Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  12|             res etiam Sabinos tanti periculo viri. Et ille quidem adnuentibus
 2       I,    5,  26|            nec ipsius parem in omni periculo animum, absolveruntque admiratione
 3      II,    3,  23|           forum curritur. Magno cum periculo suo qui forte patrum in
 4      II,    5,  41|          patrum, ipsos possessores, periculo rerum suarum terrebat; sed
 5      II,    5,  45|           se tenebant, tam ancipiti periculo aversi: diem tempusque forsitan
 6      II,    5,  48|            contumeliis saepius quam periculo animos agitabat, quod nullo
 7      II,    5,  52|             animi vir ut in publico periculo ante, sic tum in suo, non
 8      II,    5,  54|            Meneni damnatione, nihil periculo deterriti Servili, summa
 9     III,    8,  62|          opponunt et aequato primum periculo, pudore deinde animos peditum
10      IV,    2,  12|      consulibus multiplici clade ac periculo insignis, seditionibus,
11      IV,    3,  22|           Etruscis ad vanas a certo periculo minas clamor supra caput
12      IV,    5,  35|            ruat caecus in certamina periculo ingenti, fructu nullo, ex
13      IV,    6,  45|           felicitate populi Romani, periculo potius ingenti quam clade
14      IV,    6,  58|        occidione occisa, cetera cum periculo retineri; nullum annum esse
15       V,    6,  46|            rebus servabant. Ingenti periculo transeundum per hostium
16       V,    6,  47|            Capitoliumque in ingenti periculo fuit. Namque Galli, seu
17      VI,    4,  21|     inclinabat, ni privato, ut fit, periculo publicum implicitum esset
18      VI,    5,  39|           optimates maximo privatim periculo, nullo publice emolumento
19     VII,    2,  10|            totoque corpore interior periculo volneris factus insinuasset
20     VII,    4,  23|           prius nosceret vires quam periculo ultimo temptaret, in tumulo,
21     VII,    5,  36|            salute omnium haud dubio periculo obiecissent, pro se quisque
22     VII,    6,  39|        plebis esse qui aut se tanto periculo sciens offerat aut cui ex
23    VIII,    3,  16|          labore militum potius quam periculo peragere inceptum voluit.
24    VIII,    5,  26|          fuga, ita foedior postquam periculo evaserunt visa, quippe qui
25    VIII,    5,  35|        imperium militare haud minus periculo Q. Fabi quam supplicio miserabili
26      IX,    1,   4|         erumpere, si non sine magno periculo, tamen sine certa pernicie
27      IX,    4,  19|           cum clade ulla sed ne cum periculo quidem suo. Absit invidia
28      IX,    5,  24|      tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset, Soranus
29      IX,    8,  40|                        Pari subinde periculo gloriaeque eventu bellum
30       X,    2,  10|             ingentem sine labore ac periculo partam rettulerunt. Romae
31       X,    3,  26|           quam suo aut rei publicae periculo consulere: ceterum si sibi
32     XXI,    3,  25|             Mutina praesidiumque in periculo esset, L. Manlius praetor
33     XXI,    4,  33|             sibi quoque tendente ut periculo primus evaderet, quam cum
34     XXI,    6, 57a|             consul advenit, ingenti periculo per effusos passim ad praedandum
35    XXII,    1,   1|           frigoribus et cum ingenti periculo moratus ac metu. Galli,
36    XXII,    2,  12|           praebebat; neque universo periculo summa rerum committebatur
37    XXII,    7, 50b|      aliorum quam sua corpora tanto periculo mallent obicere. Aliis non
38   XXIII,    1,   2|    Hannibali ac Poenis velle; eo se periculo posse liberare eos si permittant
39   XXIII,    1,   3|           tuentur, cum summo vestro periculo, sed tutam habetis ac liberam;
40   XXIII,    6,  49|           tempestatisque vi publico periculo essent. Utroque impetrato
