Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   1|           penates deos domesticum publico adiunxisse foedus filia
 2       I,    4,  20|   antistites essent stipendium de publico statuit; virginitate aliisque
 3       I,    5,  24|        deficiet. Si prior defexit publico consilio dolo malo, tum
 4       I,    5,  26|      victoria sua tantoque gaudio publico. Stricto itaque gladio simul
 5       I,    5,  30|        plebe etiam merces valuit: publico auxilio nullo adiuti sunt
 6       I,    6,  32|          album elata proponere in publico iubet. Inde et civibus otii
 7       I,    8,  43|       emendos dena milia aeris ex publico data, et, quibus equos alerent,
 8      II,    1,   1|        exacto rege meruit pessimo publico id facturus fuerit, si libertatis
 9      II,    3,  16|        funeri sumptus deesset; de publico est datus. Luxere matronae
10      II,    5,  44|      gratiam melioris partis bono publico velit quaesitam; et plures,
11      II,    5,  47|            consule altero amisso, publico privatoque deformem luctu
12      II,    5,  52|           fervidi animi vir ut in publico periculo ante, sic tum in
13     III,    2,  13| consulerentur patres, retentus in publico est. Vades dari placuit;
14     III,    2,  13|        est reum. Hic primus vades publico dedit. Dimissus e foro nocte
15     III,    3,  24|          unquam non modo visum in publico, sed ne adsurrexisse quidem
16     III,    8,  57|          nomen, in aes incisas in publico proposuerunt. Sunt qui iussu
17      IV,    1,   4|          paucis his annis pessimo publico, cum summa iniuria plebis?
18      IV,    5,  40|    equites non privato magis quam publico luctu, Fabiusque consul
19      IV,    6,  51|        possesso per iniuriam agro publico patres pellebat; tunc haec
20      IV,    6,  53|   parabant, Volscis, quamquam non publico consilio capessentibus arma,
21      IV,    6,  59|            ut stipendium miles de publico acciperet, cum ante id tempus
22      IV,    6,  61|           parum constitit bellone publico gentis universae tuendi
23      IV,    6,  61|       spem dabat deditionis, omni publico frumento priusquam urbs
24       V,    4,  28|          Mos erat civitatis velut publico latrocinio partam praedam
25       V,    7,  50|  civitatis apparuerat quod cum in publico deesset aurum ex quo summa
26       V,    7,  53|     nostrae deflagrassent, hoc in publico incendio universi recusamus
27      VI,    4,  25|           percontantibusque fassi publico consilio se militasse. cuius
28     VII,    3,  21|    moderatione tum impendio magis publico quam iactura sustinuerunt.
29    VIII,    4,  23|  obicerentur purgabant: haud ullo publico consilio auxiliove iuvari
30    VIII,    5,  29|           hominum iactata quam in publico ullo concilio est, ita insequentis
31      IX,    4,  18|      quorum suo quisque fato sine publico discrimine viveret morereturque.~ ~
32      IX,    8,  38|         quae ne ira obstaret bono publico, legatos ex consularium
33       X,    3,  30|          parentis, aequata eventu publico privatoque, filii laudibus.
34     XXI,    1,  14|         argentum aurumque omne ex publico privatoque in forum conlatum
35     XXI,    2,  18|         faterentur ac defenderent publico consilio factum, ut indicerent
36     XXI,    2,  18|      quoniam discerni placet quid publico consilio, quid sua sponte
37     XXI,    2,  18|           aliud de integro foedus publico consilio ictum est. Si vos
38    XXII,    7,  55|         in urbe tollant, matronas publico arceant continerique intra
39    XXII,    8,  60|  variaretur et alii redimendos de publico, alii nullam publice impensam
40    XXII,    8,  61|     deinde vita sed prope luce ac publico caruerint. Mirari magis
41   XXIII,    1,   2|      autem incolumem esse orbatam publico consilio crederet, rationem
42   XXIII,    6,  49|        militia vacarent dum in eo publico essent, alterum ut quae
43   XXIII,    6,  49|         hostium tempestatisque vi publico periculo essent. Utroque
44    XXIV,    2,  16|          Gracchus ita permisit in publico epularentur omnes ante suas
45     XXV,    1,   1|  abolebantur Romani ritus, sed in publico etiam ac foro Capitolioque
