Lib. Cap. Par.

  1      IX,    4,  19|         Macedonem hostem adversus Antiochum Philippum Persen non modo
  2     XXX,    6,  37|          praeparata nave ad regem Antiochum extemplo profectum tradant,
  3   XXXII,    2,   8|   dixerunt ne id praestare ei per Antiochum regem ultra non liceret:
  4   XXXII,    2,   8|     terrestribusque regnum Attali Antiochum invasisse. Itaque Attalum
  5   XXXII,    2,   8|          missuros Attalo adversus Antiochum, socium et amicum populi
  6   XXXII,    2,   8|          Romanos esse; legatos ad Antiochum missuros qui nuntient Attali
  7  XXXIII,    2,  13|        maturandae pacis quam quod Antiochum bellum transitumque in Europam
  8  XXXIII,    2,  18|           nisi aliquanto post per Antiochum potuit. haec in Thessalia,
  9  XXXIII,    4,  31|          Romani quam pro Philippo Antiochum dominum accipere. postremo
 10  XXXIII,    4,  35|          et L. Terentius ad regem Antiochum, Cn. Cornelius ad Philippum.
 11  XXXIII,    4,  38|           mirari neque suscensere Antiochum debere, si spem libertatis
 12  XXXIII,    4,  39|         senatu ad dirimenda inter Antiochum Ptolomaeumque reges certamina,
 13  XXXIII,    4,  39|   pericula ac labores exhausisse, Antiochum belli praemia habere. sed
 14  XXXIII,    4,  41|         cui legatio ad duos reges Antiochum Ptolomaeumque mandata erat,
 15  XXXIII,    5,  44|       adventum decem legatorum in Antiochum regem conversae. hi expositis
 16  XXXIII,    5,  45|     audirentur, maior res quod ad Antiochum attineret, maturanda magis,
 17  XXXIII,    5,  45|       litterasque ab Hannibale ad Antiochum missas et ab rege ad eum
 18  XXXIII,    5,  49|      litteras nuntiosque ab eo ad Antiochum et Aetolos missos consiliaque
 19  XXXIII,    5,  49| Carthaginis, nec alio eum quam ad Antiochum regem profectum: haud quieturum
 20   XXXIV,    4,  37|     vocibus incitatus tyrannus et Antiochum Aetolosque adiuturos pronuntiat
 21   XXXIV,    6,  58|         Chersonesi urbibus arceri Antiochum, <cum> quae Seleucus, proavus
 22   XXXIV,    6,  58|            ita recuperata, deduci Antiochum et Romanos abstinere Asia,
 23   XXXIV,    6,  58|      amicitiam expetere Romanorum Antiochum, sed quae impetrata gloriae
 24   XXXIV,    6,  60|          bellum haud dubie parare Antiochum Hannibale ministro attulerunt
 25   XXXIV,    6,  60|     patria profugus pervenerat ad Antiochum, sicut ante dictum est,
 26    XXXV,    2,  12|           primo in spe fuerant et Antiochum in vacuam Europae possessionem
 27    XXXV,    2,  12|   Dicaearchus frater praetoris ad Antiochum est missus. tyranno Lacedaemonio
 28    XXXV,    2,  13|   Sulpicius et P. Villius, qui ad Antiochum, sicut ante dictum est,
 29    XXXV,    2,  13|            cupidus belli adversus Antiochum Eumenes erat, gravem, si
 30    XXXV,    2,  15|        causa modo superiorem esse Antiochum quod nihil aequi postularent
 31    XXXV,    2,  18|         omnes deos solitus sit ut Antiochum sibi darent adiutorem; cuius
 32    XXXV,    3,  20|          quidem sermonibus hostem Antiochum, sed nihildum ad id bellum
 33    XXXV,    3,  20|         parari; ceterum legati ad Antiochum missi expectabantur, et
 34    XXXV,    3,  23|    Eumenis fratris, qui nuntiavit Antiochum regem Hellespontum cum exercitu
