IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] temerarium 7 temerarius 1 temerata 1 temere 98 temeritas 6 temeritate 28 temeritatem 16 | Frequency [« »] 98 omne 98 pervenit 98 quando 98 temere 98 ventum 97 comitiis 97 deditionem | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances temere |
Lib. Cap. Par.
1 I, 9, 59| vident, quidquid sit haud temere esse rentur. Nec minorem 2 II, 1, 5| paulatim, et aliis quae fert temere flumen eodem invectis, factam; 3 II, 2, 12| aperiret quis esset, quo temere traxit fortuna facinus, 4 II, 3, 20| infenso cessit hosti: Valerium temere invectum in exsulum aciem 5 II, 3, 28| trepidaret consiliis et omnia temere ac fortuito ageret. Eam 6 II, 3, 31| caderent, perpulere ut forte temere in adversos montes agmen 7 II, 4, 33b| urbis, caedeque facta ignem temere arreptum imminentibus muro 8 II, 4, 37| animus, ne quid inconsulte ac temere fiat. Haec nostra vestraque 9 II, 5, 46| primam trepidationem abiectis temere magis quam emissis, pugna 10 II, 5, 51| essent, agebat consilia, temere adverso Ianiculo ad castra 11 II, 5, 61| irarum. Patres quoque non temere pro ullo aeque adnisi sunt: 12 III, 1, 4| imparem copiis exercitum temere pugnae commisit. Primo concursu 13 III, 1, 5| conversus ad pugnam, dum se temere magis quam satis caute in 14 IV, 5, 37| adversus victos dux esset omnia temere ac neglegenter egit, adeo 15 V, 3, 15| Romanum. quod primo velut temere iactum sperni, agitari deinde 16 V, 3, 19| procursationibus quae multae temere inter murum ac vallum fiebant, 17 V, 6, 43| adversus quos Romani nihil temere nec trepide; ad omnes aditus 18 VI, 3, 13| oculis utramque metiens aciem temere proelium iniit, temere omisit; 19 VI, 3, 13| aciem temere proelium iniit, temere omisit; clamore tantum missilibusque 20 VII, 1, 2| versu similem incompositum temere ac rudem alternis iaciebant 21 VIII, 2, 11| interfuerant pugnae ad credendum temere faciliores erant, tumultuarius 22 IX, 5, 22| qui circa erant in Aulium temere invectum per hostium turmas 23 IX, 5, 24| conlatis; ad hoc saxa erant et temere iacentia, ut fit in aspretis, 24 X, 5, 40| concurrereturque, emisso temere pilo ictus pullarius ante 25 X, 5, 43| prohibuit; eo ipso loco temere sub armis strati passim 26 XXI, 1, 5| vel ab inermi equite, equo temere acto, perverti posset, eques 27 XXI, 1, 6| intenderant bellum; erant qui non temere movendam rem tantam exspectandosque 28 XXI, 3, 26| vis navium est lintriumque temere ad vicinalem usum paratarum; 29 XXI, 4, 34| acciperet. Hannibal nec temere credendo nec asperando, 30 XXI, 4, 35| ubi fides iis non esset, temere initae valles a coniectantibus 31 XXI, 6, 53| vix ullam spem habebat temere atque improvide quicquam 32 XXI, 7, 62| animis, multa nuntiata et temere credita sunt, in quis ingenuum 33 XXII, 4, 28| tamen aut motus alicuius temere egressi aut fulgor armorum 34 XXII, 5, 31| praedarentur. Itaque in insidias temere inlati, cum a frequentibus 35 XXII, 6, 39| contemnet Hannibal, nihil temere agentem metuet. Nec ego 36 XXII, 6, 42| argentum quibusdam locis temere per vias vel[ut] obiectum 37 XXII, 6, 43| Romanos quam ad ultimum temere evectos vidit, nequiquam 38 XXIII, 1, 3| quicquam raptim aut forte temere egeritis; de singulorum 39 XXIII, 2, 16| duces nec prohibere paucos temere provocantes nec dare signum 40 XXIII, 3, 20| pars quae nihil raptim nec temere agendum consulendumque de 41 XXIII, 6, 40| praeerat. Is adulescentia ferox temere proelio inito fusus fugatusque. 42 XXIII, 6, 43| egerat ut aut fortunae aut temere hosti commissum dici posset. 43 XXIV, 1, 6| eo quam rogato ne fidem temere mutaret proficiscuntur. 44 XXIV, 3, 19| ubi cum multa succedentes temere moenibus Romani milites 45 XXIV, 3, 20| mitterent, vana promissa se temere secutum cernens castra inde 46 XXV, 1, 3| Veientanum, quem populantem temere agros in Lucanis ductu Hannonis 47 XXV, 3, 15a| facile elici ad certamen temere ineundum rebantur posse, 48 XXV, 6, 38| occasionis spem, milites, forte temere sed ex re ipsa conceptam 49 XXVI, 2, 10| comprimendi tumultus erant qui temere oriebantur, placuit omnes 50 XXVI, 2, 10| et nocte insequenti multi temere excitati tumultus sunt compressique.