Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|       gentis legat. Plus tamen vis potuit quam voluntas patris aut
 2       I,    5,  30|         explicari sine magna caede potuit.~ ~31.
 3       I,    6,  34|             ferre indignitatem non potuit, oblitaque ingenitae erga
 4       I,    7,  39|      iuventutis ulla arte conferri potuit, filiamque ei suam rex despondit.
 5       I,    9,  56|   magnificentia quicquam adaequare potuit. His laboribus exercita
 6      II,    2,   7|          Collegae funus quanto tum potuit apparatu fecit; sed multo
 7      II,    3,  19|     auditum est, sustineri ira non potuit quin extemplo confligerent.
 8      II,    3,  25|   fugientibus, quoad insequi pedes potuit, terga caesa; eques usque
 9      II,    4,  34|          Pomptinoque ne emi quidem potuit; periculum quoque ab impetu
10      II,    5,  43|      animus hosti redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut si
11      II,    5,  64|          adipisci aequis locis non potuit, populationem adeo effuse
12     III,    2,  17|           ire in Capitolium consul potuit; nox certamina coepta oppressit;
13     III,    3,  22|          arma secum efferre hostis potuit; deletusque exercitus foret
14     III,    3,  23| reciperandam. Vi nunquam eo subiri potuit: fames postremo inde detraxit
15     III,    3, 26a|            tam insperatum accidere potuit. Itaque tantus pavor, tanta
16     III,    8,  63|        deinde Romana vis sustineri potuit. Sabini fusi passim per
17     III,    9,  67|      nostris, capi Roma me consule potuit? Satis honorum, satis superque
18      IV,    2,  12|     consules ad senatum pervincere potuit, et cum magno certamine
19      IV,    4,  30|            crearentur nec obtineri potuit. Consules fiunt L. Papirius
20       V,    6,  36|          capiunt. Nec id clam esse potuit cum ante signa Etruscorum
21      VI,    2,  11|        seditio, unde minime timeri potuit, a patriciae gentis viro
22      VI,    3,  13|           animi micantem ferre non potuit. impulsa frons prima et
23      VI,    5,  38|            cogi videbat, obsistere potuit aut ne illas quidem propter
24     VII,    1,   8|        extollere animos et minuere potuit. Vsque ad castra fugientes
25     VII,    2,   9|   processit et quantum maxima voce potuit "quem nunc" inquit "Roma
26     VII,    4,  23|            castris Gallorum capere potuit, vallum ducere coepit. Gens
27     VII,    4,  28|          legiones quantum maturari potuit in Auruncos ductae. Ibi
28     VII,    5,  30|            Hiscine ira expleri non potuit? Sed cupiditas explenda
29    VIII,    5,  29|          quae in praesentia videri potuit maioris animi quam consilii;
30    VIII,    5,  30|      praevenire famam adventus sui potuit; praecucurrerant enim ab
31    VIII,    6,  38|           propinquitatem castrorum potuit. eques extemplo insecutus
32    VIII,    6,  39|    terrorem equitum peditumque vim potuit; partim in medio caesi,
33      IX,    1,   1|         deos mitigandosque homines potuit quam quod nos fecimus? res
34      IX,    7,  33|           vi compelli ut abdicaret potuit. P. Sempronius erat tribunus
35       X,    2,  10|        habita nec perfici quicquam potuit, non tam quia imminui agrum
36       X,    2,  11|      fumarent, elicere ad certamen potuit. Cum hoc segnius bellum
37       X,    2,  14|            ulla pelli aut perrumpi potuit; et postquam inritum inceptum
38       X,    3,  20|         est; nec diutius sustineri potuit. Caesa ad sex milia hominum,
39       X,    3,  29|     humanae inde opis videri pugna potuit. Romani duce amisso, quae
40       X,    3,  29|         cumulis erat, inveniri non potuit; postero die inventum relatumque
41       X,    5,  42|        auspicio revocari a proelio potuit et in ipso discrimine quo
42       X,    5,  43|           pedes fugientes persequi potuit et ab equite novissimi agminis
