Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|            alii accolae ausi sint. Pax ita convenerat ut Etruscis
 2       I,    3,  13|           tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac
 3       I,    3,  14|           cum his quidem insperata pax erat: aliud multo propius
 4       I,    5,  27|                            Nec diu pax Albana mansit. Invidia volgi
 5       I,    5,  31|      aegris corporibus relictam si pax veniaque ab dis impetrata
 6       I,    7,  38|          defecerant, capta oppida. Pax deinde est facta. Maiore
 7      II,    2,  15|            Tusculum abiit. Romanis pax fida cum Porsenna fuit.~ ~
 8      II,    3,  21|          Triennio deinde nec certa pax nec bellum fuit. Consules
 9      II,    3,  22|           gente Latino bello neque pax neque bellum fuerat; nam
10      II,    3,  25|           ex senatus consulto data pax, ager ademptus.~ ~26.
11      II,    3,  31|     magistratu egeret res publica: pax foris parta est, domi impeditur;
12      II,    5,  48|      venisset. Ex eo tempore neque pax neque bellum cum Veientibus
13     III,    3,  24|            fuit. Eodem anno Aequis pax est petentibus data. Census,
14      IV,    2,  12|                                    Pax domi forisque fuit et hoc
15      IV,    4,  30|      fuerat, indutiaeque inde, non pax facta, quarum et dies exierat,
16       V,    3,  17|       Gallos] esse, cum quibus nec pax satis fida nec bellum pro
17       V,    4,  23|      Aequis venerunt, impetrataque pax, magis ut fessa tam diutino
18       V,    4,  24|         Capenatem populum subegit; pax petentibus data; in Faliscis
19      VI,    3,  18|         plebi peropportune externa pax data: plebi, quod non avocata
20     VII,    2,  12|       multos terrores solacio fuit pax Latinis petentibus data
21     VII,    3,  20|           immemores essent. Itaque pax populo Caeriti data indutiasque
22     VII,    4,  27| Exercitibus dimissis, cum et foris pax et domi concordia ordinum
23     VII,    6,  40|         belli decus pariatur: hinc pax petenda est. Quod deos immortales
24    VIII,    4,  20|            nunc nobis incertissima pax est, quam minimum irarum
25      IX,    1,   1|       nobilis clade Romana Caudina pax T. Veturio Calvino Sp. Postumio
26      IX,    1,   5| Claudiusque etiam scribit, foedere pax Caudina sed per sponsionem
27      IX,    2,   9|   victoriam vanior inritam faceret pax, sponsio interponeretur
28      IX,    2,  11|       potestate habuit aut pro iis pax debetur. Sed quid ego te
29      IX,    2,  11|           placeant, tum sponsio et pax repudietur. Ea fortuna,
30       X,    1,   2|         cultori Sallentinoque agro pax parta. - Iunium Bubulcum
31       X,    1,   5|           legatos mitterent Romam. Pax negata, indutiae biennii
32       X,    2,  16|          possent; rebellasse, quod pax servientibus gravior quam
33       X,    4,  31|    Samnitibus adhuc nec in Etruria pax erat; nam et Perusinis auctoribus
34       X,    4, 37a|           milia circa muros caesa. Pax tamen clarior maiorque quam
35     XXI,    1,   2|           auxit. Ceterum nihilo ei pax tutior fuit; barbarus eum
36     XXI,    7,  60|  ferociores iam gentes valuit; nec pax modo apud eos sed societas
37    XXII,    6,  39|          illi terra neque mari est pax; nullae eum urbes accipiunt,
38   XXIII,    2,  12|      desiderium ulla alia res quam pax nova finiet. Itaque ista
39    XXIV,    1,   1|  Locrensibus iussu Hannibalis data pax ut liberi suis legibus viverent,
40    XXIV,    4,  28|         quod Carthaginiensibus ita pax negari possit, ut non utique
41    XXIV,    4,  29|      rursus dicionis essent, sicut pax convenisset.~ ~30.
42   XXVII,    5,  23|        caesae diuque non impetrata pax deum. in capita consulum
43  XXVIII,    8,  41|  defenderis aliena ire oppugnatum. pax ante in Italia quam bellum
44    XXIX,    1,   3|          Hispaniae populis reddita pax; stipendium eius anni duplex
