Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  7b|              mater, veridica interpres deum, aucturum caelestium numerum
  2       I,    3,  12|            valle tendunt; at tu, pater deum hominumque, hinc saltem
  3       I,    3,  16|          Deinde a paucis initio facto, deum deo natum, regem parentemque
  4       I,    5,  29|            ruinis dedit. Templis tamen deum - ita enim edictum ab rege
  5       I,    5,  31|             obirati cultum reliquerant deum. Romanis quoque ab eodem
  6       I,    9,  53|                Iovis templi quae digna deum hominumque rege, quae Romano
  7       I,    9,  54|         Gabinorum Sex. Tarquinium dono deum sibi missum ducem credere.
  8       I,    9,  56|             plebs gravabatur se templa deum exaedificare manibus suis
  9      II,    2,   8|               foedum inter precationem deum nuntium incutiunt, mortuum
 10      II,    2,  10|                 obsistens obtestansque deum et hominum fidem testabatur
 11     III,    1,   5|               quas omnia delubra pacem deum exposcentium virorum mulierumque
 12     III,    1,   6|       tutarentur; urbem Romanam subita deum ira morbo populari; si qua
 13     III,    1,   7|     supplicatum ire pacemque exposcere deum, ad id quod sua quemque
 14     III,    1,   8|                Inde paulatim, seu pace deum impetrata seu graviore tempore
 15     III,    2,  17|               consul, quantum mortalis deum possum, te ac tua vestigia
 16     III,    3,  20|             tenet saeculum neglegentia deum venerat, nec interpretando
 17     III,    9,  67|            sustulere illis animos. Pro deum fidem, quid vobis voltis?
 18      IV,    2,   9|                morbive quaeque alia in deum iras velut ultima publicorum
 19      IV,    4,  25|           duumviri ex libris placandae deum irae avertendaeque a populo
 20      IV,    4,  28|             hic stantibus spei est? An deum aliquem protecturum vos
 21      IV,    4,  30|           atque insolita piacula pacis deum exposcendae. Datum inde
 22       V,    3,  14|         urbique inlatam haud dubia ira deum, quos pestis eius arcendae
 23       V,    3,  20|             litteras ad senatum misit, deum immortalium benignitate
 24       V,    3,  22|              Veiis essent, amoliri tum deum dona ipsosque deos, sed
 25       V,    4,  28|            legatorum nomen donumque et deum cui mitteretur et doni causam
 26       V,    5,  30|              sibi pro aris focisque et deum templis ac solo in quo nati
 27       V,    6,  41|        circumferentes oculos ad templa deum arcemque solam belli speciem
 28       V,    6, 49a|                conspectu habentes fana deum et coniuges et liberos et
 29       V,    7,  50|           populi non intermissus honos deum immortalium esset; ludi
 30      VI,    1,   1|             militum neque inventa pace deum post diem tertium obiectus
 31      VI,    3,  12|        prodisset hostiaque caesa pacem deum adorasset, laetus ad milites
 32      VI,    5,  33|             sua religio nec verecundia deum arcuisse dicitur sed vox
 33      VI,    5,  42|                si quando unquam alias, deum immortalium [causa libenter
 34      VI,    5,  42|                iuvenibus se id honoris deum immortalium causa libenter
 35     VII,    1,   2|         memoria actum, nisi quod pacis deum exposcendae causa tertio
 36     VII,    1,   6|            expleri potuisse, priusquam deum monitu quaeri coeptum quo
 37     VII,    2,  13|            virtute reciperavere. Nobis deum benignitate, felicitate
 38     VII,    5,  31|        urbemque Capuam, agros, delubra deum, divina humanaque omnia
 39    VIII,    1,   4|             adest et virtute vestra et deum benignitate vobis datum.
 40    VIII,    1,   5|              agere, cum florentissimum deum benignitate [nunc] Latium
 41    VIII,    1,   6|         adversus crebram implorationem deum, quos testes foederum saepius
 42    VIII,    1,   6|                ad repraesentandam iram deum ficta possunt. Torquatus
 43    VIII,    1,   6|                 haud frustra te patrem deum hominum hac sede sacravimus.
 44    VIII,    1,   6|     contulerunt, placuit averruncandae deum irae victimas caedi; simul
 45    VIII,    1,   6|                tribunisque et imperiis deum propalam expositis, ne mors
 46    VIII,    3, 13b|             Latio agendum fuit, id iam deum benignitate ac virtute militum
 47    VIII,    5,  33| gratulationibus esse, eum propter quem deum delubra pateant, arae sacrificiis
 48    VIII,    5,  33|                simul iurgans, querens, deum hominumque fidem obtestans,
 49      IX,    6,  29|         censorem etiam [Appium] memori deum ira post aliquot annos luminibus
 50      IX,    8,  40|               Romani quidem ad honorem deum insignibus armis hostium
