Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   2|            praelatum sibi advenam aegre patiens simul Aeneae Latinoque
 2       I,    3,   9|       demum compar conubium fore. Aegre id Romana pubes passa et
 3       I,    3,  14|       interficitur. Eam rem minus aegre quam dignum erat tulisse
 4      II,    3,  27|        erat populi iudicium, nisi aegre victa pertinacia foret consilio
 5      II,    5,  45|        portisque streperent, haud aegre consules pati; at imperitae
 6      II,    5,  45|          portis, ingerunt probra; aegre abstinent quin castra oppugnent.
 7      II,    5,  51|       magna caede in Ianiculum se aegre recepere. Confestim consul
 8      II,    5,  57|                                   Aegre sedata ab Quinctio plebs,
 9      II,    5,  65|          est, sistit aciem. Miles aegre teneri, clamare et poscere
10     III,    1,   5|           infert, volnere accepto aegre ab circumstantibus ereptus
11      IV,    3,  18|           procul ab domo militiam aegre patiens satisque fidens
12      IV,    4,  24|      domum est reductus. Censores aegre passi Mamercum quod magistratum
13      IV,    4,  29|     collega sine sorte dedicavit. Aegre id passus Quinctius cum
14      IV,    5,  42|       reprehendi posset, vexaret, aegre Hortensius pati, temptationem
15      IV,    6,  46|   obtruncatique; castraque eo die aegre retenta, postero die circumfusis
16      IV,    6,  56|  dictatorem dici iussit. Quam rem aegre passos Iulium Corneliumque
17      IV,    6,  58|      responderi iussit. Id patres aegre passi decrevere ut tribuni
18       V,    3,  18|     castris quoque fuit ad Veios. Aegre ibi miles retentus a fuga
19       V,    5, 29b|         aeris condemnati sunt. Id aegre passi patres; Camillus palam
20       V,    6,  37| tumultuario exercitu raptim ducto aegre ad undecimum lapidem occursum
21      VI,    2,   7|   hostibus singulos pugnaturos et aegre inermem tantam multitudinem,
22      VI,    2,   9|           intersaeptis itineribus aegre oppidanos vim hostium ab
23      VI,    2,  11|       atque virtutibus, M. Furio, aegre ferebat solum eum in magistratibus,
24      VI,    4,  22|      exercuere victoriam. eam rem aegre passi Romani M. Furium Camillum
25      VI,    4,  23|     fiduciam virium ostentare. id aegre patiebatur Romanus miles,
26      VI,    5,  39|        equitum de plebe dicto. id aegre patres passos accipio: dictatorem
27     VII,    1,   5|      invidiae atque criminum esse aegre passus, ut omnes di hominesque
28     VII,    1,   5|         reo potestatem fieri, ita aegre habuit filium id pro parente
29     VII,    2,  12|         hostem pugnasset. Milites aegre id patientes primo in stationibus
30    VIII,    4,  19|         tam propinqua castra haud aegre militem a multa caede est
31    VIII,    4,  23|     ceterum non posse dissimulare aegre pati civitatem Samnitium
32    VIII,    5,  31|    possent; et nunc id furere, id aegre pati, quod sine L. Papirio
33      IX,    5,  22|         Prior Samnitium imperator aegre patiens, quo tam ferociter
34      IX,    6,  30|         traditum antiquitus erat, aegre passi Tibur uno agmine abierunt,
35      IX,    8,  42|            ad senatum referre. Id aegre passi Hernici; concilium
36       X,    1,   1|         Aequicum bellum. Coloniam aegre patientes velut arcem suis
37       X,    1,   6|       adlegebantur, iuxta eam rem aegre passi patres quam cum consulatum
38       X,    5,  43|     comminus gerebatur res et qui aegre successerant ex plano in
39     XXI,    3,  25|           agrum Gallicum deductas aegre patiebantur. Itaque armis
40     XXI,    3,  25|         multaque cum caede suorum aegre in apertos campos emersit.
41     XXI,    4,  36|         atque ita rectis saxis ut aegre expeditus miles temptabundus
42    XXII,    1,   2|           sustinebant, alii fessa aegre trahentes membra, alii,
43    XXII,    5,  37|         exercitusque allatam adeo aegre tulisse regem Hieronem ut
44    XXII,    6,  42|       iussit. Quod quamquam Varro aegre est passus, Flamini tamen
