Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  18|                cui deinde honoris ergo publicum id perpetuumque sacerdotium
 2       I,    5,  25|              nec illis periculum suum, publicum imperium servitiumque obversatur
 3      II,    1,   5|              vetuere reddi, vetuere in publicum redigi. Diripienda plebi
 4      II,    2,   9|             impenso pretio venibat, in publicum omne sumptum, ademptum privatis;
 5      II,    3,  23|               solutique, se undique in publicum proripiunt, implorant Quiritium
 6      II,    3,  28|              futurum fuisse Romae nisi publicum concilium; nunc in mille
 7      II,    4,  40|           uxorem frequentes coeunt. Id publicum consilium an muliebris timor
 8      II,    5,  41|           muneri agri aliquantum, quem publicum possideri a privatis criminabatur.
 9      II,    5,  41|             sive illud domesticum sive publicum fuit iudicium, damnatur
10      II,    5,  42|            Fabius consul ac redegit in publicum. Invisum erat Fabium nomen
11      II,    5,  43|               suum saltem flagitium et publicum in praesentia dedecus, postmodo
12     III,    8,  63|              suae implerent, ut nullum publicum consilium sinerent esse.
13     III,    9,  68|               cuius mens nihil praeter publicum commodum videt; nisi forte
14     III,    9,  71|          captisque Coriolis iure belli publicum populi Romani factum. Mirari
15     III,    9,  72|              tribus iudicaverunt agrum publicum populi Romani esse. Nec
16      IV,    2,  10|            percussis bonisque eorum in publicum Ardeatium redactis composuit;
17      IV,    2,  15|               vendere ea bona atque in publicum redigere.~ ~16a.
18      IV,    5, 44a|               ut in parcendo uni malum publicum fiat. Nihilo demissiore
19       V,    3,  22|           vendidit. Ea sola pecunia in publicum redigitur, haud sine ira
20       V,    4,  23|              decimae pretium partis in publicum deferret, ut ex eo donum
21       V,    4,  28|               implevit, adductosque in publicum hospitium legatos cum praesidio
22       V,    7,  55|             veteres cloacae, primo per publicum ductae, nunc privata passim
23      VI,    1,   4|           adiuvante et aedilibus velut publicum exigentibus opus et ipsis
24      VI,    2,  6b|                id bellum, eo abnuentes publicum fuisse consilium quod non
25      VI,    3,  19|            vincla duci iubendo inritet publicum hostem sed unius iactura
26      VI,    4,  21|              privato, ut fit, periculo publicum implicitum esset auctoresque
27     VII,    2,  13|               autem non tuum istuc sed publicum est consilium, et consensus
28     VII,    2,  16|           munificentiam, quod nihil in publicum secernendo augenti rem privatam
29    VIII,    2,  10|              moritur, neque suum neque publicum divinum pure faciet, sive
30    VIII,    5,  28|            laceratus iuvenis cum se in publicum proripuisset, libidinem
31      IX,    2,  7b|            diebus nemo eorum forum aut publicum aspicere vellet. Consules
32      IX,    5,  24|          obviis, haec excurrentibus in publicum pavidis increpat. Acceptum
33       X,    3,  23|           bonis multatis ex eo quod in publicum redactum est aenea in Capitolio
34       X,    5,  45|                quatridui supplicatione publicum gaudium privatis studiis
35     XXI,    1,  13|                Aurum et argentum omne, publicum privatumque, ad se iubet
36    XXII,    1,   1|              straverunt - et convivium publicum, ac per urbem Saturnalia
37   XXIII,    1,   9|               cum dixisset, gladium in publicum trans maceriam horti abiecit
38   XXIII,    3,  22|         paucitatemque convenientium ad publicum consilium respexerunt; neque
39    XXIV,    2,  10|         tulerit; tacta de caelo atrium publicum in Capitolio, aedem in campo
40    XXIV,    3,  18| superioribusque illis equi adempti qui publicum equum habebant, tribuque
