Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  23|              cum indole animi tum spe victoriae ferocior erat. Quaerentibus
 2     III,    3,  22|            libero campo adeptus parte victoriae fruitur territos caedendo.
 3     III,    8,  63|           inde in partem alteram suis victoriae nuntius; simul et in hostes
 4      IV,    4,  25|       consulari potestate crearentur. Victoriae praemium quod petebatur
 5      IV,    4,  27|       conferendo vires spem universae victoriae temptato paulatim eventu
 6      IV,    5,  34|              fit, celebrantes navalis victoriae vanum titulum appetivere.~ ~
 7       V,    6,  39|               obstupefactos miraculum victoriae tam repentinae tenuit, et
 8      VI,    2,   7|               taceam, modo trigeminae victoriae triplicem triumphum ex his
 9      VI,    2,  11|              qui simul vicerint: suae victoriae neminem omnium mortalium
10      VI,    4,  22|         litterae Romam ad senatum cum victoriae nuntiis acriores in Praenestinum
11      VI,    4,  28|              ne qua terra sit nefasta victoriae suae; quin ipsi sibi Galli
12    VIII,    5,  36|           sensit peritus dux quae res victoriae obstaret: temperandum ingenium
13      IX,    2, 12a|            inter quae se medio lapsos victoriae possessionem pace incerta
14      IX,    5,  23|           rerum respectum praeterquam victoriae nobis abscidamus. Ferte
15      IX,    7,  36|               possent venisse, nuntii victoriae Romam revertuntur.~ ~37.
16      IX,    8,  40|          sequetur, non partem maximam victoriae trahet?" concitat milites;
17      IX,    8,  43|           alterum exercitum utriusque victoriae compotem sinerent fieri
18       X,    2,  12|         Bovianum haudquaquam ambiguae victoriae fuit. Bovianum inde adgressus
19       X,    4,  33|           iussis convenire ipse aedem Victoriae, quam aedilis curulis ex
20     XXI,    2,  21|             non pacis solum sed etiam victoriae bonis florebunt, si ex aliis
21     XXI,    6,  52|            esset, penes] Romanos fama victoriae fuit.~ ~53.
22     XXI,    6,  56|              rediere ut vix laetitiam victoriae sentirent. Itaque nocte
23    XXII,    3,  20|            Neque id pulcherrimum eius victoriae fuit sed quod una levi pugna
24    XXII,    4,  24|          clade famam [vanam] egregiae victoriae cum vanioribus litteris
25   XXIII,    2,  11|              Italia geruntur, nuntius victoriae ad Cannas Carthaginem venerat
26   XXIII,    3,  18|              magis deinde praeteritae victoriae eos quam praesentes tutarentur
27    XXIV,    6,  41|              pacata loca et ad montem Victoriae castra communivere. eo Cn.
28     XXV,    3,  12|           origo ludorum Apollinarium, victoriae, non valetudinis ergo ut
29     XXV,    6,  39| circumstantium militum; monumentumque victoriae eius de Poenis usque ad
30    XXVI,    3,  21|               fuerant. Punicae quoque victoriae signum octo ducti elephanti,
31    XXVI,    8,  51|           naves sex impositis nuntium victoriae Romam mittit. Ipse paucos
32    XXVI,    8,  51|        immodico gaudio speciem magnae victoriae imposuisse: at ubi adpropinquare
33   XXVII,    3,   9|           Romani, tradendae Hannibali victoriae esse. cum alternis haec
34   XXVII,    3,  13|        hesternae fugae quam hodiernae victoriae fama Romam perveniat. inde
35   XXVII,    6,  31|      quantaecumque, de Romanis tamen, victoriae partae fama auxerat, laetitiaque
36   XXVII,    8,  50|        eventus civitas fuerat nec quo victoriae famam accepit. nunquam per
37  XXVIII,    3,  12|            quibus spes omnis reposita victoriae fuerat deletum cedendoque
38  XXVIII,    8,  39|          coronam auream in Capitolium victoriae ergo ferre. id uti permittatis
39  XXVIII,    8,  44|              Carthago potius praemium victoriae erit quam semiruta Bruttiorum
40    XXIX,    3,  10|         oraculisque portendentis sese victoriae compotes fierent, id cogitare
41    XXIX,    3,  14|              Romanam iniret, in aedem Victoriae quae est in Palatio pertulere
