Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  56|         si prolapsus cecidisset, terram osculo contigit, scilicet
 2      II,    3,  20| labentibus super corpus armis ad terram defluxit. Dictator Postumius
 3      II,    4,  40|           Potuisti populari hanc terram quae te genuit atque aluit?
 4      II,    5,  65|         res est secuta. Fixis in terram pilis quo leviores ardua
 5      IV,    3,  19|  repetitumque saepius cuspide ad terram adfixit. Tum exsangui detracta
 6       V,    5,  34|       adiuvere ut quem primum in terram egressi occupaverant locum
 7    VIII,    2,  10|         pedes altum aut maius in terram defodi et piaculum [hostia]
 8    VIII,    3,  15|           facto iudicio viva sub terram ad portam Collinam dextra
 9      IX,    1,  7a|     illud obstinatum fixosque in terram oculos et surdas ad omnia
10      IX,    8,  38|     mandatis, consul demissis in terram oculis tacitus ab incertis
11       X,    4,  31|  prodigiisque sollicitus; nam et terram multifariam pluvisse et
12       X,    5,  41|      calones frondosos ramos per terram trahebant. Arma signaque
13     XXI,    3,  28|    navibus tanta vi armatorum in terram evadente et ab tergo improvisa
14     XXI,    3,  28|  quaerendis pedetemptim vadis in terram evasere.~ ~29.
15     XXI,    5,  41|         ad famam huius hostis in terram egressus, praemisso equitatu
16    XXII,    3,  19|          profectus navibus prope terram, exercitum in litore ducebat,
17    XXII,    3,  20|           escensio ab navibus in terram facta. Cum urbem vi cepissent
18    XXII,    7,  51|          sunt mersis in effossam terram capitibus quos sibi ipsos
19    XXII,    7, 57a|       Graeca in foro bovario sub terram vivi demissi sunt in locum
20   XXIII,    5,  33|      Laciniae Iunonis templum in terram egressi sunt. Inde per Apuliam
21   XXIII,    6,  40|    iungendi. Hasdrubal copiis in terram expositis et classe remissa
22    XXIV,    1,   1|      morari aut deferre naves in terram posset. et eos quidem quos
23    XXIV,    4,  27|   multitudo ad prohibendos si in terram egrederentur.~ ~28.
24    XXIV,    6,  40|        militiae. is expositis in terram militibus navibusque Oricum
25     XXV,    6,  31|    onustas cepit, egressusque in terram depopulatus est aliquantum
26    XXVI,    6,  35|  exhaustos nihil reliqui praeter terram nudam ac vastam habere.
27    XXVI,    7,  39|         in alto mersae, aliae in terram remis abreptae mox praedae
28    XXVI,    7,  44|       qua cuique proximum est in terram evadere properant, ipsa
29    XXVI,    7, 45a|  caliginem oculis offudisset, ad terram delati sunt. et cum passim
30   XXVII,    1,   4|     iisdem ferme diebus Anagniae terram ante portam ictam diem ac
31   XXVII,    1,  5a|          serere; desertam recoli terram, tandem frugiferam ipsis
32   XXVII,    6,  32|       traiecisse et expositis in terram quattuor milibus armatorum
33  XXVIII,    2,   8|        ipse ab Cenchreis praeter terram Atticam super Sunium navigans
34  XXVIII,    4, 17b|      regio portu audebat. ita in terram prior Hasdrubal, mox Scipio
35  XXVIII,    4,  18|      commisisse sese in hostilem terram, in potestatem regiam, in
36  XXVIII,    7,  36|     Carthagine Nova expositis in terram militibus proximos depopulatur
37  XXVIII,    8,  41| imperatoresque temere in hostium terram transgressos cum maximis
38    XXIX,    2,   8|    laceratae naufragiis nihil in terram integri praeter sacram pecuniam
39    XXIX,    3,  14|          de nave acciperet et in terram elatam traderet ferendam
40    XXIX,    3,  14|       deam accepit extulitque in terram. matronae primores civitatis,
41    XXIX,    5,  25|       speciem auget: volucres ad terram delapsas clamore militum
42    XXIX,    5,  27|         et addita vis vento. iam terram cernebant. haud ita multo
43    XXIX,    5,  27|     decurrit, copiaeque omnes in terram expositae sunt.~ Prosperam
