Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   5|           hostilem in modum praedas agere. Sic Numitori ad supplicium
 2       I,    3,  7b|      incertus animi ex loco infesto agere porro armentum occepit.
 3       I,    3,  10|     iniuriae pars pertinebat. Lente agere his Tatius Sabinique visi
 4       I,    3,  11|      petisse dicant et fraude visam agere sua ipsam peremptam mercede.~ ~
 5       I,    9,  49|        causam occidere, in exsilium agere, bonis multare poterat non
 6       I,    9,  50|      conveniant indicit: esse, quae agere de rebus communibus velit.
 7       I,    9,  52|        posse quidem se vetusto iure agere, quod, cum omnes Latini
 8      II,    1,   2|             socer praeterea ipsius, agere varie rogando alternis suadendoque
 9      II,    4,  37|             dicit esse quae secreto agere de re publica velit. Arbitris
10      II,    5,  45|     Etruscique eo magis praepropere agere; lacessere ad pugnam primo
11      II,    5,  48|           ullam aliam priorem curam agere quam ut iam aliqua ex parte
12      II,    5,  58|     neglegenter, contumaciter omnia agere; nec pudor nec metus coercebat.
13      II,    5,  58|             nihil iam cum militibus agere; a centurionibus corruptum
14      II,    5,  61|            causam dixit, quo semper agere omnia solitus erat, accusatorio
15     III,    3,  20|           erat, de proferendo exitu agere, eo magis quod et augures
16     III,    4,  27|      quemquam privatae quicquam rei agere; tum quicumque aetate militari
17     III,    5, 31b|         consenuerat, tribuni lenius agere cum patribus: finem tandem
18     III,    5,  37|     tribunalia obsederant; hi ferre agere plebem plebisque res, cum
19     III,    6,  42|             ac pro portis stationes agere iuberent, arma Tusculum
20     III,    6,  45|        libertatem, quia quivis lege agere possit, id iuris esse: in
21     III,    9,  71|             tertium et octogensimum agere, et in eo agro de quo agitur
22      IV,    2,   8|             operae erat id negotium agere. Mentio inlata apud senatum
23      IV,    3,  22|       suapte natura tutissima erat, agere in arcem cuniculum instituit.
24       V,    1,   2|        illos hiemem sub tectis suis agere, egregiis muris situque
25       V,    1,   4|           Quirites, moror; sic enim agere debent qui mercennario milite
26       V,    1,   4|             nos tamquam cum civibus agere volumus, agique tamquam
27       V,    3,  21|            seque ultimum illum diem agere, nihil minus timentes quam
28      VI,    2,  6b|           bella. Itaque senatus dis agere gratias quod Camillus in
29     VII,    1,   5|     redditaque esse ait quae cum eo agere arbitris remotis velit.
30     VII,    6,  39|      volnere claudus fecisset, ruri agere vitam procul ambitione ac
31    VIII,    1,   5|          nobiscum nihil pro imperio agere, cum florentissimum deum
32    VIII,    5,  32|             quicquam rei me absente agere, vetuerimne signa cum hostibus
33    VIII,    5,  36|             quicquam pro magistratu agere, in castra rediit, neque
34      IX,    2,  7b|         abditi nihil pro magistratu agere nisi quod expressum senatus
35      IX,    2,   9|           populo de pace ac foedere agere? tridui iter expeditis erat;
36      IX,    5,  20|          certis, sine magistratibus agere querebantur, dati ab senatu
37      IX,    5,  22|              securior ab Samnitibus agere stationibus modo oppositis
38      IX,    5,  25|             Samnitibus incerta pace agere nec claudentes portas Romanis,
39       X,    1,   4|            media castra Romana tuto agere possent. Haec cum legato
40       X,    2,  15|         profectus maturavit eam rem agere. Cum primo vocatae Q. Fabium