~ ~ 51 XXVI, 3, 19| servatus seu consulto seu temere volgatae opinioni fidem 52 XXVI, 3, 20| timoris reddi poterat oborti temere, maiorem inferens metum. 53 XXVII, 3, 9| integro; nam tum quidem quae temere agitassent, ea prodendi 54 XXVII, 7, 40| genus hostium cognosset temere manum consereret, respondisse 55 XXVIII, 2, 6| temporibus statis reciprocat, sed temere in modum venti nunc huc 56 XXVIII, 2, 6| fuit. id prudenter, ut in temere suscepta re, Romanus fecit 57 XXVIII, 5, 25| quisquam evanesceretque temere ortus rumor, tum primi auctores 58 XXVIII, 5, 25| quoque ut credidisse potius temere quam finxisse rem talem 59 XXVIII, 5, 27| sitis.~ 'De me ipso taceo - temere potius quam avide credideritis, 60 XXVIII, 6, 33| esset, pedes fiducia equitis temere commissus campo caederetur, 61 XXVIII, 8, 41| si reges imperatoresque temere in hostium terram transgressos 62 XXVIII, 8, 43| Athenienses audiendi sunt temere in Siciliam omisso domi 63 XXIX, 4, 18| ignobili atque inhonesta morte temere nocte ingressus Argos occubuit. 64 XXIX, 6, 34| faceret, ad insequendum temere eliciebat. nondum omnes 65 XXX, 1, 3| Carthaginiensium, congesta temere ex agris materia exaedificata, 66 XXX, 2, 15| quantum res sineret fidei suae temere obstrictae consuleret - 67 XXX, 5, 30| est consiliis, metuo. non temere incerta casuum reputat quem 68 XXXI, 5, 43| nemo, quia non excedunt temere ordinibus suis sed confertim 69 XXXI, 6, 48| feliciter, non quod male ac temere res publica a L. Furio praetore 70 XXXII, 2, 7| provinciam Galliam acceperat, temere ingressus Gallorum Insubrum 71 XXXII, 2, 12| verterat periculum in Romanos temere in loca iniqua nec faciles 72 XXXIII, 1, 5| postquam nihil conceptae temere spei succedebat, urbis quidem 73 XXXIII, 1, 8| et dicentem <Philippum> temere fieri, non locum sibi placere, 74 XXXIV, 2, 9| recipiebant: ne ipsi quidem temere urbe excedebant. ad mare 75 XXXIV, 2, 13| nationem rebellantem magis temere quam constanter bellantem 76 XXXIV, 2, 19| semperque victores ex quamvis temere coepto certamine abire. 77 XXXV, 1, 2| negare ad rumores a privatis temere in gratiam magistratuum 78 XXXV, 1, 7| De ea re nihil temere decerni placuit; ad frequentiores 79 XXXV, 3, 23| explorabantur, tamen rumores temere sine ullis auctoribus orti 80 XXXV, 3, 29| confragosa et quacumque temere processisset iniqua quam 81 XXXV, 4, 32| Quincti admonuerunt: ne temere eam nimia celeritate consiliorum 82 XXXVI, 1, 5| Romanos. petebant enim, ne se temere in causam deduceret, expositos 83 XXXVI, 3, 15| evenirent, admirari. ne tamen temere coepta segnitia insuper 84 XXXVI, 3, 18| subiectum haberet hostem. multi temere subeuntes vallum transfixi 85 XXXVII, 7, 51| de rebus in Asia gestis temere vulgata sine auctore, et 86 XXXVIII, 2, 21| praeparassent, sed quod cuique temere trepidanti ad manum venisset, < 87 XXXVIII, 2, 21| ferae transfixae in suos temere incurrunt. Detegebat vulnera 88 XXXVIII, 5, 47| bellum cum Gallis, et gestum temere atque imprudenter dixerunt. ' 89 XXXIX, 1, 15| contionem vocasset, forte temere coire voluerunt; et ubicumque 90 XL, 4, 54| lacessendo etiam mentionem rei temere actae, saepe querenti querens 91 XLI, 1, 2| mare vocantium; id forte temere ab uno exclamatum totis 92 XLI, 3, 19| auxiliis, audendum aliquid vel temere rati, omnes undique armati 93 XLI, 3, 24| aut novi foederis, quo nos temere inligemus, conscribendi 94 XLII, 5, 59| felicitate summam rerum temere in non necessariam aleam 95 XLII, 5, 64| tum vero pudore coeptae temere> et inconsulte oppugnationis 96 XLIV, 1, 6| supererat nihil aliud in temere commisso quam in Macedoniam 97 XLIV, 1, 10| non vagi modo circa muros, temere adpropinquantes, sed etiam 98 XLV, 1, 5| Evandrum iussit. qua perpetrata temere caede subit extemplo animum,