Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  13|        votisque et precationibus deorum dearumque, si, ut poetis,
 2       I,    2,   4|         urbis maximique secundum deorum opes imperii principium.
 3       I,    4,  19|   saeculis rudem efficacissimam, deorum metum iniciendum ratus est.
 4       I,    4,  19|           sacerdotes suos cuique deorum praeficere. Atque omnium
 5       I,    4,  21|        agendo occupati erant, et deorum adsidua insidens cura, cum
 6       I,    4,  21| civitatem totam in cultum versam deorum violari ducerent nefas.
 7       I,    5,  23| praecipue morte regis, magnumque deorum numen ab ipso capite orsum
 8       I,    9,  51|       moram suam hesternam velut deorum quadam providentia inlatam
 9       I,    9,  55|        Termini sedem unumque eum deorum non evocatum sacratis sibi
10      II,    1,   5|         patres, plebem, quidquid deorum hominumque Romanorum esset,
11      II,    4,  36| debilitate subita. Tunc enimvero deorum ira admonuit. Fessus igitur
12      II,    5,  49|         et alia templa, quidquid deorum oculis, quidquid animo occurrit,
13     III,    2,  17|   plebemque, arcem urbis, templa deorum, penates publicos privatosque
14     III,    3,  19|        de foro tolleretis? Pudet deorum hominumque. Cum hostes in
15     III,    3,  25|      sacrata quercus et quidquid deorum est audiant foedus a vobis
16     III,    3,  25|         adsint et mox armis, cum deorum hominumque simul violata
17     III,    6,  45|   militum pro unica filia, omnes deorum hominumque implorabimus
18     III,    8,  57|     securesque omnibus minitans, deorum hominumque contemptor, carnificibus,
19     III,    9,  67|      expetite: si in vobis, nemo deorum nec hominum sit, qui vestra
20      IV,    2,  12|   adgravatae res essent, vix ope deorum omnium resisti potuisset.
21      IV,    5,  43|          hominibus rem publicam, deorum providentia curaque exceptam
22      IV,    5,  43|          in unum conveniant, vix deorum opibus quin obruatur Romana
23       V,    2,  11|        non fortunam aut quemquam deorum sed hos duces accusantem.
24       V,    3,  21|          precatus esse ut si cui deorum hominumque nimia sua fortuna
25       V,    5,  30|      Vestae, cetera circa templa deorum ostentantes; ne exsulem,
26       V,    5,  30|  precibus, et inter preces multa deorum mentio erat, religiosum
27       V,    5,  32|        ignotior gens erat. Neque deorum modo monita ingruente fato
28       V,    6,  38|          quo receptus esset, non deorum saltem si non hominum memores,
29       V,    6,  39|         arx Capitoliumque, sedes deorum, si senatus, caput publici
30       V,    6,  46|         commissurum cur sibi aut deorum aut hominum quisquam imperium
31       V,    6, 49a|        Iam verterat fortuna, iam deorum opes humanaque consilia
32       V,    7,  51|         cepit finem, quam monitu deorum aqua ex lacu Albano emissa
33       V,    7,  51|        deberet eadem neglegentia deorum praetermissum? Igitur victi
34       V,    7,  51|      amovimus ab hostium oculis; deorum cultum deserti ab dis hominibusque
35       V,    7,  53|      incolumi, stantibus templis deorum, aedificare incensa piget?
36      VI,    5,  41|         auspiciis - quae propria deorum immortalium contemptio atque
37      VI,    5,  41|           tamquam iam nihil pace deorum opus sit, omnes caerimonias
38     VII,    1,   6|         et silentio facto templa deorum immortalium, quae foro imminent,
39     VII,    4,  26|       humanum numine interposito deorum factum; namque conserenti
40     VII,    4,  28|         se certamini offerebant, deorum quoque opes adhibendas ratus
41     VII,    5,  30|           conditorum, parentium, deorum immortalium numero nobis
42    VIII,    2,   9|   Valerium magna voce inclamat. 'deorum' inquit, 'ope, M. Valeri,
43    VIII,    2,   9|      caelo missus piaculum omnis deorum irae qui pestem ab suis
44    VIII,    5,  30|        concremavit, seu votum id deorum cuipiam fuit seu credere
45    VIII,    5,  32|  disciplinamque maiorum et numen deorum ausus es cum hoste confligere.