41       X,    3,  20|            addere gradum ac prae se agere praedam, pars stare incerti
42       X,    3,  28|      precationes adiecisset prae se agere sese formidinem ac fugam
43       X,    5,  44|            pertinacius et infestius agere cetera et persequi ut perdomitum
44     XXI,    1,   7|        vergens; adversus eum vineas agere instituit per quas aries
45     XXI,    6,  53|      praetorio prope contionabundus agere. Stimulabat et tempus propinquum
46    XXIV,    6,  45|           libera de quoque arbitria agere aiebat; qui, cum illud potius
47     XXV,    2,   8|            propulsa essent ad urbem agere; tuto ac sine certamine
48    XXVI,    2,  15|          imperavit ut lictorem lege agere iuberet. ita de iis quoque
49    XXVI,    7,  41|            eorum usus esset gratias agere iure ac merito potuit: me
50   XXVII,    5,  21|         aestiva Venusiae sub tectis agere. hanc tribuni orationem
51  XXVIII,    4,  18|       publica quicquam se cum hoste agere iniussu senatus posse. illud
52  XXVIII,    8,  39|           non grates tantum ob haec agere iussi sumus sed donum hoc
53     XXX,    5,  27|           iussi cum tribunis plebis agere ut, si iis videretur, populum
54    XXXI,    4,  32|        fraude, cum de bello et pace agere velit, advocet concilium
55   XXXII,    4,  30|        excitis ad se principibus id agere ac moliri coepit ut desciscerent
56   XXXII,    5,  33|             pace cum fide Philippum agere nec bella vera virtute unquam
57  XXXIII,    2,  11|           suo ipsum arbitrio cuncta agere; cum Philippo iam gratiae
58  XXXIII,    4,  40|             et amicitiam esse et id agere ut brevi etiam adfinitas
59   XXXIV,    1,   2|              ne privatam quidem rem agere feminas sine tutore auctore
60   XXXIV,    3,  23|           Corinthum recepisse et id agere ut Argos habeant, Aetolos,
61   XXXIV,    5,  50|           inter cetera etiam ob hoc agere quod admoniti essent ut
62   XXXIV,    6,  58|             quoniam vobis distincte agere libet et genera iungendarum
63   XXXIV,    6,  59|             supersedete de amicitia agere'. 'nos vero' inquit Menippus '
64    XXXV,    3,  29|  auxiliaribus et equitatu stationem agere pro vallo iussit: ipse tamquam
65    XXXV,    5,  47|            iis venerat copiis ut vi agere quicquam posset - reverti
66  XXXVII,    3,  15|           quae agenda sint, possint agere, quam ut hostis clausos
67  XXXVII,    3,  18|          Aemilium, velle se de pace agere.~ ~19.
68  XXXVII,    5,  37|             inquit 'gratias regi me agere, referre aliam gratiam nunc
69 XXXVIII,    1,   7|           vineis ante contecto loco agere instituit; et aliquamdiu,
70 XXXVIII,    2,  18|           liberis, quae ferre atque agere possint, prae se agentis
71 XXXVIII,    3,  32|      legibus suis, quae decressent, agere liceret, libertatemque sibi
72      XL,    4,  39|            adlata res, omissis quae agere instituerat, Flaccum raptim
73    XLII,    2,  24|             esse dixit de iis rebus agere, de quibus nihil mandati
74    XLII,    3,  34|           ut sibi paucis ad populum agere liceret. permissu omnium
75    XLII,    4,  47|         publica maxime visum esset, agere. A. quoque Atilium miserunt
76    XLIV,    2,  15|             arbitria belli pacisque agere; Rhodiorum nutu arma sumpturos
77    XLIV,    2,  25|     admoveretur terror, nihil neque agere aliud neque cogitare; Romanos
78    XLIV,    2,  25|            Pellae pecunia esset; id agere, ut partem aliquam praesentem
79     XLV,    1,  13|     Capitolio sacrificare et grates agere; id, nisi molestum sit,
80     XLV,    2,  25|       classis id unius erat ius, ut agere de ea re sine rogatione
81     XLV,    4,  36| auctoritatibus principum de integro agere coeperunt revocaturosque
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License