Lib. Cap. Par.

  1       I,    5,  25|    faventium solet Romani adiuvant militem suum; et ille defungi proelio
  2      II,    2,  10|          precor, haec arma et hunc militem propitio flumine accipias."
  3      II,    3,  25|         tandem ad erumpendum signo militem avidum certaminis emittit.
  4      II,    3,  28|         plebem posse; nunquam unum militem habituros ni praestaretur
  5      II,    3,  32|        iurassent sacramento teneri militem rati, per causam renovati
  6      II,    5,  42|            anno Volscis Aequisque, militem praeda fraudavere. Quidquid
  7      II,    5,  44|           in castra quoque Romanum militem sequi. Proximo bello in
  8      II,    5,  51|           res fuit, meliorem tamen militem, recepto pristino animo,
  9      II,    5,  55|       ordines duxisset, negaret se militem fieri debere, lictor missus
 10      II,    5,  59|       appareret capi tantum castra militem Romanum noluisse, alioqui
 11      II,    5,  64|        manere in tentoriis quietum militem iussisset, Hernicorum cohortem
 12     III,    2,  12|            exstitisse; suum primum militem fuisse, se saepe vidente
 13     III,    2,  18|         rei sensus non pervenit ad militem; prius vicit quam se pugnare
 14     III,    4,  28|            in unum conici iubeant, militem cum armis valloque redire
 15     III,    4,  30|           metus perculit ut scribi militem tribuni sinerent, non sine
 16     III,    6,  42|       Tusculi digressos in castris militem habere, castra alia a Fidenis
 17     III,    8,  62|    hostibus fore? Ubi haec fremere militem in castris consul sensit,
 18      IV,    2,  10|          in diem frumento aluisset militem, postquam saeptus vallo
 19      IV,    4,  26|         ante muniendi exercendique militem cura ducibus erat. Eo plus
 20      IV,    5,  33|         equorumque aufert. Ea quae militem terruerat species nihil
 21      IV,    5,  33|           recentissimum ad laborem militem, quia ultimo proelio advenerat.~ ~
 22      IV,    5,  34|          penetraverat, - cupientem militem discurrere ad praedam, spe
 23      IV,    6,  50|            ad vociferantem quendam militem lictore cum inde clamor
 24      IV,    6,  59|             A cetera praeda Fabius militem abstinuit, donec collegae
 25       V,    1,   2|           naturali urbem tutantes, militem Romanum in opere ac labore,
 26       V,    1,   6|     plurimum intererat, insuescere militem nostrum non solum parata
 27      VI,    1,   3|      praesidio relicto, arma secum militem ferre iubet. Ita expedito
 28      VI,    2,  10|     quaesitumque cur per eos annos militem ex instituto non dedissent.
 29      VI,    3,  16|          incolitis, sicine vestrum militem ac praesidem sinitis vexari
 30     VII,    2,  11|         verecundia misericordiaque militem accendebant. Magna utrimque
 31     VII,    2,  13|          imperiis oboedientissimum militem, "si licet, dictator" inquit, "
 32     VII,    2, 17a|          praelatis incessu furiali militem Romanum insueta turbaverunt
 33     VII,    4,  24|            exoriente acie integrum militem adversus victorem hostem
 34     VII,    4,  26|           geritur. Camillus laetum militem victoria tribuni, laetum
 35     VII,    6, 37b|           hostium succedit. Ibi ut militem in vallo vidit missique
 36     VII,    6, 37b|      hostis, frumentatum per agros militem duci: interim quieto Romano,
 37    VIII,    1,   4|     tempestatis patientiam negando militem; quis dubitat exarsisse
 38    VIII,    2,  8b|         poenae oboedientiorem duci militem; et praeterquam quod custodiae
 39    VIII,    2,  8b|        triarios ducebat, veteranum militem spectatae virtutis, secundum
 40    VIII,    4,  19|        propinqua castra haud aegre militem a multa caede est tutatus;
 41    VIII,    5,  33|      hominem, non centurionem, non militem, violatum; Papirium tamquam
 42      IX,    3,  15|         intra moenia relinquerent; militem se cum singulis vestimentis
 43      IX,    5,  23|           equitum novoque exercitu militem celavit et, tamquam nulla
 44      IX,    5,  23|  direptaque, quorum praeda onustum militem in Romana castra dictator
 45      IX,    8,  40|           a ducibus erant horridum militem esse debere, non caelatum
 46      IX,    8,  41|         pensum et binae tunicae in militem exactae; ea merces indutiarum
 47      IX,    8,  43|         frumentoque et singulis in militem tunicis. Ab senatu ad Marcium
 48      IX,    8,  43|            qui probe scirent novum militem hostium inter perculsos
 49      IX,    8,  43|           stipendio ac singulis in militem tunicis ad senatum pacis
 50       X,    4,  34|           invadendi deserta moenia militem detinet, ne quam occultam
 51       X,    5,  44|  oppugnationes, quarum per excidia militem locupletare praeda et hostem
 52     XXI,    1,   8|            omitti cogebat nudumque militem ad insequentes ictus praebebat.~ ~
 53     XXI,    1,  11|   mittendis, Hannibal, quia fessum militem proeliis operibusque habebat,
 54     XXI,    6,  52|          eam iram, simul ut praeda militem aleret, duo milia peditum