46    VIII,    5,  33|          hostem mitigavere, quae deorum iras placant, tribunos plebis
47    VIII,    5,  34|      imperio, nemo hominum, nemo deorum verecundiam habeat, non
48      IX,    7,  34| originibus urbis huius, hospitio deorum immortalium sancta, propter
49      IX,    7,  34|         in audacia, in contemptu deorum hominumque ponis. Ego te,
50       X,    1,   7|      quod cum ita se habeat, cui deorum hominumve indignum videri
51       X,    1,   7|      honoris quam acceperimus et deorum magis quam nostra causa
52       X,    2,  13|    fortunam ipsam vereri, ne cui deorum nimia iam in se et constantior
53       X,    3,  29|   Samnitesque Telluris Matris ac Deorum Manium esse; rapere ad se
54       X,    4,  36|      equitumque vis. Numen etiam deorum respexisse nomen Romanum
55       X,    5,  38|          bellum adornaverant; et deorum etiam adhibuerunt opes ritu
56       X,    5,  41|          a media acie et caedere deorum hominumque attonitos metu;
57       X,    5,  41|     perculsos sternunt. Tum, iam deorum hominumque victa vi, funduntur
58    XXII,    1,   3|         patrum maiestatis sed ne deorum quidem satis metuens; hanc
59    XXII,    2,  14|   sociorum, saepius nostram quam deorum invocantium opem; nos hic
60    XXII,    4,  27|          cunctatione ac segnitie deorum hominumque iudicio damnata
61   XXIII,    1,   9|       quas iurantes per quidquid deorum est, dextrae dextras iungentes,
62   XXIII,    4,  25|       ultionemque eam fraudis in deorum ac populi Romani potestate
63    XXIV,    5,  39|         hominum tantum sed etiam deorum sedem violatam esse, tum
64    XXVI,    6,  36|           ut salinum patellamque deorum causa habere possint: ceteri
65  XXVIII,    2,   9|          decernere patres merito deorum primum, dein secundum deos
66  XXVIII,    5,  21|   cognatis communibus, nec alium deorum hominumve quam Martem se
67     XXX,    4,  23|    quamvis recentium foederum et deorum omnium oblitos bellum gesturos.
68     XXX,    5,  30|   victoria; haec in tua, illa in deorum manu est. ne tot annorum
69    XXXI,    2,  17|      acie excessurum. hi memores deorum adeo pertinaciter pugnaverunt
70   XXXIV,    1,   4| mirantesque et antefixa fictilia deorum Romanorum ridentes. ego
71 XXXVIII,    5,  46|      iactura religionis; oblivio deorum capiat pectora vestra; num
72 XXXVIII,    6,  52|       populi Romani P. Scipionem deorum hominumque consensu pervenisse,
73   XXXIX,    1,   4|    ferendum absentem consulem et deorum immortalium honori obstare
74   XXXIX,    1,   4|       hostium sint caesa. iam de deorum immortalium templis spoliatis
75   XXXIX,    1,  10|          pacem veniamque precata deorum dearumque, si coacta caritate
76   XXXIX,    1,  11|         parentis nec vitrici nec deorum verecundiam habere. iurgantes
77   XXXIX,    1,  13|   rettulisset, magnum sibi metum deorum, quorum occulta initia enuntiaret,
78   XXXIX,    1,  15|        necessaria haec sollemnis deorum comprecatio fuit, quae vos
79   XXXIX,    1,  15|         res sit, ignorare: alios deorum aliquem cultum, alios concessum
80   XXXIX,    1,  16|          quam prava religio. ubi deorum numen praetenditur sceleribus,
81      XL,    1,  12|          iudicia ac paene omnium deorum hominumque consensum collegit,
82      XL,    4,  59|          ubi lectisternium erat, deorum capita, quae in lectis erant,
83     XLI,    3,  20|       animus, in urbium donis et deorum cultu. Megalopolitanis in
84    XLII,    1,   9|  debuerint, praesente se honoris deorum primum causa, deinde et
85    XLII,    4,  52|          seposuisse. omnia, quae deorum indulgentia, quae regia
86     XLV,    1,   2|     feminarum conpleri tota urbe deorum immortalium templa. senatus
87     XLV,    1,  13|           eumque haud secus quam deorum imperio legatorum Romanorum
88     XLV,    3,  27|  magnorum imperatorum, simulacra deorum hominumque, omni genere
89     XLV,    3,  32|       victimis et quidquid aliud deorum hominumque causa fieri magnis
90     XLV,    4,  39|      hominum voluptatis causa an deorum * * * hominumque auctore