Lib. Cap. Par.

  1      II,    2,   7|     triumphansque inde Romam rediit. Collegae funus quanto tum potuit
  2      II,    2,   7|              consul laudare fortunam collegae, quod liberata patria, in
  3      II,    2,   8|            esset, tum deinde comitia collegae subrogando habuit. Creatus
  4      II,    3,  27|          insita superbia animo et ut collegae vanam faceret fidem, quam
  5      II,    3,  27|             et insectante ambitionem collegae, qui populari silentio rem
  6      II,    5,  41|      vaticinantem audiebat pestilens collegae munus esse; agros illos
  7      II,    5,  43|          consules acrius quam ipsius collegae coorti sunt, auxilioque
  8      II,    5,  47|           Funera deinde duo deinceps collegae fratrisque ducit, idem in
  9      II,    5,  51|         pridie pepulerat, interventu collegae ipse exercitusque est servatus.
 10      II,    5,  54|        sacratae leges haberent morte collegae monitos. Nec patres satis
 11      II,    5,  60|          lenior, et saevitia infelix collegae quo is magis gauderet ingenio
 12     III,    2,  13|            Verginio comitia habente, collegae appellati dimisere concilium.
 13     III,    3,  19|               instare C. Claudio, ut collegae deos manes fraude liberaret,
 14     III,    3,  19|         Volscos et Aequos mihi atque collegae legiones ducere in animo
 15     III,    5,  35|            se plebi venditare, donec collegae quoque, qui unice illi dediti
 16     III,    5,  36|       priores decemviri appellatione collegae corrigi reddita ab se iura
 17     III,    7,  49|               Sp. Oppius, ut auxilio collegae esset, in forum ex altera
 18     III,    8,  58|         Oppique tribuni publicavere. Collegae eorum exsilii causa solum
 19     III,    8,  62|           esse, talis fuit; consilio collegae, virtute militum victoria
 20     III,    9,  64|              habiturum, pugnarentque collegae ut liberas tribus in suffragium
 21      IV,    2,  10|        consul togatus armati gloriam collegae, quia concordiae pacisque
 22      IV,    5,  42|             dixit. Quem cum quattuor collegae inspectante populo Romano
 23      IV,    6,  50|            tribunis militum de morte collegae per senatum quaestiones
 24      IV,    6,  53|          iustiorem causam resistendi collegae. Itaque cum res diu ducta
 25      IV,    6,  53|              adversus intercessionem collegae dilectus causa detractantibus
 26      IV,    6,  59|             militem abstinuit, donec collegae venirent, ab illis quoque
 27       V,    2,   9|          locum iniuriae quaerere, et collegae aut facient quod censet
 28      VI,    2,  6b|          consulari potestate rediit; collegae additi quinque, Ser. Cornelius
 29      VI,    2,  6b|         fuisse si privatus esset; et collegae fateri regimen omnium rerum,
 30      VI,    2,  6b|              rerum omnium urbanarum, collegae facimus.' Cunctis in partes
 31      VI,    4,  22|             militum creavere. additi collegae A. et L. Postumii Regillenses
 32      VI,    4,  22|             tam e re publica quam ut collegae materia ad omnem laudem
 33      VI,    4,  23|         poterat, aetate auctoritatem collegae, iuvenibus bella data dictitans
 34      VI,    4,  23|          regere consuesse, non regi: collegae imperium se non posse impedire.
 35      VI,    4,  25|            qua moderatione animi cum collegae levavit infamiam tum sibi
 36     VII,    2,  11|         Poetelius Balbus consul, cum collegae eius M. Fabio Ambusto Hernici
 37    VIII,    2,   9|              Manlium iubet matureque collegae se devotum pro exercitu
 38    VIII,    2,  10|         Manlius consul audito eventu collegae, cum, ut ius fasque erat,
 39    VIII,    2,  12|          repente omisso consul, quia collegae decretum triumphum audivit,
 40      IX,    3,  13|          obsidione delegata in curam collegae vacuus per agros cuncta
 41      IX,    4,  18|           rerum circumegit se annus; collegae nunc temeritas, nunc pravitas
 42      IX,    7,  34|        deinceps censores post mortem collegae se magistratu abdicarunt.
 43      IX,    7,  34|  Approbantibus sex tribunis actionem collegae, tres appellanti Appio auxilio
 44      IX,    8,  42|         invenio. Creatus consul, cum collegae novum bellum, Sallentini
 45      IX,    8,  43|          Hernicis subactis maturavit collegae venire auxilio, moram certaminis
 46       X,    2,  19|            imperatorem suum orare ne collegae auxilium, quod acciendum
 47       X,    2,  19|         adversus eximiam eloquentiam collegae visus esset, cavillansque
 48       X,    2,  19|       consensu Volumnius "quoniam in collegae voluntate interpretanda"
 49       X,    2,  19|          pugnante seu quieto se fore collegae victoriam; deinde veritum
 50       X,    2,  19|         velut instigante dea et ipse collegae et exercitus virtutem aequavit
 51       X,    3,  22|            ultimum discrimen suis et collegae certaminibus nuper ventum
 52       X,    3,  24|              consulatibus censuraque collegae, nec gloria magis rerum,
 53       X,    3,  24|            exstincturum. Postremo se collegae honores praemiaque concessurum
