Lib. Cap. Par.

 1      IV,    5,  37|            quae nunc Capua est, ab Samnitibus captam, Capuamque ab duce
 2      IV,    6,  52|        foret subventum. Superbe ab Samnitibus qui Capuam habebant Cumasque
 3     VII,    5, 29b|              Belli autem causa cum Samnitibus Romanis, cum societate amicitiaque
 4     VII,    5,  31|         deditionem postremo factam Samnitibus exponerent; peterent pro
 5     VII,    5,  31|          proficerent, denuntiarent Samnitibus populi Romani senatusque
 6     VII,    5,  32|            novum atque integrum de Samnitibus triumphum mecum petite."~ ~
 7     VII,    5,  33|   contemptu hostium commissum est. Samnitibus ferociam augebant novae
 8     VII,    5,  34|         hostem vidit. Dum id morae Samnitibus est quoad totum in vallem
 9     VII,    6,  38|          quinque. Consules ambo de Samnitibus triumpharunt sequente Decio
10     VII,    6,  42|        seditionis et susceptum cum Samnitibus grave bellum aliquot populos
11    VIII,    1,   2|        patres censuissent, praetor Samnitibus respondit nec, quo minus
12    VIII,    1,   2|      hostium excessere. id spatium Samnitibus datum est Romam legatos
13    VIII,    1,   2|     ducerent Romani victoriam quam Samnitibus ex Campano Sidicinoque hoste
14    VIII,    1,   3|       dubia erat, tamen tamquam de Samnitibus non de se curam agerent,
15    VIII,    1,   4|         habeo querentibus de nobis Samnitibus ita responsum ab senatu
16    VIII,    1,   5|           ex auctoritate patrum ne Samnitibus foederatis bellum inferrent,
17    VIII,    1,   5|             Latium armis virisque, Samnitibus bello victis, Sidicinis
18    VIII,    4,  19|       senatu legati denuntiatumque Samnitibus, ut eorum populorum finibus
19    VIII,    4,  20|         videam Privernates vicinos Samnitibus esse, unde nunc nobis incertissima
20    VIII,    4,  22|          Cornelius altero exercitu Samnitibus, si qua se moverent, oppositus +
21    VIII,    4,  23|     consule exiguam spem pacis cum Samnitibus esse certior fit senatus:
22    VIII,    4,  23|      fieret, responsum redditur ab Samnitibus ferox. ultro incusabant
23    VIII,    5,  25|           misissent qui indicerent Samnitibus bellum, ipsi maiore conatu
24    VIII,    5,  25|       itaque cum et a Tarento et a Samnitibus fama esset nova auxilia
25    VIII,    5,  26|           Nolam ferente effugiunt. Samnitibus exclusis ab urbe ut expeditior
26    VIII,    5,  26|     alterius, qua haec proditio ab Samnitibus facta traditur, cum auctoribus
27    VIII,    5,  27|         decernitur ut societas cum Samnitibus renovaretur, legatique ad
28    VIII,    5,  27|           quidem habebat, coacti a Samnitibus et obsides dare et praesidia
29    VIII,    5,  29|    accessit ut et Vestinus populus Samnitibus sese coniungeret. quae res
30    VIII,    5,  29|            genus omne abunde bello Samnitibus par, Marsi Paelignique et
31    VIII,    5,  30|            vocant locum + acie cum Samnitibus conflixit. ea fortuna pugnae
32    VIII,    5,  36|        foret, debellari eo die cum Samnitibus potuisse pro haud dubio
33    VIII,    5,  36|      commendantes. ita deductus ex Samnitibus exercitus.~ ~37a.
34    VIII,    6, 37b|           vero facit non Apulis ab Samnitibus arma inlata sed cum utraque
35    VIII,    6,  40|            auctores sunt eosque de Samnitibus triumphasse; Fabium etiam
36      IX,    1,   3|       immemor nox traducta est. Ne Samnitibus quidem consilium in tam
37      IX,    1,  7a|        ingenia aut silentium illud Samnitibus flebiles brevi clamores
38      IX,    1,  7a|        Caudinaeque pacis aliquanto Samnitibus quam Romanis tristiorem
39      IX,    1,  7a|         saltus Caudinos non ubique Samnitibus fore.~ ~
40      IX,    2,   8|            corpora nostra debentur Samnitibus. Dedamur per fetiales nudi
41      IX,    2,   8|           T. Veturium consules cum Samnitibus prospere bellum gerere,
42      IX,    2,   8|          deditione sua, nisi omnia Samnitibus qualia apud Caudium fuissent
43      IX,    2,   9|           nihil mandastis, nec cum Samnitibus cum quibus nihil egistis.