 55     XXI,    7,  60|         vilium mancipiorum; castra militem ditavere, non eius modo
 56    XXII,    2,  12|        territum pristinis cladibus militem minus iam tandem aut virtutis
 57    XXII,    4,  23|          pondo bina et selibras in militem praestaret. Ducentis quadraginta
 58    XXII,    7,  54|        castra Romana nec ducem nec militem esse; Hannibalis Apuliam,
 59    XXII,    8,  59|          ex Cannensi pugna Romanum militem restare, tunc demum pacti
 60   XXIII,    1,   5|           et linguae prope humanae militem trahit. Hunc natura et moribus
 61   XXIII,    4,  25|        dictatoris legionibus reici militem minimi quemque roboris nullo
 62   XXIII,    6,  43|      adducturum. Iis populandis et militem suum repleturum se et metu
 63   XXIII,    6,  45|        Cannas viderit habueritque; militem alium profecto se in hiberna
 64    XXIV,    2,  15|    mancipia Romana et ex ergastulo militem verbis obtereret, postremo
 65    XXIV,    4,  31|          aura mobile volgus esset, militem nancti ex eo numero qui
 66    XXIV,    6,  49|      insigne est quod mercennarium militem in castris neminem antequam
 67    XXVI,    1,   1|     Sicilia praeesset, dum ne quem militem legeret ex eo numero quibus
 68    XXVI,    5,  28|    scribere consules iussi ne quem militem facerent qui in exercitu
 69    XXVI,    7,  39|          expediendumque remigem ac militem ad imminens certamen satis
 70   XXVII,    3,   9|          annum senescere Cannensem militem, moriturum ante quam Italia
 71   XXVII,    8,  46|          via ac vigiliis reficeret militem Nero, simul et ad noscendum
 72  XXVIII,    1,   2|            ob id occulta considere militem et cibum capere iubet; interim
 73  XXVIII,    3,  15|     collium ac revocare in ordines militem coeperant cunctantibus in
 74    XXIX,    2,   8|           inter se ducem in ducem, militem in militem rabie hostili
 75    XXIX,    2,   8|         ducem in ducem, militem in militem rabie hostili vertit.~ ~
 76     XXX,    4,  20|      cruentum ab Cannensi victoria militem Romam duxisset; Scipionem
 77     XXX,    5,  29| reficiendum ex iactatione maritima militem paucis diebus sumptis, excitus
 78     XXX,    6,  32|            alicuius pugnae memoria militem venerat referebat: Scipio
 79    XXXI,    1,   8|           duceret: invitum ne quem militem veterem ducendi ius esset.
 80    XXXI,    6,  49|          Gallis pugnaverit, si non militem, lixam saltem fuisse quem
 81   XXXII,    4,  28|   dimitterent veterem ex Hispaniis militem; et terminare iussi qua
 82   XXXIV,    2,  13|          essent, ipsi nullum in ea militem haberent, tamen addi hoc
 83   XXXIV,    6,  60|            Italiam et commeatus et militem praebituram externo hosti;
 84    XXXV,    1,   2|           decernerent, ad quam cum militem ab se ipso scriptum ex senatus
 85    XXXV,    2,  12|            tyrannidem dicere: inde militem, inde naves navalesque socios
 86   XXXVI,    5,  35|            fuisse satis constabat; militem tamen nullum Antiocho dederant;
 87   XXXVI,    5,  38|        usque ad lucem intra vallum militem instructum tenuit intentus,
 88   XXXVI,    5,  43|        relinquentis, nihil praeter militem atque arma habituras. multum
 89  XXXVII,    4,  28|       revocaturum se a populatione militem; si minus, pro hostibus
 90  XXXVII,    6,  42|       interpositi quidem elephanti militem Romanum deterrebant, adsuetum
 91 XXXVIII,    2,  14|    cohiberetque a populatione agri militem, et in corona aurea quindecim
 92 XXXVIII,    2,  22|          et conquiescere paulisper militem iubet; simul strata per
 93 XXXVIII,    2,  23|      direptione praedaque abstinet militem; sequi pro se quemque et
 94 XXXVIII,    4,  38|    oportebit, recte restituito. Ne militem neu quem alium ex regno
 95   XXXIX,    1,   1|           erat; nec alia provincia militem magis ad virtutem acuebat.
 96   XXXIX,    1,   1|        Liguribus omnia erant, quae militem excitarent, loca montana
 97   XXXIX,    1,   2|    provincia effecerat, ne in otio militem haberet, viam a Bononia
 98   XXXIX,    3,  31|         inferre signa et confestim militem sequi. renovatur ab omnibus
 99      XL,    3,  35|   hibernacula lecturum neque novum militem ferocissimo hosti obiecturum.'~ ~
100     XLI,    2,   8|        oppida, deserti agri nullum militem dare possint. Fregellas
101    XLII,    2,  27|      Latini nominis exigeret. hunc militem qui Brundisi acciperet atque
102    XLII,    3,  34|         exercitus scribit, idoneum militem iudicabit, numquam sum excusaturus.
103    XLII,    5,  55|          agros, satis iam refectum militem ad Larisam ducit. inde cum
104   XLIII,    2,  14|   difficilem esse; neminem invitum militem ab iis fieri. Id ut ita
105    XLIV,    2,  20|     gerendis intervenisse. in otio militem ali, nec plus quam VI <dierum>
106    XLIV,    3,  34|      secreto iactare consilia sua. militem haec tria curare debere,
107    XLIV,    3,  38|            nihilne interest, utrum militem, quem neque viae labor eo
108     XLV,    3,  35|           illum dare non potuisse: militem honorem dare posse. ne speraret