Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  34|           patriam caritatis dummodo virum honoratum videret, consilium
 2       I,    6,  34|            et alta sperare complexa virum iubet: eam alitem ea regione
 3       I,    7,  35|        Romanus regnare iussit. Ergo virum cetera egregium secuta,
 4       I,    7, 41a|          accito cum paene exsanguem virum ostendisset, dextram tenens
 5       I,    8,  46|          Tarquinium eum mirari, eum virum dicere ac regio sanguine
 6       I,    8,  46|              spernere sororem, quod virum nacta muliebri cessaret
 7       I,    8,  46|            ad fratrem, de sorore ad virum; et se rectius viduam et
 8       I,    8,  46|            digna esset di dedissent virum, domi se propediem visuram
 9       I,    8,  47|              Nec nocte nec interdiu virum conquiescere pati, ne gratuita
10       I,    8,  47|         nuptam esse me arbitror, et virum et regem appello; sin minus,
11       I,    8,  48|             coetum virorum evocavit virum e curia regemque prima appellavit.
12       I,    9,  58|       eundem ad patrem Ardeamque ad virum mittit, ut cum singulis
13      II,    2,  10|         impetu conabantur detrudere virum, cum simul fragor rupti
14      II,    3,  18|    spectatae virtutis et consularem virum legissent. Creato dictatore
15      II,    3,  20|            postquam cecidisse talem virum, exsules ferociter citato
16      II,    3,  28|          rem publicam. Unum hercule virum - id enim plus esse quam
17      II,    3,  32|         Menenium Agrippam, facundum virum et quod inde oriundus erat
18      II,    4,  40|           patriaeque fregere tandem virum. Complexus inde suos dimittit:
19     III,    2,  12|            virtute, sinerent tantum virum senem in civitate fieri.
20     III,    4, 26b|        vidit, et imperium nimium et virum ipso imperio vehementiorem
21     III,    5,  33|           Sestium, patriciae gentis virum, invento prolatoque in contionem,
22     III,    6,  41|            ingenium esse. Hunc enim virum, egregium olim domi militiaeque,
23     III,    6,  47|            in acie stare, nec alium virum esse cuius strenue ac ferociter
24     III,    8,  58|          vinculis viderentur digni. Virum honoratissimae imaginis
25      IV,    4,  26|           suum, severissimi imperii virum, dictatorem dixit; ab eo
26      IV,    5,  35|  miraculoque sit fortem ac strenuum virum aliquem exsistere ortum
27      IV,    5,  42|         tribunicia umbra consularem virum delituisse; modo ad collegas: "
28       V,    1,   2|            seditiones comprimendas, virum imbutum iam ab iuventa certaminibus
29       V,    3,  18|       expertae in priore magistratu virum, ceterum iam tum exactae
30       V,    6,  45|         persuasum erat tantum bello virum neminem usquam ea tempestate
31      VI,    3,  20|          consensu opprimi popularem virum, quod primus a patribus
32      VI,    5,  34|     adversus sororem nec admodum in virum honorificam, elicuit comiter
33     VII,    2,   9|             quem nunc" inquit "Roma virum fortissimum habet, procedat
34     VII,    6,  39|            audito extemplo agnovere virum et, quod bene verteret,
35    VIII,    5,  24|      sustinerent precata, flens ait virum sibi liberosque captos apud
36      IX,    2,   8|          laudibus modo prosequentes virum in sententiam eius pedibus
37      IX,    8,  39|            coacto exercitu, cum vir virum legisset, quantis nunquam
38       X,    2,  13|     expertum mihi concordi collegio virum, dignum vobis, dignum parente
39       X,    5,  38|      imperatore, eis dictum, ut vir virum legerent donec sedecim milium