44      IX,    2,   9|          cum quibus nihil egistis. Samnitibus sponsores nos sumus rei
45      IX,    2, 12a|                                    Samnitibus pro superba pace infestissimum
46      IX,    3,  13| depopulabantur. Quae regio si fida Samnitibus fuisset, aut pervenire Arpos
47      IX,    3,  14|         interveniunt, denuntiantes Samnitibus Romanisque ut bellum omitterent:
48      IX,    5,  21|          adortus rebellandi causam Samnitibus dedit. Duplex inde terror
49      IX,    5,  22|            oppugnabat, securior ab Samnitibus agere stationibus modo oppositis
50      IX,    5,  25|     Samnitem iuvisse; fugatis inde Samnitibus incerta pace agere nec claudentes
51      IX,    6,  28|      audisset arcem Fregellanam ab Samnitibus captam, omisso Boviano ad
52      IX,    8,  38|         Marcius Rutulus Allifas de Samnitibus vi cepit. Multa alia castella
53      IX,    8,  38|         quod belli Romani decus ab Samnitibus fortuna ad Etruscos avertisset.
54      IX,    8,  40|        gloriaeque eventu bellum in Samnitibus erat, qui, praeter ceteros
55      IX,    8,  40|    intulissent gradum, tum fuga ab Samnitibus coepta. Iam strage hominum
56      IX,    8,  41|            deditionem subegit. Cum Samnitibus acie dimicatum. Haud magno
57      IX,    8,  42|          dilectu an voluntarii pro Samnitibus adversus Romanos bellassent,
58      IX,    8,  44|        Arpinum Cesennia recepta ab Samnitibus; Herculis magnum simulacrum
59      IX,    8,  45|       peragrasset, foedus antiquum Samnitibus redditum. Ad Aequos inde,
60      IX,    8,  45|            postquam icto Romae cum Samnitibus foedere fetiales venerant
61       X,    2,  11|             se, quamquam bello cum Samnitibus suscepto necessaria iam
62       X,    2,  12|       Lucanis resque repetendas ab Samnitibus censent. Benigne responsum
63       X,    2,  12|             quibus obviam missi ab Samnitibus qui denuntiarent, si quod
64       X,    2,  12|          audita sunt Romae, bellum Samnitibus et patres censuerunt et
65       X,    2,  13|         deducta. Fulvius consul de Samnitibus triumphavit. Cum comitia
66       X,    2,  15|                                    Samnitibus Apuli se ante proelium coniunxissent,
67       X,    2,  18|         auctor Gellius Egnatius ex Samnitibus erat. Tusci fere omnes consciverant
68       X,    3,  21|            regionis depopulatae ab Samnitibus agitari coeptum; itaque
69       X,    3,  27|           aciem descenderet simul; Samnitibus Galli, Etruscis Umbri adiecti.
70       X,    3,  30|           de Gallis Etruscisque ac Samnitibus triumphavit. Milites triumphantem
71       X,    4,  31|            ita rebus gestis nec in Samnitibus adhuc nec in Etruria pax
72       X,    4,  33| septingentos triginta. Animos inde Samnitibus non infelix audacia auxit
73       X,    4,  35|         legiones quam oppugnari ab Samnitibus audierat, ad finem Lucerinum
74       X,    4, 37a|           alter Postumius, quia in Samnitibus materia belli deerat, Etruriam
75       X,    5,  38|      ingens victoriaque quantam de Samnitibus nemo ad eam diem praeter
76       X,    5,  39|        agunt, Amiternum oppidum de Samnitibus vi cepit. Caesa ibi milia
77       X,    5,  39|   oppugnare, ne quid laxamenti sit Samnitibus ad subsidia Aquiloniam mittenda.
78       X,    5,  41|           perrumpunt deturbatisque Samnitibus quae circa portam erant
79       X,    5,  44|           nocte qua fugam infestam Samnitibus ab Aquilonia clam egressis
80       X,    5,  45|       Palumbinum et Herculaneum ex Samnitibus ceperat, Veliam intra paucos
81       X,    5,  46|           quia regio ea infesta ab Samnitibus erat, hibernatum duxit.
82       X,    5,  46|       decessit, ut minus clarum de Samnitibus quam collegae triumphus
83   XXIII,    1,   5|         coeptumque propter vos cum Samnitibus bellum per centum prope
84   XXVII,    1,   1|      recepta Marmoreas et Meles de Samnitibus vi cepit. ad tria milia
85  XXVIII,    5,  28|             nec cum Pyrrho nec cum Samnitibus aut Lucanis, hostibus populi
86      XL,    4,  38|     publicus populi Romani erat in Samnitibus, qui Taurasinorum <fuerat.