Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|       Troianos esse, ducem Aeneam filium Anchisae et Veneris, cremata
  2       I,    4,  20|        deinde Numam Marcium Marci filium ex patribus legit eique
  3       I,    5,  26|         ita esset, patrio iure in filium animadversurum fuisse. Orabat
  4       I,    5,  26|      lueretur, imperatum patri ut filium expiaret pecunia publica.
  5       I,    8,  46|         pluribus tamen auctoribus filium ediderim - fratrem habuerat
  6       I,    8,  47|           se esse Prisci Tarquini filium, qui habere quam sperare
  7       I,    8,  48|        multo quam servum potiorem filium regis regni heredem; satis
  8       I,    9,  50|           sumptum inter patrem et filium cura reconciliandi eos in
  9       I,    9,  50|  cognitionem quam inter patrem et filium paucisque transigi verbis
 10       I,    9,  55|       reges ambos patrem vovisse, filium perfecisse. Et ut libera
 11      II,    2,   8|           incutiunt, mortuum eius filium esse, funestaque familia
 12      II,    2,  14|     videretur, cum parte copiarum filium Arruntem Ariciam oppugnatum
 13      II,    3,  18|           quam M". Valerium Marci filium Volesi nepotem, qui nondum
 14      II,    3,  30|        Valerium dictatorem Volesi filium creant. Plebes etsi adversus
 15      II,    4,  36|         illi ea cunctatio stetit; filium namque intra paucos dies
 16      II,    4,  40|          inquit, "ad hostem an ad filium venerim, captiva materne
 17      II,    4,  40|       Roma non oppugnaretur; nisi filium haberem, libera in libera
 18      II,    5,  56|       venturam, Ap. Claudium Appi filium, iam inde a paternis certaminibus
 19     III,    2,  12|       offendisset, ut condonarent filium orabat. Sed alii aversabantur
 20      IV,    1,   3|        gentis, Demarati Corinthii filium, incolam ab Tarquiniis,
 21      IV,    3, 16b|           L. Quinctium Cincinnati filium, ex cuius dictaturae invidia
 22      IV,    4,  29|     tristem memoriam faciunt, qui filium ab A. Postumio, quod occasione
 23      IV,    5,  36|            Profecti Ap. Claudium, filium decemviri, praefectum urbis
 24      IV,    6,  45|    Mugillanum C. Servilium Prisci filium, quo dictatore Fidenae captae
 25       V,    3,  18|         vobis" inquit, "iuvenem", filium tenens, "effigiem atque
 26     VII,    1,   4|           inter cetera dabat quod filium iuvenem nullius probri compertum,
 27     VII,    1,   5|           nuntiaret T. Manlium L. Filium esse. Mox introductus -
 28     VII,    1,   5|           fieri, ita aegre habuit filium id pro parente ausum; eoque
 29     VII,    2,  16|         possideret emancupandoque filium fraudem legi fecisset.~ ~
 30     VII,    3,  19|      dicere iussit. T. Manlium L. filium dixit. Is cum sibi magistrum
 31    VIII,    1,   7|         eos praecedentem consulis filium + nam omnes inter se, utique
 32    VIII,    1,   7|          audivit consul, extemplo filium aversatus contionem classico
 33    VIII,    5,  33|       enim tandem passurum fuisse filium suum, si exercitum amisisset,
 34    VIII,    5,  33|           obtestans, et complexus filium plurimis cum lacrimis agebat.~ ~
 35      IX,    1,   1|    imperatorem C. Pontium Herenni filium habuerunt, patre longe prudentissimo
 36      IX,    3,  15|      debuisse eos Pontium Herenni filium, quo auctore Romanos sub
 37       X,    2,  9b|           tradit Cn. Domitium Cn. Filium Calvinum et Sp. Carvilium
 38       X,    2,  9b|      Calvinum et Sp. Carvilium Q. Filium Maximum. Id credo cognomen
 39       X,    2,  14|        loco moveri vidit, Maximum filium et M. Valerium tribunos
 40       X,    5,  44|    Nautium, Sp. Papirium, fratris filium, et quattuor centuriones
 41       X,    5,  47|         consules Q. Fabium Maximi filium Gurgitem et D. Iunium Brutum
 42     XXI,    1,   2|         Hasdrubal inter patrem ac filium octo ferme annos imperium
 43     XXI,    3,  27|    averteret, Hannonem Bomilcaris filium vigilia prima noctis cum
 44   XXIII,    1,   8|           traxerat rem ad Poenos, filium iuvenem adduxit abstractum
 45   XXIII,    1,   9|          filio meo potui placare, filium Hannibali non possum? Sed
 46    XXIV,    6,  49|                                   filium Gala Masinissam habebat
 47     XXV,    6,  41|  Centumalum et P. Sulpicium Servi filium Galbam, qui nullum antea
 48    XXVI,    1,   6|       narras, ubi summus honos ad filium meum perveniet.' ea ludificatio
 49   XXVII,    2,   8| quadraginta quattuor - Q. Maximum filium ducere in Siciliam ad M.
 50   XXVII,    5,  27|         subsidio, cum consulem et filium alterius consulis saucios