 35    XXXV,    4,  31|         partis alicuius animos ad Antiochum avertissent. minimum operae
 36    XXXV,    4,  31|     nequiquam ea facta, si Aetoli Antiochum in Philippi regiam adducerent
 37    XXXV,    4,  32|          gentis, quem miserant ad Antiochum, redierat inde Menippumque
 38    XXXV,    4,  32|     Philippi potuisse intervenire Antiochum: sua quemque habiturum fuisse
 39    XXXV,    4,  35|           extemplo spei implevit: Antiochum iam transisse in Europam,
 40    XXXV,    5,  41|          eam esse bellum adversus Antiochum regem omnes sciebant - provinciae
 41    XXXV,    5,  43|      postquam Demetriadem venisse Antiochum allatum est, concilio indicto
 42    XXXV,    5,  49|         antea ignorasset quae res Antiochum et Aetolos coniunxisset,
 43    XXXV,    5,  50|       Athenis res, trahentibus ad Antiochum quibusdam spe largitionum
 44   XXXVI,    1,   3|          oppugnatum issent, regem Antiochum in Europam ad bellum populo
 45   XXXVI,    1,   7|          ad exciendum in Graeciam Antiochum dicere est solitus, ante
 46   XXXVI,    2,   8|       Baebium propraetorem misit, Antiochum in Thessaliam impetum fecisse;
 47   XXXVI,    3,  16|       Heracleam sese incluserunt. Antiochum, cui, priusquam hostem cerneret,
 48   XXXVI,    3,  17|        sese incluserit? sed neque Antiochum tuebuntur angustiae, nec
 49   XXXVI,    4,  24|        Aetolorum, quo accersendum Antiochum censuerant, T. Quinctio
 50   XXXVI,    4,  26|         Hypatam coacto legatos ad Antiochum miserunt, inter quos et
 51   XXXVI,    4,  29|        qui primum Romanos, deinde Antiochum in Graeciam adduxissent.
 52   XXXVI,    4,  31|           post fugatum ex Graecia Antiochum legatis Achaeorum lenius
 53   XXXVI,    5,  41|           et multo maiorem causam Antiochum quam Aetolos esse; neque [
 54   XXXVI,    5,  42|    rediret regnum - audiebat enim Antiochum Ephesi navales terrestrisque
 55  XXXVII,    1,   3|           quod M'. Acilius consul Antiochum regem Graecia expulisset,
 56  XXXVII,    1,  4a|           faceret, quia fama erat Antiochum post proelium navale maiorem
 57  XXXVII,    2,   6|           quaerens Asiam et regem Antiochum spectabat, iusseratque Athenienses
 58  XXXVII,    2,   9|         seditio orta quibusdam ad Antiochum multitudinis animos avocantibus.
 59  XXXVII,    2,   9|          plebem in contionibus ad Antiochum trahebat; senatus et optimates
 60  XXXVII,    3,  15|        unius belli, quod adversus Antiochum sit, curam posse, et eam
 61  XXXVII,    6,  49|            Acilii sententiam, qui Antiochum Aetolosque devicerat, factum
 62  XXXVII,    7,  52|         gessissent, quodque regem Antiochum fusum fugatumque et exutum
 63  XXXVII,    7,  53|          ultra Tauri iuga emostis Antiochum, ut ipsi teneretis eas terras,
 64  XXXVII,    7,  54|          Philippum, nunc adversus Antiochum belli, quid feceritis Philippo
 65  XXXVII,    7,  57|          M'. Acilius Glabrio, qui Antiochum ad Thermopylas Aetolosque
 66  XXXVII,    7,  59|        imperatorem imperatori aut Antiochum ducem Hannibali conferres.
 67 XXXVIII,    1,   3|        esse Aetolis fama adfertur Antiochum in Asia victum ab Romanis;
 68 XXXVIII,    1,   8|         pacem petere. Imitarentur Antiochum in petenda pace, quem in
 69 XXXVIII,    1,  10|      tempestatem coortam, quae ad Antiochum eos sicuti in scopulum intulisset.~ ~
