Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|         apparatu tum sciebant aut poterant, concelebrant ut rem claram
 2       I,    3,  14|      gratia suorum et preces plus poterant. Igitur illorum poenam in
 3       I,    7,  37|           gesturos melius sperare poterant, tamen, quia consulendi
 4     III,    1,   6|        per aetatem ac valetudinem poterant, per se ipsi obibant; circumitio
 5       V,    2,   8|          ac tueri se ab exteriore poterant hoste. Una spes erat, si
 6       V,    6,  38|         nec tamen aequari frontes poterant cum extenuando infirmam
 7       V,    6,  42|       atque oculis satis constare poterant. Quocumque clamor hostium,
 8       V,    6, 49a|           suis eligi praepararive poterant providit. Galli nova re
 9       V,    7,  50|           quaeque per senatum agi poterant, tum demum agitantibus tribunis
10      VI,    4,  25|          arcuerunt quam armis non poterant. intrantibus fines Romanis
11     VII,    1,   7|           pugnam; neque sustineri poterant, ni extraordinariae cohortes
12     VII,    5, 29b|           arma, quia viribus plus poterant, cum intulissent, coacti
13     VII,    5,  33|        ratus, quando vi pelli non poterant, equitibus immissis turbare
14     VII,    5,  34|        quam recipi tuto signa non poterant imminentem capiti hostem
15     VII,    5,  36|         nec obsistere nec insequi poterant. Inter trepidationem tumultumque
16    VIII,    5,  28|    formaque misericordiam elicere poterant, ad libidinem et contumeliam
17    VIII,    5,  32|      oculis imperatoris noscitari poterant, orabant ut parceret magistro
18      IX,    1,   2|           vix di immortales ferre poterant, ab ducibus exposcunt.~ ~
19      IX,    1,   6|       contra intuerentur efficere poterant; adeo super maerorem pudor
20      IX,    5,  23| defecerunt unde subvehi commeatus poterant et, si homines iuvare velint,
21      IX,    6,  31|        ullae nec castra nec urbes poterant, omnium principum in Samnio
22       X,    2,  10|        Pecunia deinde, qua multum poterant, freti, socios ex hostibus
23       X,    4,  31|        externis viribus iam stare poterant, tamen bello non abstinebant.
24     XXI,    1,  11|           streperent, satis scire poterant. Ipse Hannibal qua turris
25     XXI,    3,  31|           qui iure minus, vi plus poterant, pellebatur. Huius seditionis
26     XXI,    7,  58|   explicare quicquam nec statuere poterant nec quod statutum esset
27     XXI,    7,  58|         nervis vix flectere artus poterant. Deinde, ut tandem agitando
28    XXII,    1,   2|          adsurgere ex voraginibus poterant, neque aut corpora animis
29    XXII,    1,   6|          perspicere prae caligine poterant. Inclinata denique re, cum
30    XXII,    1,   6|           signis quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt.
31    XXII,    2,  7b|        ordine omnia inquisissent, poterant. Inde varios voltus digredientium
32    XXII,    4,  28|       quemque locum apte insidere poterant, quinque milia conduntur
33    XXII,    6,  49|      trucidarent quos pellere non poterant. Pepulerunt tamen iam paucos
34    XXII,    6,  49|       sunt, equosque ad fugam qui poterant repetebant. Cn. Lentulus
35   XXIII,    1,   5|         consulem invenerunt, quam poterant maxime miserabilem bonis
36   XXIII,    3,  22|         consiliis humanis adsequi poterant, patres explessent, tandem
37   XXIII,    4,  27|        certamen obversati castris poterant neque castrorum oppugnatio
38   XXIII,    6,  42|          nostrae vires nos tutari poterant. Postquam his parum fidebamus,
39   XXIII,    6,  46|           imbellem, equitatu plus poterant; itaque equestribus proeliis
40   XXIII,    6,  48|           herbae pabulum praebere poterant. Id convexit in Claudiana
41    XXIV,    4,  21|         equis quanto maximo cursu poterant, ut ignaros omnium regios
42    XXIV,    6,  40|          naves militum capere non poterant, in onerarias impositis
43     XXV,    3,  13|       arduo ac difficili adscensu poterant. luce prima proelium ingens
44     XXV,    6,  33|          precibus nec vi retineri poterant, nec se aut parem sine illis
45     XXV,    6,  34|      equos velocitate peditum vix poterant caesique prope plures in
