Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|  perduellionem iudicent, secundum legem facio." Lex horrendi carminis
 2      II,    3, 33a|           dicant, ibique sacratam legem latam.~ ~
 3      II,    5,  56|        vestro moriar aut perferam legem". Occupant tribuni templum
 4      II,    5,  56|       nobilitasque ad impediendam legem in contione consistunt.
 5      II,    5,  58|   tribuniciam potestatem perlatam legem esse, quam minore conatu,
 6     III,    2,   9|       aeterna illis licentia sit, legem se promulgaturum ut quinque
 7     III,    2,  10|          Id factum ad impediendam legem tribuni criminabantur, ingensque
 8     III,    2,  10|        aliud actum putent, victam legem esse, nisi dum in integro
 9     III,    2,  11|           sic agi liceret, victam legem esse. Tum prope iam perculsis
10     III,    2,  11|        criminibus suis suggerere; legem interim non tam ad spem
11     III,    2,  11|           Caesonem simul civem et legem quam cupitis habere non
12     III,    2,  11|          posse? Quamquam quid ego legem loquor? Libertati obstat;
13     III,    2,  14|           perlatam esse crederent legem, et quod ad seniores patrum
14     III,    3,  19|     humanisque obruti sceleribus, legem vos hoc anno perlaturos
15     III,    3,  21|   consulta fiunt ut neque tribuni legem eo anno ferrent neque consules
16     III,    3,  25|   exceperunt. Eodem modo consules legem, tribuni iudicium de Volscio
17     III,    3,  25|         datum est ad inspiciendam legem ut cum edocuissent populum
18     III,    4, 31a|    Romilio C. Veturio consulibus, legem omnibus contionibus suis
19     III,    5, 31b|    aiebant, et plebem et tribunos legem ferre non posse. Tum abiecta
20     III,    6,  45|       libertati faverit eam ipsam legem declarare quam Vergini amici
21     III,    8,  55| tenerenturne patres plebi scitis, legem centuriatis comitiis tulere
22     III,    8,  55|           Aliam deinde consularem legem de provocatione, unicum
23     III,    8,  55|           muniunt sanciendo novam legem, ne quis ullum magistratum
24      IV,    1,   5|          Romano, si velit, iubere legem, an ut quaeque rogatio promulgata
25      IV,    3, 16b|      tulerant de honoribus Minuci legem et criminari nunc Minucium,
26      IV,    4,  24|         vitae obnoxios vivere. Se legem laturum ne plus quam annua
27      IV,    4,  24|           Consensu ingenti populi legem postero die pertulit et "
28      IV,    4,  25|         ambitionis causa tribunos legem promulgare ne cui album
29      IV,    4,  25|           Vicere tamen tribuni ut legem perferrent; apparebatque
30      IV,    4,  30|       undique otium fuit Romanis. Legem de multarum aestimatione
31      IV,    6,  49|          M. Sextio tribuno plebis legem agrariam ferenti, simul
32      IV,    6,  51|   sanguine ac supplicio suo latam legem confestim exerceri et tantam
33       V,    2,  11|    militum expugnasse vociferans, legem Treboniam sublatam et cooptatos
34       V,    2,  12|      tribunorum fraudisque contra legem Treboniam factae memoriam
35       V,    2,  12|   mercedem iudicii plebes haberet legem agrariam promulgant, tributumque
36       V,    5, 29b|       erat coortis ad perferendam legem tribunis plebis nec segnius
37       V,    5,  30|    Senatum vero incitare adversus legem haud desistebat: ne aliter
38       V,    5,  30| religiosum parti maximae fuit, et legem una plures tribus antiquarunt
39       V,    6,  46|          ab Ardea quam compererit legem latam, quod nec iniussu
40      VI,    5,  38|        tribunorum plebi ferentium legem intercedentiumque et, quanto
41      VI,    5,  42|           parte de plebe creandis legem pertulere. creati quinque
42     VII,    1,   3|           Minervae templo dicatam legem quia numerus Minervae inventum
43     VII,    1,   6|           immortales inauspicatam legem valuisse? Vindicasse ipsos
44     VII,    1,   6|        Claudium, quia dissuaserat legem, maiore nunc auctoritate
45     VII,    2,  16|      memorabile gestum, nisi quod legem novo exemplo ad Sutrium
46     VII,    3, 17b|        aiebat in duodecim tabulis legem esse ut, quodcumque postremum
47     VII,    3,  21|       haberi ni secundum Liciniam legem haberentur, dictatore obstinato
