Lib. Cap. Par.

  1       I,    7,  39|       quisquam Romanae iuventutis ulla arte conferri potuit, filiamque
  2       I,    9,  54|       Gabina res regi Romano sine ulla dimicatione in manum traditur.~ ~
  3       I,    9,  58|         supplicio non libero; nec ulla deinde impudica Lucretiae
  4      II,    2,   7|          Nunquamne ergo" inquit, "ulla adeo vobis spectata virtus
  5      II,    5,  43|        pestilenti exemplo remedia ulla ab imperatore quaesita sunt;
  6      II,    5,  47|           iam esse Fabii, nec hoc ulla nisi salubri rei publicae
  7      II,    5,  55|       tribunis sine intercessione ulla consules rem peragunt. Tum
  8      II,    5,  58|         exercitum stimulabat. Nec ulla vi domari poterat; tantum
  9     III,    1,   5|         missus. Nihil remissum ab ulla parte curae aut laboris;
 10     III,    2,  14|        quidem incommoda, nedum ut ulla vis fieret, paulatim permulcendo
 11     III,    6,  47|  muliebris plus tacito fletu quam ulla vox movebat. Adversus quae
 12     III,    8,  55|         consulatus popularis sine ulla patrum iniuria nec sine
 13      IV,    1,   4|           iniuria plebis? An esse ulla maior aut insignitior contumelia
 14      IV,    2,   9|      evocata, obsidere parat; nec ulla species cladesque belli
 15      IV,    2,  11|      Rutulis divisus esset, gleba ulla agri adsignaretur. Sic ager
 16      IV,    3,  22|     munita neque in obsidione vis ulla erat, quia frumentum non
 17      IV,    6,  45|          quando nec ordinis huius ulla" inquit, "nec rei publicae
 18      IV,    6,  59|         ad Anxur oppugnandum sine ulla populatione accessit. Anxur
 19       V,    2,  10|         hiemis discrimen esse, ne ulla quies unquam miserae plebi
 20       V,    6,  38|          intactique fugerunt; nec ulla caedes pugnantium fuit;
 21      VI,    2,  6b|        ubi vellent. Desierant iam ulla contemni bella. Itaque senatus
 22      VI,    4,  23|  praesentis dimicationis fortunam ulla res praeterquam unius viri
 23      VI,    5,  33|       tergo urgeret nec ad pugnam ulla vis nec ad fugam loci quicquam
 24     VII,    4,  28|            traduntur; et res haud ulla insigni ad memoriam causa
 25     VII,    5,  33|            inde plus quam ex alia ulla re terroris ortum. Quem
 26     VII,    6, 37b|   Samnitium exercitus, velut haud ulla mora pugnae futura esset,
 27    VIII,    4,  20|           scribere exercitum sine ulla vacationis venia; quin opificum
 28    VIII,    5,  35|          in discrimine fuerunt an ulla post hanc diem essent. non
 29    VIII,    6, 37b|     Romanis fuisse. nec tamen res ulla memorabilis acta; ager Apulus
 30    VIII,    6,  38|         recepta neque recursum ab ulla sit parte. in suo quisque
 31      IX,    2,  7b|      acceperunt; extemploque sine ulla publica auctoritate consensum
 32      IX,    4,  19|         Persen non modo cum clade ulla sed ne cum periculo quidem
 33      IX,    5,  26|      abnuente dictatore sine fine ulla quaestionis suae ius esse.
 34      IX,    8,  39|          dimicatio esse. Nihil ab ulla parte movetur fugae; cadunt
 35       X,    1,   8|    videmus; nec aut tum patriciis ulla iniuria facta est, cum duumviris
 36       X,    2,  14|         Samnitium acies nec parte ulla pelli aut perrumpi potuit;
 37       X,    3,  26|    Etruriam Fabium Deciumque sine ulla mentione sortis provinciarum
 38     XXI,    1,  13|     Postquam nec ab Romanis vobis ulla est spes nec vestra vos
 39     XXI,    3,  27|        traicerentur. Hispani sine ulla mole in utres vestimentis
 40     XXI,    5,  40|           vires vix sustinere vis ulla possit. Effigies immo, umbrae
 41     XXI,    5,  40|         ac populo deos ipsos sine ulla humana ope committere ac
 42     XXI,    6,  54|          capto ante cibo, non ope ulla ad arcendum frigus adhibita,
 43     XXI,    7, 57b|           urbem diriperent; neque ulla, quae in tali re memorabilis
 44     XXI,    7,  59|          erupit. Pugna raro magis ulla saeva aut utriusque partis
 45     XXI,    7,  61|      diffugere; nec obsessos alia ulla res quam iniqua oppugnantibus
 46    XXII,    2,  14|      Sinuessae tecta urentes, nec ulla erat mentio pugnae, "spectatum
 47    XXII,    7,  54|           amissi nuntiabantur nec ulla iam castra Romana nec ducem
 48    XXII,    7,  56|  lugentibus id facere est fas nec ulla in illa tempestate matrona
 49    XXII,    8,  59|        victore aqua arceremur nec ulla iam per confertos hostes
 50   XXIII,    2,  12|         pacis antiquae desiderium ulla alia res quam pax nova finiet.
 51   XXIII,    3,  18|           conatus hostium aut vis ulla aut ars deerat sociis Romanorum.
