Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,   9|           vitia nostra nec remedia pati possumus perventum est.~ ~
 2       I,    3,  14|              neque enim dilationem pati tam vicinum bellum poterat -
 3       I,    8,  47|        interdiu virum conquiescere pati, ne gratuita praeterita
 4      II,    2,  12|            ad caedem; et facere et pati fortia Romanum est. Nec
 5      II,    3,  30|       defendi inermes Latinos quam pati retractare arma. Vetusius
 6      II,    4,  40|            mihi miserius nihil iam pati nec tibi turpius usquam
 7      II,    5,  45|    streperent, haud aegre consules pati; at imperitae multitudini
 8      II,    5,  45|     Enimvero non ultra contumeliam pati Romanus posse; totis castris
 9     III,    1,   2|   paenitere sua sponte Aequos quam pati hostilia malle. Si paeniteat,
10     III,    2,  11|          persequi bello. Accusator pati reum ruere invidiaeque flammam
11     III,    2,  14|        foro, tribunos ipsos cetera pati sine interpellatione concilia
12     III,    2,  15|           armare plebem et inermem pati timebant, incerti quod malum
13     III,    9,  65|             tamquam aut facere aut pati necesse sit, iniungimus
14      IV,    1,   4|          moenia, quam relegationem pati? Ne adfinitatibus, ne propinquitatibus
15      IV,    5,  42|          vexaret, aegre Hortensius pati, temptationem eam credens
16       V,    1,   6|          si etiam res lentior sit, pati taedium et quamvis serae
17       V,    1,   6|            non aestus, non frigora pati possint? Erubescant profecto,
18       V,    3,  20|          ad se permittere plebi ac pati habere quod cuique fors
19       V,    4,  25|       tacere suam conscientiam non pati quod ex ea tantum praeda
20       V,    6,  44|            tueri moenia vestra nec pati haec omnia Galliam fieri,
21       V,    7,  53|          aedificare, haec dedecora pati parati estis? Si tota urbe
22      VI,    1,   3|       ferret. Cuius spei moram cum pati fortuna obsessorum non potuisset
23      VI,    3,  17|            Iovi parem fecerint eum pati vinctum in carcere, in tenebris
24      VI,    4,  23|        quam immortalem esse deceat pati consenescere vires? his
25     VII,    4,  25|          montibus, quia hiemis vim pati nequiverant, per campos
26     VII,    6,  38|         crescentis in dies fenoris pati? Haec agitata occultis coniurationibus
27    VIII,    1,   2|      conquesti eadem se foederatos pati quae hostes essent passi,
28    VIII,    1,   4|          foederis aequi servitutem pati possumus, quid abest quin
29    VIII,    2, 13a|           neque bellum neque pacem pati possent; ad bellum opes
30    VIII,    4,  23|            posse dissimulare aegre pati civitatem Samnitium quod
31    VIII,    5,  31|           nunc id furere, id aegre pati, quod sine L. Papirio non
32    VIII,    5,  35|           dederit ut bello ac pace pati legitima imperia possis.'
33    VIII,    6,  38|          clamorem Romani exercitus pati; et hercule illo die ab
34      IX,    5,  22|         Samnites vallo neque otium pati; et cum iam prope in portis
35       X,    2,  11|      animos esse ut omnia ferre ac pati tolerabilius ducant quam
36     XXI,    1,   7|            satis tutum munientibus pati; deinde iam non pro moenibus
37     XXI,    2,  20|          pendere et cetera indigna pati. Eadem ferme in ceteris
38    XXII,    2,   8|         quae nihil quod adgravaret pati possent, aestimandum esse.
39    XXII,    6,  41|           id damnum haud aegerrime pati; quin potius credere velut
40   XXIII,    1,   5|      Italiam Numidarum ac Maurorum pati provinciam esse, cui non,
