Lib. Cap. Par.

 1       V,    5,  33|         Romam caperent, in Italiam Galli transcenderunt; nec cum
 2       V,    5,  34|     navibus a Phocaea profecti. Id Galli fortunae suae omen rati,
 3       V,    6,  36|     nuntiare domum possent quantum Galli virtute ceteros mortales
 4       V,    6,  36|            spoliaque eius legentem Galli agnovere, perque totam aciem
 5       V,    6,  36|           quam dignum erat infensi Galli bellum propalam minantes
 6       V,    6,  37|           belli, habebant. Interim Galli postquam accepere ultro
 7       V,    6,  38|            superiorem locum ut ubi Galli cum acie legionum recta
 8       V,    6,  41|     Quiritibusque Romanis tradant. Galli et quia interposita nocte
 9       V,    6,  43|                                    Galli quoque per aliquot dies
10       V,    6,  47|      ingenti periculo fuit. Namque Galli, seu vestigio notato humano
11       V,    6,  48|            in quibus cum identidem Galli famem obicerent eaque necessitate
12       V,    6, 49a|    praepararive poterant providit. Galli nova re trepidi arma capiunt
13       V,    6, 49a|           haud maiore momento fusi Galli sunt quam ad Alliam vicerant.
14       V,    7,  53|        quem tueri non possemus. Et Galli evertere potuerunt Romam
15       V,    7,  53|      velint, sinatis? Quid? Si non Galli hoc sed veteres hostes vestri,
16      VI,    4,  28|     victoriae suae; quin ipsi sibi Galli si offerantur illo loco,
17      VI,    5,  42|         Romanis, quamquam ingentem Galli terrorem memoria pristinae
18     VII,    2,   9|     inclinat animus. Eo certe anno Galli ad tertium lapidem Salaria
19     VII,    2,  11|             Ad quorum auxilium cum Galli ex Campania redissent, foedae
20     VII,    2,  12|           placebat fuit. Cum primo Galli tantum avidi certaminis
21     VII,    2,  15|                    Acrius invasere Galli dextro cornu; neque sustineri
22     VII,    4,  23|       figerentur; oneratique telis Galli, quibus aut corpora transfixa
23     VII,    4,  25|   variisque motibus fuit insignis: Galli ex Albanis montibus, quia
24     VII,    4,  25|    dubiique discesserint in castra Galli, Graeci retro ad naves,
25     VII,    4,  26|        hostis tribunus coepit, nec Galli se statione tenuerunt et
26     VII,    4,  26|           fuit. Ibi circa iacentis Galli corpus contracto certamine
27       X,    1,   2|         autem eos in armis accolae Galli habebant - in duas partes
28       X,    2,  10|      homines horrebat. Ita dimissi Galli pecuniam ingentem sine labore
29       X,    3,  26|      Etruriam pervenirent, Senones Galli multitudine ingenti ad Clusium
30       X,    3,  27|      descenderet simul; Samnitibus Galli, Etruscis Umbri adiecti.
31       X,    3,  27|          inter ordines via; cervam Galli confixere. Tum ex antesignanis
32       X,    3,  27|            admonuit." dextro cornu Galli, sinistro Samnites constiterunt.
33       X,    3,  29|           velle instaurare pugnam; Galli et maxime globus circumstans
34       X,    3,  29|        publica audenda. Itaque cum Galli structis ante se scutis
35       X,    3,  29|           effuso cursu ferebantur: Galli testudine facta conferti
36       X,    3,  29|          certamine capta castra et Galli ab tergo circumventi. Caesa
37     XXI,    2,  20|            in Italiam transmittant Galli bellum, ipsos id avertere
38     XXI,    2,  24|            Iliberrim castra locat. Galli quamquam Italiae bellum
39     XXI,    3,  26|   paratarum; novasque alias primum Galli incohantes cavabant ex singulis
40     XXI,    3,  27|           hostes. Ad id dati duces Galli edocent inde milia quinque
41     XXI,    3,  28|                                    Galli occursant in ripa cum variis
42     XXI,    3,  28|           improvisa premente acie. Galli postquam utroque vim facere
43     XXI,    6,  52|          Trebiam Padumque agri est Galli tum incolebant, in duorum
44     XXI,    6,  52|          ripas iussit. Egentes ope Galli, cum ad id dubios servassent
45     XXI,    6,  53|            cuperet speculatoresque Galli, ad ea exploranda quae vellet
46    XXII,    1,   1|          periculo moratus ac metu. Galli, quos praedae populationumque
47    XXII,    1,   2|           tamen signa sequebantur. Galli neque sustinere se prolapsi
48    XXII,    6,  46|          interponerentur his medii Galli atque Hispani. Afros Romanam [
49    XXII,    6,  46|            specie terribilis erat: Galli super umbilicum erant nudi:
