Lib. Cap. Par.

 1     XXI,    1,   2|      Italiae inlaturos fuisse quae Hannibalis ductu intulerunt. Mors Hamilcaris
 2     XXI,    1,   2|           peropportuna et pueritia Hannibalis distulerunt bellum. Medius
 3     XXI,    1,   3|         Hasdrubal, quem ipse patri Hannibalis fruendum praebuit, iusto
 4     XXI,    1,  11|           adeo prope omnis senatus Hannibalis erat, infestiusque locutum
 5     XXI,    1,  11|      recreavit repentina profectio Hannibalis in Oretanos Carpetanosque,
 6     XXI,    1,  11|  praebuissent, oppressi celeritate Hannibalis omiserunt mota arma.~ ~12.
 7     XXI,    1,  12|   pollicetur; erat autem tum miles Hannibalis, ceterum publice Saguntinis
 8     XXI,    1,  13|       fuisset iter, quo nec orator Hannibalis nec transfuga ad vos veni;
 9     XXI,    5,  39|          admiratione alterius. Nam Hannibalis et apud Romanos iam ante
10     XXI,    6,  51|      senatu de transitu in Italiam Hannibalis et ut primo quoque tempore
11     XXI,    6,  55|                                    Hannibalis interim miles ignibus ante
12     XXI,    7, 57b|        fuere hibernae expeditiones Hannibalis.~ ~58.
13    XXII,    2,  13|         inlecti donis promissisque Hannibalis ad conciliandos popularium
14    XXII,    2,  16|           ex dictatoris magis quam Hannibalis voluntate fuit. Ducenti
15    XXII,    4,  23|     dictatoris, una fraude ac dolo Hannibalis quod, cum a perfugis ei
16    XXII,    4,  24|           aversa castra [e castris Hannibalis] equitatus cum levi armatura
17    XXII,    6,  42|           nuntiant omnem exercitum Hannibalis trans proximos montes sedere
18    XXII,    7,  54|            ducem nec militem esse; Hannibalis Apuliam, Samnium ac iam
19   XXIII,    1,   1|          Trebi sermonibus adventum Hannibalis cum Mopsiani urbe excessissent,
20   XXIII,    1,   8|    invitatione nec ipsius interdum Hannibalis Calavius filius perlici
21   XXIII,    1,   8|          Iam ego" inquit "sanguine Hannibalis sanciam Romanum foedus.
22   XXIII,    1,   9|        amentia illa? Voltum ipsius Hannibalis, quem armati exercitus sustinere
23   XXIII,    1,   9|        meum opponentem pro corpore Hannibalis sustinebis? Atqui per meum
24   XXIII,    2,  12|      iactavit Himilconi ceterisque Hannibalis satellitibus iam laeta sunt:
25   XXIII,    2,  14|     novarum, ut solet, rerum atque Hannibalis tota esse metumque agrorum
26   XXIII,    2,  14|   discrimine sit Nolana res: agrum Hannibalis esse et Poenorum, urbem
27   XXIII,    3,  20| septingentorum militum de exercitu Hannibalis praesidio, ne, ubi Poenus
28   XXIII,    4, 30a|        erat ab Himilcone praefecto Hannibalis expugnata est. Multo sanguine
29   XXIII,    5,  32|     Carthaginem, unde Mago, frater Hannibalis, duodecim milia peditum
30   XXIII,    5,  33|            proximum fuit in castra Hannibalis pervenit foedusque cum eo
31   XXIII,    5,  33|        Roma Carthaginiensium atque Hannibalis esset praedaque omnis Hannibali
32   XXIII,    5,  34|            suspectos legatos fecit Hannibalis interrogatosque sermo prodidit,
33   XXIII,    6,  38|            litteris Philippi atque Hannibalis perlectis consignata omnia
34   XXIII,    6,  39|         cepit, praesidiaque in his Hannibalis Campanique permulti capti. [
35   XXIII,    6,  39|           senatus Romanorum, plebs Hannibalis erat, consiliaque occulta
36   XXIII,    6,  39|             inter Capuam castraque Hannibalis, quae in Tifatis erant,
37   XXIII,    6,  43|            interpretem adloquitur. Hannibalis virtutem fortunamque extollit:
38   XXIII,    6,  43|         sociis, quanta indulgentia Hannibalis etiam in captivos omnes
39   XXIII,    6,  43|        tutari possit. Ipsorum quam Hannibalis [magis] interesse capta
40   XXIII,    6,  43|            societatem amicitiamque Hannibalis venirent dicturum.~ ~44.
41    XXIV,    1,   1|           et pollicentes amicitiam Hannibalis adhortari ad urbem tradendam.
42    XXIV,    1,   1|   abscessum est. Locrensibus iussu Hannibalis data pax ut liberi suis
43    XXIV,    1,   6|            credibilia enim legatos Hannibalis narrare; velle quid veri
44    XXIV,    2,  13|  iuventutis Tarentinae referunt ut Hannibalis amicitiam ac societatem
45    XXIV,    3,  18|            regressi clam in castra Hannibalis solutum quod iuraverant