45   XXIII,    1,   5|         Horum parentes cognatique aegre pervicerunt ut legati ad
46   XXIII,    1,   5|        nudandoque. Nam cum legati aegre ferre senatum populumque
47   XXIII,    3,  19|      telorum ictus praebentes. Ea aegre patiens Gracchus, cum neque
48    XXIV,    2,  15|          occiderat, primum capite aegre inter turbam tumultumque
49    XXIV,    4,  27|     nudare quid vellent, quamquam aegre ferebant et de indutiis
50    XXIV,    4,  33|           portus, capitur; legati aegre effugerunt; et iam non modo
51    XXIV,    5,  38|      interfectum est. noctem unam aegre ad consultandum sumpsi,
52     XXV,    1,   5|   sedisset. consules dilectum cum aegre conficerent, quod inopia
53     XXV,    6,  31|           quis esset interfectum; aegre id Marcellum tulisse sepulturaeque
54     XXV,    6,  38|        vos hesterno die revocatos aegre ferebatis. scio audax videri
55     XXV,    6,  40|        manus consererent. id ambo aegre passi duces, magis Hanno,
56    XXVI,    2,   9|          in magna inopia materiae aegre comparantem. traiecto ratibus
57    XXVI,    4,  24|        habeant; et Acarnanas quos aegre ferrent Aetoli a corpore
58   XXVII,    7,  34|    damnatus, quam ignominiam adeo aegre tulerat ut rus migrarit
59   XXVII,    8,  51|    impertiebant gaudium suum. cum aegre in curiam perventum esset,
60    XXIX,    5,  27|           insulam Aegimurum, inde aegre correctum cursum exponit,
61    XXXI,    1,   6|         unquam frui plebs posset. aegre eam rem passi patres laceratusque
62    XXXI,    5,  41|           educti, cum sescentorum aegre simul equites peditesque
63   XXXII,    2,  10|          proripuit; et temperatum aegre est quin missilibus, quia
64   XXXII,    3,  17|       locum expulerunt. Id consul aegre passus nec eam ignominiam
65  XXXIII,    2,  16|     fieret. id omnes qui afuerant aegre passi; et in hoc fremitu
66  XXXIII,    3,  27|   societatis auctores fuerant. id aegre et in praesentia hi passi
67   XXXIV,    2,  14|          terror et fuga coeperat, aegre Romanus restabat; ab sinistro
68   XXXIV,    2,  17|    Hispanis adimit; quam rem adeo aegre passi ut multi mortem sibimet
69   XXXIV,    4,  36|           militiae casura in pace aegre ferebant et reditum sibi
70    XXXV,    2,  11|         castra consulis oppugnata aegre sunt defensa et non ita
71    XXXV,    5,  44|          concilium ut ventum est, aegre a Phaenea praetore principibusque
72   XXXVI,    1,   7|  adfirmavit, fremere Philippum et aegre pati sub specie pacis leges
73   XXXVI,    3,  19|         agminis erant, quos pedes aegre praeterire, eques nullo
74  XXXVII,    4,  20|       hostium stationem temptare. aegre id permittente Attalo, quippe
75  XXXVII,    4,  24|         primo concursu icta erat, aegre Phaselidem pertraxerunt.
76  XXXVII,    6,  46|   paventis intra vallum compulsos aegre castra defendisse et in
77  XXXVII,    7,  57|      populi se inclinabat. id cum aegre paterentur tot nobiles,
78 XXXVIII,    1,   9|        avelli velut a corpore suo aegre patiebantur; ad unum omnes
79 XXXVIII,    3,  30|      adempta erat, habitabant. Id aegre patientes Lacedaemonii,
80 XXXVIII,    5,  45|         Cupientem transire Taurum aegre omnium legatorum precibus,
81   XXXIX,    2,  23|   Romanisque oppidum deditum est, aegre eam rem tulerat. permulsit
82   XXXIX,    5,  49|     tantam rem habiturus videtur. aegre summoventes obvios intrare
83   XXXIX,    5,  54|          agris rapta habebant: ea aegre patientibus iis adempta,
84      XL,    1,   6|           longe superior fuit. id aegre patiente Perseo laetari
85      XL,    3,  36|     placuit. et is ipse exercitus aegre explebatur propter pestilentiam,
86    XLII,    5,  55|    difficultate parvis itineribus aegre Gomphos pervenit; cui si
87   XLIII,    2,  21|        nivis locum quoque castris aegre invenit. Profectus inde,
88    XLIV,    1,   3|          quindecim milium passuum aegre itinere confecto castra
89    XLIV,    3,  40|         erat. ex his pauci primo, aegre passi popularem in suo conspectu
90     XLV,    1,   6|        hortum atque inde maceriam aegre transgressus ad mare pervenit.