Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   1|          posset, iure iurando adegit neminem Romae passuros regnare.
 2      II,    1,   2|              iurandum populi recitat neminem regnare passuros nec esse
 3      II,    3,  28|        curiae ferociter loquerentur, neminem adesse invidiae suae participem;
 4      II,    5,  49|           omnes unius gentis, quorum neminem ducem sperneres, egregius
 5      II,    5,  54|             ferre laetitiam, adeoque neminem noxiae paenitebat, ut etiam
 6     III,    2,  12|              rebus venisse subsidio; neminem unum esse cuius magis opera
 7     III,    5, 31b|  aspernabantur patres; daturum leges neminem nisi ex patribus aiebant.
 8     III,    6,  45|             quae in patris manu sit, neminem esse alium cui dominus possessione
 9      IV,    5,  35|              magnis honoribus fieri. Neminem se plebeium contempturum
10      IV,    6,  49|              universo ordini essent, neminem ex collegio tribunorum militum
11       V,    2,  11|      accusantem. Pro certo se habere neminem in contione stare qui illo
12       V,    6,  45|              erat tantum bello virum neminem usquam ea tempestate esse.
13      VI,    2,  11|             vicerint: suae victoriae neminem omnium mortalium socium
14      VI,    3,  20| accusatoribus obiecta sint reo, apud neminem auctorem invenio; nec dubito
15      VI,    4,  24|          vallum et castra spectatis? neminem vestrum illa nisi victorem
16      VI,    5,  37|             plebe fieri necesse sit, neminem fore. an iam memoria exisse,
17      VI,    5,  37|        quattuor et quadraginta annis neminem ex plebe tribunum militum
18      VI,    5,  37|            damnatos post tribunatum, neminem plebeium. quaestores quoque,
19      VI,    5,  40|            licebit creari patricios, neminem creetis plebeium." quid
20    VIII,    5,  32|            uti bonum animum haberet: neminem illi vim allaturum salvis
21    VIII,    5,  32|        aetatis, non prudentiae eius; neminem id Q. Fabio poenam deprecanti
22      IX,    1,   1|          suppliciorum iudicem feram? neminem, neque populum neque privatum,
23      IX,    2,   9|          sponsio interponeretur quae neminem praeter sponsorem obligaret.
24      IX,    2,   9|            nihil spopondistis, civem neminem spondere pro vobis iussistis.
25      IX,    7,  34|      Papirius censuram gessit; tamen neminem invenit qui se postea auctorem
26       X,    2,  19|             Volumnium sit delegatum; neminem quaesiturum quae verba Appi
27       X,    3,  26|              collegia experti posse? neminem omnium secum coniungi malle;
28       X,    5,  46|          ipsa dimicatione votam apud neminem veterem auctorem invenio,
29    XXII,    8,  60|             ceteri similes fuissent, neminem hodie ex iis qui ad Cannas
30   XXIII,    1,   8|          vocari iussit, cui convivio neminem Campanum praeterquam hospites
31   XXIII,    2,  12|       maioris cladis indicium esset, neminem nisi equitem, atque eorum
32   XXIII,    5, 37a|          instruxit; ceterum postquam neminem moveri ab solita custodia
33   XXIII,    6,  43|     praesidio ac Nolam tradidissent, neminem alium quam ipsos legem qua
34    XXIV,    1,   3|             urbem paterentur, omnium neminem praeter Aristomachum movit.
35    XXIV,    2,  15|        militum Graccho nuntiaverunt, neminem stantem iam volnerari hostem,
36    XXIV,    2,  16|       libertatis aequassem' inquit, 'neminem nota strenui aut ignavi
37    XXIV,    3,  18|            pecunia in aerario esset: neminem nisi bello confecto pecuniam
38    XXIV,    6,  49|      mercennarium militem in castris neminem antequam tum Celtiberos
39     XXV,    1,   3|             parem fraude avaritiaque neminem in civitate habuerat praeter
40     XXV,    6,  37|         hostium vallo acti, postquam neminem insequi viderunt, metu substitisse
41    XXVI,    1,   2|       praecipitem duxisse dictitans, neminem praeter Cn. Fulvium ante
42    XXVI,    1,   2|          imperatore suo victos esse. neminem cum suffragium ineat satis
43    XXVI,    5,  31|              maximo argumento est me neminem qui navatam operam rei publicae