 70 XXXVIII,    2,  12|         qui et auxiliis iuvissent Antiochum, et adeo indomita haberent
 71 XXXVIII,    2,  13|       Romano tantum militi pactum Antiochum ut daretur frumentum Seleucus
 72 XXXVIII,    4,  37|      pecunia noxam, quod auxiliis Antiochum iuvisset. Huic sescenta
 73 XXXVIII,    4,  37|           tempus petens, ut regem Antiochum de urbe tradenda consuleret.
 74 XXXVIII,    5,  45|         ut eam pacem turbaret, et Antiochum, si sui potestatem fecisset,
 75 XXXVIII,    5,  48|       fuissent; ex quibus praeter Antiochum, cum quo pacem pepigerat
 76 XXXVIII,    6,  53|           vectigalem nobis fecit, Antiochum - recipit enim fratrem consortem
 77 XXXVIII,    6,  58|         signis collatis L. Scipio Antiochum devicisset, aeger P. Scipio
 78 XXXVIII,    6,  59|          proxima Europae tenuisse Antiochum. Ea quanta regio orbis terrarum
 79   XXXIX,    2,  22|          Asiam ad dirimenda inter Antiochum et Eumenem reges certamina
 80   XXXIX,    2,  28|      tenuissem, pollicentem ultro Antiochum in mercedem societatis sim
 81   XXXIX,    2,  28|  restituuntur. Eumenes tamquam ad Antiochum spoliandum me venit, et
 82      XL,    1,   8|           P. et L. Scipionum, qui Antiochum devicerunt, patris patrique
 83      XL,    3,  27|    Hannibalem, qui Philippum, qui Antiochum, maximos aetatis nostrae
 84    XLII,    2,  26|      rettulerunt Eumenen Aeginae, Antiochum in Syria, Ptolemaeum Alexandriae
 85    XLII,    3,  29|        tutores et bellum adversus Antiochum parabant, quo vindicarent
 86    XLII,    3,  32|     Macedonico bello aut adversus Antiochum in Asia stipendia fecerant.
 87    XLII,    3,  34|           qui adversus Aetolos et Antiochum regem est missus. a M'.
 88    XLII,    3,  42|         mox, qui arguat nequiquam Antiochum ultra iuga Tauri emotum;
 89    XLII,    4,  50|       finitimum regem inposuisse; Antiochum progeniemque eius ultra
 90    XLIV,    2,  19|           merita populi Romani in Antiochum, eam apud omnes reges gentesque
 91    XLIV,    2,  19|      reges bellum miserunt. prius Antiochum, dein Ptolemaeum adire iussi
 92    XLIV,    2,  24|       tempore et ad Eumenen et ad Antiochum communia mandata, quae subicere
 93    XLIV,    2,  24|        etiam Philippo, patre suo, Antiochum oppugnatum; in se nunc et
 94    XLIV,    2,  24|      Eumeni honore praeferri, iam Antiochum victorem ab Aegypto, praemio
 95    XLIV,    2,  24|           omnium regum hostes. ad Antiochum aperta mandata erant; ad
 96     XLV,    1,  11|        iis confirmaret. suspectum Antiochum effecerat, quod cetera Aegypto
 97     XLV,    1,  11|      inopia erat. his cum laetari Antiochum conveniens esset, si reducendi
 98     XLV,    1,  13|         ea legatio, quae missa ad Antiochum erat, Romam redit; rettulit
 99     XLV,    1,  13|          responsum> ab senatu est Antiochum recte atque ordine fecisse,
100     XLV,    2,  16|  Sempronio consulibus ob devictum Antiochum regem data ad omnia pulvinaria
101     XLV,    2,  23|       quem ad summovendos a bello Antiochum et Ptolemaeum reges misistis,
102     XLV,    2,  24|      vobis pugnavimus. Philippum, Antiochum, Persea tamquam tris sententias
103     XLV,    3,  34|        inter tam opulentos reges, Antiochum Ptolemaeumque, tantum legatorum