Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  14|    pulsant; cumque Laurentes iure gentium agerent, apud Tatium gratia
 2       I,    5,  28|        aliis gloriari licet nulli gentium mitiores placuisse poenas.~ ~
 3       I,    7,  35|          legit qui deinde minorum gentium sunt appellati, factio haud
 4       I,    8,  47|           prensare minorum maxime gentium patres; admonere paterni
 5      II,    1,   4|    hostium loco essent, ius tamen gentium valuit.~ ~5.
 6      IV,    1,   1|           patres confundique iura gentium rebantur, et mentio primo
 7      IV,    1,   2|  Canuleium adgressum! Conluvionem gentium, perturbationem auspiciorum
 8      IV,    1,   4|         imperia, sacerdotia, iura gentium hominumque instituantur?
 9      IV,    3,  17| consulentium de caede ruptura ius gentium, non aversum ab intentione
10      IV,    3,  19|       foederis humani violatorque gentium iuris? Iam ego hanc mactatam
11      IV,    5,  32|       scelus legatorum contra ius gentium interfectorum, caedem in
12       V,    3,  14|     honores volgari discriminaque gentium confundi. Praeterquam maiestate
13       V,    6,  36|           fatis legati contra ius gentium arma capiunt. Nec id clam
14       V,    6,  36|         postulatumque ut pro iure gentium violato Fabii dederentur.
15       V,    7,  51|         de adventu Gallorum, quam gentium ius ab legatis nostris violatum,
16      VI,    1,   1|          erat orator - contra ius gentium pugnasset; cui iudicio eum
17      VI,    5,  40|           imminuta maiestas earum gentium inter quas nos esse voluistis
18     VII,    1,   1|         Cornelio Scipioni, suarum gentium viris, gratia campestri
19     VII,    1,   6|          fuisse ne deinde turbato gentium iure comitia haberentur.
20    VIII,    1,   5|        cepisset, non legatus iure gentium tutus loqueretur, 'tempus
21    VIII,    1,   6|          prosequebantur, quam ius gentium ab ira impetuque hominum
22      IX,    2,  10|         fetialem] a se contra ius gentium violatum; eo iustius bellum
23       X,    2,  16|         magni momenti finitimarum gentium auxilia. Petisse pacem a
24     XXI,    1,   9|        inter tot tam effrenatarum gentium arma nec Hannibali in tanto
25     XXI,    1,  10|           castra non admisit; ius gentium sustulit; hi tamen, unde
26     XXI,    2,  21|           cum recensuisset omnium gentium auxilia, Gades profectus
27     XXI,    3,  25|    conloquium non contra ius modo gentium sed violata etiam quae data
28     XXI,    5,  43|         eundem non Alpinarum modo gentium sed ipsarum, quod multo
29     XXI,    5,  44|         peditem, generosissimarum gentium equites frenatos infrenatosque,
30    XXII,    6,  43|       mixtos ex conluvione omnium gentium sed etiam apud ducem ipsum
31    XXII,    6,  46|    mucronibus. Ante alios habitus gentium harum cum magnitudine corporum,
32     XXV,    3,  12|    expellere voltis, vomicam quae gentium venit longe, Apollini vovendos
33     XXV,    6,  33|         et praecipue omnium earum gentium in quibus per tot annos
34    XXVI,    4,  24|        maiore futuros honore quod gentium transmarinarum in amicitiam
35  XXVIII,    3,  12|        mixto ex conluvione omnium gentium, quibus non lex, non mos,
36    XXIX,    6,  34|      equitum augeret; nec aliarum gentium aspernatus, maxime tamen
37     XXX,    4,  25|   Carthaginiensibus sed ius etiam gentium in legatis violatum esset
38     XXX,    5,  30|           ante se memoriae omnium gentium cuilibet regum imperatorumve
39     XXX,    6,  33|     Carthaginienses, duces suarum gentium inter populares, pleraque
40     XXX,    6,  34|   terribilior, dissonae illis, ut gentium multarum discrepantibus
41     XXX,    6,  35|        mixti ex conluvione omnium gentium, quos non fides teneret
42  XXXIII,    2,  15|           clipeati; id in illarum gentium exercitibus robur erat.
43  XXXIII,    2,  16|   principibus, quae sola Graeciae gentium in societate Macedonum manserat,
44  XXXIII,    4,  34|           legati legationes regum gentium civitatiumque audivere.
45    XXXV,    1,   7|        dimicavit, exercitum earum gentium fudit fugavitque, regem