46    XXIV,    3,  19|          et septingentorum militum Hannibalis tenebatur praesidio. praeerat
47    XXIV,    3,  19|       captivique Campanorum quique Hannibalis militum erant Romam missi
48    XXIV,    4,  30|    Hieronymum meruerant sub eis et Hannibalis beneficium habebant, capti
49    XXIV,    5, 35b|            Hippocratis et litteris Hannibalis, qui venisse tempus aiebat
50    XXIV,    6,  47|            praesidium in urbe erat Hannibalis, quinque milia ferme armatorum,
51    XXIV,    6,  49|        populares qui inter auxilia Hannibalis erant miserunt. id modo
52     XXV,    4,  16|       melior atque auctior fieret, Hannibalis vis senesceret ac prope
53     XXV,    6,  28|      occupatas res ab satellitibus Hannibalis, deinde Hieronymi, Hippocrate
54    XXVI,    1,   2|         urbes eos velut e faucibus Hannibalis ereptas populo Romano restituisse:
55    XXVI,    1,   6|        sunt, octo milia hominum de Hannibalis exercitu, tria ex Campanis
56    XXVI,    2,   8|          ad nutus comminationesque Hannibalis flagitiosum ducebat: qui
57    XXVI,    2,  11|           versa est, auditaque vox Hannibalis fertur potiundae sibi urbis
58    XXVI,    2,  11|         iacerent post profectionem Hannibalis magni inventi. - huius populatio
59    XXVI,    6,  38|            re, exclamat sub oculis Hannibalis secum de proditione agi.
60   XXVII,    1,   1|          ad tria milia militum ibi Hannibalis, quae praesidii causa relicta
61   XXVII,    1,   2|           Numistronem in conspectu Hannibalis loco plano, cum Poenus collem
62   XXVII,    1,   3|        suum quoque exercitum sicut Hannibalis nimia urbis amoenitas emolliret,
63   XXVII,    4, 15b|    Volceientes traditis praesidiis Hannibalis quae in urbibus habebant
64   XXVII,    4, 15b|           oppugnatores sub adventu Hannibalis ne opprimerentur in tumulum
65   XXVII,    6, 28b|            quatiebant. ita adventu Hannibalis soluta Locrorum obsidio
66   XXVII,    7,  39|          in eam rem adiuvit opinio Hannibalis quod, etsi ea aestate transiturum
67   XXVII,    7,  40|  recordantium quas primus adventus Hannibalis intulisset Italiae clades,
68    XXIX,    4,  17|    Hannibali sint et quomodo pulso Hannibalis praesidio restituti in dicionem
69    XXIX,    6,  29|            feminam, sororis filiam Hannibalis, quae proxime Oezalci regi
70     XXX,    2,   9|         neque exercitum alium quam Hannibalis superesse. deductae ergo
71     XXX,    4,  21|       sentire; transitu in Italiam Hannibalis quantum terroris pavorisque
72     XXX,    6,  32|      potuissent. ad hoc conloquium Hannibalis in secreto habitum ac liberum
73    XXXI,    6,  49|      colonorum numerum, quod bello Hannibalis attenuatae vires eius coloniae
74   XXXII,    3,  23|            multitudo erat, pars ex Hannibalis exercitu metu poenae a Romanis
75  XXXIII,    5,  47|      subscribere odiis accusatorum Hannibalis et factionibus Carthaginiensium
76  XXXIII,    5,  47|             ex consilio inimicorum Hannibalis quaerentibus causam adventus
77  XXXIII,    5,  48|        multitudinis adsuetae domum Hannibalis frequentare concursus ad
78  XXXIII,    5,  49|            eius moliendum adventus Hannibalis fecit. Aetolorum quoque
79   XXXIV,    6,  61|           prius amici quam inimici Hannibalis qua de causa venisset cognoverunt.
80   XXXIV,    6,  61|           actum esse dicere exilio Hannibalis si absens quoque novas moliri
81    XXXV,    5,  42|          si quid prospere eveniat, Hannibalis eam, non Antiochi gloriam
82    XXXV,    5,  43|        extemplo consilium mittendi Hannibalis, quod unum in principio
83   XXXVI,    2,   8|                         Haec ferme Hannibalis oratio fuit; quam laudarunt
84 XXXVIII,    5,  45|           ausum? Antiochi Philippi Hannibalis et Poenorum recentissima
85 XXXVIII,    5,  46|     terribile nomen. Recenti ruina Hannibalis Philippi Antiochi prope
86 XXXVIII,    6,  54|          et Carthaginienses exilio Hannibalis contentos esse, populum
87 XXXVIII,    6,  58|         minorem eum exercitum quam Hannibalis, cum quo in Africa esset
88   XXXIX,    5,  51|          milites extemplo ad domum Hannibalis custodiendam missi sunt.
89   XXXIX,    5,  51|    exhausit. hic vitae exitus fuit Hannibalis.~ ~52.