44   XXVII,    1,  5a|           eam provinciam confecisse. neminem Carthaginiensem in Sicilia
45   XXVII,    1,  5a|     Carthaginiensem in Sicilia esse; neminem Siculum non esse; qui fugati
46   XXVII,    3,   9|        patriam, novi legantur, brevi neminem superfuturum. itaque quod
47   XXVII,    3,  12|              ita induxerat in animum neminem ducem Romanum tam parem
48   XXVII,    7,  42|              copiis eductis postquam neminem signa contra efferre vidit,
49  XXVIII,    5,  22|              ultro inferre pedem, ut neminem cedere atque obstinatos
50  XXVIII,    7,  38|         exercitus in Hispaniam isse; neminem Carthaginiensem in iis terris
51  XXVIII,    7,  38|            petita pertinaciter, quia neminem ad eam diem triumphasse
52  XXVIII,    8,  44|              quod Hannibal ausus sit neminem ducem Romanum audere, et
53    XXIX,    3,  15|         imperata esset Romam adducta neminem iis senatum daturum. ita
54    XXXI,    2,  17|            tum militaris aetas iurat neminem vivum nisi victorem acie
55   XXXII,    5,  32|             superbo et regio animo: 'neminem equidem timeo praeter deos
56   XXXIV,    2,   9|           circumibant cura. Hispanum neminem in urbem recipiebant: ne
57   XXXIV,    3,  33|             prope inferri cernerent, neminem se movisse. adiciebat et
58   XXXIV,    4,  44|               tres omnino senatores, neminem curuli honore usum, praeterierunt.
59   XXXIV,    6,  61|           erat Aristonem privatim ad neminem, publice ad seniores - ita
60    XXXV,    2,  11|      obequitare stationibus hostium, neminem lacessentes, coeperunt.
61    XXXV,    2,  14|              primum docuisse, ad hoc neminem elegantius loca cepisse,
62   XXXVI,    1,   6|           indici Romanis postularet. neminem, quid ageretur, fallebat;
63   XXXVI,    5,  40|              cum hostem in provincia neminem reliquisset, Romam venerit
64  XXXVII,    3,  14|          primus rogatus sententiam - neminem fidelius posse dare consilium
65  XXXVII,    6,  48|           factos. rumoris huius quia neminem alium auctorem habeo, neque
66  XXXVII,    7,  53|              exercitus in animo est, neminem digniorem esse ex sociis
67 XXXVIII,    4,  35|            collega eius A. Caecilius neminem condemnavit. Ludi Romani
68 XXXVIII,    6, 50b|            Africanum expellat. Alii, neminem unum civem tantum eminere
69 XXXVIII,    6, 50b|          exorsus, ut satis constaret neminem umquam neque melius neque
70   XXXIX,    1,  10|              et iam biennio constare neminem initiatum ibi maiorem annis
71   XXXIX,    3,  31|           esse: si illi loco cedant, neminem eius exercitus non modo
72   XXXIX,    3,  34|         terrore tam recentis caedis, neminem hiscere adversus se ausurum.
73      XL,    4,  46|       intuemur, M. Aemili, M. Fulvi, neminem hodie in civitate habemus,
74      XL,    4,  53|              in Italiam transgressi, neminem bello lacessentes agrum
75      XL,    4,  56|             dignum regno iudicem. si neminem haberem, perire et exstingui
76     XLI,    3,  16|            sua virtute ac felicitate neminem iam cis Alpis <esse> hostem
77    XLII,    1,  13|              videat, pro certo habet neminem sibi, antequam in Italiam
78    XLII,    2,  16|          curatio fuit, admittentibus neminem, ut fama mortuum in Asiam
79    XLII,    3,  34|             Hispaniam sum profectus. neminem omnium imperatorum, qui
80    XLII,    5,  60|              foret cessatum; nam, ut neminem alium suorum moveret, levi
81   XLIII,    1,   8|           curaret; sociorum navalium neminem praeter magistros, in hospitia
82   XLIII,    1,  10|         Crevit neclegentia, postquam neminem armatum in muris viderunt.
83   XLIII,    2,  14|            dilectum difficilem esse; neminem invitum militem ab iis fieri.
84    XLIV,    2,  21|       populus crearent; creari autem neminem eo anno placere, nisi qui
85    XLIV,    3,  34|              praesens effectus erat. neminem totis mox castris quietum
86    XLIV,    3,  38|        quantum numero nos praestent, neminem vestrum nec ante ignorasse