45    XXIX,    3,  12|             in eas condiciones cum pax conveniret, ab rege foederi
46     XXX,    3,  16|   condicionibus' inquit 'placeatne pax triduum ad consultandum
47     XXX,    3,  16|        fugitivos quo impetrabilior pax esset.~ ~17.
48     XXX,    4,  23|     existimare posset qua mente ea pax peteretur quam qui ante
49     XXX,    5,  30|        ampla ac speciosa danti est pax, nobis petentibus magis
50     XXX,    5,  30|         melior tutiorque est certa pax quam sperata victoria; haec
51     XXX,    5,  31|          si quid ad ea in quae tum pax conventura videbatur, quasi
52     XXX,    7,  40|          in Siciliam navigaret; si pax cum Carthaginiensibus componi
53     XXX,    7,  43|           ut cum Carthaginiensibus pax fieret; et quem eam pacem
54     XXX,    7,  43|            nuntiarentque ei ut, si pax convenisset, sine pretio
55     XXX,    7,  44|             Annis ante quadraginta pax cum Carthaginiensibus postremo
56    XXXI,    2,  11|           populum Romanum; eum, si pax placeret, revocandum illis
57   XXXII,    2,  10|       vellent populorum cum quibus pax utrisque fuisset se usurum.
58  XXXIII,    2,  13|          prudenter iis sine quibus pax impetrari non poterat sua
59  XXXIII,    2,  13|         mensum indutiae essent. si pax non impetrata ab senatu
60  XXXIII,    3,  29|          triginta conferre talenta pax data et ab oppugnatione
61  XXXIII,    4,  30|       venerunt, quorum ex consilio pax data Philippo in has leges
62  XXXIII,    5,  44|      essent et quibus legibus data pax, non minorem belli molem
63   XXXIV,    1,   6|            abrogat, quae in bello, pax, ut in navis administratione
64   XXXIV,    2,  19|      potuit. cum incerta bellum an pax cum Celtiberis essent, commeatus
65   XXXIV,    3,  35|        militum condiciones in quas pax cum tyranno fieret has conscripsit:
66   XXXIV,    3,  35|             Quinctius et Nabis, ut pax [ex] auctoritate senatus
67   XXXIV,    4,  43|       Apollinis senatus datus est. pax quae cum T. Quinctio convenisset
68    XXXV,    2,  13|           Eumenes erat, gravem, si pax esset, accolam tanto potentiorem
69    XXXV,    2,  13|      funditus sublatum iri aut, si pax victo daretur, multa illi
70  XXXVII,    3,  19|      accipiemus? aut cui rata ista pax erit, quam sine consule,
71  XXXVII,    5,  34|            illud satis constat, si pax cum populo Romano maneret
72 XXXVIII,    1,   8|       sententiae decurrererunt, ut pax, si posset, aequis, si minus,
73 XXXVIII,    3,  28|         Samaei dederunt. Insperata pax Cephallaniae adfulserat,
74 XXXVIII,    4,  37|           libertas Antiocho pulso, pax Gallis domitis data esset,
75 XXXVIII,    6,  51|         tamquam in eius unius manu pax Romana bellumque esset,
76 XXXVIII,    6,  55|      Furius damnati: quo commodior pax Antiocho daretur, Scipionem
77 XXXVIII,    6,  58|            quorum ex consilio data pax esset; quamquam exstitissent
78 XXXVIII,    6,  59|        terrarum. Quid, si gratuita pax esset, plus adimi ei potuisse?
79   XXXIX,    2,  28|            etiam, ubi inter cetera pax quoque praestanda a barbaris
80      XL,    1,  15|          fuisti. quoad tecum illis pax manebit, mecum quoque gratia
81      XL,    3,  34|         fide in pace Ligures esse. pax in Liguribus fuit. in Corsica
82     XLI,    3,  23|         noster an verus fuerit. si pax inviolata inter Macedonas
83    XLII,    1,   7|      praetor aedem Iunoni Monetae. pax deinde data petentibus Corsis,
84    XLII,    1,  11|      iuventute, quam stirpem longa pax ediderit, florere opibus
85    XLII,    4,  52|          quo petenti Philippo data pax erat; per id omne tempus
86   XLIII,    1,   6|        Romani reciperentur, et, si pax cum Perseo fieret, exciperentur,
87    XLIV,    2,  14|         vindicata, adiecerunt: cum pax inter Macedonas Romanosque
88     XLV,    1,  12|       inter quos vixdum convenerat pax, Cyprum navigant et inde,