IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] aetolo 3 aetolorum 100 aetolorumque 2 aetolos 96 aetolosque 6 aetolum 1 aetolus 4 | Frequency [« »] 97 pondo 97 pugnatum 97 visa 96 aetolos 96 cives 96 collega 96 nunquam | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances aetolos |
Lib. Cap. Par.
1 XXVI, 4, 24| esse quam cives mallent: Aetolos eo in maiore futuros honore 2 XXVI, 4, 25| ad bellum secum adversus Aetolos capessendum incitari posse 3 XXVI, 4, 25| armatorum ad arcendos aditu Aetolos, ipse priusquam maioribus 4 XXVII, 4, 15b| cum Philippus oppugnare Aetolos pararet Corcyram tramissa. 5 XXVII, 6, 30| dirimendum inter Philippum atque Aetolos bellum. adhibitus ab Aetolis 6 XXVII, 6, 30| ullam habentem quieturos Aetolos, sed uti omnes socios testes 7 XXVII, 6, 32| terrorem postquam inter Aetolos Eleosque Romana signa atque 8 XXVII, 6, 32| deinde contracto iam inter Aetolos et Tralles - Illyriorum 9 XXVIII, 2, 8| escensionem fecit. haud fefellit Aetolos; nam hominum quod aut in 10 XXIX, 3, 12| erant. itaque Philippus Aetolos desertos ab Romanis, cui 11 XXXI, 1, 1| cum ob infidam adversus Aetolos aliosque regionis eiusdem 12 XXXI, 4, 28| induceret, se usurum; Amynandro Aetolos concitandos ad bellum attribuit. 13 XXXI, 4, 28| praemio essent, diruit. ad Aetolos mittit legatos, ne gens 14 XXXI, 4, 29| socium Philippum quaeretis. Aetolos Acarnanas Macedonas, eiusdem 15 XXXI, 4, 30| se orare atque obsecrare Aetolos ut miseriti Atheniensium 16 XXXI, 5, 33| detraxisse credens, ex una parte Aetolos, ex altera Dardanos, faucibus 17 XXXI, 5, 40| domo exercitus efficere. Aetolos Damocritus praetor, qui 18 XXXII, 2, 13| Macedoniam transcendit; nam etiam Aetolos adpropinquare fama erat. 19 XXXII, 3, 21| quam res ipsas intueamur? Aetolos tum classe adiuverunt; nec 20 XXXII, 3, 21| Romanis fuerunt ut Philippus Aetolos nequiquam opem Romanorum 21 XXXII, 5, 32| seditio orta est. Factio una Aetolos, qui propiores erant, altera 22 XXXII, 5, 33| Alexander, vir ut inter Aetolos facundus. Iam dudum se reticere 23 XXXII, 5, 34| adplicuit. Orsum eum dicere, in Aetolos maxime, violenter Phaeneas 24 XXXII, 5, 34| temperans. Indignari inde coepit Aetolos tamquam Romanos decedi Graecia 25 XXXIII, 2, 11| ut iuberet, quae maxime Aetolos offendit iam tumentes querentesque 26 XXXIII, 2, 11| opibus Macedonici regni Aetolos habendos Graeciae dominos 27 XXXIII, 2, 12| ad haec Quinctius negare Aetolos aut moris Romanorum memorem 28 XXXIII, 2, 13| inter imperatorem Romanum et Aetolos orta est de Thebis; nam 29 XXXIII, 2, 13| Romanos, ager urbesque captae Aetolos sequerentur. 'vos' inquit ' 30 XXXIII, 4, 34| Phthioticis et Pharsalo excepta. Aetolos de Pharsalo et Leucade postulantes 31 XXXIII, 4, 35| Pylaicum appellant --, venit: Aetolos praecipue monuit ut constanter 32 XXXIII, 5, 44| arsuram fuisse; neque enim ne Aetolos quidem quieturos, cum ingenio 33 XXXIII, 5, 49| nuntiosque ab eo ad Antiochum et Aetolos missos consiliaque inita 34 XXXIV, 3, 23| deberent, apparebat incessi Aetolos. igitur Alexander princeps 35 XXXIV, 3, 23| agere ut Argos habeant, Aetolos, primos hostes Philippi, 36 XXXIV, 3, 23| deportarent legiones in Italiam: Aetolos polliceri aut condicionibus 37 XXXIV, 3, 24| Lacedaemonium et latrones Aetolos praemium sit posita in eo 38 XXXIV, 3, 24| cunctis undique increpantibus Aetolos responsurum se fuisse iis 39 XXXIV, 3, 24| mitterent est hortatus. ad Aetolos legatum etiam misit, magis 40 XXXV, 2, 12| Romanis nullos alios quam Aetolos dedisse et ad vincendum 41 XXXV, 2, 18| bello cepisset: iam primum Aetolos, qui umbilicum Graeciae 42 XXXV, 3, 23| cum exercitu transisse et Aetolos ita se parare ut sub adventum 43 XXXV, 3, 25| praefatus bene comparatum apud Aetolos esse ne praetor, cum de 44 XXXV, 4, 32| admonerent Romanae societatis Aetolos, qui vocem liberam mittere 45 XXXV, 4, 32| praetermissa Romanae societatis Aetolos meritorumque in universam 46 XXXV, 4, 33| homines testes fore penes Aetolos culpam belli esse, Romanos 47 XXXV, 4, 33| Graeciam disceptandumque inter Aetolos et Romanos. huic tam superbo 48 XXXV, 4, 35| conspectu ipso debellaturam. Aetolos toto suo exercitu paratos 49 XXXV, 4, 36| alii dicere exturbandos Aetolos et libertatem, cum restitui 50 XXXV, 4, 36| imponunt et armis arreptis Aetolos vagos per urbem caedunt. 