Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  20|         Romuli quam Numae similes reges putabat fore iturosque ipsos
 2       I,    4,  21|           regni. Ita duo deinceps reges, alius alia via, ille bello,
 3       I,    5,  24|      animus. Cum trigeminis agunt reges ut pro sua quisque patria
 4       I,    7,  35|       instructiusque quam priores reges fecit. Tum primum circo
 5       I,    7,  39|        rei miraculum orto excitos reges, et cum quidam familiarium
 6       I,    8,  43|       traditum ceteri servaverant reges, viritim suffragium eadem
 7       I,    9,  53|         arte aequasset superiores reges ni degeneratum in aliis
 8       I,    9,  55|           relinqueret: Tarquinios reges ambos patrem vovisse, filium
 9      II,    1,   2|           publica sacra per ipsos reges factitata erant, necubi
10      II,    1,   2|      Meminimus, fatemur: eiecisti reges; absolve beneficium tuum,
11      II,    1,   2|            Valerium, quo adiutore reges eiecerat.~ ~3.
12      II,    2,   8|        templum. Haec post exactos reges domi militiaeque gesta primo
13      II,    2,   9|           orientem morem pellendi reges inultum sineret. Satis libertatem
14      II,    2,   9|          eam expetant tanta regna reges defendant, aequari summa
15      II,    2,  15|     responsum potuerit non recipi reges, ideo potius delectos patrum
16      II,    3,  20|       cuius familiae decus eiecti reges erant, eiusdem interfecti
17     III,    6,  39|           Horatiis ducibus pulsos reges. Nec nominis homines tum
18     III,    6,  39|     conditorem urbis, deincepsque reges, quod sacris etiam ut sollemne
19     III,    8,  63|          penes senatum fuisse; ne reges quidem maiestatem summi
20      IV,    1,   3|        cum maiores nostri advenas reges non fastidierint, et ne
21      IV,    1,   3|        Claudiam certe gentem post reges exactos ex Sabinis non in
22      IV,    1,   4|                 At enim nemo post reges exactos de plebe consul
23      IV,    1,   4|         ab regibus lecti aut post reges exactos iussu populi, sinceram
24      IV,    2,  15|        iura legesque, ex qua urbe reges exactos sciret eodemque
25      IV,    6,  61|         atque Veios fuit; sed eam reges Romani delevere, Caeretumque,
26       V,    1,   2|        arma deponentem. Hoc neque reges neque ante tribuniciam potestatem
27      VI,    5,  37|      Romanum vere exactos ex urbe reges et stabilem libertatem suam
28      VI,    5,  41|  pontifices, augures, sacrificuli reges creentur; cuilibet apicem
29     VII,    1,   3|        maximi dedicavit anno post reges exactos; a consulibus postea
30     VII,    3,  18|         universi non possint? Vel reges vel decemviros vel si quod
31      IX,    4,  17|      expertus, decessit. Ut alios reges claros ducesque omittam,
32      IX,    4,  17|      ordinatae modum venerat. Ita reges gesserant bella, ita deinde
33      IX,    4,  18|  exercitum acceperunt. At hercule reges non liberi solum impedimentis
34       X,    2,  9b|       sanctam. Tertio ea tum post reges exactos lata est, semper
35   XXIII,    5,  33|         in terris populorum omnes reges gentesque animos intenderant,
36    XXIV,    6,  49|          societate eorum adversus reges populosque Africae esset,
37    XXVI,    4,  24|          hi Thracum et Illyriorum reges; bellum ut extemplo Aetoli
38   XXVII,    1,   4|          Ptolomaeum et Cleopatram reges M. Atilius et M'. Acilius,
39   XXVII,    6,  30|          delata quia se Macedonum reges ex ea civitate oriundos
40  XXVIII,    8,  41|     fecerant. dies me deficiat si reges imperatoresque temere in
41  XXVIII,    8,  44|       testes, Syphax et Masinissa reges quorum ego fidei ita innitar
42  XXVIII,    8,  44|       populi Romani famamque apud reges gentesque externas pertinebat,
43    XXIX,    1,   3|          mobili atque infida. iam reges, Syphacem post conloquium
44    XXIX,    5,  24|       quam primum traiciat socios reges. Masinissam prius ipsum
45    XXXI,    3,  19|     miserunt. inde in Numidiam ad reges profecti legati. dona data