41   XXIII,    1,   9|            oculos patris facere et pati omnia infanda velis. Paucae
42   XXIII,    2,  14|  morarentur spem, nihil eorum quae pati aut timere possent praetermissurus.
43    XXVI,    1,   2|           in exsilium ignominiosam pati militiam; adeo imparem libertatem
44    XXVI,    2,  13|           urbe labores ac pericula pati --: illud irae atque odii <
45    XXVI,    5,  31|            defendit, sed quid isti pati debuerint. qui si non fuerunt
46   XXVII,    3,  12|          facere, non castra ponere pati, non respirare aut circumspicere;
47   XXVII,    4,  17|         hominum vim atque iniurias pati. se id Scipionem orare ut
48  XXVIII,    5,  29|             et me ea quae fecistis pati aequum censetis: vos ne
49    XXIX,    2,   8|      iniurias non aequo modo animo pati sed prope libenti possent;
50    XXIX,    2,   9|          laceratosque omnibus quae pati corpus ullum potest suppliciis
51    XXIX,    3,  15|         benignitate metu non ultra pati. erectis exspectatione patribus
52    XXIX,    4, 16b|          Romanisque militibus quae pati ne Carthaginienses quidem
53    XXIX,    4,  17|        tamen haec quae passi sumus pati non debuimus. non possumus
54    XXIX,    4,  17|         superesse quod in ullo qui pati potuerit praetermissum sit.
55    XXIX,    4,  18|          nos omnia eadem iterum si pati possumus patiamur et ille
56     XXX,    3, 19a|           noctis profectus quantum pati viae per volnus poterat
57     XXX,    5,  31|        bellum parate quoniam pacem pati non potuistis.'Ita infecta
58    XXXI,    4,  30|           iura, quae ut facere ita pati sit fas: sata exuri, dirui
59   XXXII,    2,  13|            quod ab hoste crudelius pati possent reliqui quicquam
60  XXXIII,    2,  16|            eo ipso lenire iras aut pati quod casus tulisset. cum
61   XXXIV,    3, 22b|          ipsi, ab Nabide occupatos pati velitis sub dicione eius
62   XXXIV,    5,  49|          vehementioribus quam quae pati possit remediis civitatem
63    XXXV,    2,  13|            quam solum aut imperium pati Antiochi aut abnuentem vi
64   XXXVI,    1,   7|         fremere Philippum et aegre pati sub specie pacis leges servitutis
65  XXXVII,    6,  45|        Scipio ab Elaea, cum primum pati laborem viae potuit, venit.~
66  XXXVII,    7,  54|       Smyrnaeis, quod omnia ultima pati quam se regi tradere maluissent,
67 XXXVIII,    2,  13|         armis cogeret iura antiqua pati. Eodem et Athenaeus, Eumenis
68 XXXVIII,    2,  21| quemadmodum comminus, ubi in vicem pati et inferre vulnera licet,
69 XXXVIII,    6, 50b|       universam civitatem, quae id pati posset, incusabant: duas
70 XXXVIII,    6, 50b|           reddenda? Qui ius aequum pati non possit, in eum vim haud
71   XXXIX,    1,  13|            facinoribus aut stuprum pati noluerint. multitudinem
72   XXXIX,    5,  47|        dissimulare et oblivisci et pati praeterita senatum posse,
73      XL,    1,   8|        fratrem nec patrem potestis pati. nihil cari, nihil sancti
74     XLI,    2,   6|       imperio, sed singulos iustum pati servitium. [iustos] coniuges
75    XLII,    2,  16|    dissimulare et tacite habere et pati statuerat, tamen in primo
76    XLII,    2,  23|  crudelitatemque et avaritiam eius pati non posse Carthaginienses.
77    XLII,    3,  41|        alia, quae victis accidunt, pati; quorum casum cum ego subierim,
78   XLIII,    2,  18|           neque hiemis vim diutius pati Macedonas in aperto posse,
79    XLIV,    2,  14|      colendam. itaque cum id ultra pati non possent, legatos alios
80    XLIV,    3,  30|          prius temptati obsidionem pati quam dedere sese maluerunt.
81     XLV,    3,  29|          et ipsos caedere et alios pati vetuit. regionibus, quae