51 XXXV, 4, 38| minus tolerabiles futuros Aetolos. Romanorum maxime respectus 52 XXXV, 4, 38| primum, deinde legati ad Aetolos missi percunctatum quo suo 53 XXXV, 4, 38| Salganea esse profectosque Aetolos audivit, et ipse a Thebis 54 XXXV, 5, 43| defectione ab Romanis ad Aetolos elatus non ultra differre 55 XXXV, 5, 44| Graeciam atque in ea principes Aetolos fecisset. cum exercitibus 56 XXXV, 5, 49| ignorasset quae res Antiochum et Aetolos coniunxisset, ex legatorum 57 XXXV, 5, 50| conligi potuit non ita multos Aetolos ducit. Achaei quingenti < 58 XXXV, 5, 51| oratores partim ex suis partim Aetolos Chalcidem misisset qui eadem 59 XXXVI, 1, 3| satisfieri aequum censuissent; Aetolos ultro sibi bellum indixisse, 60 XXXVI, 1, 7| Athamanum gens, quorum secundum Aetolos plurima fuit opera in eo 61 XXXVI, 2, 8| opperitur Amynandrum atque Aetolos, Philippum Megalopolitanum 62 XXXVI, 3, 16| Romanum exercitum facturum, Aetolos ex quattuor milibus - tot 63 XXXVI, 3, 16| itaque nuntium Heracleam ad Aetolos mittit, ut hanc saltem sibi 64 XXXVI, 3, 16| nuntio audito dissensio inter Aetolos orta est. pars imperio parendum 65 XXXVI, 3, 17| tuebuntur angustiae, nec Aetolos vertices illi, quos ceperunt. 66 XXXVI, 3, 19| turba et agmen apparebat, Aetolos credere visa procul pugna 67 XXXVI, 4, 22| Thermopylis Heracleam ad Aetolos praemisit, ut tunc saltem, 68 XXXVI, 4, 22| in fidem receptas esse; Aetolos quoque, quamquam non secuti 69 XXXVI, 4, 23| aliis in stationem aliorum, Aetolos propter paucitatem eosdem 70 XXXVI, 4, 23| labor est. cum fatigatos iam Aetolos sciret consul et ex spatio 71 XXXVI, 4, 28| extremum finivit, ut diceret Aetolos se suaque omnia fidei populi 72 XXXVI, 4, 28| omnibus oppidis convocandos Aetolos ad concilium.~ ~29. 73 XXXVI, 4, 29| insultet adversis rebus eorum; Aetolos quoque finire tandem adversus 74 XXXVI, 4, 30| et Naupactum concurrisse Aetolos, ut inde totum impetum belli 75 XXXVI, 4, 31| expeditione fractis animis Aetolos compulit ad petendam pacem. 76 XXXVI, 5, 41| maiorem causam Antiochum quam Aetolos esse; neque [enim] mari 77 XXXVII, 2, 7| Echedemus fatigatos tot repulsis Aetolos et complorantis inutili 78 XXXVII, 6, 46| generis. captivos nobiles, Aetolos et regios duces, sex et 79 XXXVII, 6, 48| Romanorum esse. ob haec Aetolos sustulisse animos et abnuisse 80 XXXVII, 6, 48| deinde fabulae huic legatos Aetolos in senatu inter cetera hoc 81 XXXVII, 6, 48| exercitum deletum esse; Aetolos respondisse ab suis legatis 82 XXXVII, 6, 49| est totos adhuc Antiochi Aetolos esse et ex unica ea spe 83 XXXVIII, 1, 3| excusabatque sese, quod per Aetolos recuperasset paternum regnum; 84 XXXVIII, 1, 3| accepere, et ipsi a Philippo ad Aetolos deficiunt. Quibus circumiectis 85 XXXVIII, 1, 7| Perseus ubi adesse Aetolos audivit, omissa obsidione 86 XXXVIII, 1, 7| in Macedoniam redit. Et Aetolos inde avocavit populatio 87 XXXVIII, 1, 8| Macedonibus vastari, nec Aetolos ad tria simul diversa bella 88 XXXVIII, 1, 8| insanire; non plus mali meritos Aetolos Antiochi bello, quam boni 89 XXXVIII, 1, 8| magis saepe quam vere umquam Aetolos pacem petere. Imitarentur 90 XXXVIII, 1, 8| opimo regno, excessisse. Aetolos nisi inermes de pace agentes 91 XXXVIII, 1, 9| permitterent se Romanis. Et Aetolos C. Valerius, Laevini filius, 92 XXXIX, 2, 24| gentem in eadem causa qua Aetolos fuisse; Antiocho rege pulso 93 XLII, 1, 12| hostiliter sublatos esse. iam Aetolos quem ignorare in seditionibus 94 XLII, 3, 34| exercitum, qui adversus Aetolos et Antiochum regem est missus. 95 XLII, 5, 60| consulem pro se quisque in Aetolos conferebant causam: ab iis 96 XLIII, 2, 22| expectaret effusos omnibus portis Aetolos in fidem suam venturos,