40     XXI,    1,   1|          Angebant ingentis spiritus virum Sicilia Sardiniaque amissae:
41     XXI,    5,  39|            lectus esset praestantem virum credebat; et auxerant inter
42    XXII,    4,  29|            milites, eum primum esse virum qui ipse consulat quid in
43    XXII,    5,  37|             ita responsum regi est: virum bonum egregiumque socium
44    XXII,    6,  39|           collegam tuum et te talem virum intuenti mihi tecum omnis
45    XXII,    6,  39|             quem video nequiquam et virum bonum et civem fore, si
46    XXII,    6,  47|            postremo turba equis vir virum amplexus detrahebat equo.
47   XXIII,    1,   3|             sed prius in eius locum virum fortem ac strenuum novum
48   XXIII,    1,   8|             Tauream, insignem bello virum, adhibiturus erat. Epulari
49   XXIII,    3,  22|             etiam nunc eius stirpis virum diceret ex qua quondam in
50    XXIV,    2,  10|        clamasse; ex muliere Spoleti virum factum; Hadriae aram in
51    XXIV,    4,  26|            Alexandriam iuberent, ad virum uxorem, ad patrem filias.
52    XXIV,    6,  45|             ipsum ut ambiguae fidei virum suspectum iam pridem habebat
53    XXVI,    2,  15|        multo fortiorem quam ipse es virum abs te occisum esse.' cum
54    XXVI,    2,  16|         ante memorata sunt dixisse, virum se fortissimum ab nequaquam
55    XXVI,    3,  19|           fecit stirpis eum divinae virum esse, rettulitque famam
56    XXVI,    7,  39|            rei, C. Persium impigrum virum cum duobus milibus et <quingentis>
57    XXVI,    8,  50|         populo Romano sis et, si me virum bonum credis esse quales
58   XXVII,    3,  13|           increpitos neque illo die virum quemquam in acie Romana
59   XXVII,    7,  34|             collega quaerebatur; et virum quidem eum egregium ducebant,
60   XXVII,    7,  34|       honores poenasque congeri. si virum bonum ducerent, quid ita
61  XXVIII,    8,  43|           non tam ipse ausim tantum virum insimulare quam ea suspicio,
62  XXVIII,    8,  44|         posse P. Licinium consulem, virum fortissimum, praestare,
63    XXIX,    3,  11|          deam apportari; quaerendum virum optimum in civitate esse
64    XXIX,    3,  14|       iudicaverunt in tota civitate virum bonorum optimum esse. -
65    XXIX,    4,  21|             suae doluerit, eum esse virum quem amicum sibi quam inimicum
66  XXXIII,    2,  11|      invicti ab ea cupiditate animi virum; sed et suscensebat non
67   XXXIV,    1,   4|          parabit: quae non poterit, virum rogabit. miserum illum virum,
68   XXXIV,    1,   4|        virum rogabit. miserum illum virum, et qui exoratus et qui
69    XXXV,    2,  10|        tantum praeiudicium senatus, virum e civitate optimum iudicatum
70   XXXVI,    3,  15|             non ut prudentem tantum virum sed prope vatem omnium,
71   XXXVI,    5,  40|        satis quaesitum esse, quo se virum optimum iudicatum ad accipiendam
72  XXXVII,    2,   7| commendabilia apud Africanum erant, virum sicut ad cetera egregium,
73 XXXVIII,    3,  24|           involutum veste ferens ad virum Orgiagontem, qui ab Olympo
74   XXXIX,    1,  13|             fuisse, nec quemquam eo virum admitti solitum. tres in
75      XL,    1,   4|         praecipitantur. ipsa deinde virum comitem mortis complexa
76     XLI,    1,   4|            suum, notae fortitudinis virum, inferre signum iussit.
77   XLIII,    1,   5|         damnari absentem consularem virum iniurium esse, cum is rei
78    XLIV,    3,  38|         atque inbellis, fortissimum virum <non> vicerit? quid, quod
79     XLV,    1,  14|        patrem eius Masinissam, quod virum gratum bonumque facere deceat,