44    XXIX,    5,  27|     armis cum ingenti tumultu in terram evasisse.~ ~
45    XXIX,    6,  28|          tumultu egredientium in terram pavor terrorque pervenerat,
46     XXX,    2,  10|          sunt coepta ne naves in terram et ad obsidionem versae
47     XXX,    2,  10|   postremam aciem receptis prope terram, onerariarum quadruplicem
48     XXX,    4,  25|        maximo impetu poterant in terram cum immisissent, navis tantum
49    XXXI,    2,  14|   pateretur. hic exercitus primo terram Atticam ferro ignique depopulatus
50    XXXI,    3,  25|       Corinthum atque in Atticam terram rediit.~ ~26.
51    XXXI,    4,  30|         postes templorum. qualem terram Atticam fecerit, exornatam
52    XXXI,    5,  37|          saucio equo praeceps ad terram datus haud multum afuit
53    XXXI,    6,  45|      parte amissis armamentis in terram effugerunt. omen quoque
54   XXXII,    5,  32|        commodius' inquit, 'si in terram egrediaris, ex propinquo
55   XXXII,    5,  34|     navem ut exaudiretur propius terram adplicuit. Orsum eum dicere,
56   XXXII,    5,  35|        quos pridie adhibuerat in terram est egressus. Ibi cum aliquamdiu
57  XXXIII,    1,   7|           post imbrem nubibus in terram demissis nihil deterritus,
58  XXXIII,    4,  41|          haustae mari ut nemo in terram enarit. magna vis hominum
59   XXXIV,    2,  8b|        praeter socios navales in terram expositae.~ ~9.
60   XXXVI,    4,  25|          vineis et omnibus supra terram operibus, subter Macedones
61   XXXVI,    5,  43|      esse, tum etiam, ut quae in terram hostium veniant, oneratas
62   XXXVI,    5,  43|    transversis cum urgerentur in terram, cogebantur tenui agmine
63   XXXVI,    5,  44|       cornu praefectos navium ad terram explicare iubet, et aequa
64   XXXVI,    5,  44|     adversus dextrum cornu prope terram proras derigere. Eumenes
65   XXXVI,    5,  45|  intendit; mox idem et qui prope terram cum Eumene contraxerant
66  XXXVII,    3,  13|          ancoris stetit, pars in terram milites exposuit. in eos [
67  XXXVII,    3,  16|        quidem remis, ut tenerent terram; sed neque circa urbem tuta
68  XXXVII,    4,  23|         ut ordo omnium navium ad terram explicari posset, et festinans
69  XXXVII,    4,  23|     extremo agmini loci nihil ad terram relicti erat; trepidantibusque
70  XXXVII,    4,  24|      post se quaeque venienti ad terram dedere, et si qua concurrerat
71  XXXVII,    4,  27|    habiturus. cum derexissent ad terram proras, quindecim ferme
72  XXXVII,    4,  29|         classis substitissent ad terram, ut et sine trepidatione
73  XXXVII,    5,  37|   promunturium non potuisset, in terram egressus, ne deesset principiis
74  XXXVII,    6,  41|         iugo, altera inferior in terram devexa, illa ut, quidquid
75  XXXVII,    6,  45|       quae ad Megisten erant, in terram egressus cum paucis itinere
76 XXXVIII,    2,  18| exercitus per Axylon quam vocant terram coeptus. Ab re nomen habet:
77   XXXIX,    1,   4|      circa muros supra subterque terram per dies quindecim pugnatum,
78   XXXIX,    1,  17|        quis eorum, qui tum extra terram Italiam essent, nominaretur,
79      XL,    1,   4|    nequiquam eos tendentes prope terram lux oppressit, et regii,
80      XL,    3,  29|           agri] altius moliuntur terram, duae lapideae arcae, octonos
81    XLII,    5,  63|    libramento plumbi gravatum ad terram urguebant, et si qua declinare
82   XLIII,    1,   6|          quod, quamquam sterilem terram ararent, ipsosque etiam
83    XLIV,    1,   8|       prorutam in mare evolvendo terram praealtas voragines cavatoque
84    XLIV,    1,  10|       perveniunt. ibi egressi in terram primo et vastarunt agros
85    XLIV,    3,  42|       poterant, nando repetentes terram in aliam foediorem pestem
86     XLV,    1,   8|  responsum expectantibus cunctis terram intuens diu tacitus fleret,
87     XLV,    3,  30|           fertilem ac frugiferam terram; maritimas quoque opportunitates