Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,  7a|           inde ab irato Romulo, cum verbis quoque increpitans adiecisset, "
 2       I,    4,  18|             quod feci." Tum peregit verbis auspicia quae mitti vellet.
 3       I,    5,  24|            fit foedus; multisque id verbis, quae longo effata carmine
 4       I,    5,  26|         Stricto itaque gladio simul verbis increpans transfigit puellam. "
 5       I,    6,  32|             forum ingressus, paucis verbis carminis concipiendique
 6       I,    6,  32|             Confestim rex his ferme verbis patres consulebat: "Quarum
 7       I,    9,  50|           filium paucisque transigi verbis posse: ni pareat patri,
 8       I,    9,  57|            accenso Collatinus negat verbis opus esse; paucis id quidem
 9     III,    7,  50|              qui quaererent senatus verbis cuius iussu castra deservissent
10       V,    1,   7|              Quibus cum amplissimis verbis gratiae ab senatu actae
11      VI,    3,  17|  temperaverant, denuntiatum senatus verbis facesserent propere ex urbe
12      VI,    3,  19|              decurritur ad leniorem verbis sententiam, vim tamen eandem
13      VI,    4,  26|      indixistis, etsi revicta rebus verbis confutare nihil attinet,
14     VII,    3,  20|         primum Caerites, tamquam in verbis hostium vis maior ad bellum
15     VII,    5,  31|            populi Romani senatusque verbis, ut Capua urbe Campanoque
16     VII,    5,  32|          magnificus adhortator sit, verbis tantum ferox, operum militarium
17    VIII,    2,   9|          morteque adficiatis. sicut verbis nuncupavi, ita pro re publica [
18    VIII,    2,  11|        praeferendo, haud ab re duxi verbis quoque ipsis, ut tradita
19    VIII,    5,  30|       poenae venire, alternis paene verbis T. Manli factum laudantem.~ ~
20      IX,    7,  36| introductumque in senatum con sulis verbis egisse de societate amicitiaque
21      IX,    7,  36|           denuntiatum Fabio senatus verbis ne saltum Ciminium transiret.
22       X,    2,  19|          quam inter paucos certatum verbis fuerat; et cum Volumnius,
23     XXI,    1,  10|            hominesque et, id de quo verbis ambigebatur uter populus
24     XXI,    2,  18|  deposcebatis; ceterum haec legatio verbis adhuc lenior est, re asperior.
25     XXI,    2,  19|           est quam de foederum iure verbis disceptare, cum ante, tum
26     XXI,    2,  20|             concilium venerunt. Cum verbis extollentes gloriam virtutemque
27     XXI,    5,  42|           Hannibal rebus prius quam verbis adhortandos milites ratus,
28    XXII,    4,  25|         audiebatur tunc, cum hostem verbis extolleret bienniique clades
29    XXII,    8,  58|       lictor missus, qui dictatoris verbis nuntiaret ut ante noctem
30   XXIII,    2,  12|        fuisse modio. Adiecit deinde verbis, quo maioris cladis indicium
31   XXIII,    3,  18|            si fiat conloquii copia, verbis benignis ad portas aperiundas
32   XXIII,    6,  46|       Asellus quaesivit et, quoniam verbis secum de virtute ambigere
33   XXIII,    6,  47|         viam Claudius egit. Taurea, verbis ferocior quam re, "minime,
34    XXIV,    2,  15|             et ex ergastulo militem verbis obtereret, postremo pronuntiat
35    XXIV,    5,  37|             missuros testarique, si verbis nihil agerent, vindictam
36     XXV,    4,  16|         castris Romanis; ibi paucis verbis transigi rem posse ut omne
37    XXVI,    1,   6|           linguae iuberent consulum verbis quoniam amissa castra essent
38    XXVI,    3,  21|          non impetravit. cum multis verbis actum esset utrum minus
39    XXVI,    8,  51|       dissimulari posset, elevabant verbis: necopinato adventu ac prope