41    XXIV,    4,  22|              regnante Hierone manserat publicum consilium, ita post mortem
42    XXIV,    4,  26|               si effugium patuisset in publicum, impleturae urbem tumultu
43     XXV,    1,   3|              Carthaginienses. hi, quia publicum periculum erat a vi tempestatis
44    XXVI,    2,   9|                sed undique matronae in publicum effusae circa deum delubra
45    XXVI,    2,  13|            domos eorum ituros se et in publicum omnes vi extracturos esse.
46    XXVI,    5,  27|          maxime servorum opera, qui in publicum redempti ac manu missi sunt.
47    XXVI,    6,  36|              senatores crastino die in publicum conferamus, ita ut anulos
48    XXVI,    6,  36|               aurum argentum et aes in publicum conferunt, tanto certamine
49  XXVIII,    7,  36|           coactis aurum argentumque in publicum conferre.~ Cum praeterveheretur
50    XXIX,    5,  23|           inter aliam gratulationem ut publicum quoque foedus privato adiceretur
51    XXIX,    7,  37|              ambo forte censores equum publicum habebant. cum ad tribum
52    XXXI,    1,   4|            Samniti Apuloque, quod eius publicum populi Romani esset, metiendo
53    XXXI,    2,  13|                vectigal testandi causa publicum agrum esse imposituros,
54   XXXII,    4,  26|           privato servarentur neque in publicum prodeundi facultas daretur
55   XXXIV,    1,   2|          dixissem: "qui hic mos est in publicum procurrendi et obsidendi
56   XXXIV,    1,   3|         consternatae procucurrerint in publicum ac vix foro se et contione
57   XXXIV,    1,   5|              causa ad se pertinente in publicum processerunt? nunquam ante
58   XXXIV,    1,   5|            matronae consensu omnium in publicum contulerunt? proximo bello,
59   XXXIV,    1,   6|                eius rei initio orto in publicum conferebamus; viduae et
60   XXXIV,    1,   6|            privatorum pecuniae in usum publicum vertendae erant, istam legem
61   XXXIV,    1,  8a|           mulierum postero die sese in publicum effudit unoque agmine omnes
62  XXXVII,    7,  54|              et, quod magis nos movet, publicum civitati nostrae hospitium
63 XXXVIII,    2,  23|             aut vendidit, quod eius in publicum redigendum erat, aut cum
64 XXXVIII,    5,  45|            Manli, factum est, ut istud publicum populi Romani bellum et
65 XXXVIII,    6,  54|             eius fuerunt, quod eius in publicum relatum non est, uti de
66 XXXVIII,    6,  54|               de pecunia non relata in publicum, ita ut antea semper factum
67 XXXVIII,    6,  57|          desponderet. Quibus ita inter publicum sollemne sponsalibus rite
68 XXXVIII,    6,  59|             magnam habuisset, nihil in publicum relatum, omne in privatum
69 XXXVIII,    6,  60|                ni referatur pecunia in publicum, quae iudicata sit, nihil
70   XXXIX,    1,   7|        stipendium collatum a populo in publicum, quod eius solutum antea
71   XXXIX,    1,  14|              est, scalis ferentibus in publicum obseratis, aditu in aedes
72   XXXIX,    1,  19|            neve censor ei invito equum publicum adsignaret; utique Faeceniae
73   XXXIX,    5,  44|                et quattuor tabernas in publicum emit basilicamque ibi fecit,
74   XXXIX,    5,  50|           deinde quidam esse thesaurum publicum sub terra, saxo quadrato
75    XLII,    1,   1|            Postumium consulem ad agrum publicum a privato terminandum in
76    XLII,    2,  19|             possederant, recuperata in publicum erat, M. Lucretius tribunus
77   XLIII,    2,  13|               admodum ulla prodigia in publicum neque in annales referri.
78    XLIV,    2,  16|              et tabernas coniunctas in publicum emit basilicamque faciendam
79     XLV,    2,  18|          publicanus esset, ibi aut ius publicum vanum aut libertatem sociis
80     XLV,    3,  34|                aurum atque argentum in publicum proferretur, per omnes civitates