 51   XXVII,    6,  29|     fecerunt. itaque et Q. Fabium filium ad exercitum Venusiam miserunt,
 52    XXIX,    3,  14|         delatos. P. Scipionem Cn. filium eius qui in Hispania ceciderat,
 53    XXIX,    6,  34|     comparato Hannonem Hamilcaris filium praeficiunt. Hasdrubalem
 54     XXX,    5,  30|   imperatore signa contulerim, ad filium eius inermis ad pacem petendam
 55     XXX,    6,  36|         allatus Verminam Syphacis filium cum equitibus pluribus quam
 56     XXX,    7,  40|           Verminam etiam Syphacis filium, quae parva bene gestae
 57    XXXI,    4,  28|    pervenerat - apparabat bellum. filium Persea, puerum admodum,
 58   XXXII,    3,  22|          Pisias Pellenensis erat: filium damiurgum nomine Memnonem
 59   XXXII,    3,  22|     prohibebat. Is diu obtestatus filium ut consulere Achaeos communi
 60  XXXIII,    2,  13|         ita convenit ut Demetrium filium et quosdam ex amicorum numero
 61   XXXIV,    2,  12|    Ilergetibus nuntiare ea iubet; filium reguli comiter habendo et
 62   XXXIV,    3,  35|   imperatori Romano placuisset et filium in iis suum, et talenta
 63    XXXV,    4,  31|            quia cum reddi obsidem filium Philippo allatum esset stipendiumque
 64   XXXVI,    1,   1|                  P. Cornelium Cn. filium Scipionem et M'. Acilium
 65  XXXVII,    2,   8|         gentis, servantes animos. filium Seleucum in Aeolide reliquerat
 66  XXXVII,    4,  25|      etiam stipendium remissum et filium obsidem redditum; et quasdam
 67  XXXVII,    5,  36|        est conatus. omnium primum filium ei sine pretio redditurum
 68  XXXVII,    5,  36|  munificentia regia maximum donum filium habebo; aliis, deos precor,
 69  XXXVII,    5,  37|      Elaeam delatum, legatos, qui filium ad eum reducerent, misit.
 70  XXXVII,    6,  41|       dextro cornu erat; Seleucum filium et Antipatrum fratris filium
 71  XXXVII,    6,  41|      filium et Antipatrum fratris filium in laevo praeposuit; media
 72  XXXVII,    6,  44|       inde, cum audisset Seleucum filium et quosdam amicorum Apameam
 73 XXXVIII,    1,  10|        praesidiaque sua, postremo filium etiam Persea ex Amphilochis
 74 XXXVIII,    4,  41|       paucos elephantos; Muttinis filium per medios hostes cum centum
 75 XXXVIII,    6,  51|           captae reum accusarunt: filium captum sine pretio redditum,
 76   XXXIX,    3,  35|   interponendam Demetrium minorem filium mittere Romam simul ad purganda
 77   XXXIX,    5,  47|       gesta essent, per Demetrium filium satisfieri voluisset Romanis.
 78   XXXIX,    5,  53|          esse quam vellet minorem filium aiebat. offendebatur interdum
 79   XXXIX,    5,  53|          et gemens, eo magis quod filium frequentiorem prope cum
 80      XL,    1,   9|     nequiquam isti unum Demetrium filium te habere, me subditum et
 81      XL,    2,  21|         sermone familiari minorem filium permulceret, quem statuerat
 82      XL,    2,  21|         casus; et quoniam maiorem filium secum duceret, minorem ad
 83      XL,    2,  22|      aditu castra posuit, Perseum filium cum modica manu circummisit,
 84      XL,    2,  22|         Didae praetoris auctis in filium suspicionibus in Macedoniam
 85      XL,    3,  29|          Numam Pompilium Pomponis filium, regem Romanorum, sepultum
 86      XL,    4,  42|          locum eius P. Scipionem, filium Africani, augures cooptarunt.~
 87    XLII,    2,  19|          legati Ariarathis puerum filium regis secum adducentes Romam
 88    XLII,    2,  19|      oratio fuit, regem educendum filium Romam misisse, ut iam inde
 89    XLII,    3,  29|           elephantis Misagenenque filium mittere ad bellum parabat.
 90    XLIV,    2,  16|      solvit et Onesimum, Pythonis filium, nobilem Macedonem, in senatum
 91    XLIV,    3,  35|        Nasicam, Q. Fabium Maximum filium suum cum quinque <milibus>
 92    XLIV,    3,  45|         processit Philippum secum filium habens, ut et ipsos Amphipolitanos
 93     XLV,    1,   9|       usque ad Philippum, Amyntae filium, fuit; inde ac per eum crescere
 94     XLV,    1,  14|        suos penates ageret; Romae filium pro eo acturum. gratulatum
 95     XLV,    3,  27|        decem legatorum Q. Maximum filium iam ab Roma regressum ad
 96     XLV,    3,  33|          P. Nasicam et Q. Maximum filium cum parte copiarum ad depopulandos
 97     XLV,    4,  42|   venerunt pecuniam ad redimendum filium aliosque obsides adportantes.
 98     XLV,    4,  42|       fieri posset, aestimaturum, filium atque obsides ei remissurum.
 99     XLV,    4,  44|       Galli possiderent, daretur. filium postremo Nicomedem senatui
100     XLV,    4,  44|          sibi ipsi emi non sisse, filium iussisse donum populi Romani