40   XXVII,    3,  11|             esset. cum diu certatum verbis esset, concedente collega
41   XXVII,    3,  12|        detractavit certamen, multis verbis adhortatus milites ut memores
42  XXVIII,    5,  21|             principatu accepto. cum verbis disceptare Scipio vellet
43  XXVIII,    6,  31|       defectionem sociorum in maius verbis extollentes hortentur ut
44  XXVIII,    6,  32|            contione advocata multis verbis in perfidiam rebellantium
45  XXVIII,    6,  34|     Mandonium absentemque Indibilem verbis, illos quidem merito perisse
46  XXVIII,    8,  40|        mecum aequaretur; rebus quam verbis adsequi malui ut qui aliquorum
47  XXVIII,    8,  43|        famam rerum gestarum extulit verbis ad exstinguendum invidiae
48  XXVIII,    8,  43|          terribilia eadem videantur verbis extolluntur.~ 'Negat aditum
49  XXVIII,    8,  44|        gloriam eius eludere et meam verbis extollere velim. neutrum
50    XXIX,    2,   5|      classem; qui legatorum auditis verbis iubentium exercitus quam
51    XXIX,    4,  22|          classem exercitum ducemque verbis extollentes effecerunt ut
52    XXIX,    6,  31|           de quo saepe cum Gala non verbis modo disceptatum sed etiam
53     XXX,    2,  15|         palmata tunica donat. addit verbis honorem: neque magnificentius
54     XXX,    6,  37|          imprudentia de pace multis verbis disseruit quam nec iniqua
55   XXXII,    5,  34|          Phaeneas interfatus non in verbis rem verti ait: aut bello
56  XXXIII,    1,   2|            arma aut opes extollente verbis. rogatio inde a Plataeensi
57  XXXIII,    3,  29|          quorum cum fieret neutrum, verbis tantum civitates excusarent
58    XXXV,    4,  32|           dum integra omnia essent, verbis potius de iis quae ambigerentur
59    XXXV,    5,  42|    mendaciis de rege, multiplicando verbis copias eius, erexerat multorum
60    XXXV,    5,  46|   traiecisse, et liberandae re, non verbis et simulatione, quod fecissent
61    XXXV,    5,  49|         Aetolorum omnem ferociam in verbis, non in factis esse, et
62   XXXVI,    1,   7|        claustra cupienti regis iram verbis aequabat. cuius si talis
63   XXXVI,    3,  20|            factus; castigati tantum verbis Boeoti ob ingratum in tantis
64  XXXVII,    5,  36|     consilium est. abi, nuntia meis verbis, bello absistat, pacis condicionem
65 XXXVIII,    5,  48|   comprobaverunt, et in sollemnibus verbis habet, cum supplicationem
66 XXXVIII,    5,  49|          quin pro eo, quod pluribus verbis vos quam vellem fatigavi,
67      XL,    1, 16a|            amicis pronuntiavit, non verbis se nec unius horae disceptatione
68      XL,    4,  46|          precationibus nuncupabitis verbis "ut ea res mihi collegaeque
69     XLI,    3,  17|            aede Apollinis legatorum verbis auditis supplicationem in
70    XLII,    1,   9|             Bellonae vocato, multis verbis invectus in praetorem, qui,
71    XLII,    3,  35|           dixit, conlaudatum multis verbis P. <Licinius> consul ex
72    XLII,    3,  40|          tibi videatur. sed cum aut verbis castigandus aut armis sit,
73    XLII,    5,  56|        audisset, nuntium, praetoris verbis qui abscedere eum inde iuberet,
74    XLII,    5,  61|         ampla laetaque multiplicata verbis regis, quae ad contionem
75   XLIII,    2,  16|         Graccho non esse, conceptis verbis iuravit, si collega damnatus
76    XLIV,    3,  41|          nova conmenta mortalium in verbis vim habent, experiendo,
77     XLV,    1,  13|         rebus grata erant, gratiora verbis faceret. commemoravit, quot
78     XLV,    2,  23|     contemnerent. etiam deos aliqui verbis ferocioribus increpant,