 52   XXIII,    4,  27|         resisti possit. Itaque si ulla Hispaniae cura esset, successorem
 53   XXIII,    4, 30a|        Poenis victoria stetit nec ulla magis vis obsessos quam
 54    XXIV,    2,   9|         centuriae sine variatione ulla dixerunt; et praetor unus
 55     XXV,    1,   6|       tamen tantum afuit ab eo ut ulla ignominia iis exercitibus
 56     XXV,    4,  21|      aciem exirent; nec res magis ulla tenuit quam spes haud dubia
 57     XXV,    4,  21|        est cunctatus, non tam sua ulla spe quam militum impetu
 58     XXV,    6,  41|       Hannibal procul abesset nec ulla magni discriminis res ad
 59    XXVI,    1,   4|         vincere quam triste vinci ulla parte erat ab obsesso et
 60    XXVI,    1,   6|      ferroque urgerentur nec spes ulla superesset sisti <posse
 61    XXVI,    2,  12| transisset sine fraude esset. nec ulla facta est transitio, metu
 62    XXVI,    7,  40|          ab Agrigento vi aut arte ulla nec quin erumperet ubi vellet
 63    XXVI,    8,  46|         satis creditum foret, nec ulla armatorum statio aut custodia
 64   XXVII,    3,   9|          illos Romanis debere, si ulla pietas, si memoria antiquae
 65   XXVII,    7,  42|         luce obambulaverant parte ulla cernebat, duobus equitibus
 66  XXVIII,    3,  12|         quam Italia modo sed quam ulla pars terrarum bello reparando
 67  XXVIII,    3,  14|  procursum telumve missum aut vox ulla orta. mediam aciem hinc
 68  XXVIII,    4,  19|       Romanum civem militemque in ulla fortuna opportunum iniuriae
 69  XXVIII,    5,  22|      tumultu erumpunt; neque erat ulla satis firma statio opposita,
 70  XXVIII,    6,  32|          natos in eadem terra nec ulla secum societate iunctos
 71  XXVIII,    6,  33|        equitum insidias texit nec ulla mora pugnae facta est. Hispani
 72  XXVIII,    7,  38|       ceterum comitia maiore quam ulla per id bellum celebrata
 73    XXIX,    3,  14|          sibi quisque mallet quam ulla imperia honoresve suffragio
 74    XXIX,    5,  26|     ierant - sed ne priore quidem ulla profectio tanti spectaculi
 75     XXX,    1,   3|         quam, si bellaretur, spes ulla desciturum adferebatur. -
 76     XXX,    2,   8|     stabat quod nec in fuga salus ulla ostendebatur locis ignotis
 77    XXXI,    2,  12|        pertineat facinus vestigia ulla exstare. indigne passus
 78   XXXII,    4,  28|   provincia Macedonia esset neque ulla alia res maius bello impedimentum
 79  XXXIII,    4,  40|     quidem adversa fortuna spolia ulla se petisse aut adversus
 80    XXXV,    1,   1|    diurnae horae accesserant, nec ulla quiete data laborem viae
 81    XXXV,    2,  17|      fecerunt. itaque nec remissa ulla re nec impetrata, aeque
 82    XXXV,    5,  44|            quod nec paratus satis ulla re et tempore ad navigandum
 83  XXXVII,    7,  53|        affectabunt, dissimulabunt ulla parte id ad se pertinere;
 84  XXXVII,    7,  53|           nemo sociorum vestrorum ulla parte aequari posset, vos
 85  XXXVII,    7,  53|         habere quam vos malo, nec ulla re alia tutius stabiliusque
 86 XXXVIII,    1,  11|        suos transire sinito, neve ulla ope iuvato; hostis eosdem
 87 XXXVIII,    2,  14|       Cibyra aberant, nec legatio ulla a Moagete, tyranno civitatis
 88 XXXVIII,    4,  39|   addiderunt, non tam ob recentia ulla merita quam originum memoria.
 89 XXXVIII,    5,  48|         quod tantam nationem sine ulla militum iactura devicimus,
 90 XXXVIII,    6, 50b|         Iussus dicere causam sine ulla criminum mentione orationem
 91   XXXIX,    1,  17|           reciperet, celaret, ope ulla iuvaret fugientes.~ Contione
 92   XXXIX,    2,  28|      autem regni tantum aberat ut ulla pars in discrimine fuerit,
 93   XXXIX,    3,  36|    homines ita saevitum esset, ne ulla parte crudelitas eorum cessaret,
 94      XL,    4,  39|         ut locus postulabat, sine ulla trepidatione instruxit,
 95    XLII,    1,   1|    consulem nemo umquam sociis in ulla re oneri aut sumptui fuit.
 96   XLIII,    1,   1|           nuntient, ne bellum cum ulla gente moveat, nisi cum qua
 97   XLIII,    2,  13|            neque nuntiari admodum ulla prodigia in publicum neque
 98    XLIV,    1,   7|         agendum foret - adeo sine ulla ope hostis, quae adgravaret,
 99    XLIV,    3,  39|       domus ac penates sunt. sine ulla sede vagi dimicassemus,
100    XLIV,    3,  41|       dissipavit phalangem. neque ulla evidentior causa victoriae
101    XLIV,    3,  46|      oppugnante externo aditum ab ulla parte habeat, nec, si quem
102     XLV,    2,  25|           de ea re sine rogatione ulla perlata posset. nam ita