46   XXXII,    2,   8|           et amicos populi Romani reges inter se quoque ipsos pacem
47   XXXII,    3,  22|        praeterquam quod Macedonum reges ab se oriundos credunt,
48   XXXII,    5,  33|         At non antiquos Macedonum reges, sed acie bellare solitos,
49   XXXII,    5,  34|             quoniam haec inter se reges postulare et respondere
50  XXXIII,    2,  12|           videri graves Macedonum reges: si regnum gensque tollatur,
51  XXXIII,    4,  39|           Antiochum Ptolomaeumque reges certamina, Selymbriae substitit
52  XXXIII,    4,  41|    Cornelius, cui legatio ad duos reges Antiochum Ptolomaeumque
53   XXXIV,    6,  62|   opportunitates nunc illos, nunc reges Numidarum usurpasse ius,
54    XXXV,    2,  12|   fuissent, legatos censuit circa reges mittendos, qui non solum
55    XXXV,    2,  13|                                Et reges tamen aut non moti aut tardius
56   XXXVI,    1,   7| sustinebat belli; nunc duo maximi reges Asiae Europaeque viribus
57  XXXVII,    1,   3|          sed etiam in Syria esse; reges Aegypti ad ea, quae censuisset
58  XXXVII,    4,  25|     acceptos in fidem in Hispania reges reliquisse; Masinissam non
59  XXXVII,    7,  53|        praepotentem inter Africae reges fecistis. quo tandem igitur
60  XXXVII,    7,  54|         libertatis causam agamus, reges serva omnia et subiecta
61  XXXVII,    7,  54|     imperia fuerunt, quo gaudent, reges habeant; Graeci suam fortunam,
62 XXXVIII,    2,  16|        Syriae quoque ad postremum reges stipendium dare non abnuerent.
63 XXXVIII,    3,  25|          religione obiecta venire reges non posse; principes gentis,
64 XXXVIII,    3,  25|        adfirmante Attalo venturos reges et transigi rem posse, profectus
65 XXXVIII,    6,  57|     facere, sed, in quem carcerem reges et imperatores hostium ducentem
66   XXXIX,    2,  22|        inter Antiochum et Eumenem reges certamina Valerius Antias
67   XXXIX,    3,  33|        inter Philippum et Eumenem reges Thessalorumque civitates
68      XL,    1,   8|       inter binos Lacedaemoniorum reges, salutarem per multa saecula
69      XL,    3,  27|           maximos aetatis nostrae reges ducesque, vicerunt, sed
70     XLI,    3,  20|          magnificentia superiores reges vicit, reliquorum sui moris
71    XLII,    1,  12|     conciliet. inter ipsos quoque reges ingentem auctoritate <esse>,
72    XLII,    2,  26|         ex Asia, qui circa socios reges missi erant, redierunt legati,
73    XLII,    3,  29|           terra Italia, sed omnes reges civitatesque, quae in Europa
74    XLII,    4,  46|           favore quodam insito in reges, legatos in Macedoniam miserunt
75    XLIV,    2,  19|         Antiochum, eam apud omnes reges gentesque auctoritatem esse,
76    XLIV,    2,  19|        legatos ad finiendum inter reges bellum miserunt. prius Antiochum,
77    XLIV,    2,  24|       indignum sit, regum viribus reges oppugnare. Attalo adiutore
78    XLIV,    2,  24|         habitus, dum inter se duo reges captantes fraude et avaritia
79    XLIV,    2,  24|          actum esset quidve inter reges convenisset, ignorabatur.
80    XLIV,    2,  29|          esse; itaque ipsi quoque reges aequos adhiberent animos
81     XLV,    1,  13|      rettulit controversias inter reges sublatas esse exercitumque
82     XLV,    2,  16|      superati, Perseus et Gentius reges cum Macedonia atque Illyrico
83     XLV,    2,  22|          bello pro vobis adversus reges, sic nunc pro rege adversus
84     XLV,    2,  23|           Antiochum et Ptolemaeum reges misistis, loqueretur. sed
85     XLV,    3,  32|          in Asiae civitates et ad reges missis, qui denuntiarent,
86     XLV,    3,  34|        possit inter tam opulentos reges, Antiochum Ptolemaeumque,
87     XLV,    3,  35|                      Romam primum reges captivi, Perseus et Gentius,
88     XLV,    3,  35|            sed etiam, si qui apud reges esse dicebantur, litteris
89     XLV,    4,  43|      custodiam Spoletinis Iguvium reges traducti. relicum ex Illyrico
90     XLV,    4,  44|            quod Persea Gentiumque reges vicissent, Macedonibusque