50    XXII,    6,  47|            constiterant media, qua Galli Hispanique steterant, aliquantum
51    XXII,    8,  61|       Locrique, et Cisalpini omnes Galli. Nec tamen eae clades defectionesque
52   XXIII,    4, 24b|         Silva erat vasta - Litanam Galli vocabant - qua exercitum
53   XXIII,    4, 24b|         dextra laevaque circa viam Galli arbores ita inciderunt ut
54   XXIII,    4, 24b|           agros hostium induxerit. Galli oram extremae silvae cum
55   XXIII,    4, 24b|            inopinato malo trepidam Galli saltum omnem armati circumsedentes
56    XXIV,    6,  42|            integro certamen fecit. Galli plerique milites, iique
57   XXVII,    8,  43|       obsidione abscessit quattuor Galli equites, duo Numidae cum
58    XXIX,    2,   5|    exercitibus Romanis resistatur. Galli summam ad id suam voluntatem
59     XXX,    6,  33|          praeda merces ostentatur: Galli proprio atque insito in
60    XXXI,    3,  21|          raptim ductum agmen erat. Galli clamore suorum ex agris
61    XXXI,    3,  21|      subitos conatus posset. primo Galli omni multitudine in unum
62    XXXI,    3,  21|        caede ingenti sternerentur, Galli terga verterunt fugaque
63  XXXIII,    2,  18|     auxiliorum collectis miserunt: Galli et Mniesutae et Pisuetae
64  XXXIII,    3,  23|          transvexit, multi nobiles Galli ante currum ducti, inter
65  XXXIII,    4,  36|          habebant, legiones ducit. Galli, feroces Boiorum ante dies
66  XXXIII,    4,  36|          ultra sustinuere certamen Galli quin terga verterent atque
67   XXXIV,    5,  46|       exitu ita conferti obstitere Galli ut clauderent viam. diu
68   XXXIV,    5,  46|          ut signa foras efferrent, Galli ut aut in castra ipsi penetrarent
69   XXXIV,    5,  47|      portam quaestoriam inruperant Galli resistentesque pertinacius
70   XXXIV,    5,  47|          eorum paucitate contempta Galli universi ex castris eruperunt:
71   XXXIV,    5,  47|         quinque milia sunt occisa. Galli recepere in intima finium
72    XXXV,    1,   4|           hostem accessit. idem et Galli fecerunt, postquam apertas
73  XXXVII,    2,   9| subeuntibus armatis muros fanatici Galli primum cum sollemni habitu
74  XXXVII,    7,  57|      captus de Gallis Bois fuerat; Galli Tuscos expulerant.~ eodem
75 XXXVIII,    2,  16|                                    Galli, magna hominum vis, seu
76 XXXVIII,    2,  16|       Coeunt deinde in unum rursus Galli et auxilia Nicomedi dant
77 XXXVIII,    2,  18|      flumen praeter ripam euntibus Galli Matris Magnae a Pessinunte
78 XXXVIII,    2,  21|                                    Galli [et] ab duobus lateribus
79 XXXVIII,    2,  22|        castris appropinquabant; et Galli, ne parum se munimenta sua
80 XXXVIII,    3,  25|            vero instare dissipatis Galli et caedere; magnaque pars
81 XXXVIII,    3,  25|       terror. Et primo impetu fusi Galli sunt, et ex agris concurrebant
82 XXXVIII,    3,  27|                                    Galli et memoria Tolostobogiorum
83 XXXVIII,    3,  27|   sequebatur quisquam. In cornibus Galli diutius steterunt, quia
84 XXXVIII,    3,  27|      tenuisset, coacervare potuit. Galli ex dissipata passim fuga
85 XXXVIII,    5,  46|          vitiati sunt. An, si illi Galli essent, cum quibus milliens
86 XXXVIII,    5,  47|   imprudenter dixerunt. 'Non erant Galli hostes, sed tu eos pacatos
87 XXXVIII,    5,  48|            hoc impotentius in Asia Galli dominarentur, et, quidquid
88 XXXVIII,    5,  48|          umbilicum orbis terrarum, Galli spoliaverunt, nec ideo populus
89 XXXVIII,    5,  48|         tulerunt. In qua causa cum Galli ante omnes fuissent et reguli
90   XXXIX,    2,  22|      primum iusserunt.~ Eodem anno Galli Transalpini transgressi
91   XXXIX,    5,  45|        Iulius maturare est iussus. Galli Transalpini per saltus ignotae
92   XXXIX,    5,  54|      admoveret. advenienti consuli Galli sese dediderunt. duodecim
93   XXXIX,    5,  54|      Minucius L. Manlius Acidinus. Galli, redditis omnibus, quae
94      XL,    3,  27|     ceciderunt? quod Hispani, quod Galli, quod Macedones Poenive
95      XL,    4,  53|           in Liguribus est gestum. Galli Transalpini, tria milia
96    XLII,    5,  58|            Mucius. ducenti equites Galli ante signa horum instructi
97    XLIV,    3,  37|      defecisset, Romanis militibus Galli sapientia prope divina videri;
98     XLV,    3,  34|      indutiis per hiemem factis et Galli domos abierant et rex in
99     XLV,    4,  44|            datum <a> populo Romano Galli possiderent, daretur. filium