|           stationes comprehensique, ultro id petentes, ad Hannibalem
 44     XXV,    3, 15a|        hostibus per conloquia erant ultro ad transeundum hostes vocabant
 45     XXV,    5, 22b|        Campanis atque ita spreta ut ultro contumelias dicerent minarenturque.
 46     XXV,    5,  26|        Hippocratis et Himilconis ut ultro undique oppugnarentur Romani
 47     XXV,    6,  30|            placere legatos commeare ultro citroque: neque recipiendum
 48     XXV,    6,  37|             audax animum adiecit ut ultro castra hostium oppugnaret,
 49     XXV,    6,  37|              si pulsus esset, tamen ultro inferendo arma contemptum
 50     XXV,    6,  38|         atque oppugnati, castra sua ultro oppugnemus. audeamus quod
 51    XXVI,    3,  17|              iam ne iis quidem quae ultro dicta erant stabatur; minusque
 52    XXVI,    5,  30|        habere, totiens id nequiquam ultro offerentes, praeoptasse,
 53    XXVI,    6,  36|            consensum est ut gratiae ultro consulibus agerentur. senatu
 54    XXVI,    7,  41|     arceamus transitu hostes sed ut ultro transeamus transferamusque
 55   XXVII,    6,  30|       Philippus victos victori sibi ultro condiciones ferre, ne antea
 56   XXVII,    8,  46|            agmen erat, offerentibus ultro sese et veteribus militibus
 57  XXVIII,    5,  22|      suppressit. conatus paulo post ultro inferre pedem, ut neminem
 58  XXVIII,    5,  24|             speciem dicto parentium ultro sibi ipsi imperantes servabant.~
 59  XXVIII,    5,  26|             tribunal imperatoris ut ultro territuri succlamationibus
 60  XXVIII,    5,  28|            nec socios populi Romani ultro lacessituri bello: Sucronemne
 61  XXVIII,    6,  30|             proditionem recipiendi, ultro qui eam rem pollicerentur
 62  XXVIII,    8,  41|            prius decedat timor quam ultro aliis inferatur. si utrumque
 63  XXVIII,    8,  42|           nudatam Italiam viderint, ultro ipsi novum exercitum in
 64  XXVIII,    8,  44|                           Sed quid, ultro metum inferre hosti et ab
 65    XXIX,    5,  23|      Carthaginiensem regemque, data ultro citroque fide eosdem amicos
 66     XXX,    1,   3|      abnuere ac spem facere saepius ultro citroque agitantibus rem
 67     XXX,    2,  13|         solum abnuisset Romanam sed ultro bellum intulisset, tum ille
 68     XXX,    5,  30|         manibus victoriam habui, is ultro ad pacem petendam venirem,
 69     XXX,    7,  42|        populatione sociorum, partim ultro accusantium quidem et socios
 70    XXXI,    1,   7|        misso cum classe Laevino qui ultro ei bellum inferret, in Macedonia
 71    XXXI,    2,  14|           bellum decretis civitatis ultro indicendo factum. Attalus
 72    XXXI,    2,  18|            rex ab Attalo et Rhodiis ultro se bello lacessitum diceret, '
 73    XXXI,    2,  18|             Abydeni quoque' inquit 'ultro tibi intulerunt arma?' insueto
 74    XXXI,    4,  31|        socias nobis urbes venissem, ultro accusando Romanos, defensionem
 75   XXXII,    3,  21|        exemplo simus. 'nolite, quia ultro Romani petunt amicitiam,
 76   XXXII,    3,  21|         omnibus votis petendum erat ultro offertur, fastidire. Non
 77  XXXIII,    1,   9|          ante pedem referentes tunc ultro territis instabant patiebantur.
 78  XXXIII,    2,  16|        dabat disserverunt; postremo ultro aliquid etiam queri et castigare
 79   XXXIV,    1,   4|             purpuram data et oblata ultro non accipiebant. si nunc
 80   XXXIV,    3,  23|           tulisse opem, non rogatos ultro adversus tyrannum Nabim
 81   XXXVI,    1,   3|         aequum censuissent; Aetolos ultro sibi bellum indixisse, cum
 82   XXXVI,    1,   5|           mittendis legatis, partim ultro ad eum veniebant, sicut
 83   XXXVI,    4,  32|             Athamania pulsum missis ultro ad Diophanen praetorem Achaeorum
 84  XXXVII,    2,  10|             oblata erat, substitit. ultro citroque nuntii cursare,
 85  XXXVII,    5,  35|            multis ante legationibus ultro citroque nequiquam de pace
 86  XXXVII,    7,  51|       certatum, et imperia inhibita ultro citroque, et pignera capta,
 87 XXXVIII,    1,   5|             et diurnis in stationes ultro terrorem inferebant. In
 88 XXXVIII,    4,  38|          qui sociorum populi Romani ultro bellum inferent Antiocho,
 89   XXXIX,    1,   9|          aut rei aut famae damnosa: ultro enim amatus appetitusque
 90   XXXIX,    2,  21|     Celtiberi ad Calagurrim oppidum ultro lacessiverunt proelio Romanos.
 91   XXXIX,    2,  26|           finiri. de iniuriis, quas ultro citroque illatas querantur,
 92   XXXIX,    2,  28|        antea tenuissem, pollicentem ultro Antiochum in mercedem societatis
 93   XXXIX,    5,  44|          vectigalia summis pretiis, ultro tributa infimis locaverunt.
 94      XL,    1,  12|          dies noctesque insidietur, ultro mihi non insidiatoris modo
 95      XL,    2,  23|             eius captaret, in omnia ultro suam offerens operam, fide
 96      XL,    3,  27|       vallum Romanum subit, obsidet ultro et oppugnat, quem scrutantes
 97      XL,    4,  40|             detractisque frenis bis ultro citroque cum magna strage
 98      XL,    4,  58|       decederent via. inde iniuriae ultro citroque fieri, quarum in
 99    XLII,    1,   5|         inter ipsos fides obsidibus ultro citroque datis firmata est.
100    XLII,    1,   8|          tum quoque oppugnatos, non ultro inferentis bellum, deditos
101    XLII,    1,  12|           non petentem, sed petitum ultro; sororem dedisse Prusiae
102    XLII,    4,  50|            reciperare, sed timendus ultro iis esse, quos nunc timeret,
103    XLII,    5,  62|             mentionem pacis facere; ultro mox quaesituros, quod oblatum
104   XLIII,    1,   4|      amentiam conferentibus, qui se ultro ad poenam ipsi obtulissent,
105   XLIII,    1,   6|        propenso animo et, quae ipse ultro pollicitus sit, praestaturum
106   XLIII,    2,  16|   censoribus publica vectigalia aut ultro tributa conduxissent, ad
107   XLIII,    2,  16|            publica vectigalia [aut] ultro tributa C. Claudius et Ti.
108    XLIV,    2,  23|        pactus esset, ita ut obsides ultro citroque darentur, Pantauchum
109     XLV,    2,  22|            fecerunt. Antiochus ipse ultro, ab Aetolis, hostibus vestris,
110     XLV,    3,  27|           tradidissent urbem petita ultro societate Romana, defecerant