 54       X,    3,  29|          Fabi consulis ad praesidium collegae missi. Ibi auditur P. Deci
 55       X,    3,  29|              Tum Fabius audita morte collegae Campanorum alam, quingentos
 56       X,    3,  29|        Fabius dimissis ad quaerendum collegae corpus spolia hostium coniecta
 57       X,    3,  29|            aliarum rerum cura Fabius collegae funus omni honore laudibusque
 58       X,    4,  33|            Sora in Samnium ad castra collegae perrexit. Inde postquam
 59       X,    4, 37a|         partim suos inimicos, partim collegae amicos ad solacium aequatae
 60       X,    5,  39|          spatio aberant, et absentis collegae consilia omnibus gerendis
 61       X,    5,  46|            clarum de Samnitibus quam collegae triumphus fuerat, ita cumulo
 62       X,    5,  46|         atque equitibus, malignitate collegae gratius accipientibus munus,
 63     XXI,    6,  51|              ut primo quoque tempore collegae ferret auxilium missae traduntur.
 64     XXI,    6,  51|          profectus ad Trebiam flumen collegae coniungitur.~ ~52.
 65     XXI,    6,  53|        fecisse?" Haec adsidens aegro collegae, haec in praetorio prope
 66    XXII,    2,   9|      ignobili expugnato, postquam de collegae exercitusque caede audivit,
 67    XXII,    4,  27|        habitura quamcumque temeritas collegae habuisset; sibi communicatum
 68    XXII,    5,  35|          eius essent comitia rogando collegae. Tum experta nobilitas parum
 69    XXII,    5,  35|          consul fuerat et damnatione collegae sui prope ambustus evaserat,
 70    XXII,    6,  38|         hostem vidisset perfecturum. Collegae eius Pauli una, pridie quam
 71    XXII,    6,  39|               Aemili, haberes aut tu collegae tui esses similis, supervacanea
 72    XXII,    6,  39|         firmus steteris, si te neque collegae vana gloria neque tua falsa
 73    XXII,    6,  42|            iam efferenti porta signa collegae iussit. Quod quamquam Varro
 74    XXII,    6,  49|        consulatu sim [aut] accusator collegae exsistam ut alieno crimine
 75    XXII,    8, 57b|        classe tradita P. Furio Philo collegae paucos post dies Canusium
 76   XXIII,    5,  31|           homines uti consul comitia collegae creando haberet; deinde
 77    XXIV,    6,  44|              iurisdictione M. Atilio collegae, praetori urbano, mandata
 78    XXVI,    1,   3|             tribuni plebis appellati collegae negarunt se in mora esse
 79    XXVI,    5,  29|        potestate mox futuri sint, si collegae nihil intersit mutare se
 80    XXVI,    5,  29|   praeiudicium; nam cum extra sortem collegae optionem dari provinciae
 81   XXVII,    5,  26|           movit ea res Marcellum, et collegae 'quin imus' inquit 'ipsi
 82   XXVII,    5, 28a|          sepelit. Crispinus et morte collegae et suo volnere territus,
 83   XXVII,    6,  29|              Romam litteras de morte collegae scripsit quantoque ipse
 84   XXVII,    7,  35|              crescendi ex se inimico collegae potestas fieret. vicit tamen
 85  XXVIII,    2,   9|        merito anteibat tantum honore collegae cesserat, gloriam auxit.
 86  XXVIII,    3,  10|         acciperet, et Q. Mamilius ut collegae iurisdictione tradita Galliam
 87    XXIX,    7,  37|            tribum Arniensem et nomen collegae ventum est, vendere equum
 88    XXIX,    7,  37|           aerarios relinquebat dedit collegae nomen. deinde M. Livius
 89  XXXIII,    3,  22|       meritum triumphum impetrasset, collegae eundem honorem immeritum
 90  XXXIII,    4,  37| Comensibusque; Boiorum triumphi spem collegae reliquit, quia ipsi proprie
 91    XXXV,    1,   6|     Cornelium consulem, qui litteras collegae ad senatum missas deferrent
 92    XXXV,    3,  23|              idem praetor L. Valerio collegae scriberet periculum esse
 93  XXXVII,    1,   1|          audacter senatui, renuntiat collegae facturum se, quod is censeret.
 94 XXXVIII,    4,  35|             redire placuit, eique et collegae Cn. Manlio imperium in annum
 95 XXXVIII,    5,  48|              Scipio, qui legati ius, collegae maiestatem et apud fratrem
 96   XXXIX,    1,   5|          alii castigare. Ti. Gracchi collegae plurimum oratio movit. ne
 97   XXXIX,    1, 20a|        numerus peditum equitumque et collegae decretus erat. exercitus
 98   XXXIX,    3,  32|              felicitatem virtutemque collegae in Liguribus Ingaunis aequavit
 99      XL,    4,  39|             eunti L. Postumio Albino collegae Gracchus mandaverat, ut
100     XLI,    2,  10|             quod se dedecoris socium collegae fecisset, ad extremum utrumque
101     XLI,    2,  10|       venerat, Aquileiam redit. inde collegae scripsit, ut militum novorum
102     XLI,    3,  16|          primum per auspicia posset, collegae subrogando comitia habere
103    XLII,    2,  27|         explendum deesset, C. Memmio collegae in Siciliam scriberet, ut
104   XLIII,    2,  12|       trecenos. Latinorum maior quam collegae decretus numerus, peditum
105    XLIV,    2,  19|            exituros esse. C. Licinio collegae suo fore curae se absente,
106     XLV,    1,   2|            res posceret, C. Licinius collegae ferret opem --, hos omnes