41     XXV,    3,  14|             in quanto discrimine ac periculo fortissima cohors sociorum
42    XXVI,    1,   5|     Romanorum et in ancipiti spe ac periculo erat utrum in castra perrumperet
43    XXVI,    2,  12|        versa erat, suo non sociorum periculo sollicitos. ii conscriptis
44    XXVI,    2,  13|            et ex parte cepit: tanto periculo nihil moti sunt ab obsidione.
45  XXVIII,    1,   3|        superne ferrei iniecti ut in periculo essent ne suspensi in murum
46  XXVIII,    3,  11|         tantum sed armati quoque in periculo fuerint. maior tamen tumultus
47  XXVIII,    4, 17b|            non aliter posset, magno periculo peteretur, L. Marcio Tarracone
48  XXVIII,    4,  19|          iam subierat haud mediocri periculo moenia cum clamor undique
49  XXVIII,    8,  44|       inferre hosti et ab se remoto periculo alium in discrimen adducere
50     XXX,    2,  12|        hostium turmis si pudore, si periculo suo fugam sistere posset,
51     XXX,    6,  36|         fructum, alterius labore ac periculo finiti belli famam, sollicitaret,
52    XXXI,    1,   1|         bellum Macedonicum excepit, periculo haudquaquam comparandum
53    XXXI,    5,  37|          hausti sunt. rex quoque in periculo fuit; nam ruente saucio
54   XXXII,    3,  21|             lingua; sed suo quisque periculo in commune consultum non
55   XXXII,    3,  21|      audetis. Sine vestro labore et periculo qui vos in libertatem vindicarent
56  XXXIII,    1,   1|            et nequiquam et non sine periculo ostendissent.~ ~2.
57  XXXIII,    4,  33| lemniscosque iacientium haud procul periculo fuerit. sed erat trium ferme
58  XXXIII,    4,  33|          sua impensa, suo labore ac periculo bella gerat pro libertate
59   XXXIV,    2,  11|         consul moveri quidem se vel periculo eorum vel metu dicere, sed
60   XXXIV,    6,  61|           pensum esse; privatos suo periculo peccaturos, rem publicam
61    XXXV,    4,  31|            adsignarent: suo quemque periculo furere. Magnetas non libertatem
62    XXXV,    5,  44|             impensae nec labori nec periculo parsurum, donec depulso
63  XXXVII,    2,   5|             crederet, in tam subito periculo, cum viri propugnarent,
64  XXXVII,    4,  29|          poterat; trepidatumque cum periculo et in mari et in terra foret,
65  XXXVII,    4,  30|       sociorum magis clade quam suo periculo terrebantur; ceterum, postquam
66  XXXVII,    5,  32|          auxilii esse. coactus ergo periculo militum praetor receptui
67  XXXVII,    7,  53|           adfui; nec labori meo nec periculo usquam peperci. quod miserrimum
68 XXXVIII,    6, 50b|          fastidium aberat, quia pro periculo, non in gloriam referebantur.~ ~
69      XL,    1,   9|           nostra, ut nec praeterito periculo meo movereris, neque futuro,
70      XL,    1,  12|         percussoris speciem induit. periculo suo te exterret, ut innoxio
71      XL,    4,  54|       prospiciens animo, quanto cum periculo suo hereditas regni ventura
72    XLII,    2,  18|           gratulantes, quod e tanto periculo evasisset, venerunt. cum
73    XLII,    5,  65|      circumsideri praesidium, motus periculo tot civium - nam octingenti
74    XLIV,    1,   4|           sine flagitio atque etiam periculo, si cedenti ex superioribus
75    XLIV,    2,  20|            sunt. ii nuntiant maiore periculo quam emolumento exercitum
76    XLIV,    2,  20|             praesidii sit, in summo periculo esse, nisi propere aut iustus
77    XLIV,    3,  32|         terroris a classe Romana et periculo maritumae orae habebat.
78    XLIV,    3,  36|          sequendus maximo labore ac periculo in intima Macedoniae sit,
79     XLV,    1,   3|         quam ad Persea ex inminenti periculo eripiendum. cum hoc responso
80     XLV,    3,  31|      credebant et forsitan etiam in periculo fore Callicraten et ceteros