46     XXV,    6,  35|           praemissis Numidis quam poterant maxime citato agmine sequi
47    XXVI,    1,   4|        tolerare servitia ac plebs poterant aut mittere nuntios ad Hannibalem
48    XXVI,    2,  12| deserverat, neque in senatum cogi poterant; in magistratu erat qui
49    XXVI,    6,  33|        enim meritas poenas negare poterant, nec tyranni erant in quos
50    XXVI,    6,  35|       castigando, nunc consolando poterant. spatium deinde iis tridui
51    XXVI,    7, 45a|         scalae altitudini aequari poterant, et quo quaeque altiores,
52    XXVI,    8,  46|          inde quanto maximo cursu poterant ad eam portam circa quam
53   XXVII,    7,  41|          collibus timeri insidiae poterant, quinque cohortes additis
54  XXVIII,    2,   5|      excitare tumultus circumfusi poterant. legationes dimittit pollicitus
55  XXVIII,    4,  20|     Romanis subeuntibus qua adire poterant, conspexerunt editissimam
56  XXVIII,    4,  20|      inaequaliter eminentia rupis poterant scandunt. sicubi nimis arduum
57  XXVIII,    6,  33|       magis quam decernere pugnam poterant, gladios nudant et conlato
58    XXIX,    6,  33| pervenisse iam circummissi videri poterant, et ipse leni clivo ferente
59    XXIX,    7, 36b|        bona tantum quae publicari poterant pigneranda poenae praebebant.~ ~
60     XXX,    2,  10|         quae praesidio aliis esse poterant in postremam aciem receptis
61     XXX,    2,  10|         mari quidem ubi ipsi plus poterant satis fidentes, die segni
62     XXX,    3,  17|     tacitum continere gaudium non poterant quin clamoribus quibusque
63     XXX,    4,  25|         celeritate subterlabentem poterant neque transilire armati
64     XXX,    4,  25|        remis quanto maximo impetu poterant in terram cum immisissent,
65    XXXI,    4,  30|         saevitiamque regis invehi poterant, introducti sunt. deploraverunt
66    XXXI,    5,  36| velocissimi pedites cursu aequare poterant, citato profectus agmine
67    XXXI,    6,  45|       alia usui esse ad vescendum poterant ad naves rettulere; praedae
68   XXXII,    2,  15|        arma, quantum moenia tueri poterant; sed oppugnatio continua,
69   XXXII,    3,  17|           neque praecidere hastas poterant et, si quam incidissent
70  XXXIII,    1,   3|            erigi> ad aliquam spem poterant venit.~ ~4.
71  XXXIII,    1,   8|        nisi defenderentur servari poterant, ne ipsi quidem in tuto
72   XXXIV,    1,   1|          virorum contineri limine poterant, omnes vias urbis aditusque
73   XXXIV,    4,  39|           atque impetus sustineri poterant. cum terga vertissent Lacedaemonii
74  XXXVII,    3,  16|       ostium portus in salo stare poterant aspero mari et nocte imminente.
75  XXXVII,    4,  20|    infrenare aut escendere facile poterant multo maiorem quam pro numero
76  XXXVII,    4,  30|        ipsae ferire rostro hostem poterant, et obliquas se ipsae ad
77  XXXVII,    6,  41|      quidem cornua sua conspicere poterant, nedum extremi inter se
78 XXXVIII,    1,   7|          tamen penetrare in urbem poterant; nam et pari celeritate
79 XXXVIII,    2,  23|        ipsi, quantum equis subire poterant, sparsos fuga Gallos circa
80      XL,    4,  40|       urgebantur, nec locum tueri poterant. Celtiberi ubi ordinata
81      XL,    4,  58|     Bastarnae empto contenti esse poterant aut in agmine contineri,
82     XLI,    1,   2| percunctantibus reddere responsum poterant; et clamor in portis, ut
83     XLI,    3,  26|         omnes in faucibus pugnare poterant Romani; urguentes deinde
84    XLII,    4,  45|         etiam viribus suis bellum poterant, quadraginta navibus auctore
85    XLII,    5,  65|          in tumulum conitebantur, poterant et, ubi ordines procursando
86    XLIV,    1,   6|   superiora cacumina hostibus non poterant; et experta difficultas
87    XLIV,    1,  12|      nocte, simplici ordine, quam poterant proxime litus tenentes,
88    XLIV,    3,  42|           caederentur, retro, qui poterant, nando repetentes terram
89     XLV,    2,  19|       salva pietate ei contingere poterant. <erant> enim quidam Romanorum
90     XLV,    2,  20|     Persei casum praebere speciem poterant, postquam consulti ab M.
91     XLV,    4,  43|          non dona donis conparari poterant. itaque sicut praefulgebat