48     VII,    3,  21|        concordiae causa observare legem Liciniam comitiis consularibus
49    VIII,    6, 37b|       praeter Polliam antiquarunt legem: Polliae sententia fuit
50      IX,    7,  33|       gratiorem. Is cum identidem legem Aemiliam recitaret auctoremque
51      IX,    7,  33|        illos censores creatos eam legem populus iussisset, quodque
52      IX,    7,  33|      eorum quemquam, qui post eam legem latam creati censores essent,
53      IX,    8,  38|           equitum dixit; atque ei legem curiatam de imperio ferenti
54      IX,    8,  39|      auspiciis repetitis pertulit legem; et profectus cum legionibus
55       X,    1,   8|      certaminum habeant. Ego hanc legem, quod bonum faustum felixque
56       X,    1,  9a|       iubebat apparebatque accipi legem; ille tamen dies intercessione
57       X,    2,  9b|   Valerius consul de provocatione legem tulit diligentius sanctam.
58       X,    2,  13|         legum restinguenda ratus, legem recitari iussit, qua intra
59       X,    4, 37a|        nobilium, tribunos plebis, legem impedituros; voluntatem
60     XXI,    7,  63|           etiam patribus ob novam legem, quam Q. Claudius tribunus
61   XXIII,    6,  43|          neminem alium quam ipsos legem qua in societatem amicitiamque
62    XXIV,    4,  29|  eximendum id de foedere esse aut legem eam foederis non accipiendam.
63   XXVII,    5,  23|    Licinius Varus praetor urbanus legem ferre ad populum iussus
64  XXXIII,    5,  42|     Lucullus tribunus plebis, qui legem de creandis his tulerat,
65  XXXIII,    5,  46|      gravem esse superbiam eorum, legem extemplo promulgavit pertulitque
66   XXXIV,    1,   1|        Iunii Bruti tribuni plebis legem Oppiam tuebantur nec eam
67   XXXIV,    1,   2|    tribunorum plebi suadent, quam legem abrogandam censent? date
68   XXXIV,    1,   3|      iussistis suffragiis vestris legem, quam usu tot annorum et
69   XXXIV,    1,   3|          id est, ut unam tollendo legem ceteras infirmetis. nulla
70   XXXIV,    1,   4|          iis modum facerent. quid legem Liciniam excitavit de quingentis
71   XXXIV,    1,   4|           agros continuandi? quid legem Cinciam de donis et muneribus
72   XXXIV,    1,   4|        Oppiam nec aliam ullam tum legem desideratam esse quae modum
73   XXXIV,    1,   4|        rogant et, quod maius est, legem et suffragia rogant et a
74   XXXIV,    1,   5|          publico vos rogassent ut legem in se latam per bellum temporibus
75   XXXIV,    1,   6|      consulis oratio fuit; nam et legem ullam omnino abrogari est
76   XXXIV,    1,   6|       indignatus et eam praecipue legem quae luxuriae muliebris
77   XXXIV,    1,   6|         igitur nescit novam istam legem esse, Q. Fabio et Ti. Sempronio
78   XXXIV,    1,   6|   publicum vertendae erant, istam legem scripsisse tam diu mansuram
79   XXXIV,    1,   7|    ornatum adiciunt? scilicet, si legem Oppiam abrogaritis, non
80   XXXIV,    1,  8a|                   Haec cum contra legem proque lege dicta essent,
81   XXXIV,    1,  8a|  dubitatio fuit quin omnes tribus legem abrogarent. viginti annis
82 XXXVIII,    3,  30|          anno labefactare conatus legem parabat ferre, ut in omnibus
83 XXXVIII,    6,  54|        magis pro se quam adversus legem dicturum apparebat, dissuasor
84 XXXVIII,    6,  55|        pecuniam ex aerario contra legem promere non auderent, poposcisse
85   XXXIX,    3,  33|       crimen excusabant recitando legem, quae nisi belli pacisve
86      XL,    2,  19|      latius, patres iusserunt. et legem de ambitu consules ex auctoritate
87     XLI,    2,   9|       Sempronio Sardinia obvenit. legem dein de sociis C. Claudius
88     XLI,    2,   9|          praetori decreta est. ad legem et edictum consulis senatus
89   XLIII,    2,  14|        ita in contione edixerunt: legem censui censendo dicturos
90     XLV,    2,  21|           suadendi dissuadendique legem potestas facta esset, eoque
91     XLV,    2,  21|         auctoritatibus suadentium legem. tum inter praetorem tribunosque
92     XLV,    2,  24|           ipsi nobis hanc dicimus legem: si omnes voluimus, quod
93     XLV,    4,  36|         frequentes postero die ad legem antiquandam adessent, intellecturos