43     XXI,    1,  14|         eventu est; cui enim parci potuit ex iis qui aut inclusi cum
44     XXI,    1,  15|        Quae si ita sunt, fieri non potuit ut P. Cornelius Ti. Sempronius
45     XXI,    2,  18|        nobis insciis icit obligare potuit. Proinde omittite Sagunti
46     XXI,    6,  47|         cepit. Transire pontem non potuit, ut extrema resoluta erant
47    XXII,    1,   3|    emersisset, ubi primum in sicco potuit, castra locat, certumque
48   XXIII,    1,   8|            filius perlici ad vinum potuit, ipse valetudinem excusans
49   XXIII,    3,  18|   distulisse modo victoriam videri potuit, hic error vires ademisse
50    XXIV,    1,   5|          appellatus erat, nominare potuit. qui comprensus extemplo
51     XXV,    4,  16|  providentia fatum imminens moveri potuit. Flavus Lucanus fuit, caput
52     XXV,    6,  39|        nequaquam resisti in portis potuit; intra portas concursu ex
53    XXVI,    6,  38|         nec sine caede multa tradi potuit. longe fortissimi equitum
54    XXVI,    7,  41|       gratias agere iure ac merito potuit: me vobis priusquam provinciam
55   XXVII,    2,   6|        comitia in quem diem primum potuit edixit; quae certamine inter
56   XXVII,    8,  50|       inter impotentes eius animos potuit. in senatu primum, deinde
57  XXVIII,    1,   1|            Silanus quantis maximis potuit itineribus - impediebant
58  XXVIII,    7,  36|       advecta est, et ipse quantam potuit a Gaditanis exegit, non
59     XXX,    2,  15|          maius vir uxori praestare potuit. hoc tamen nuntia, melius
60     XXX,    4,  20|         nostram quando alia re non potuit ruina Carthaginis oppressit.'~
61    XXXI,    2,  15|         neque illos excire ad arma potuit, gaudentes utcumque composita
62   XXXII,    2,  12|             Deleri totus exercitus potuit si fugientes persecuti victores
63  XXXIII,    2,  18|       aliquanto post per Antiochum potuit. haec in Thessalia, haec
64   XXXIV,    2,  19|          eo minus decerni quicquam potuit. cum incerta bellum an pax
65   XXXIV,    3,  31|            breviter peroratum esse potuit nihil me, postquam vobiscum
66    XXXV,    5,  50|        quae Lamiae repente conligi potuit non ita multos Aetolos ducit.
67  XXXVII,    4,  20|        equites cum turma sua, quam potuit effusissimis habenis, clamore
68  XXXVII,    6,  45|           primum pati laborem viae potuit, venit.~ Sub idem fere tempus
69  XXXVII,    6,  45|          serius facit, quam facere potuit. si nunc moratus fuerit,
70 XXXVIII,    2,  23|    interfectorum haud facile iniri potuit, quia late per omnis amfractus
71 XXXVIII,    3,  27|        annos tenuisset, coacervare potuit. Galli ex dissipata passim
72   XXXIX,    1,   6|           cura erat, occurrere non potuit, C. Flaminius Romam venit.
73   XXXIX,    2, 20b|   obliterare famam rei male gestae potuit: nam saltus, unde eum Ligures
74   XXXIX,    2,  28|            manere in regno suo non potuit. itaque ille vestrum meritum
75      XL,    1,   8|      deterrere a vecordi discordia potuit, neque horum bona mens,
76      XL,    1,  14|        domus tua capi et expugnari potuit?~ ~15.
77      XL,    2, 16b|           vi abstrahi ab obsidione potuit: Celtiberi fessi proeliis
78      XL,    3,  29|           quae illius aetatis esse potuit. adicit Antias Valerius
79      XL,    4,  41|       secutus dimissos, quos eorum potuit adsequi, reduxit castigatos
80    XLII,    1,   3|        silebatur, non tamen celari potuit. fremitus igitur in curia
81    XLII,    1,  14|        curia regem, scire quisquam potuit: eo silentio clausa curia
82    XLII,    2,  18|         curatione, cum primum tuto potuit, profectus Pergamum, praeter
83    XLIV,    2,  27|            tantum nudare populando potuit, ne quos inde Romani commeatus
84     XLV,    1,   1|    Lentulus et Q. Metellus, quanta potuit adhiberi festinatio, celeriter
85     XLV,    2,  23|           morata civitate accidere potuit, mirari quisquam potest