 51       X,    1,   7|                 equidem - pace dixerim deum - eos nos iam populi Romani
 52       X,    5,  39|              caede respersus, ancipiti deum irae devotus, hinc foederum
 53     XXI,    1,   4|             veri, nihil sancti, nullus deum metus, nullum ius iurandum,
 54    XXII,    1,   5|            inde votis aut imploratione deum sed vi ac virtute evadendum
 55    XXII,    2,   9|              esse quaeque piacula irae deum essent ipsos deos consulendos
 56    XXIV,    2,   8|               retinere possumus ut non deum aut belli deseramus curam. <
 57    XXIV,    2,  11|              Perpetratis quae ad pacem deum pertinebant, de re publica
 58    XXIV,    4,  21|             sacra arma pro patria, pro deum delubris, pro libertate
 59    XXIV,    4,  23|        contione laeti circa fana omnia deum supplicaverunt cum coniugibus
 60    XXIV,    5,  38|              hos dies. eam vos fraudem deum primo benignitate, dein
 61     XXV,    1,   6|           arguimur nos purgare. si non deum ira nec fato, cuius lege
 62     XXV,    3,  12|              res vestra melior; nam is deum exstinguet perduelles vestros
 63    XXVI,    2,   9|              in publicum effusae circa deum delubra discurrunt crinibus
 64    XXVI,    2,  13|               exaudiebantur, arae foci deum delubra sepulcra maiorum
 65    XXVI,    5,  30|                ac refracta ac spoliata deum delubra dis ipsis ornamentisque
 66    XXVI,    6,  34|               in sese, sed iniquitatem deum atque exsecrabilem fortunam
 67    XXVI,    7,  41|                sed cum iam benignitate deum id paremus atque agamus
 68    XXVI,    7,  41|         sustinuerunt. nunc benignitate deum omnia secunda prospera in
 69   XXVII,    5,  23|               diuque non impetrata pax deum. in capita consulum re publica
 70   XXVII,    8,  51|             inde ab aliis circa templa deum ut grates agerent, ab aliis
 71  XXVIII,    3,  11|      reducendae plebis curam haberent: deum benignitate summotum bellum
 72  XXVIII,    5,  25|    insanabilius esset; et P. Scipionem deum benignitate et rem publicam
 73  XXVIII,    5,  28|       provincia imperator relinquerem, deum hominumque fidem implorare
 74  XXVIII,    7,  35|         occasionem quam tandem oblatam deum immortalium beneficio non
 75  XXVIII,    8,  42|          aliter moenia patriae, templa deum, aras et focos defendent
 76    XXIX,    3,  11|                iis lapidem quam matrem deum esse incolae dicebant tradidit
 77    XXIX,    3,  15|           essent, ea dempto iam tandem deum benignitate metu non ultra
 78    XXXI,    3,  26|         inviolatum relinqueret, templa deum quae pagatim sacrata habebant
 79    XXXI,    4,  30|            semusta, truncata simulacra deum inter prostratos iacere
 80    XXXI,    4,  31|             ipsi omisimus. nunc et nos deum benignitate Punico perfecto
 81  XXXVII,    2,   9|             occurrunt; iussu se matris deum famulos deae venire memorant
 82  XXXVII,    5,  32|                aedificiis erat; templa deum aliquantum tenebant loci;
 83  XXXVII,    6,  45|                 Romani ex iis, quae in deum immortalium potestate erant,
 84  XXXVII,    7,  54|             fortuna vindicat. est enim deum benignitate non gloriosa
 85 XXXVIII,    4,  43|         spoliata ornamentis; simulacra deum, deos immo ipsos, convulsos
 86 XXXVIII,    5,  46|              esse fetiales? Fiat, pace deum dixerim, iactura religionis;
 87 XXXVIII,    6,  51|               totam urbem omnia templa deum cum populo Romano circumiit.
 88   XXXIX,    1,   9|              damnatam voti benignitate deum exsolvere id velle. decem
 89   XXXIX,    1,  13|              sacerdotem omnia, tamquam deum monitu, immutasse: nam et
 90      XL,    2,  23|      meditabatur; cui consilio adiutor deum beneficio oblatus videbatur
 91      XL,    4,  37|          pontifex maximus piacula irae deum conquirere iussus, decemviri
 92     XLI,    3,  24|                ea vel viribus nostris, deum benignitate, vel regionis
 93    XLII,    1,   2|              prodigia expiari pacemque deum peti precationibus, qui
 94    XLII,    1,   3|          videri posset, id eum <templa deum> immortalium demolientem
 95    XLIV,    3,  33|          multamque fundere aquam velut deum dono coeperunt. aliquantum
 96    XLIV,    3,  38|            proelium adferat? quis, pro deum fidem, ita conparatus, vel
 97     XLV,    2,  16|           senatus est consultus. aedes deum Penatium in Velia de caelo
 98     XLV,    2,  16|        lustrata. item, quod ad honorem deum inmortalium pertineret,
 99     XLV,    2,  23|                vestra nunc est fortuna deum benignitate et virtute vestra,
100     XLV,    4,  44|               biduum petit, quo templa deum urbemque et hospites amicosque