46     XXV,    1,   1|      Apriles deferret neu quis in publico sacrove loco novo aut externo
47     XXV,    3,  12|            cum populus dederit ex publico partem, privati uti conferant
48    XXVI,    2,  12|         iam ne in foro quidem aut publico loco principum quisquam
49    XXVI,    2,  16|   magistratus esse: sine consilio publico, sine imperio multitudinem
50    XXVI,    5,  30|      principibus iuventutis prope publico consilio interfectum, et
51    XXVI,    6,  35|         quicquam ea tempestate in publico esset, edixerunt consules
52    XXVI,    7,  39|        Perconi fuit cognomen, non publico modo sed privato etiam odio
53   XXVII,    2,   6|           consulatum nisi id bono publico fieret profecto nunquam
54   XXVII,    3,  11|         procederent iis quae equo publico emeruerant, sed dena stipendia
55   XXVII,    8,  51|      iussit. Hannibal tanto simul publico familiarique ictus luctu,
56  XXVIII,    3,  12|    obtulit in tam recenti volnere publico privatoque neque lacessierunt
57  XXVIII,    5,  29|        impulit; revocavit tamen a publico parricidio privata pietas:
58  XXVIII,    8,  41|          tuam quidem gloriam bono publico praeponam. quamquam si aut
59  XXVIII,    8,  41|           retineret, etsi id bono publico faceret, simul cum bello
60    XXIX,    4,  17|        culpa defectionis procul a publico consilio absit, et reditum
61    XXIX,    5,  23|           apud se in hospitio, et publico etiam foedere cum populo
62     XXX,    3, 19a|    circumdatis privato magis quam publico decore insignis Romam rediit.
63     XXX,    4,  22|   habuerunt, culpam omnem belli a publico consilio in Hannibalem vertentes:
64     XXX,    5,  29|       utrum sua sponte fecerit an publico consilio, neutrum cur adfirmem
65     XXX,    7,  44|        Haedus risum increparet in publico fletu cum ipse lacrimarum
66     XXX,    7,  44|       conferendum est, tamquam in publico funere comploratis. quam
67     XXX,    7,  45|         tamen mors eius fuit quia publico funere est elatus. - hunc
68    XXXI,    2,   9|      evenisset iussit. moram voto publico Licinius pontifex maximus
69    XXXI,    2,  12|         natus, in Lucanis in agro publico eculeus cum quinque pedibus.
70   XXXII,    4,  30|      iuventutem in armis esse nec publico consilio Insubrum defectioni
71  XXXIII,    3,  28|          ad eam rem capto, cum in publico epulatus reverteretur domum
72  XXXIII,    3,  29|        civitates excusarent nihil publico consilio factum esse, missis
73  XXXIII,    5,  46|         adiecit et aliud quo bono publico sibi proprias simultates
74  XXXIII,    5,  49|           eorum sua voluntate nec publico consilio factum esse - Carthaginienses
75   XXXIV,    1,   2|       potuistis? an blandiores in publico quam in privato et alienis
76   XXXIV,    1,   4|      urbem circumiret, stantes in publico invenisset quae acciperent.
77   XXXIV,    1,   5|       appellavit quod matronae in publico vos rogassent ut legem in
78   XXXIV,    1,   5|        nunquam ante hoc tempus in publico apparuerunt? tuas adversus
79   XXXIV,    1,   5|   fecerint, et quidem semper bono publico. iam a principio, regnante
80   XXXIV,    3,  32| accipiendoque in arcem nihil esse publico consilio actum. Thessalos
81   XXXIX,    1,   9|          P. Aebutius, cuius pater publico equo stipendia fecerat,
82   XXXIX,    1,  14|           pavor ingens cepit, cum publico nomine, ne quid eae coniurationes
83   XXXIX,    1,  18|     idoneus supplicii exactor, in publico animadvertebatur. datum
84      XL,    4,  38|          paruerunt. traducti sunt publico sumptu ad quadraginta milia
85     XLI,    3,  27|          silice straverunt, et eo publico ab aede Veneris fecerunt.
86   XLIII,    2,  16|          demoliri iusserant, quod publico inaedificatus esset. Appellati
87     XLV,    1,  13|           quaestor, qui Romam eum publico sumptu perduceret. advenienti
88     XLV,    2,  16|         visa erat; et Calatiae in publico agro M. Valerius civis Romanus
89     XLV,    2,  22|          cum Romam venissemus, ex publico hospitio in curiam gratulatum
90     XLV,    4,  39|         quae nec privato loco nec publico profano, sed in Capitolio
91     XLV,    4,  44|          immolare vellet, regi ex publico sicut magistratibus Romanis