46    XXXV,    2,  12|    Aetoliae, quod omnium Graeciae gentium civitatiumque inhonoratissimi
47    XXXV,    5,  48|       peditum et nominibus quoque gentium vix fando auditis terrebat,
48    XXXV,    5,  49|           armorum et multa nomina gentium inauditarum, Dahas <et Medos>
49  XXXVII,    5,  38|           Dahae quidam aliarumque gentium sagittarii equites intermixti -
50  XXXVII,    6,  40|           regionis mixti multarum gentium equites. continens his grex
51  XXXVII,    7,  58|           Orientis finibus omnium gentium contractis auxiliis.~ ~59.
52 XXXVIII,    2,  13|            mille pedites mixtarum gentium et trecentos equites secum
53 XXXVIII,    2,  17|          omnium quae Asiam colunt gentium Gallos fama belli praestare.
54 XXXVIII,    2,  18|    multarum magnarumque praeterea gentium finis contigit, quarum commercium
55 XXXVIII,    3,  25|  successisset fraudi, ni pro iure gentium, cuius violandi consilium
56 XXXVIII,    3,  29|           ut Baliarica aliarumque gentium funda, sed triplex scutale,
57 XXXVIII,    5,  45|     temeritate imperatoris, nullo gentium iure bellum inferentis,
58   XXXIX,    2,  25|          legatis quidem, qui iure gentium sancti sint, violandis abstinere:
59   XXXIX,    5,  50|        eum duarum potentissimarum gentium summis imperatoribus posuerunt.~ ~
60      XL,    1,   9|          obstat aetas mea, obstat gentium ius, obstat vetustus Macedoniae
61      XL,    1,  11|            moris Macedonum, iuris gentium. obstat frater maior, ad
62      XL,    1,  12|            perfugium sibi nusquam gentium esse ait, ut ego ne apud
63      XL,    1,  12|        fratre sublato, cuius iure gentium, more Macedonum, tuo etiam,
64      XL,    2,  17|         se et recepisse et habere gentium iure aiebat; et causa et
65      XL,    3,  27|      indutiarum tempus contra ius gentium ad castra oppugnanda venissent:
66      XL,    4,  42|         dubie in regem Illyriorum Gentium latrocinii omnis maritimi
67      XL,    4,  42|     fuisse regni dicerent: petere Gentium ab senatu, ne crederent
68      XL,    4,  49|          filia. regulus hic earum gentium erat, longe potentissimus
69     XLI,    2,  12| apparuerunt arma. Claudius duarum gentium uno anno victor, duabus,
70    XLII,    2,  17|         legatos, exterarum quoque gentium insignis, praecipue regios,
71    XLII,    2,  26|  Macedonicum bellum expectaretur, Gentium quoque, Illyriorum regem,
72    XLII,    3,  37|            Decimius missus est ad Gentium regem Illyriorum, quem si
73    XLII,    3,  41|         ex foedere licuit et iure gentium ita comparatum est, ut arma
74    XLII,    4,  51|         mixtis tot populorum, tot gentium auxiliis duodecim milia
75    XLII,    4,  52|           Gallosque, ferocissimas gentium. arma illos habere ea, quae
76    XLII,    5,  58|     mixtum genus, delecta plurium gentium auxilia; Patrocles Antigonensis
77   XLIII,    1,   9|      bellum erat. Suspectum tamen Gentium, Illyriorum regem, habebant.
78   XLIII,    2,  18|    domuisset proximos Illyriorum, Gentium quoque regem iam diu dubium
79   XLIII,    2,  19|          inde victor revertens ad Gentium legatos Pleuratum Illyrium,
80   XLIII,    2,  19|   expeditionis opera; hortarentur Gentium in amicitiam secum et cum
81    XLIV,    1,   9|  effusione inducta bestiis omnium gentium circum conplendi, varia
82    XLIV,    2,  23|           inducebat in animum, ut Gentium Illyriorum regem sibi adiungeret,
83    XLIV,    2,  27|       debilitavit. eadem avaritia Gentium regem sibi alienavit. nam
84    XLIV,    3,  30|            cui bellandum adversus Gentium <erat. Gentius> patre Pleurato,
85    XLIV,    3,  30|           foedere inter Persea et Gentium et legatorum violatorum
86    XLIV,    3,  32|         misit et post dies paucos Gentium regem ipsum cum parente,
87    XLIV,    3,  45|           incondita plurium simul gentium turbaque, <quae> ex acie
88     XLV,    1,   3|      exercitum Illyriorum caesum, Gentium regem captum, in dicione
89     XLV,    2,  22|    interfecti reguli principesque gentium aut populorum causa belli
90     XLV,    4,  39|        ipsi sua tradituri. et vos Gentium quam Persea duci in triumpho