42    XXIX,    5,  24|               viderentur sed ad certa victoriae praemia. praecipue qui superabant
43     XXX,    5,  28|         ingens in Scipione fiducia et victoriae spes quo magis in propinquam
44     XXX,    6,  32|            Italiam sed orbem terrarum victoriae praemium fore; par periculum
45     XXX,    6,  33|           asperrimis montibus in spem victoriae ostentantur: Mauros Numidasque
46     XXX,    6,  36|                misso Laelio Romam cum victoriae nuntio, Cn. Octavium terrestri
47     XXX,    6,  36|        successoris venturi ad paratum victoriae fructum, alterius labore
48   XXXII,    5,  37|        taedere belli senatum, et ipse victoriae quam pacis avidior neque
49  XXXIII,    2,  11|         praedae et adrogantiam eorum, victoriae gloriam in se rapientium,
50  XXXIII,    2,  15|              fuerant et diu ancipitem victoriae spem fecerunt; postremo
51  XXXIII,    4,  37|             nam ita caedis magis quam victoriae avidi pugnarunt Romani ut
52   XXXIV,    3, 22b|           Aetolis, quibus nec pro spe victoriae praemia contigerant nec
53    XXXV,    1,   9|               iisdem diebus aediculam Victoriae Virginis prope aedem Victoriae
54    XXXV,    1,   9|        Victoriae Virginis prope aedem Victoriae M. Porcius Cato dedicavit
55   XXXVI,    4,  24|            aliquo tandem loco fructum victoriae sentiret. revocatos inde
56   XXXVI,    4,  25|      dimicassent cum Aetolis, praemia victoriae habere. ita recessum ab
57   XXXVI,    5,  34|         Dolopiam, sibi adiunxisse, et victoriae tuae praemium te militesque
58   XXXVI,    5,  38|              et quod supplicatio eius victoriae causa decreta ab senatu
59   XXXVI,    5,  40|         alieno se illigantis, ut suae victoriae fructu se fraudaret, cum
60  XXXVII,    4,  25|               Romanis laetitiam prius victoriae nuntius, deinde adventus
61  XXXVII,    4,  25|               edocuit, quanto et spes victoriae certior Romanis quam Antiocho
62  XXXVII,    6,  47|           Asiam exercitum traiecisse. victoriae navalis ergo in diem unum
63  XXXVII,    7,  57|               castra expugnata. huius victoriae fama tranquilliores in Hispania
64  XXXVII,    7,  58|           debellatum, gloriamque eius victoriae praefloratam ad Thermopylas
65 XXXVIII,    2,  23|               diu ignari et pugnae et victoriae suorum steterunt; deinde
66 XXXVIII,    5,  47|         dispensandae cohonestandaeque victoriae imperatoribus maiores dederunt
67 XXXVIII,    5,  49|              corporum, huicine tantae victoriae triumphum negatis? Caeca
68   XXXIX,    2, 29a|          bello cepisset eas, praemium victoriae iure belli habiturum; si
69   XXXIX,    3,  31|        equites Romani cruentae maxime victoriae speciem fecerunt. in castris
70    XLIV,    2,  14|              populum Romanum et paene victoriae, utique de Antiocho rege,
71    XLIV,    2,  25|                   Eumenes neque favit victoriae Persei, neque bello eam
72    XLIV,    3,  32|        triginta dies perfecto nuntium victoriae Perpennam Romam misit et
73    XLIV,    3,  41|           neque ulla evidentior causa victoriae fuit, quam quod multa passim
74    XLIV,    3,  44|                recepto sospite filio, victoriae tantae gaudium consul sensit.
75    XLIV,    3,  45|       parabant facere. consul nuntiis victoriae Q. Fabio filio et L. Lentulo
76     XLV,    1,   1|                                       Victoriae nuntii, Q. Fabius et L.
77     XLV,    1,   1|         plaususque velut certo nuntio victoriae allato est exortus. mirari
78     XLV,    1,  10|                                       Victoriae Romanae fama cum pervasisset
79     XLV,    1,  10|        occurrunt - iam enim eo quoque victoriae fama perlata erat - orantes,
80     XLV,    1,  13|               Macedonia allatae, quae victoriae laetitiam geminarent: Persea
81     XLV,    4,  37|               quae severitate imperii victoriae partae, proxumo certe Punico
82     XLV,    4,  39|           opima praeda, tam opulentae victoriae spoliis fiet? quonam abdentur
83     XLV,    4,  41|                quae magna impedimenta victoriae erant, progressus, quia